วิธีคิดแบบปลุกเร้าคุณธรรม

สมาธิดีแค่ไหน จึงจะนำไปสู่ปัญญาได้
ล่ะ อ.มจด.
วางบ้องไม่ไผ่ลง แล้วค่อยตอบนะอาจารย์

 

งุงิๆ มาแนวใหม่

มีแต่ อาจารย์แมว ขอให้ มจด. เป็นศิษย์ว่า จะได้หายโฮ่ว่า
มจด. จึงทำพิธีกราบ 3 ครั้ง สมัครเป็นศิษย์แล้วนะ คิกๆๆ

แล้วทำไม คคห.นี้ อาจารย์ทำกลับตาลปัตรล่ะ หรือกินยาลืมเขย่าขวด

บอกแล้วว่า อ.แมวให้เริ่มที่ถวายสังฆทาน ตักบาตรหน้าบ้านตอนเช้าๆ ปิดทองฝังลูกนิมิต ปล่อยสัตว์เอา อย่าเพิ่งไปถึงสมาธิปัญญาเลย

 

วางบ้องไม้ไผ่ก่อน อจ.ไม่งั้นตอบคำถามไม่ได้
ไม่เคยตอบได้เพราะถือแต่บ้อง

 

ครับ อาจารย์แต่ปล่อยนกปล่อยปลามันตัวเล็กๆ
ไปหรือเปล่าฮะ
เอาเป็นปล่อยแมวกระดกตูดหกหางจะดีกว่านะ
ฮะ
อีกอย่างรบกวน อจ.มจด.เป็นประธานผ้าป่าให้
ลุงแมวด้วยแล้วจะหาทุนไถ่โคกระบือ น่ะอจ.
งานนี้ให้อจ.มจด.คุมซองคนเดียว สนไม๊ฮะ
คิกคิก

 

เพื่อให้เห็นภาพหัวข้อนี้ชัด ดูสอง ตย. นี้ประกอบ

เด็กเล็กคนหนึ่งของครอบครัว ซึ่งมีฐานะดี นั่งรถยนต์ไปกับคุณพ่อคุณแม่ ผ่านไปที่แห่งหนึ่ง เห็นเด็กเล็กยากจนหลายคน นุ่งห่มเสื้อผ้าเก่าขาดรุ่งริ่งอยู่ตามข้างทาง เด็กเล็กในรถยนต์สนใจ เพราะเห็นความแตกต่างระหว่างตน กับ เด็กข้างถนนเหล่านั้น คุณพ่อคุณแม่สังเกตรู้ จึงพูดว่า “นั่นเจ้าพวกเด็กสกปรก ลูกอย่าไปดูมัน”

ในกรณีนี้ คุณพ่อคุณแม่ทำหน้าที่เหมือนดังปาปมิตร ชี้แนะให้เด็กตั้งความคิดที่เป็นอโยนิโสมนสิการ เร้าให้เกิดอกุศลธรรม เช่น ความรู้สึกรังเกียจดูถูกเหยียดหยาม เป็นต้น และความรู้สึกนี้ อาจกลายเป็นทัศนคติของเด็กนั้นต่อคนที่ยากจน ตลอดจนความโน้มเอียงที่จะมีท่าทีเช่นนั้นต่อเพื่อนมนุษย์ทั้งหลายโดยทั่วไป


แต่ในกรณีอย่างเดียวกันนั้น คุณพ่อคุณแม่อีกรายหนึ่ง บอกเด็กว่า “เด็กๆนั้นน่าสงสาร พ่อแม่เขายากจน จึงไม่มีเสื้อผ้าดีๆใส่ เราควรเผื่อแผ่ช่วยเหลือเขา”

ในกรณีนี้ คุณพ่อคุณแม่ทำหน้าที่อย่างกัลยาณมิตร ชี้แนะให้เด็กตั้งความคิดที่เป็นโยนิโสมนสิการ เร้าให้เกิดกุศลธรรม เช่น ความรู้สึกเมตตา กรุณา และความเสียสละ เป็นต้น และความรู้สึกเช่นนั้น อาจกลายเป็นทัศนคติของเด็กนั้น ต่อคนยากจนและเพื่อมนุษย์โดยทั่วไป

ส่วนผู้ใหญ่ที่มีโยนิโสมนสิการคิดปลุกเร้าจิตได้เอง เด็กๆนั้น ผู้ใหญ่ต้องช่วยปลุกฝังคุณธรรมเพื่อเป็นพื้นฐานของจิตให้

เบื้องต้นก็หลักศาสนานี่แหละ