พลานิสงส์ของศีลข้อ ๑

​

ผมคิดเสมอว่า​

เป็นบุญของชีวิตนี้จริง ๆ​

ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์​

ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา​

ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อลูกแม่​

ด้วยอวัยวะที่ครบถ้วนอย่างที่เป็นอยู่นี้​

ชีวิตคือการเดินทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด​

เว้นแต่พระอริยบุคคลเท่านั้น​

ที่ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของท่านแล้ว​

หากเปรียบเทียบชีวิตเป็นเส้นประ​

................................​

โดยให้แต่ละจุดแทน ๑ ภพชาติ​

เส้นประของเราแต่ละคนคงจะยาวมาก​

ยาวจนมองไม่เห็นจุดเริ่มต้น​

และหากให้แต่ละจุดมีสีด้วย​

โดยให้สีขาวแทนสุคติภูมิ​

สีดำแทนทุคติภูมิ​

และสีเทา แทนชาติที่ได้เกิดเป็นมนุษย์​

เส้นประของเรา คงจะมีสีขาวเป็นช่วงสั้น ๆ ที่ห่างกันมาก​

โดยส่วนใหญ่จะเป็นสีดำอมเทา​

ซึ่ง...ในวัฏฏะนี้​

มีเส้นประมากมายจนนับจำนวนมิได้​

พัวพันกันอย่างยุ่งเหยิงซับซ้อน​

จุดที่เส้นประของเราไปพันกับเส้นประเส้นอื่นนั้น​

คือจุดที่เราได้มาพบกันนั่นเอง​

ทุกคนอยากมีแต่ความสุข​

แต่อาจลืมไปว่า​

ในการเดินทางที่ยาวไกลนี้​

หากไม่งดเว้นกรรมชั่วเป็นเบื้องต้นแล้ว​

ความสุขย่อมถูกสลับด้วยความทุกข์​

อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้​

พระโสดาบันบุคคล​

เป็นผู้มีศีล ๕ บริสุทธิ์แล้ว​

แต่การจะไปให้ถึงจุดนั้นไม่ใช่เรื่องที่ทำได้โดยง่าย​

ดังนั้น...ระหว่างการเดินทางที่ยาวไกลนี้​

เรามาถือศีล ๕ กันแบบกระท่อนกระแท่นไปก่อนนะครับ​

​

แต่ให้สังเกตุนะครับ​

หากเราถือศีลข้อ ๑ ได้บริสุทธิ์เสียก่อนเลย​

การเดินทางข้างหน้าจะสบายขึ้นมากทีเดียว​

เราแทบจะไม่ต้องไปแวะนรกนาน ๆ อีกแล้ว​

และน่าจะได้เกิดเป็นมนุษย์บ่อยขึ้นด้วยหรือเปล่า​

มีอายุยืน มีสุขภาพดี ไม่พิกลพิการ ไม่ถูกรังแกหรือทำร้าย ฯ​

​

ชีวิตคงเรียบง่ายกว่านี้มาก​

นี่พลานิสงส์ของศีลเพียง ๑ ข้อ​

หากได้ทั้ง ๕ ข้อจะมหัศจรรย์ถึงเพียงไหน​

เมื่อก่อนผมเห็นแมลงสาบไม่ได้เลย ​

ต้องทุบต้องตีต้องเอายาไล่ฉีด​

แต่ทุกวันนี้ใช้วิธีเนรเทศแทน​

ง่าย ๆ ครับ เอาไม้กวาดให้เค้าเกาะ​

แล้วก็ไปแอบเคาะ ๆ ใส่บ้านข้าง ๆ ​

​

ขอพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งสูงสุดของเรา ทุกภพชาติ​

[MUSIC]http://www.trueplookpanya.com/data/product/media/hash_cms/2820/2820/AUDA24004089.mp3[/MUSIC]​

 

ถึงว่าสิ แมลงสาบบ้านผมมันมาจากไหน

 

ขอบคุณมากครับคุณ Jt Odyssey

มัววิ่งเข้าวิ่งออกแก้ไขคำผิดอยู่ครับ

^^​

 

ฮามากครับ
........................

