.....พระโพธิสัตว์ ที่ทรงซื่อตรง ไม่ทรงละเลยหน้าที่ แม้เรื่องเพียงเล็กน้อย

....มาทำธุระที่เทศบาลที่ดินที่ สำนักงานเทศบาลตำบลหนองผึ้ง สารภี


เหลือบไปเห็นใบเสร็จรับเงินภาษีที่ดินของในหลวง!!! 312 บาทอ่ะ

(โปรดสังเกตชื่อผู้ชำระเงิน!!!!!!) ตกใจ!!!!!

ถาม จนท.เค้าบอกว่ามีคนนำที่ดินไปถวายพระองค์ท่าน ท่านจึงต้องทรงชำระภาษีที่ดิน


...วัตถุประสงค์ต้องการจะบอกว่า ภาษีเพียง 312 บาท ในหลวงท่านก้อยังทรงไม่ละเลยที่จะชำระเลย


...ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน .

 

.............................

 

...ความซื่อตรง โดยมีปัญญารอบรู้ในกิริยาซื่อตรงนั้นด้วย ว่าสามารถทำได้ทั้งสิ่งที่ไม่ซื่อตรง และ สิ่งซื่อตรง แต่ก็กระทำในสิ่งซื่อตรง



..........เป็นการแสดงออกโดยธรรมชาติของใจ ที่คล่องต่อการทำความดี ไม่มีฝืน
ทำได้ง่าย ด้วยใจสบาย
ไม่ประมาทแม้เพียงในเรื่องเล็กน้อย............เรียกว่า ใจเต็มเปี่ยมด้วยพระบารมี






.นี่แหละ ตัวอย่างพระโพธิสัตว์ตัวจริง

 

ในหลวง” แสดงให้เห็นถึงความประหยัด

ตัวอย่างที่ดีที่สุดและสูงค่าที่สุด ที่เราควรจะเอาเป็นแบบอย่างก็คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระองค์ท่านทรงเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด ในการแสดงให้เห็นถึงความประหยัดและใช้ประโยชน์ของสิ่งของได้อย่างสูงสุด และมีประสิทธิภาพ

มีบันทึกว่าในปีหนึ่ง ๆ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงเบิกดินสอใช้เพียง 12 แท่ง โดยทรงใช้ดินสอเดือนละ 1 แท่งเท่านั้น และทรงใช้จนกระทั่งดินสอนั้นกุดจนใช้เขียนไม่ได้แล้วเสมอ

 

ในหลวงทรงเป็นตัวอย่างของความซื่อสัตย์





ซึ่งมีเรื่องบันทึกอยู่มากมาย เช่น ครั้งหนึ่งในการแข่งขันเรือใบ (ในหลวงทรงโปรดกีฬาหลายชนิด เช่น แบดมินตัน และเรือใบ เป็นต้น) ทรงเรือใบออกจากฝั่งไปได้ไม่นานก็ทรงแล่นกลับฝั่ง และตรัสกับผู้ที่คอยมาเฝ้าฯ ว่า เสด็จกลับฝั่งเพราะเรือแล่นไปโดนทุ่นเข้า ซึ่งในกติกาแข่งเรือใบถือว่าผิดกติกา(ฟาวส์) ทั้งๆ ที่ไม่มีใครเห็น หากไม่ทรงบอกใคร ก็ไม่มีใครทราบ การแข่งก็ดำเนินต่อไปได้ และท่านอาจจะเป็นผู้ชนะก็ได้ แต่ก็ทรงยึดตามกติกาทุกอย่าง ทำตามกติกาทุกประการ เอาความซื่อสัตย์เป็นที่ตั้ง เพื่อให้การแข่งนั้นยุติธรรม

นศท. อริย อยู่วิทยา
โรงเรียนอัสสัมชัญพานิชยาการ
ผลัดที่39 กองพัน33

 

ความซื่อสัตย์

ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นพื้นฐานของความดีทุกอย่าง เด็ก ๆ จึงต้องฝึกฝนอบรมให้เกิดมีขึ้นในตนเอง เพื่อจักได้เติบโตขึ้นเป็นคนดีมีประโยชน์ และมีชีวิตที่สะอาด ที่เจริญมั่นคง

พระบรมราโชวาท พระราชทานเพื่อเชิญลงพิมพ์ในหนังสือวันเด็ก ปี พุทธศักราช 2531

 

