ฝึกมโนมยิทธิครั้งที่สอง ไปโผล่ที่กรุงศรีอยุธยา ใครอธิบายได้ช่วยที

คือว่าง้วนดินไปฝึกมโนมยิทธิ
ที่บ้านสายลมเป็นครั้งที่สองเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา

อีทีนี้พออาจารย์ท่านพาไปพระจุฬามณี
ง้วนดินดันไปโผล่ที่กรุงศรีอยุธยา
เห็นภาพเจดีย์ ปราสาท ดำมืดไปหมด
แล้วง้วนดินก้อเริ่มร้องไห้ (ในสมาธิขณะหลับตา)
จากนั้นก้อได้ยินเสียง "กรุงจะแตกแล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"
สลับกับเสียง "จะไปกับเจ้าตาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"
ซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้น ไม่ไปไหนซะที
แล้วก้อร้องไห้ใหญ่เลย (อายครูอายคนที่เรียนด้วยจัง)
ในที่สุดก้อเห็นแต่ภาพพระเจ้าตากห่มจีวรจนจบการฝึก

พอฝึกเสร็จอาจารย์ก้อบอกว่า
เรียกเท่าไหร่ ถามอะไร ก้อไม่ยอมตอบ
มัวแต่รบอยู่นั่นแหละ ให้ไปไหนก้อไม่ยอมไป

ส่วนครั้งแรกที่ไปฝึก
ง้วนดินก้อร้องไห้เกลียดพระแก้วมรกตที่เห็นในสมาธิ
แล้วก้อเห็นแต่เท้าพระพุทธไสยาสวัดโพธิ์ กับองค์ท่านเต็ม ๆ
แต่สุขใจมาก

นี่มันอาไรกัน
ทำไมง้วนดินไปตามที่ที่อาจารย์ท่านพาไปไม่ได้
ใครช่วยตอบง้วนดินที

แต่ง้วนดินคิดว่า
ง้วนดินคงไม่มีบุญพอที่จะเป็นศิษย์หลวงพ่อแล้วหละ
เลยขอลาอาจารย์ว่าจะไม่มาเรียนแล้ว
เพราะใจจริงง้วนดินยังอยากเกิดอีก

ง้วนดินเป็นคนบาปหนาใช่มั้ย

ใครช่วยบอกที
ง้วนดินไหว้หละ

[b-wai] [b-wai] [b-wai]

 

ผมก็ยังไม่อยากเข้านิพพาน...

 

โห...คุณ
ตอบสั้นจัง
ง้วนดินเลยโง่ต่อไปอีกอะจิ

แต่ก้อดีใจนะ ที่มีคนอยากเกิดอีกเหมือนกัน

งั้นไว้เจอกันชาติหน้านะอีกทีนะ

(bb-flower [b-wai]

 

โมทนาค๊าบบ

จะทำไงก็ได้ ที่ไม่นอกลู่นอกทาง เนอะ

 

อนุโมทนาครับ

ต่างคนต่างหน้าที่ ต่างจุดประสงค์ อย่าไปคิดเล็กคิดน้อยครับ วันหนึ่งเราจะทราบเองว่าเกิดมาเพื่ออะไร แต่ตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้เหมือน แฮะๆ

 

งงอะคุณ BADTZ เกี่ยวไรกะหน้าที่หรอ
อธิบายผู้เขลาหน่อยจ้า

 

