หลวงปู่แหวนกับการปลุกเสกวัตถุมงคล

พระธาตุหลวงปู่แหวน นำมาให้ชมกันค่ะ

 

ไปวัดสัมพันธวงศ์มาหลายครั้งแล้ว วันนี้ 4/9 ไปอีก พระของหลวงปู่แหวนปรับราคาขึ้นหมด 200 ปรับเป็น 500 /100 ปรับเป็น 200 ถามคุณสมชายดู ว่ามีพระของหลวงปู่รุ่นใดที่มีคนมาเอาไปเยอะสุด สงสัยจากเวบนี้เผยแพร่ ปรากฏว่าพิมพ์ใหญ่พิเศษ อาทิตย์ที่แล้ว มีผู้มาเหมาไป 50 องค์ๆ ละ 200.- พอวันที่ 1/9 ทางวัดเลยปรับราคาหมด แต่อย่าเพิ่งเสียใจ พิมพ์ใหญ่องค์ที่รานนิดหน่อย ลองถามคุณสมชายที่เฝ้าตู้ดู เลือกได้ในราคาเดิม 200-ครับ แถมมีลิสต์ของกลุ่มคนเห็นผีที่ตรวจพระของหลวงปู่ว่ารุ่นใดมีพลังเต็มเปี่ยมให้ดุอีก ปรากฏว่าสมเด็จพิมพ์ใหญ่พิเศษแรงเป็นอันดับสองครับ เชื่อไม่เชื่อไปลองหาในลิสต์ของคุณสมชายดู แต่รุ่นที่สร้างโรงพยาบาลก็ดีน่าเก็บไว้ เพราะแพทย์และพยาบาล รพ.เชียงใหม่ทำเพื่อหาทุนสร้าง รพ.เจตนาดี พวกหมอ พยาบาล แขวนท่านเยอะครับ น่าจะการันตีเรื่องการเสกได้ เช่าพระหลวงปู่ 200-แล้ว อย่าลืมเช่านางพญาของแม่ชีบุญเรือนด้วยน๊ะครับ แรงพอดูเหมือนกัน อ้อพิมพ์กลีบบัวก็ดีครับ เพราะสังเกตุเห็นเกศาธาตุของหลวงปู่ผสมอยู่ด้วย มีให้บูชาทางไปรษณีย์ด้วยครับ

 

ถ้าจะเป็นเพราะกระทู้นี้ที่ทำให้ของทยอยหมดจากวัดอย่างรวดเร็ว ก็ขออนุโมทนาที่เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยทำให้วัดมีรายได้ ถ้าใครยังไม่มีก็หามาบูชาเถอะค่ะ รุ่นไหนก็ได้พุทธคุณสูงทั้งนั้น เพราะหลวงปู่ท่านอภิญญาสูงมาก แม้แต่วิญญาณที่มีบาปหนักเพราะก่อนตายทำลายพระพุทธรูป และตายลงเพราะความโกรธ หลวงปู่ท่านยังโปรดให้พ้นจากบ่วงตรงนั้นได้ ถ้าเรามีท่านกับตัว ระลึกถึงท่าน ท่านก็น่าจะช่วยเราได้บ้างเหมือนกัน

เคยคิด ๆ หลายครั้งว่าจะเอาเรื่องอภิญญาบารมีธรรมของหลวงปู่มาลง มันจะยาวไป จะมีคนอ่านหรือเปล่า

 

อยากอ่านครับ วันนี้ผมก้ไปบูชาทำบุญกับวัดมาอีกแล้ว โมทนาครับ

 

สนองศรัทธาคุณลีลาวดีและคุณบอลค่ะ

ประสบการณ์ส่วนหนึ่งของ หลวงปู่แหวน ขณะอยู่ที่ถ้ำเชียงดาว มีดังนี้


ในระหว่างพรรษา วันหนึ่งประมาณ ๕ โมงเย็น หลวงปู่แหวน กำลังเดินจงกรมอยู่ ก็มีเสียงดังโครมครามเหมือนกิ่งไม้ใหญ่หักลงมา จึงเหลียวไปดู กลายเป็นสัตว์ร่างใหญ่ร่างหนึ่ง เอาเท้าเกาะอยู่บนกิ่งไม้ห้อยหัวลงมา มีผมยาวรุงรัง เสียงร้องโหยหวน

หลวงปู่บอกว่า ท่านไม่ได้นึกกลัว และไม่ได้ให้ความสนใจ ยังคงเดินจงกรมต่อไป เมื่อร่างนั้นเห็นว่า หลวงปู่ไม่สนใจ ก็หนีหายไป