© หนึ่งมีมลวิมละใส หฤทัย ธ ซื่อตรง
เป็นนิตย์นิรันตะระธำรง สุจริต ณ ไตรทวาร

จาก พระนลคำหลวง
พระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

อันทศพิธราชธรรมข้อที่สี่ คือ อาชชวะ หรือความซื่อตรงนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงปฏิบัติอยู่นิจ สำหรับผู้ที่มีอายุคงจะจำกันได้ดีว่าหลังจากที่ได้ทรงดำรงสิริราชสมบัติแล้ว ในวันที่ ๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๘๙ อันเป็นวันกำหนดเสด็จกลับไปทรงศึกษาต่อในต่างประเทศ ระหว่างประทับรถพระที่นั่งเพื่อเสด็จพระราชดำเนินไปขึ้นเครื่องบินนั้น ได้มีเสียงร้องมาจากกลุ่มพสกนิกรที่เฝ้าส่งเสด็จว่า "อย่าทิ้งประชาชน" และได้มีพระราชดำรัสตอบในพระราชหฤทัยว่า "เราจะไม่ทิ้งประชาชน ถ้าประชาชนไม่ทิ้งเรา" การตั้งพระราชหฤทัยดังนี้เสมือนเป็นการพระราชทานสัจจะ ว่าจะทรงเป็นร่มบรมโพธิสมภารของพสกนิกรตลอดไป



ครั้นต่อมาในวันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๓ ซึ่งเป็นวันที่ทรงกระทำพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ได้มีพระปฐมบรมราชโองการแก่พสกนิกรทั่วประเทศว่า "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม" วันเวลาที่ล่วงผ่านไปเนิ่นนานจากวันนั้นถึงวันนี้ ๔๑ ปีเศษแล้ว ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงรักษาสัจจะที่ได้พระราชทานให้แก่พสกนิกรทั้งสองประการ มาอย่างสมบูรณ์สม่ำเสมอ พระองค์ไม่เคยทรงทอดทิ้งพสกนิกร ด้วยทรงถือเอาความทุกข์เดือดร้อนของพสกนิกรเป็นความทุกข์เดือดร้อนของพระองค์เอง เหตุนี้เมื่อเกิดความเดือดร้อนหรือภัยพิบัติในส่วนใดของประเทศ พระองค์จะเสด็จฝ่าไป ไม่ว่าระยะทางจะใกล้ไกล ทุรกันดารเพียงใด แดดจะแผดกล้าร้อนแรง หนทางจะคดเคี้ยวข้ามขุนเขา พงไพรจะรกเรื้อแฉะชื้นเต็มไปด้วยตัวทาก ฝนจะตกกระหน่ำจนเหน็บหนาว น้ำจะท่วมเจิ่งนอง พระองค์ก็มิได้ทรงย่อท้อที่จะเสด็จไปประทับเป็นมิ่งขวัญของพสกนิกรผู้ทุกข์ยาก เพื่อทรงดับความเดือดร้อนให้กลับกลายเป็นความร่มเย็น

นอกจากนี้ยังทรงครองแผ่นดินด้วยธรรมานุภาพ ไม่ว่าการสิ่งใดอันจะยังความทุกข์สงบมาสู่พสกนิกร พระองค์จะทรงปฏิบัติ และการสิ่งใดที่ทรงมีพระราชประสงค์ให้พสกนิกรประพฤติปฏิบัติตาม จะพระราชทานกระแสพระราชดำรัสชี้แจงถึงเหตุและผลให้เข้าใจ พสกนิกรผู้ปฏิบัติจึงปฏิบัติด้วยเห็นประโยชน์แห่งผลของการปฏิบัตินั้น ปฏิบัติด้วยความเต็มใจและด้วยความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ มิใช่ด้วยความกลัวเกรงพระบรมเดชานุภาพ การครองแผ่นดินโดยธรรมของพระองค์จึงยังประโยชน์สุขมาสู่มหาชนชาวสยาม สมดังพระราชปณิธาน

คงไม่มีความรู้สึกอันใดที่จะวาบหวานและซาบซึ้งใจชาวไทย ยิ่งไปกว่าความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ พระผู้ทรงมีพระราชอัธยาศัยเปี่ยมไปด้วยอาชชวะคือความซื่อตรงต่อพสกนิกรและประเทศชาติ

© ด้วยท้าวทรงวิมละใส หฤทัย ธ ซื่อตรง
จึ่งชนและชาติถิระธำรง ทฤฆะทัศน์จรัสเรือง

 

ทวยราษฎร์รักบาทแม้ ยิ่งด้วยบิตุรงค์...


