"หนีทุกข์ด้วยปัญญา" (หลวงปู่ชา สุภัทโท)

.
"หนีทุกข์ด้วยปัญญา"

" .. พระพุทธองค์ท่านให้หนีด้วยปัญญา "เปรียบประหนึ่งว่าเรามีเสี้ยนหรือหนามน้อย ๆ ตำเท้าเราอยู่" เดิน
ไปปวดบ้างหายปวดบ้าง บางทีก็เดินไปสะดุดหัวตอเข้า ปวดขึ้นมาก็คลำดู คลำไปคลำมาไม่เห็นเลยขี้เกียจดูมัน
ก็ปล่อยมันไป

ต่อไปเดินไปถูกปุ่มอะไรขึ้นมาก็ปวดอีก มันเป็นอย่างนี้เรื่อยไป เพราะอะไรนะ "เพราะเสี้ยนหรือหนามนั้นมันยัง
อยู่ในเท้าเรายังไม่ออก" ความเจ็บปวดมันก็เป็นอยู่อย่างนั้น

เมื่อมันปวดมาก็คลำหามัน ไม่เห็นก็ปล่อยไป นาน ๆ เจ็บอีกก็คลำอีกอยู่อย่างนั้นเรื่อย ๆ ทุกข์ที่เกิดขึ้นมา เราต้อง
กำหนดรู้มัน ไม่ต้องปล่อยมันไป เมื่อมันเจ็บปวดขึ้นมา "เออ .. หนามนี่มันยังอยู่นี่นะ"

เมื่อความเจ็บปวดเกิดขึ้น "ความคิดที่ว่า จะเอาหนามออกจากเท้าเราก็มีพร้อมกันขึ้นมา" ถ้าเราไม่เอามัน
ออก ความเจ็บปวดมันก็เกิดขึ้นเดี๋ยวก็เจ็บ เดี๋ยวก็เจ็บ อยู่อย่างนี้ ความสนใจที่จะเอาหนามออกจากเท้าเรามันมีอยู่
ตลอดเวลา

ผลที่สุดวันหนึ่งต้องตั้งใจเอาหนามออกให้ได้ เพราะมันไม่สบาย อันนี้เรียกว่า "การปรารภความเพียรของเรา
ต้องเป็นอย่างนั้น" มันขัดตรงไหน มันไม่สบายตรงไหน ก็ต้องพิจารณาที่ตรงนั้น แก้ไขที่ตรงนั้น แก้ไขหนามที่
มันยอกเท้าเรานั่นแหละ งัดมันออกเสีย .. "

หลวงปู่ชา สุภัทโท