ภาพร่างไม่เน่าเปื่อยหลวงปู่สังวาลย์ เขมโก

<CENTER>เสกให้เป็นพระ
หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก</CENTER>ชาวนาไม่พยายามเอาหญ้าออกจากนา ก็ไม่ใช่ชาวนา นักปฏิบัติกรรมฐานก็เช่นเดียวกัน ถ้าไม่พยายามเอากิเลสออกจากใจก็ไม่ใช่นักปฏิบัติ

คำนำ

โบราณาจารย์กล่าวไว้ว่า “การบวชพระเป็นของยาก” เพราะผู้บวชจะต้องเข้ามาอยู่ในสภาวะแวดล้อมใหม่ ที่แตกต่างไปจากที่เคยมีเคยเป็น ต้องดำรงตนด้านความเป็นอยู่ ไม่เหมือนกับชาวบ้านทั่วไป อีกทั้งยังต้องอยู่ภายในขอบเขตของ “ธรรม” และ “วินัย” ที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้อย่างเคร่งครัด
เพียงแค่โกนหัว ห่มผ้ากาสาวพัสตร์นั้น ยังไม่เพียงพอแก่ความเป็นพระ เพราะนั่นเป็นเพียงรูปลักษณ์ของการเป็นพระเท่านั้น ซึ่งคำว่า “พระ” มีความหมายที่ลึกซึ้ง และละเอียดอ่อนมากกว่านั้น
ดังนั้น “พระ” ที่แท้จริงจะต้องมาจากความงดงามพร้อมทั้งกาย วาจา และใจ นั่นคือเป็นผู้ดำรงตนอยู่ในศีล สมาธิ และปัญญา
หนังสือ “เสกให้เป็นพระ” เป็นเรื่องราวบางส่วนบางตอนที่ หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก ผู้เป็นพระอาจารย์ใหญ่ของพวกเรา ได้เล่าถึงปฏิปทาในความเป็นพระ และการปฏิบัติธรรมของท่าน ซึ่งท่านได้เน้นสอนเหล่าศิษยานุศิษย์ในเรื่องการประพฤติปฏิบัติกรรมฐาน ให้รู้จริงเห็นจริงให้ใจสงบ ให้ใจหลุดพ้นจนเข้าสู่กระแสของมรรคผลนิพพาน
ผมหวังว่าท่านผู้อ่านจะได้รับประโยชน์และสร้างคุณค่าให้เกิดในตัวเองได้จากหลักธรรมนี้ ซึ่งหากทำตามได้จริง ผู้ชายก็เป็นพระได้ ผู้หญิงก็เป็นพระได้ และพระก็จะได้เป็นพระที่แท้จริง
เชิญไปกราบท่านได้นะครับที่วัดทุ่งสามัคคีธรรม ต.หนองผักนาก อ.สามชุก สุพรรณบุรี 140 กิโลเมตร จากกรุงเทพเอง เลยตลาด100ปีสามชุกไปนิดเดียวเอง ตอนนี้ไปทําบุญที่วัดกับพระอาจารย์ธาดา สมจิตโต มีแจกหลวงปู่ทวดครับ
โทรศัพท์ 089-4400781 อธิการ ธาดา สมจิตโต

 

อิริยาบถมันปิดบัง

กายไม่เบา....สมาธิมันยังไม่เกิดนะ ถ้าสมาธิเกิดเนี่ย เหตุที่พระองค์ท่านทรงแสดงชี้ทุกข์เลย...ชี้ให้เห็นทุกข์เลย

บอกให้นั่งกรรมฐานเพื่อจะได้รู้จักทุกข์นะ ที่เราไม่เห็นทุกข์นี่ก็เพราะอิริยาบถมันปิดบัง....โยม... โยมทุกๆ คนเนี่ยอิริยาบถเนี่ยมันปิดบัง พอเมื่อยขึ้นแล้วมันก็รีบพลิกแพล็บ เราก็ไม่รู้ทันแล้ว เราได้อะไรมาก็ไม่รู้เลย คิดว่ามีความสุขแท้เราเนี่ย .... มีทุกข์อยู่วันยันค่ำเลย

พวกเราที่ไม่รู้เนี่ยก็หลง หลงทำงานกันอยู่ก็ไม่รู้ทุกข์ไม่เห็นทุกข์ มันก็ติดอยู่ในทุกข์นี่แหละ นึกว่าไม่เจ็บไม่ไข้ก็สบาย แท้นี้เจ็บไข้อยู่ทุกวันเลย แล้วทีนี้โยม...พอมันไปรู้ทุกข์เห็นทุกข์เท่านั้น มันสงสารตัวเอง

