ราคาสินค้าที่ล่อลวง

เคยเจอป้ายสินค้าที่วางขายข้างถนน หรือแม้แต่ป้ายราคาขนมร้านดังๆ ของพวกเรามั้ย มักจะติดป้ายราคาหลอกลวงไว้

ครอบครัวของเรามีกฏว่า ถ้าเจอป้ายราคาพวกนี้ แม้ว่าจะอยากได้สินค้านั้นแค่ไหน เราก็จะไม่ซื้อเด็ดขาด ยกเลิกไม่ซื้อได้ ก็ยกเลิก

เมื่อหลายวันก่อน เดินซื้อของอยู่เห็นป้ายราคาช้อนซ้อม ติดราคาไว้ว่า
คันละ 10 บาท แล้วบังเอิญมันมีช้อนที่ทำคล้ายตามห้างขาย ไปจับดูก็ว่าน่าซื้อเก็บไว้ ทั้งดูสวยดีและราคาถูก ก็ตกลงซื้อทั้งช้อนซ้อม 9 คู่ ก็ต้องจ่ายทั้งหมด 180 บาท ความที่ปากไม่ค่อยดีก็แกล้งต่อราคา
เผื่อฟรุ๊ค ต่อไปเล่นๆ ระหว่างหยิบตังค์ ปรากฏว่า แม่ค้าอีกคนที่ยืนขายคู่กันบอกว่า ถ้าเป็นช้อนซ้อมคู่นี้ต้องขายอีกราคานึง ไม่ใช่คันละ 10 บาทหรือคู่นึง 20 บาท แบบนี้ขายราคานี้ไม่ได้ แล้วก็ชี้ไปที่คันอื่นๆ ที่เราไม่ซื้อบอกว่า แบบนี้ต่างหากที่คันละ 10 บาท ถ้าเป็นแบบที่เราซื้อต้องคู่ละ 25 บาท เราก็บอกว่า ก็ป้ายบอกไว้ว่าคันละ 10 บาท และถาดที่วางช้อนซ้อมขายก็นิดเดียว ป้ายบอกราคาก็ชัดเจนว่า บ่งบอกว่าของทั้งหมดในนี้ คันละ 10 บาท หยิบอยู่ตั้งนานทำไมไม่บอกราคาละ พอจะจ่ายเงินมาบอกว่า อันนี้ไม่ใช่ราคานี้ คิดว่าเราหน้าบางเหรอต้องอยู่ในภาวะจำยอมต้องซื้อสินค้างั้นเหรอ ผิดไปละ เราก็บอกว่า งั้นก็ไม่เอา แม่ค้าก็ด่ากระแทกเราว่า ขายได้งัยราคานี้ คู่ละ 20 บาท ต้องขายคู่ละ 25 บาท ความจริง ถ้าติดไว้ว่า แบบนี้ คู่ละ 25 บาทเราก็ยินดีจ่าย แต่ดันติดป้ายไว้ครอบคลุมสินค้าทั้งหมดว่า คันละ 10 บาท อย่างนี้มันหลอกลวงกันชัดๆ คนอย่างเราไม่ยอมอยู่แล้ว เราก็บอกว่า คิดว่าคันละ 10 บาท ก็เห็นป้ายบอกไว้ ถ้าช้อนซ้อมคู่นี้ราคา 25 บาท ก็ไม่เอาละกัน

วันก่อนขนมร้านดัง ติดป้ายไว้ที่ขนมว่า 2อัน20 บาท เด็กวัยรุ่นยืนอยู่ก็ตกใจว่าทำไมถูกจัง ก็รีบเข้าไปซื้อ ปรากฏว่า 2อัน60 บาท ที่ 2อัน 20 บาทนั้น ขนมชิ้นอื่น วัยรุ่นหน้าไม่หนาเหมือนเราก็ต้องซื้อไปตามระเบียบ ไอ้เรายืนอยู่หน้าร้านมองดูอยู่ก็ว่า ผู้ใหญ่อย่างเรามองก็ยังคิดว่า มันต้อง 2 อัน20 บาท ยังคิดเลยว่าร้านเค้าคงมีโปรโมชั่น ลดราคา เกือบซื้ออยู่เหมือนกัน บังเอิญเจ้าเด็กนั่นเค้าซื้อก่อน เลยรู้ว่า เกือบอีกแล้ว ที่จะต้องโดนหลอกซื้อของ

​

 

คงต้องถามย้ำก่อนจะซื้อ

 