สองสามวันต่อมา ก็มาปรากฎอีก แต่หลวงปู่ ก็เดินจงกรมโดยไม่สนใจ หลังจากนั้นจึงมาปรากฎตัวให้เห็นทุกเย็น แต่ไม่ได้เข้ามาใกล้หลวงปู่ คงแสดงอาการเหมือนเดิมทุกครั้ง

วันหนึ่ง หลวงปู่ ได้กำหนดจิตถามไปว่า ที่มานั้นเขาต้องการอะไร ทีแรกเขาทำเฉยเหมือนไม่เข้าใจ หลวงปู่จึงกำหนดจิตถามอีก เขาจึงบอกว่าต้องการมาขอส่วนบุญ หลวงปู่จึงกำหนดจิตถามต่อไปว่า เขาเคยทำกรรมอะไรมา จึงต้องมาทุกข์ทรมานอยู่ในสภาพเช่นนี้ ร่างนั้นได้เล่าถึงบุพกรรมของเขาว่า เขาเคยเป็นคนอยู่ที่เชียงดาวนี้ มีอาชีพลักขโมยและปล้นเขากิน ก่อนไปปล้น เขาจะเอาดอกไม้ธูปเทียน ไปขอพรและขอคุ้มครองกับพระพุทธรูปองค์หนึ่งในถ้ำ เขาทำอย่างนี้ทุกครั้ง และก็แคล้วคลาดตลอดมา

อยู่มาวันหนึ่ง เขาไปขอพรพระพุทธรูป แล้วออกไปปล้นเช่นเคย บังเอิญเจ้าของบ้านรู้ตัวก่อน จึงเตรียมต่อสู้ เขาถูกเจ้าของบ้านฟันบาดเจ็บสาหัส จึงหนีตายเอาตัวรอดมาได้ ด้วยความโมโหว่าพระไม่คุ้มครอง เขาจึงกลับไปที่ถ้ำแล้วเอาขวานทุบเศียรพระพุทธรูปจนคอหัก ขณะเดียวกันก็ยังคุมแค้นอยู่ ตั้งใจว่าบาดแผลหายแล้วจะกลับไปแก้แค้นเจ้าของบ้านให้ได้ เผอิญบาดแผลที่ถูกฟันนั้นสาหัสมาก เขาจึงต้องตายในเวลาต่อมา วิญญาณเขาจึงต้องมาเป็น เปรตทนทุกข์ทรมานอยู่ที่เชียงดาว แห่งนี้ จึงได้พยายามมาขอส่วนบุญ เพื่อให้พระท่านช่วยแผ่ให้ จะได้คลายความทุกข์ทรมานลงไปได้บ้าง

หลวงปู่แหวน ท่านเล่าว่า บุพกรรมของเปรตตนนั้หนักมากเหลือเกิน ท่านได้รวบรวมจิต อุทิศบุญกุศลไปให้ ตั้งแต่นั้นมา ร่างนั้นก็ไม่ปรากฎให้เห็นอีก แต่จะได้รับบุญกุศลเพียงใดขึ้น อยู่กับตัวเขาเอง

หลวงปู่ บอกว่า เปรตตนนั้นเป็นเปรตสมัยใหม่ เพราะใช้คำแทนตัวเขาเองว่า "ผม" แต่เปรต ตนอื่นๆ ที่หลวงปู่เคยพบมา จะใช้คำแทนตนว่า "เรา" หรือ " ข้าพเจ้า" จึงนับว่าเปรตตนนี้ เป็นเปรตสมัยใหม่<O

 

อีกหนึ่งเรื่องค่ะ

ผจญสัตว์ประหลาด

มีเหตุการณ์น่าขนพองสยองเกล้าครั้งหนึ่ง เขียนในนิตยสารโลกทิพย์ดังนี้

ในเช้าวันหนึ่ง หลวงปู่้แหวน กับหลวงปู่ตื้อ ได้อาศัยบิณฑบาตที่หมู่บ้านชาวป่า มี ๔-๕ หลังคาเรือน ชาวบ้านพากันมาใส่บาตรด้วยความดีใจ เพราะนานๆ จะมีพระธุดงค์มาโปรดสักที

ชาวบ้านถามว่า พระคุณเจ้าทั้งสองจะไปไหน หลวงปู่บอกว่า จะมุ่งไปทางเทือกเขาที่มองเห็น แล้วจะลองไปทางสุวรรณเขต (อยู่ตรงข้ามกับมุกดาหาร) ชาวบ้านแสดงอาการตกใจ พร้อมทั้งทัดทานว่าอย่าไปทางโน้นเลย เพราะกำลังมียักษ์ปีศาจ ดุร้ายสิงอยู่ คอยทำร้ายคนและสัตว์ที่ผ่่านไปทางนั้น หลวงปู่กล่าวขอบใจในความหวังดี และบอกว่า ท่่านทั้งสองได้มอบกายถวายชีวิตให้ พระศาสนาแล้ว ขออย่าได้ห่วงตัวท่านเลย แล้วท่านก็ออกเดินทางไปในทิศทางดังกล่าว

