วิธีสร้างความดี

การทำความดีนั้นต้องมีวิธีทำ หรือ วิธีสร้าง
ต่อไปนี้เป็นวิธีการบางอย่างในการทำความดี ซึ่งมีอย่างน้อย ๒ วิธีคือ

๑. พยายามให้กุศลจิตเกิดขึ้นบ่อย ๆ
ด้วยมนสิการถึงคุณความดี หรือพิจารณาถึงคุณค่าของความดี

๒. เมื่อกุศลจิตคือความคิดที่จะทำความดี (ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง)
เกิดขึ้นแล้วให้รีบทำทันที
เพราะถ้ายังลังเลรีรออยู่ จิตใจจะน้อมไปในบาปหรือในความชั่ว
กล่าวคืออาจกลับใจไม่ทำเสีย

ข้อความทั้ง ๒ ดังกล่าวมา สมกับพระพุทธภาษิตที่ว่า
“อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ ปาปา จิตฺตํ นิวารเย ทนฺธิ หิ กรโต ปุญญํ ปาปสฺมึ รมตี มโน”
แปลว่า “ควรรีบทำความดี ควรห้ามจิตเสียจากบาป”

เมื่อทำความดีช้า ๆ หรือมัวลังเลรีรออยู่ ใจย่อมยินดีในความชั่ว
ทั้งนี้เพราะจิตใจของคนเรากลับกลอกแปรปรวนเร็ว
เดี๋ยวจะเอาอย่างนั้น เดี๋ยวจะเอาอย่างนี้ ตามไม่ค่อยทัน
เพราะความนึกคิดของคนนั้นไม่เที่ยง มีเหตุปัจจัยปรุง
เมื่อเหตุปัจจัยปรุงให้ดีก็ดีไปชั่วคราว พอเปลี่ยนเหตุปัจจัยใหม่
คือได้เหตุปัจจัยชั่วก็กลับเป็นชั่วเสียอีก น่าเบื่อหน่าย
พระอริยเจ้าทั้งหลายท่านจึงฝึกทำใจของท่านให้มั่นคง แจ่มใส
จนเหตุปัจจัยๆ อะไร ๆ ทำให้แปรปรวนไม่ได้ สงบอยู่อย่างนั้น
ไม่ต้องขึ้น ๆ ลง ๆ เหมือนเด็ก ๆ ที่ประเดี๋ยวก็หัวเราะ ประเดี๋ยวก็ร้องไห้

ที่มา...โอวาทปาฏิโมกข์
เรียบเรียงโดย อาจารย์วศิน อินทสระ

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=30755