กาลครั้งหนึ่งมีอำมาตย์ในวังผู้ (ไม่ทราบสมัยไหน) ผู้หนึ่งเขาเคยกระทำกรรมอันดีอันใดไว้ไม่ทราบ เขามีคู่อยู่สองคน นางทั้งสองเป็นพี่น้องกันด้วย มีวันนึงเขาทั้งสามได้ไปร่วมกันอธิฐานต่อหน้าพระพุทธรูป นางทั้งสองนั้นได้ตั้งสัจจะอธิฐานไว้ว่าจะขอติดตามท่านผู้นี้ไปทุก ๆ ชาติจะขอเกื้อหนุนเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงก็ตาม ยามที่เขาบวชเธอสองคนก็จะขอบวชตามเป็นแม่ชี เพื่อสร้างบารมีร่วมกัน ฝ่ายอำมาตย์ได้ตั้งจิตอธิฐานไว้เหมือนกันว่า หากข้าพเจ้ายังไม่บรรลุถึงฝั่งโพธิญาณแล้ว จะไม่ท้อดทิ้งนางทั้งสองคนเป็นอันขาด จะขอพาเธอทั้งสองบรรลุถึงฝั่งนิพพาน ให้เธอทั้งสองร่วมสร้างบารมีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปอีกด้วย หลังจากนั้นได้กำทรายมา 1 กำแล้วตั้งสัจจะอธิฐานต่อว่า จะขอร่วมทุกข์ร่วมสุขสร้างบารมีกับนางทั้งสอง จะไม่ทิ้งนางทั้งสองเป็นอันขาดเป็นจำนวนเท่าเม็ดทรายในกำมือนี้ แล้วเขาทั้งสามก็ได้เวียนเกิดเวียนตายกันมา

เรื่องเล่าก็มีเพียงเท่านี้คับ

 

ย้อนอดีตไปดูตอนตัวเองไปช่วยรบกับหลวงพ่อกู้ชาติกับพระเจ้าตาก ยังบอกว่าไม่มีบุญอีกเหรอครับ อิอิ

 

ที่ไม่อยากเข้านิพพาน ... แสดงว่าชาตินี้ พร้อมบริบูรณ์ และมีสุขมากล่ะมั้งครับ....


ส่วนผมไม่เอา ... ใครพูดเรื่องอยากเกิดอีกนี่ ไม่เอาด้วยเลย...

ชาติเดียวก็เกินพอ...............

 

หุหุ.....
ชาตินี้ง้วนดินไม่ได้มีสุขสมบูรณ์พรั่งพร้อมอาไรหรอกจะ
แต่ใจหนะ
มันรู้สึกว่ายังเป็นหนี้แผ่นดิน
ที่จะต้องมาทดแทน มาชดใช้ มารักษา
อาไรเทือก ๆ นี้อะนะ

บอกไม่ถูกอะ
แต่มันรู้สึกแบบนี้มานานแล้ว

(b-hmm) (b-smile) (||)

 

งงอะคุณยีน
"ช่วยรบกับหลวงพ่อ"
หมายความว่าไง
หลวงพ่อเป็นเจ้าตากหรอ

โทดที
เพิ่งมาใหม่
ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะ

[b-wai] [b-wai] [b-wai]

 

ง้วนดินที่น่ารักแต่ชอบสงกะใส เอางี่นะถ้าอยากรู้ก็กลับไปนั่งฝึกมโนมยิทธิอีกทีคราวนี้อย่าร้องไห้อีกเพ่งขอไปที่เดิมไปดูเองว่ามีความเป็นมายังไง พบชาติเกิดของใครก็ของคนนั้นนะจ๊ะ

 

ไปนั่งกรรมฐานเปิดโลกมาเมื่อวาน
รู้แล้วอะ
ไว้จาเล่าให้ "ขอบใจ" ฟังนะ

ขอบคุณที่แนะนำจ้า

[b-wai] [b-wai] [b-wai]
(bb-flower (bb-flower (bb-flower

 