หลวงปู่ออกเดินทางโดยข้ามลำน้ำสองแห่ง แต่เป็นที่น่าสังเกตุว่า ป่าแถบนั้นเงียบกริบ ไม่ได้ยินเสียงสัตว์ต่างๆเลย แม้แต่นกก้ไม่มี ผิดประหลาดมาก พอใกล้ค่ำ หลวงปู่ทั้งสองก็มาถึงยอดเขาสูงที่มีลักษณะประหลาดมาก คือยอดเป็นสีดำ คล้ายถูกไฟเผา รูปลักษณะดูตะปุ่มตะป่ำ คล้ายตัวคนบ้าง หัวตะโหนกช้างบ้าง แปลกไปจากเขาลูกอื่นๆ

หลวงปู่ทั้งสอง เลือกปักกลดค้างคืนข้างลำธารที่มีน้ำใสไหลผ่าน อยู่ที่เชิงเขาลูกนั้น ปักกลดห่างกันประมาณ ๑๐ เมตร เมื่อสรงน้ำพอสดชื่นแล้ว ต่างองค์ก็นั่งสงบภายในกลดของตน ทั้งสององค์ตระหนักในความประหลาดของสถานที่นั้น ไม่ได้พูดอะไรกันเพียงแต่นั่งสงบอยู่ภายในกลด

ประมาณ ๕ ทุ่ม หลวงปู่แหวน ก็ออกจากกลดเตรียมจะเดินจงกรม หลวงปู่ตื้อออกมาตามและพูดว่า "ผมรู้สึกว่าที่นี่วิเวกผิดสังเกตนะ"

หลวงปู่แหวนตอบ "ผมก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน" พูดกันแค่นี้ต่างองค์ต่างก็เดินจงกรมในทางของตน

ต่อจากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงกรีดแหลมเยือกเย็น ดังลงมาจากยอดเขารูปประหลาดนั้น เสียงนั้นแหลมลึกบีบเค้นประสาท จนรู้สึกเสียวลงไปถึงรากฟันทีเดียว

หลวงปู่ตื้อถามพอได้ยินว่า "ท่านแหวนได้ยินแล้วใช่ไหม"
หลวงปู่แหวน ตอบด้วยเสียงเรียบ ๆ ว่า "ผมกำลังฟังอยู่"

เสียงกรีดร้องนั้นใกล้เข้ามาทุกที ฟังแล้วน่าขนพองสยองเกล้า ทั้งสององค์คงเดินจงกรม อยู่เงียบ ๆ ตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ป่านั้นเงียบสงัดจริง ๆ เสียงนกเสียงแมลงไม่มี ครั้นแล้วเกิดพายุปั่นป่วนมาอย่างกระทันหัน ชนิดไม่มีเค้ามาก่อนเลย ต้นไม้โยกไหวรุนแรง ราวกับจะถอนรากออกมา อากาศพลันหนาวเย็น วิปริตขึ้นมาทันที

พลันปรากฎร่างประหลาดขึ้นร่างหนึ่ง ตัวดำมะเมื่อม สูงราว ๗ ศอก มีขนยาวรุงรังคล้ายลิง ยักษ์ แต่หน้าคล้ายวัวควาย ตาโปน มือสองข้างยาวลากพื้นดิน มันก้าวเข้ามาอยู่ห่างจากหลวงปู่ ทั้งสองประมาณ ๑๐ เมตรเห็นจะได้ สัตว์ประหลาดนั้นส่งเสียงร้องโหยหวนขึ้น พลันพายุนั้นก็สงบลง แสดงว่า มันมีอำนาจเหนือ ธรรมชาติ

สัตว์นั้นส่งกลิ่นเหม็นรุนแรงร้ายกาจเหมือนกลิ่นศพที่กำลังขึ้นอืด มันกระทืบเท้าสนั่น จนแผ่น ดินสะเทือน หลวงปู่แหวนเล่าในภายหลังว่า ท่านไม่รู้สึกกลัว แต่ขนลุกซู่ซ่าไปหมด เพราะไม่เีคยเห็นสัตว์ประหลาดอย่างนั้นมาก่อน ยังไม่รู้ว่าเป็นปีศาจหรือสัตว์อะไรแน่ ท่านได้กำหนดสติไม่ให้ ใจคอวอกแวก ทอดสายตาไปยังสัตว์ประหลาดนั้น กำหนดจิตแผ่เมตตาไปยังร่างนั้น สัตว์ร่างยักษ์นั้นหยุดร้อง หยุดส่งกลิ่นเหม็น แสดงว่ารับกระเแสเมตตาได้ มันค่อย ๆ ทรุดร่างลงนั่งยอง ๆ เอามือยันพื้นไว้ ทำท่าแสดงความนอบน้อมต่อท่าน