ซื้อช้อนซ้อมมีแม่ค้ายืนอยู่ 2 คน นอกจากขายช้อนซ้อมแล้วยังมีสินค้า
อย่างอื่นอีก คงช่วยกันขายนะค่ะ เราซื้อกับแม่ค้าคนที่ 1 ถามย้ำราคาแล้ว
ว่าคันนี้(คันที่เราเลือก) คันละ 10 บาทนะ แม่ค้าคนที่1 บอกว่า 10 บาท
แบบที่เราเลือกเอา 9 คู่ แม่ค้าคนที่ 2 ก็ยืนดูอยู่ เห็นเราซื้อก็นิ่งนะไม่ว่าไร
และการที่เราแกล้งต่อราคาเผื่อฟรุ๊ค ก็ทำแบบล้อเล่นกับแม่ค้า แต่เราก็หยิบ
วางให้เค้าใส่ถุง และก็รู้ว่าเค้าคงไม่ลดอีกแล้ว เพราะว่าราคาก็ถูกอยู่แล้ว

พอเราหยิบแบงค์ 500 ออกจากกระเป๋าจะยื่นจ่ายตังค์ ก็มาบอกราคาใหม่
เราก็เก็บแบงค์ใส่กระเป๋าเอาดื้อๆ แล้วบอกว่า งั้นไม่เอาแล้ว คิดว่าราคา10
บาท จะไปเถียงว่าแม่ค้าคนที่ 1 บอกว่าคันละ 10 บาท เก่งแค่ไหนคงด่า
สู้แม่ค้าไม่ได้ เลยต้องไอ้เสือถอย(อย่างรวดเร็ว)5555

จำได้เลยตอนเด็กๆ มันเคยมีป้ายราคาชนิดลวงคนซื้อ แบบเขียนเป็นเศษส่วน
แบบเลข1 ตัวยาวมากหลายๆ เท่าของส่วน2 ถ้ามองแบบลวกๆ จะไม่เห็น
ขีดส่วน2 มองแล้วคิดว่า 1 กิโล 10 บาท พอสั่งแม่ค้าว่า เอากิโลนึง จ่าย
เงินเจอเฉลยว่า ที่ป้ายนั้นติดไว้ว่าครึ่งกิโล 10 บาท ตอนเด็กๆ เจอมาแล้ว
เงินก็ไม่ค่อยมี เพราะยังเป็นเด็ก ยังเด็กอยู่กลัวแม่ค้าด่า อายคนที่เดินไปมา
ก็ต้องซื้อ ดีนะที่ยังพอมีเงินขึ้นรถกลับบ้านได้

 

มาเล่าประสบการณ์อีกเรื่องนึงค่ะ
เมื่อคราวที่เราต้องไปลอยอังคารพ่อที่ทะเล เราก็ไปซื้อรุ้งสำหรับใส่
อัฐิแถวเสาชิงช้า

(รุ้งใส่อัฐิสำหรับไปลอยอังคารนั้น เหมือนโถที่มีฝาปิด เป็นโถดินเผา
ที่เผาแป๊บเดียว พอจมน้ำทะเลแล้วใช้เวลาซักพักจะสลายตัวเป็นดิน)

เมื่อตอนที่คนขายเอารุ้งมาให้ดูนั้น เอามา 2 ใบ สองขนาด ขนาดใหญ่
และขนาดเล็ก เราก็ดู ขนาดเล็กใส่กระดูกพ่อเราไม่พอแน่ๆ เราก็เลือก
ขนาดใหญ่ มีลวดลายสวยงามมาก เหมือนพวกลายเบญจรงค์ ไหนๆทำให้
พ่อครั้งสุดท้ายทั้งที ต้องเลือกรุ้งสวยๆ เรียกว่าเต็มที่แหล่ะ ก็บอกเจ้าของร้าน
หยิบมาให้ดูว่า เอาใบนี้แหละ เราออกอาการปลื้มลวดลายสุดๆ ว่าสวยงาม
เอาใบนี้เลย เด็กก็จัดแจงห่อให้ เจ้าของบอกเด็กว่าห่อแล้วเอาไปวางให้เรา
หน้าร้าน ส่วนเราก็เข้าไปจ่ายตังค์ที่คนขายเจ้าของร้าน เจ้าของร้านก็ถามเราว่า
บ้านอยู่ที่ไหน เราก็บอกไป

