วิถีแห่งปฏิบัติ วิถีแห่งการรู้แจ้ง วิถีแห่งการเรียนรู้จากสัตว์ วิถีแห่งพระอาจารย์มั่น

รายละเอียดจากบันทึก "รำลึกวันวาน" ของ พระอาจารย์ทองคำ จารุวัณโณ นอกจากบ่งบอกให้ตระหนักต่อหัวข้อที่กำหนดว่า

"ในพรรษาที่รู้แจ้ง"

แล้วที่สำคัญเป็นอย่างมากก็คือ การโยงเอาความรู้แจ้งในแนวทางอย่างเดียวกันกับที่ประจักษ์ ณ วัดเลียบ และระหว่างการเดินทางจากวัดบรมนิวาสไปยังวัดปทุมวนาราม

นั่นก็คือ อริยธรรม นี้ตั้งอยู่ที่คนนี้เอง

ไม่ได้ตั้งอยู่บนหัวหลัก หัวตอ ขี้ดิน ขี้หญ้า ฟ้าแดดดินลม พระอาทิตย์ พระจันทร์ ดวงเดือน ดาวนักขัตฤกษ์ที่ไหน

อริยธรรม ตั้งอยู่ที่คน ไม่เลือกกาล สถานที่ อิริยาบถ





จากการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องก็มีบางห้วงบางเวลาที่ ''พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต'' ได้กระทำกิจบางอย่างบริเวณถ้ำสาริกา นครนายก ห้วงเวลาตอนนี้เองที่ได้สัมผัสเข้ากับ ลิง ปลวกดำ และนก

โปรดอ่าน

ขณะนั้นมีลิงแม่ลูก 2 ตัวอยู่ข้างนอก

แม่เข้ามาส่องดูท่านกลับไปแล้วกลับมา 2-3 ครั้ง ท่านพระอาจารย์กำหนดพิจารณาดูว่าลิง 2 แม่ลูกมันทำอะไร

รู้ขึ้นมาในใจว่า ลิงแม่มาดูเราแล้วไปพูดกับลูกว่า "พระท่านมาจำศีลอยู่ที่นี่"

ท่านจึงนึกว่า ลิงมันก็รู้จักศีล แต่รักษาศีลไม่เป็น องค์ประกอบไม่พร้อมเหมือนมนุษย์จึงรักษาศีลไม่ได้

เลยน้อมเข้ามาหาตัวว่า เรารักษาศีล รู้จักศีลแล้วหรือ

พอตกตอนบ่ายท่านลุกขึ้นทำความสะอาด ปัดกวาดบริเวณผลาญหินหน้าถ้ำ สติสัมปชัญญะและปีติปราโมทย์พร้อมตลอดเวลา

ขณะนั้นฝูงปลวกดำไต่ขึ้นมาบนแผ่นหินหน้าถ้ำ ท่านพระอาจารย์กวาดไปถึง ค่อยๆ พูดว่า

"หนีเด้อสู กูจะกวาดวัดไปถูกต้องตัวเข้าจะหาว่าเบียดเบียน"

หัวหน้าปลวกพูดขึ้นว่า "หนีเถอะพวกเรานี้วัดธรรมยุตท่าน"

แล้วพากันหนี

ท่านคิดในใจว่า พวกปลวกมันยังรู้ว่าเราเป็นพระธรรมยุต แล้วเราล่ะรู้จักธรรมยุตหรือยัง

พิจารณาได้ความว่า ธรรมยุต คือ ยุติธรรม คือ ความถูกต้องเป็นธรรมนั่นเอง

ท่านพระอาจารย์กำหนดไป พิจารณาไป ทำกิจวัตรไป เกิดน้ำตาไหลเหมือนร้องไห้

เอ๊ะ นี่เราไม่ได้เจ็บปวดหรือเศร้าโศกทำไมน้ำตาไหล ได้ความว่า กำลังปีติที่ตามระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงวางศาสนาไว้ให้เราได้ปฏิบัติ

เป็นพระมหากรุณาอันยิ่งใหญ่

พระอรหันตสาวกและพระสาวกที่ประพฤติปฏิบัติสืบต่อมาจนถึงตัวเราก็ด้วยพระมหากรุณาอันยิ่งใหญ่นี้

องค์พระมหากษัตริย์ของไทยได้ทรงยกย่องพระพุทธศาสนา ทุกพระองค์เป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก เป็นพระมหากรุณาธิคุณอันสูงส่งประมาณมิได้ เพราะว่าด้วยพระบรมเดชานุภาพของพระองค์ยิ่งใหญ่ จะทำลายศาสนาก็ได้ จะยกย่องศาสนาก็ได้

แต่พระองค์มิได้ทำลายมีแต่ยกย่อง จึงเป็นพระมหากรุณาอันใหญ่ยิ่ง

ตกตอนเย็น ฝูงนกทั้งหลายที่อาศัยนอนบนต้นไม้เวลาใกล้ค่ำจากหากินส่งเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าวระงมไปหมด

ท่านพระอาจารย์กำหนดพิจารณาว่า นกมันว่าอะไร

ได้ความว่า วันนี้พวกเราไปหากินอิ่มไหม มีอันตรายจากมนุษย์และสัตว์มีอำนาจ มีเหยี่ยว เป็นต้น ทำอันตรายไหม มาครบกันไหม

ทำนองนั้น

ส่วนตอนเช้าก็พูดกันว่า วันนี้พวกเราจะไปทางไหน แบ่งกันไปกี่พวก ทำนองนั้น

เวลา 3 วันแห่งการปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง เวลา 3 วันแห่งการตรวจสอบความเข้มแข็งแห่งจิตอย่างต่อเนื่อง

ไม่เพียงแต่ได้ค้นพบแนวทางแห่ง อริยธรรม ธรรมอันประเสริฐ

หากผลพลอยได้ประการหนึ่งก็คือ ค้นพบสภาพความเป็นจริงที่ว่า เหตุใดพระธุดงค์องค์ก่อนหน้านี้ที่มาละสังขารระหว่างการปฏิบัติเป็นเพราะอะไร คำตอบของเรื่องนี้เป็นคำตอบที่ได้มาจากการลงมือปฏิบัติโดยตน

ในที่สุด การประสานระหว่าง "ปริยัติ" อันเป็นเหมือนเข็มทิศ กับ "ปฏิบัติ" จึงเป็นคำตอบได้เป็นอย่างดี


ที่มา

<!-- Start Webbands -->
<SCRIPT src="http://thaiblogger.org/webbands/weloveourking_left.js" type=text/javascript></SCRIPT><STYLE><!-- @import url(http://moodlers.com/webbands/webband.css); --></STYLE>​

<MAP name=THBLeft><AREA shape=POLY target=_blank coords=100,0,0,100,0,71,71,0 href="http://thaiblogger.org/webbands/"></MAP><STYLE><!-- @import url(http://comed46.com/webbands/webband.css); --></STYLE>
​

 

อนุโมทนา สาธุ ครับ
ปริยัติเปรียบเหมือนเข็มทิศ ปฏิบัติมุ่งให้ถึงจุดหมาย

 

อนุโมทนาสาธุครับ เคยไปกราบหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดถำ้สาริกา ท่านบอกว่าปัจจุบัน ถำ้สาริกายังคงความศักดิ์สิทธ์ กายทิพย์ต่างๆยังคงสถิตอยู่ครับ ท่านเองก็เคยพบกับกายทิพย์มาอนุโมทนาครับ