พุทธวจน-ก่อนหรือขณะกำลังจะตายหากได้ฟังละสังโยชน์ได้ 5 ..อย่าง

เชื่อหรือไม่เชื่อ.. ก็ต้องวิเคราะห์-วิจัยธรรม-กันหน่อยไหมครับ..แต่พุทธวจน ท่านรับรองไว้ของจริง ครับ

 

ถ้ามีศัรทธา จิตเป็นกลาง หูได้ฟังเสียงรับรู้พุทธพจน์ สักว่าเสียงสักว่าได้ยิน สักว่ารู้ ไม่มีตัวเราของเราในกาลในโลกใด จินตว่าเป็นไปได้ ถ้าไปรอน้อมจิตตอนตายคิดว่าเสี่ยงไป

 

ธรรมะ ไม่ใช่เรื่อง ความน่าจะเป็น หน่าฮับ

อาการปรารภว่า " ไปรอน้อมจิตตอนตายเสี่ยงไป " อันนี้มันก็ฟ้องว่า จิตขาดบริกรรม

ถ้า จิตมีบริกรรม ไม่มีหลอก อาการไปฉวยจิตมาเป็นตน ของตน มีแต่กำหนดเห็น
"ความแปรปรวนของจิต"

ถ้า บริกรรม อึ๊กๆ อั๊กๆ คว้าจิตเป็นตน กอดไว้ตลอด มันก็เลย เกิดทิฏฐิ
สำคัญไปว่า ไปรอตอนตายเสี่ยงไป บริกรรมผิดแล้วหละ ยิ่งบริกรรมยิ่งเหนียวโง่


หลวงปู่มั่น กำชับ หลวงตามหาบัวเสมอว่า " อย่าทิ้งจิตผู้รู้ "

คือ " อย่าลืม กำหนดรู้ จิตไม่เที่ยง "

 

ก็ถูกแล้วนี่เราภาวนาไม่เป็น ถ้าภาวนาถูกตามพระพุทธเจ้าสอนคงถึงนิพพานนานแล้ว ธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นของเนิ่นช้าซะที่ไหน

 

มีแก้ไขเพิ่มเติม อะฮับ

เอามา แปะอีกที ล้อกอง


หลวงปู่มั่น กำชับ หลวงตามหาบัวเสมอว่า " อย่าทิ้งจิตผู้รู้ "

คือ " อย่าลืม กำหนดรู้ จิตไม่เที่ยง "


รู้เร็ว!! รู้ชัดๆ

 

ขอเสริมคุณ Pinit แล้วกัน ธรรมบทนี้จะนำมาใช้ได้ ส่วนตัวคิดว่า ในชีวิตประจำวันต้องมีการปล่อยวาง ในเรื่องต่างๆได้พอสมควรแล้ว รู้จักปลง อนิจจัง หรือยัง เห็นทุกข์บ้างไหม อนัตตาได้พิจารณาบ้างหรือเปล่า

จะทดลองแกล้งตายดูก็ได้ วัดกันที่ตอนนอนเนี่ย ฝันถึงเรื่องอะไรบ้าง ยังมีอาการฟุ้งเเละเก็บไปฝันอยู่ไหม หรือว่ามีสติแม้กระทั่งเวลานอน สิ่งๆต่างๆเหล่านี้ทำได้ยากมากในทางปฏิบัติ ดังนั้นจึงไม่ควรไปเสี่ยงวัดดวงเอาตอนตาย เจริญสติเสียตั้งแต่วันนี้ชัวร์กว่ามาก


คนที่จะไปวัดดวงตอนตาย ขอให็เป็นพวกที่ปฏิบัติมาดีแล้วทั้งชีวิต และมีบารมีเก่าหนุนเยอะๆ บวกกับบารมีเก่าจากชาติก่อนๆอีก แต่ชาตินี้ยังไม่สำเร็จอะไร ก็ให้ท่านเหล่านั้นไปลุ้นแจ๊กพ๊อตเอาตอนก่อนตาย ถ้าพลาดแจ๊กพ๊อต ชาติหน้าก็มาบำเพ็ยบารมีกันใหม่

ของแบบนี้ต้องใช้บารมีพอสมควร ไม่เช่นนั้นบัวเหล่าที่ 4 ก็เริงร่า ฟังธรรมก่อนตายก็เข้าถึงอสังขต แซงหน้าพวกที่นั่งหลังขดหลังหลังแข็ง เดินจงกรมอยู่ที่วัดป่า เหล่าป้าๆ ก็คงนั่งน้อยใจกันเป็นแถวๆ

เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัว ดูดอมยิ้มดีกั่ว ไปละ^^

 

อ่านแล้วไม่ควรทั้งเชื่อและไม่เชื่อครับ
นอกจากว่าจะได้ลองไปปฏิบัติด้วยตัวเองก่อน
แล้วมาดูผลที่เกิดขึ้นกับตัวจิตเรา
ว่ามันเป็นอย่างที่ตำรากล่าวไว้ไหม...