เราไปซื้อรุ้งตอนเย็นวันก่อนไปลอยอังคารพ่อ 1 วัน ตอนเช้าวันไปลอย
อังคารพ่อ เปิดกล่องรุ้งออกมาดู โมโหวิ้งเลย...มันคนละใบกับที่เรา
ตกลงซื้อ ใบนี้ไม่ใช่ทั้งสองใบที่เค้าเอามาให้เราเลือก เลยไม่เคยเห็น
รุ้งใบนี้มาก่อนเลยตอนซื้อ เราบอกคนขายแล้วว่าเราเอาใบไหน และเค้าก็คิด
ราคาใบที่เราซื้อนั้นด้วย แพงด้วยเพราะมีลวดลายสวยงาม แต่รุ้งใบนี้ที่เราเปิด
เช้าวันไปลอยอังคารพ่อ มันไม่มีลาย เหมือนโถดินเผาทาสีทองไม่สวย
เลย เราไม่ได้บอกเอาใบนี้ แล้ววันที่เราซื้อของเค้าก็ไม่ได้เอาใบนี้มาขาย
เรา เอามาให้ดูแค่ 2 ใบ ขนาดเล็กและขนาดใหญ่ แล้วเราก็เลือกที่มีลวด
ลายใบใหญ่ด้วย ยังชมกับคนขายเลย ว่ามีลายด้วยสวยจังเลย เอาใบนี้แหล่ะ
ราคาเท่าไหร่ ลดราคาให้ด้วย คนขายที่เป็นเจ้าของร้านก็ลดราคาลงนิดเดียว
เราก็จ่ายไป

ซื้อเสร็จโทรบอกพี่ ว่าซื้อมาแล้ว ราคานี้นะ พี่ก็บอกว่าแพงมากเลย
คนอื่นเค้าซื้อถูกกว่าเราอีก แต่ก็ช่างเถอะได้ของสวยๆ มาทำพิธีให้พ่อ

พอเช้าวันไปลอยอังคาร เมื่อเปิดว่าไม่ใช่รุ้งที่สวย ที่เราคุยอวดพี่ไว้
พี่สาวเราบอกว่าให้เอาไปเปลี่ยนซิ เราบอกว่าช่างมันเถอะ เราไม่มี
เวลาไป รุ้งใบนี้พี่บอกว่าราคาถูกกว่ารุ้งที่มีลวดลาย เราจึงรู้ว่าคนขาย
เค้าเปลี่ยนของตอนเราจ่ายเงินและรอตังค์ทอนอยู่ในร้าน ที่รู้ว่าราคาถูก
กว่า เพราะน้าสะใภ้เราที่ไปด้วยเค้าก็เพิ่งไปซื้อไปลอยอังคารให้ญาติเค้า
เหมือนกัน

เพราะของมันอยู่ในกล่อง เราไม่ได้ตรวจดูก่อนออกจากร้าน
มิน่าเล่า ถึงมาถามเราว่าบ้านอยู่ไหน เพราะจะได้ลุ้นว่า บ้านไกลมันคง
ไม่มาเปลี่ยนของมั้ง

ของที่อยู่ในห่อ จำขึ้นใจเลย ก่อนออกจากร้านแง้มดูซักนิด
(แม้แต่โทรศัพท์บ้านก็คนละสีกับที่เขียนไว้ที่กล่อง
เลือกจากกล่องที่แพ๊คไว้ว่าสีครีม ไม่ได้แกะออกดู กลับมาบ้านกลาย
เป็นสีน้ำตาล)

จะมีใครซื่อบื้อกว่าเราอีกมั้ยเนี่ย

 

ผมว่าบางเรื่องนะเช่นซื้อโลงศพ บางคนถือว่าห้ามต่อ
เพราะจะเป็นการตายต่อไป ผมว่านะไม่ว่าจะต่อหรือไม่ต่อ
คุณก็ต้องตายอยู่ดี จะกลัวทำไมความตายผมว่ากลัวแต่ตอนอยู่นี่แหละ
ถ้าซื้อของไม่ต่อราคา แม้แต่เรื่องโลงศพก็เถอะ ถ้าไม่ต่อ
ก็ต้องจ่ายแพงตามแต่ร้านโลงจะเรียกแล้วกัน คนขายยังไม่เห็นกลัวเลย
ว่าเรียกราคาแพงแล้วจะเป็นเวรกรรมหากินกับญาติคนตาย

 

...เคยไปที่ร้านที่ขายผลไม้..เขาเขียนว่า กิโล 100 บาท แต่พอเข้าไปดูใกล้ๆ
มีคำว่า "ครึ่ง" เขียนไว้ตัวเล็กนิดเดียวหน้าคำว่ากิโล 5555+