 

ขอฮาด้วยคน 55555

ทำแบบนี้เหมือนกัน กวาดไปหน้าห้อง แล้วแต่ว่ามันจะเลือกที่ไป (ห้องใคร) 555

 

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านนะครับ ^^ ​

 

ขอพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งสูงสุดของเจ้าเข็มแข็งทุกภพชาติ​

 

แอบมาฮากับศิษย์น้อง ฮั่นแน่!แมลงสาบที่แมวปล่อยมาไม่รอดอ่า
วันก่อนไอ้ตัวดีเห็นแล้ววิ่ง....มาคว้าหนังสือแล้วทำหล่นแป๊ะ!!!
แล้ววิ่งมานั่งทำตาปริบๆ ไม่มีปัญญาเก็บซาก....
เรานึกถึงอุดมเลย คงต้องสอนกันอีกนาน

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=a9Tt2t02_NQ]Nick Vujicic ไม่มีแขน ขา แต่หัวใจยังสู้ต่อไป หมวด In focus - YouTube[/ame]

ฮากันแล้วก็มาเศร้า(แบบทึ่งๆ)เราดูทีไรน้ำตาไหลทุกที
แต่เราชื่นชมเค้ามากเลย.....

 

นั่น...มาได้ไงอ่ะเจ๊​

คลิปนี้เคยดูเหมือนกันครับ ^^​

ส่วนแมลงสาปนี่ยอมแพ้จริงๆ​

ยิ่งตอนบินเข้ามาโจมตีนี่​

จะเป็นลมซะให้ได้ อิอิ​

 

ใต้เกิ้งก็ดีใจจ้าที่เกิดมาเป็นแม่และพ่อ ร่างกายสมบูรณ์ไม่พิการกาย (แต่ใจนั้นชักไม่ใจแล้วล่ะ) ได้พบพุทธศาสนา มีครอบครัวที่อบอุ่น มีมิตรที่ดี เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอ แต่ทำไมหัวใจน้อยของใต้เกิ้งถึงต้องดิ้นรนไขว่ขว้าสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ก็เลยทำให้ทุกข์ใจไม่มีวันจางหาย ...

ซึ่งที่เกิดขึ้นกับใต้เกิ้งในที่ผ่านมาก็จะบอกตัวเองเสมอว่ามันต้องมีเหตุและปัจจัยที่ต้องเป็นเช่นนั้น ใต้เกิ้งมาชดใช้หนี้...หนี้รักหนี้ใจ นั่นสำหรับความรัก อิอิ ใช้ไม่หมดสักทีคงเป็นเพราะต้องทำกับเขาไว้มากมาย เจ้าหนี้ตามลาวี บางคน
ทวงทั้งต้น ทั้งดอก หุหุ .....

 

ดีจ้า น้องใต้เกิ้ง แอบมาอ่านเมื่อไหร่เนี่ย สู้ ๆ นะครับ​

 

ยังไม่หยุดเบียดเบียนผู้อื่นแล้วเมื่อไหร่เล่าเราจะไม่ถูกเบียดเบียนจากผู้อื่น

 

ศีลนำความสุขใจ มาให้

แต่เพื่อนบ้านคุณซิ มิรู้จะอนุโมทนาบุญร่วมด้วยรึป่าว :z6 :z6

 

อิ..อิ.. มันก็น่าจะบาปพอ ๆ กันอีตอนไปเคาะให้บ้างข้าง ๆ น่ะ พอบ้านข้าง ๆ ออกมาเห็นก็กรี๊ด..ตีตายเลย โธ่ ส่งเจ้าหล่อนไปพลีชีพแท้

 

เนรเทศอย่างเดียวครับจะไม่ฆ่าตัวอะไรอีกแล้ว​