หลวงปู่ตื้อพูดพอได้ยินว่า "ท่านแหวนทำดีมาก" พร้อมทั้งเดินมาสมทบ แล้วพูดว่า "เขาแบกหามบาปหาบทุกข์อันมหันต์ เขามาหาเราเพื่อให้ช่วยปลดทุกข์ให้เขานะ เขาสร้างกรรมไว้ มาก เมื่อตายจากมนุษย์ แล้วต้องมาเป็นปีศาจอสุรกาย ทนทุกข์ทรมานอยู่ที่นี่

หลวงปู่แหวนได้กำหนดจิตถามดู ก็ได้ความว่า สมัยเป็นมนุษย์ เขามีการกระทำที่มากล้นด้วยตัณหา และความโลภ คือละเมิดศีลข้อ ๒ และข้อ ๓ อยู่เสมอ จึงต้องมาเป็นปีศาจอสุรกาย รับทุกข์อยุ่ที่นี่มากว่าร้อยปีแล้ว ปีศาจอสุรกายนั้นดูท่่าทางอ่อนลงมาก มันร้องไห้คร่ำครวญน่าสงสาร ขอความเมตตาจากพระคุณเจ้าทั้งสองให้เขาได้พ้นทุกข์ทรมานนั้นด้วยเถิด

หลวงปู่แหวนได้พิจารณาเห็นว่า เขาสร้างกรรมซับซ้อนเหลือเกินใครจะช่วยเขาได้ พลันหลวงปู่ตื้อตอบมาในสมาธิว่า "กรรมเป็นเรื่องสลับซับซ้อนลึกซึ้งอยู่ก็จริง บางทีพระผู้มีศีลบริสุทธิ์ และมีบารมีเช่นท่านแหวน ก็อาจจะช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้ ลองอ่านพระคาถา หรือเทศนาธรรมให้เขาฟังดูสิ"

หลวงปู่แหวนได้กำหนดจิตว่าพระคาถา แล้วเทศนาให้เขาสำนึกบาปบุญคุณโทษ เขาค่อย ๆ คลายความกังวลลง ก้มลงกราบด้วยความซาบซึ้ง

"พระคุณเจ้า ข้าพเจ้าได้กำหนดจิตพิจารณาตามกระแสธรรมของท่านแล้ว เกิดแสงสว่างกับข้าพเจ้าอย่างมหัศจรรย์ และข้าพเจ้าได้เห็นสภาวธรรม คือ ชาติ ชรา มรณะ อันเป็นทุกข์ เป็นธรรมดาของสรรพสัตว์ทั้งหลายแล้ว พระคุณเ้จ้า"

สีหน้าเขาดูสดชื่น ก้มลงกราบหลวงปู่ทั้งสององค์ แล้วร่างนั้นก็หายไป......

 

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ

 

http://phuttawong.net/index.php?SP=GMWEB-05113016262100147&id=Webboard

 

http://phuttawong.net/index.php?SP=GMWEB-05113016262100147&id=Webboard

 

วั

 

วัตถุมงคลของหลวงปู่แหวนที่วัดสัมพันธวงศ์ ขึ้นมาเท่าตัวแล้วนะครับไปร่วมทำบุญกันนะครับบางรายการไกล้หมด เช่น สมเด็จคะแนนปรกโพธิ์ เมื่อวานนี้ 5/9/49 ผมไปมาไกล้หมดแล้วครับ คน ไปบูชากันเยอะครับ ทำบุญกับทางวัด ได้บุญครับได้พระแท้ๆของหลวงปู้แหวนไว้บูชาด้วย โมทนาบุญกับทุกๆท่านนะครับ

 

โมทนากับพี่จิตงามครับ อ่านแล้วซึ้งครับท่านเป็นพระอรหันต์ที่เมตามากๆครับ ขอบคุณกับพี่จิตงามครับ

 

ผมก็มีเหมือนกัน

รู้สึกว่าจะมีโค๊ตด้วยนะครับ แต่ไม่แน่ใจเท่าไร เป็นปีประมาณ 24..อยู่ด้านหน้าครับ อนุโมทนาด้วย

 

พระที่สำเร็จจากการอธิษฐานจิตของพระอริยะเจ้านั้นดีเป็นเลิศครับ
หากมีกำลังทรัพย์พอ ก็เช่าบูชาเก็บไว้บ้างก็ดีครับ เงินก็เข้าทางวัดด้วย
พระนางพญาที่คุณพันวฤทธิ์พูดถึงก็ดีจริงครับ เข้าพิธีใหญ่มีพระอริยเจ้าหลายรูปเข้าร่วมพิธี สร้างมากว่า 50 ปีแล้วครับ