เรื่องนี้เคยเป็นเรื่องใกล้ตัวผมเหมือนกัน เพื่อนผมหลายคนก็(ทุกคน)ก็เป็นนักรบกันมาก่อนทั้งนั้น กำลังใจดีมากฝึกอะไรก็ได้ แม้บางคนไม่ได้ฝึกก็มีสัมผัสพิเศษบางอย่างเกิดขึ้นได้เอง เรื่องของการปฏิบัตินี้เอาแน่นอนตามใจหวังไม่ได้ อย่าลืมว่ากรรมที่ทำไว้ไม่ได้เข้าข้างว่าใครจะดีหรือเลว แต่อยู่ที่ใครทำอย่างไรก็ต้องได้อย่างนั้นเสมอ เป็นกฎที่เที่ยงแท้ แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ยังไม่อาจฝืนได้ ดังนั้นเราจึงต้องตั้งจิตไว้ให้ถูก เข้าใจตามความเป็นจริงว่าการปฏิบัติกรรมฐานนั้นจุดสูงสุดก็คือพระนิพพาน การจะเดินทางนี้ไม่ใช่ของง่ายเพราะกรรมเก่าที่เราทำมานั้นทั้งดีและไม่ดีก็ยังส่งผลตลอดเวลา ยิ่งเข้าสู่เส้นทางธรรมแล้ววิบากกรรมที่ได้ทำมาจะมาคอยขัดขวางเสมอ เพราะกรรมที่ทำไว้ให้ผู้อื่นเป็นทุกข์ มันตอบสนองเราให้เป็นทุกข์โดยขัดขวางไม่ให้เห็นธรรมซึ่งเป็นสุดยอดของความสุข ดังนั้นอย่าแปลกใจที่ปฏิบัติแล้วทำไม่ได้อย่างคนอื่นเขา เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับวาระกรรมและการกระทำในปัจจุบันว่าจะส่งผลให้เป็นไปตามที่ตั้งใจไหม ถ้าเลิกล้มซะแล้วก็เข้าทางวิบากกรรมแน่นอน ขอให้ตั้งใจไว้กลางๆ ทุกข์กับสุขก็คือความจริงแท้ที่สุดของทุกสิ่ง มันไม่มีอะไรที่ซับซ้อนเกินกว่านี้ ความทุกข์มาก็วางเฉย ความสุขมาก็วางเฉย ตั้งใจปฏิบัติไปเรื่อยๆ ก็จะพ้นวิบากกรรมนี้เองครับ

 

...กรุงศรีฯ ไม่สิ้นคนดี... กรุงไหนๆ ก็มีคนดี ถ้าในนั้นมีคนดี (หุหุ กวนซะงั้น)

 

เก่งจังเลยคุณง้วนดิน โมทนาในความตั้งใจของคุณนะคับ อย่าลืมมาเล่าที่ไปฝึกกรรมฐานเปิดโลกมานะครับ จะรออ่าน

 

สิ่งที่เห็นอาจไม่จริง สิ่งที่จริงอาจไม่เห็น มิติสัมผัส จิตใครสัมผัส อย่าติด อย่าตาม หากอยากหลุด แต่ถ้าหากต้องการทราบความจริง ต้องตามและพืจารณาให้เป็น ตั้งสติให้มั่น อย่าสะกดจิตตัวเอง แล้วจะรู้ด้วยตัวเอง

 

หลวงพ่อส่วนหลวงพ่อ ชาตินั้นคือท่านจัน หนวดเขี้ยว พระยาตากส่วนพระยาตากคนละคนกันครับ เพียงแต่ท่านทั้งสอง และไครอีกหลายคนช่วยกันรบกู้ชาติกลับมาได้ครับ

 

พุทธองค์ตรัสว่า นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง เเสดงว่าต้องสุขกว่าที่เราเป็นอยู่ตอนนี้อีกนะ ทำไมกลัวความสุขที่มากกว่านี้เเละเป็นอมตะสุขอีกตะหากล่ะ เเสดงว่ายังไม่เห็นความทุกข์ที่เเท้จริงกันเลยนี่นา มัวหลงอยู่กับอะไรกันน๊า ไหนบอกหน่อยจิ๊ ว่าคุณติดใจอะไร จึงไม่อยากนิพพานจ๊ะ อิอิอิ

 

ก็นั่นน่ะสิ........... ถึงว่าคุณอ้นไปโผล่ในกรุงศรีฯ
อิ อิ อิ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