___________________________

"...ฉันถือว่า ฉันเป็นพลเมืองคนหนึ่ง ซึ่งมีตำแหน่ง
ตราบใด ที่ยังอยู่ในตำแหน่งนี้ ตราบนั้น ฉันต้องปฏิบัติหน้าที่
ที่ได้รับมอบหมายให้สมบูรณ์..."

พระราชปรารภในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขอน้อมเกล้าฯ ถวายพระพรชัยมงคลด้วยความจงรักภักดี ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและอานุภาพแห่งสรรพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากล ดวงพระวิญญาณสมเด็จบูรพมหากษัตริยาธิราชเจ้าทุกพระองค์ ได้โปรดอภิบาลรักษาพระองค์ให้ทรงพระสิริสวัสดิ์ มีพระพลานามัยที่สมบูรณ์ มีพระราชประสงค์ในสิ่งใด ขอจงสัมฤทธิ์ดังพระราชหฤทัยปรารถนา สถิตเป็นมิ่งขวัญของปวงข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ตราบชั่วนิรันดร์กาล ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ กราบแทบพระบาท...

 

“...ให้พอเพียงนี้ก็หมายความว่า มีกินมีอยู่ ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่หรูหราก็ได้ แต่ว่าพอ แม้บางอย่างอาจจะดูฟุ่มเฟือย แต่ถ้าทำให้มีความสุข ถ้าทำได้ก็สมควรที่จะทำ สมควรที่จะปฏิบัติ อันนี้ก็หมายความอีกอย่างของเศรษฐกิจ หรือระบบพอเพียง...พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่เบียดเบียนคนอื่น ต้องให้พอประมาณตามอัตภาพ พูดจาก็พอเพียง ทำอะไรก็พอเพียง ปฏิบัติตนก็พอเพียง...”

 

พ่อเสียดวงตาข้างนึงตั้งแต่อายุ 20 เนื่องจากประสบอุบัติเหตุ ต้องทำงานด้วยตาข้างเดียว หัวใจเต้นผิดปรกติ เพราะติดเชื้อไคโรพลาสม่าจากการไปทำงานทางภาคเหนือ ส่งผลจนถึงปัจจุบันพ่อคนนี้ทำงานทุกวันไม่เคยหยุดพัก ทำงาน แม้นอนอยู่บนเตียงคนไข้ พ่อคนเดียวทำงานเพื่อคนอื่นถึง 70 ปี พ่อเป็นกษัตริย์ที่สร้างลมสร้างฝนให้คนในแผ่นดิน หล่อเลี้ยงคนของพระองค์

พ่อเป็นพระโพธิสัตว์ที่มีลมหายใจ

ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ ด้วยกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ



**********************************************************************

 

**************************************

 

สิ่งที่หลายคนอาจไม่เคยทราบ ก่อนที่จะทรงงานทุกครั้ง พระองค์จะเสด็จเข้าห้องพระ สวดมนต์ไหว้พระ แล้วทำสมาธิจิตให้สงบระยะหนึ่ง แล้วจึงออกทรงงาน ซึ่งมีพระราชปรารภว่า..การที่พระองค์ทรงทำเช่นนี้ รู้สึกว่างานได้ผลดี เมื่อมีสมาธิในการทำงาน งานที่ทำก็ทำได้อย่างมีระเบียบเรียบร้อย ได้คุณภาพดี จิตใจก็ปลอดโปร่งแจ่มใส ในหลวงทรงปฏิบัติพระองค์เช่นนี้ตลอดมา เมื่อพระเจนยุทธนาได้เห็นยังคิดว่าคนธรรมดาทำได้ไม่เกิน ๓-๔ วันก็ต้องเลิกแน่ แต่พระองค์ท่านทรงทำสม่ำเสมอ และยังทรงปฎิบัติธรรมประกอบด้วย พระราชจริยวัตรที่พิเศษอีกประการหนึ่ง ที่คนทั่วไปทำได้ยาก คือในวันอุโบสถนั้น พระองค์จะทรงรักษาศีลอุโบสถอย่างเคร่งครัด


***************************************************************************