ถ้าจะวิเคราะห์วิจารณ์ ควรมีฐานจากการได้
ไปปฎิบัติมาแล้วบ้างด้วยครับ....
เพราะเราไม่ได้ มาวิเคราะห์ วิจัย เพื่อที่จะไปสอบ
เพื่อรับใบปริญญาครับ
การมีความรู้ทางตำราฝ่ายเดียว
มันไม่ได้ส่งผลต่อคุณภาพของจิตเราครับ

และที่ท่านๆรับรองไว้ว่าของจริง
นี่หละคือปัญหาใหญ่ครับ
เพราะเมื่อเราปฏิบัตยังไม่ได้
เราจะรู้ได้อย่างไร ว่าจริงหรือไม่จริงครับ
ปล.เล่าให้ฟังเฉยๆนะครับ อากาศไม่ร้อนครับวันนี้ (^_^)

 

ถ้าโลกนี้ ไม่มีศาสนา ..
หรือไม่ก็ลองลบศาสนา-ออกจากสมองพวกเราออกไปสักนาที..แล้วนึกซิ อะไร กำหนดการมาเกิดของเราว่า..เกิดมารวย-มาจน-เป็นโน่น เป็นนี่ -ตายด้วยอันนั้นอันนี้- อะไรกำหนด-ใครมากำหนด- หากโลกไม่มีศาสนาครับ

 

ก็จะเชื่อ สืบๆตาม บรรพบุรษนั่นหละครับ..
ถ้าหากว่า เกิดมาไม่มีศาสนานะครับ..


เหมือนยุคหนึ่ง มีผู้นำคนหนึ่ง มีคนเคารพนับถือมาก
บอกว่าฟันมี ๓๐ ซี่
อยู่ดีๆมีนายคนหนึ่ง บอกว่า ฟันเค้ามี๓๒ ซี่
แล้วไปบอกต่อหน้า
ผู้นำและผู้ที่เคารพผู้นำท่านนั้น

สุดท้ายคนที่บอกว่า มี ๓๒ ซี่
โดนสหบาทา กลายเป็นศพ....
แม้ว่าตัวเองจะมีฟัน ๓๒ ซี่จริงๆ
ก็เพราะว่า คนยุคนั้นเชื่อผู้นำตนเองว่าฟันมี ๓๐ ซี่
และตัวเองก็เชื่อว่า ฟันตัวเองมี ๓๐ ซี่
โดยที่ขาดการสังเกตุ เนื่องจากเริ่มต้นด้วยความเชื่อ

ความเชื่อ ถ้าไม่มีคนแย้ง มันก็จะยังเป็นความจริง
แต่ถ้ามีคนแย้งและพิสูจน์ได้
แม้เชื่อตามๆกันมา มันก็ผิดได้ครับ..

ปล. พอเข้าใจที่สื่อนะครับ...

 

อยู่ที่ว่าคุณเป็นใคร มี Power ขนาดไหนสินะครับ

 

ใช่ Power ในที่นี้คือ บารมีนะ
บารมี ตรงนี้คือสิ่งที่สร้างเฉพาะดวงจิตนะ
ไม่ใช่บารมีแบบมีทรัพย์มากนะ
ท่านที่มีบารมีมากๆ นอกจากจะมีความสามารถ
ทางจิตที่เด่นกว่าใคร แต่ไม่เน้นเพื่อแสดงนะ
แต่เน้นสอนได้ทุกๆระดับ ในระดับที่สอนแล้ว ละ คลาย
สอนไม่ให้ยึด ให้ติด ในสังสารวัตหรือไตรภพด้วยนะ
ยังจะต้องมีความสามารถในการโปรดด้วยบารมีส่วนตน
รวมทั้งสอนภาคส่วนที่โปรดได้ด้วย
ที่สำคัญก็คือ ได้รับการยอมรับในภาคส่วนภพภูมิ
นี่เป็นเอกลักษณ์ของ ดวงจิตที่มากบารมี
พูดๆง่ายสอนได้ทั้งมนุษย์และภพภูมินั่นหละครับ...

พอมีอยู่ในประเทศไทย
แต่อยู่ในรูปของท่านที่ห่มเหลือง...