พอไปเห็นทุกข์..รู้ทุกข์..รู้ความเป็นจริงของทุกข์ขึ้นเนี่ย ที่จะโอนชาติไปสู่พระอริยะน่ะ เพราะมันเห็นโทษเห็นภัย เห็นความเกิดแก่เจ็บตาย เห็นทุกข์ทุกอิริยาบถ

ทีนี้ก็....ท่านก็เลยละวางสิ่งโลกๆ นี้ได้ ท่านก็เลยเป็นพระอริยเจ้ากันไปด้วยวิธีนี้

ในองค์มรรคท่านบอกว่า ที่ว่า

 

เสกให้เป็นพระ

พระดินนี่ทำง่ายโยม....ทำดินให้เหนียวให้ดี พิมพ์...กดลงไป เคาะออกมาเป็นพระเลย

แต่คนนี่ซิ ตัวเป็นพระแล้ว ใจมันเป็นคนตะพึดไม่ยอม เป็นพระซักที ห่มผ้าเหมือนพระ กินเหมือนพระ แต่ใจไม่เหมือน พระซะ ทำเรียบร้อย ... พอเขาไปหมดแล้วเป็นอย่างอื่นอีกแล้ว ...ยังงี้มากนะ

โยมเคยสวดบ้างไหม สวดผีนะ

 

นักบวชต้องทน

ถ้าไม่มีเงินมีทองนี่ใจมันจะว่าง ถ้าใจไม่ว่างก็ต้องทนเอา อยากก็ทำไม่อยาก... ต้องทำอย่างนี้ เจริญไป เจริญกัมมัฏฐานไป ทนไป..ทนไป...หนักขึ้นๆ เมื่อแก่มันหมดเอง

เราถือธรรมะไว้อย่างนี้ ถึงใจมันจะอยากก็เหมือนกันกับคนง่อยนั่นน่ะ ถึงใจมันอยากเราก็ไม่เป็นไปตามมันก็เหมือนกันกับคนง่อย ไม่ต่างอะไร...หือ...จริงหรือเปล่า

อาตมาก็สอนให้พวกชีทำอย่างนี้ บวชกันตั้ง 20 ปีก็มีทนนะ ...หือ ทนเก่งเหมือนกัน นักบวชมันต้องทนเก่ง ไม่ทน ไม่เก่งหรอก...คนชาวโลกเขายังทนได้ ก็เราทนทำความดี...ทำไมจะทนไม่ได้...หือ...

อุ้มครรภ์อุ้มท้องลำบากเท่าไร? แม่เรายังทนได้ หือ... ไอ้เราทนแค่นี้ทนไม่ได้ให้มันรู้ไปซิ จริงรึเปล่าโยม

เนี่ยทน...สูบยาก็เลิก กินข้าวเคยกินตั้งหลายหนก็เลิกกินให้มันน้อยๆ ขึ้น ตัณหามันจะได้น้อยเข้า กินมากไม่ได้หรอก....เดี๋ยวไปใหญ่

คือธรรมะที่จะเกิด....จะไม่เกิดอยู่กับคนพูดมากๆ หรอก ชอบคนหุบปากนานๆ ชอบเกิด พูดน้ำไหลไฟดับไป ไม่ค่อยเกิดหรอก สมาธิไม่ค่อยเกิดหรอก ลมมันออกไปซะหมด ลมไม่ขังในท้อง สมาธิก็ไม่เกิด ลมก็ไม่ละเอียดได้พูดมากลมหยาบใหญ่ จริงหรือเปล่า จริงไหมโยม? มันหยาบพูดมาก ลมหยาบ แล้วกิเลสก็ไม่กลัวคนพูดมาก กิเลสนี่มันกลัวคนนิ่งเฉย จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ

 

ครับ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ<O</O
สาธุ สาธุ สาธุ ให้ดังไปถึงพระนิพพาน<O</O

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
สาธุ สาธุ สาธุ ให้ดังไปถึงพระนิพพาน
__________________

 

สาธุการอนุโมทนาด้วยค่ะ
และจะขอรับหนังสือเสกให้เป็นพระได้ที่ไหนค่ะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยคะ
สาธุ สาธุ สาธุ ดังถึงพระนิพาน
ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปคะ