เรื่องเด่น พระฝรั่งกับเรื่องที่ยังจําฝังใจ “สุเมโธยอมแล้วบ่…”

พระฝรั่งกับเรื่องที่ยังจําฝังใจ “สุเมโธยอมแล้วบ่…”



พระฝรั่งรูปแรกของวัดหนองป่าพง เป็นอดีตนายทหารหน่วยเสนารักษ์แห่งกองเรือสหรัฐอเมริกาในสงครามเกาหลี

หลังจากที่นายทหารผู้นี้ได้ฟังกิตติศัพท์เกี่ยวกับวัตรปฏิบัติอันเคร่งครัดของหลวงพ่อชาแล้วก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างมากจึงเดินทางมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ซึ่งหลวงพ่อก็เมตตารับไว้โดยมีเงื่อนไขว่า จะไม่หาอะไรมาบํารุงท่านให้ได้ตามอยาก และท่านจะต้องทําตามระเบียบข้อวัตรเหมือนที่พระเณรไทยเขาทํากันอุบายในการสอนและการทดสอบพระฝรั่งรูปนี้มีหลายประการ

ท่านสุเมโธเล่าว่า…
“…บางครั้งหลวงพ่อก็เล่าให้โยมทั้งศาลาฟังถึงเรื่องที่ผมทําไม่สวยไม่งาม เช่น การฉันข้าวด้วยมือแต่เปิบไม่เป็น ขยุ้มอาหารขึ้นมาเต็มกํามือแล้วโปะใส่ปากใส่จมูกเลอะเทอะไปทั้งหน้า ทั้งพระทั้งโยมหัวเราะกันลั่นศาลา

ผมนั้นทั้งโกรธทั้งอาย

“…ทุกเช้าเวลาหลวงพ่อกลับจากบิณฑบาตจะมีพระเณรหลายรูปไปรอที่หน้าศาลาเพื่อคอยล้างเท้าท่าน ระยะแรกๆ ที่ผมไปอยู่ที่วัดหนองป่าพง ได้เห็นกิจวัตรนี้ทีไรก็ได้แต่นึกค่อนขอดพระเณรเหล่านั้นอยู่ในใจ ล้างเท้าท่านแค่รูปเดียวสองรูปก็พอทําไมต้องไปมากมาย

แต่พออยู่นานเข้าผมก็ชักจะเป็นไปด้วย แล้วเช้าวันหนึ่งก่อนที่จะรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร ผมก็ปราดเข้าไปอยู่หน้าพระเณรรูปอื่นๆเสียแล้ว ขณะก้มลงล้างเท้าถวายท่าน เราก็ได้ยินเสียงนุ่มๆ เย็นๆ
กลั้วเสียงหัวเราะของหลวงพ่อพูดอยู่บนหัวเราว่า

‘สุเมโธยอมแล้วบ่…’

“เมื่อพูดกับเราท่านใช้ภาษาที่ง่ายๆ สั้นๆ แต่ลึกซึ้งถึงหัวใจ

เช่นวันหนึ่ง
เรากําลังกวาดใบไม้ที่ลานวัด อารมณ์ไม่ดี รู้สึกหงุดหงิด ขัดเคือง นึกเพ่งโทษ อยู่ที่วัดหนองป่าพง เจอแต่ทุกข์ พอดีหลวงพ่อเดินมาที่เรา ท่านยิ้มแล้วพูดว่า วัดหนองป่าพงทุกข์มาก
แล้วก็เดินกลับ กลับไปกุฏิพิจารณา ก็ได้สติว่า “ทุกข์ไม่ได้เกิดจากวัดหนองป่าพง แต่เกิดจากจิตใจของเราเอง”

การตระหนักในเรื่องนี้ช่วยให้เราเลิกเพ่งโทษสิ่งแวดล้อมและคนอื่น”

อีกวิธีหนึ่งที่หลวงพ่อใช้ฝึกลูกศิษย์บ่อยๆ ก็คือ
การให้ขึ้นธรรมาสน์เทศน์โปรดญาติโยม

“…วันหนึ่งที่วัดบึงเขาหลวง หลวงพ่อสั่งให้ผมเทศน์ 3 ชั่วโมง ห้ามลงก่อนหมดเวลาเลยต้องทําตามที่ท่านสั่ง พูดไปเรื่อยๆ หยุดแล้วตั้งต้นใหม่หลายครั้ง จนไม่รู้จะเอาอะไรมาพูด ภาษาก็ไม่ค่อยคล่อง ผู้ฟังก็นั่งหลับเป็นส่วนใหญ่

อันนี้ถือเป็นความเมตตาของหลวงพ่อ เพราะการทําอย่างนั้นช่วยแก้กิเลสได้ดีเทียว
เนื่องจากขัดกับนิสัยของชาวอเมริกันเราซึ่งมีอัตตาสูง ความเชื่อมั่นในตัวเองมีมาก เวลาขึ้นธรรมาสน์ก็อยากจะเทศน์ให้น่าฟัง อยากให้ทุกคนฟังด้วยความตั้งใจ แต่ถ้าใครง่วงนอนหรือไม่ตั้งใจฟัง ก็อยากจะหยุดพูดทันที เป็นเพราะจิตใจเรายังมีความหวั่นไหวกับโลกธรรมอยู่”



Cr. นิตยสาร Secret ฉบับ 10 ม.ค.56 คอลัมน์ Secret Of Life


ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต