อยากให้พ่อกับแม่ลดจนละการฆ่าสัตว์ควรบอกกรรมฐานแบบไหน

พ่อกับแม่ชอบหาปลามาฆ่า ทั้งๆที่ลูกๆก็พยายามซื้อของมาตุนในตู้เย็นให้เต็มไม่เคยขาด
เป็นทุกข์ใจกับเรื่องนี้มาก

 

ถ้ากรรมฐานก็เจริญเมตตาพรหมวิหารสี่ค่ะ

แต่ถ้าให้ดีก็คือ ชี้ให้เห็นกรรม โทษของการฆ่าสัตว์เบียดเบียนสัตว์ได้รับผลอย่างไร

การฆ่าสัตว์และเบียดเบียนสัตว์ หากเป็นสัตว์ประเภทปลาเพื่อมาทำเป็นอาหาร จะเป็นโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน

การไม่เป็นโรคเป็นลาภอันประเสริฐยิ่ง....

แต่คนส่วนมากไม่ค่อยใส่ใจโรคภัยต่างๆนานาที่เกิดขึ้นเพราะเหตุที่เกิดจากการเบียดเบีนสัตว์ทั้งโดยตรงและโดยอ้อมค่ะ

จะเล่าประสบการณ์คนรอบข้างให้ฟังค่ะ....

เขาชอบฆ่าสัตว์ทานเป็นประจำ โดยเฉพาะสัตว์ใหญ่ ชอบฆ่ามากินแกล้มเหล้าเป็นประจำสม่ำเสมอเพราะพวกเขากินเหล้ากันเป็นประจำเกือบทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งปู่ของหลานวัย60 กว่า กับเพื่อนคอเหล้าด้วยกันวัยประมาณ 40 กว่าเกิดอยากกินกับแกล้ม จึงคิดหาลูกวัวมาฆ่า โดยผู้ที่เห็นเหตุการณ์เล่าว่า ได้ทุบหัวลูกวัวก่อน วัวตัวนั้นร้องอย่างเจ็บปวดด้วยความทุกข์ทรมานก่อนตาย ต่อมาไม่นานผู้ที่ทุบหัววัวนั่นได้ป่วยตายร้องเจ็บปวดเหมือนวัวที่ถูกทุบ ตายอย่างทรมานไม่ผิดกับวัวตัวนั้นเลย และผู้วัยชราก็ป่วยที่ระบบสมองและประสาทที่หูเหมือนกัน แต่ได้หลานสร้างบุญบารมีทอดกฐินอฐิษฐานด้วยจิตบริสุทธิ์ เพราะอยากให้ปู่หาย ด้วยวัยเด็ก ผู้วัยชราก็ยังมีชีวิตอยู่แต่สภาวะไม่ปกติเหมือนเดิม

และคำว่ามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ก็มีส่วนค่ะ ครอบครัวไม่เคยนำสัตว์มาฆ่าเพื่อประกอบอาหารเลย บุคคลในครอบครัวนัันไม่มีใครเป็นโรคประจำตัวประเภท โรคเบาหวาน โรคหัวใจ หรือว่าโรคต่างๆ ยกเว้นมีบางคนอาจเป็นโรคความดันเพราะสาเหตุใหญ่มาจากสภาวะอารมณ์ค่ะ

การที่จะทำให้คนเลิกฆ่าสัตว์เพื่อมาประกอบอาหารนั้น ทั้งๆที่มีขายในตลาดอยู่แล้ว มีญาติอายุกลางคน ป่วยเรื้อรังรักษาไม่หาย เขาทุกทรมานด้วยอาการป่วย พอคนเราเจ็บป่วยก็นึกถึงตัวอยากหาย ชีัให้เห็นโทษภัย ให้ตั้งสัจจะเลิกฆ่าเนื้อสัตว์มากิน แล้วอุทิศบุญแผ่เมตตาให้ เขาก็เชื่อค่ะ เพราะความอยากหาย แต่ถ้าเป็นกรณีอย่างนี้ไม่ดีแน่เพราะกรรมอาจจะไมได้เป็นอย่างนี้ทกคนว่า "ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา". เราควรรู้โทษก่อนทำดีกว่าค่ะ

สำหรับพ่อและแม่ที่สูงอายุแล้ว อาจทำมานานด้วยความไม่รู้และยังไม่มีผลให้เห็นชัดถึงกรรม โดยไม่มีคนบอกกล่าวให้ทราบ หรือไม่เห็นตัวอย่างกรรมของคนอื่น ก็เลยยังไม่เกรงกลัวกรรม ให้ลองหาหนังสือให้ท่านอ่านเรื่องกฎแห่งกรรมหรือ หาวิทยุธรรมะเรื่องกฎแห่งกรรมในการฆ่าสัตว์มีทุกข์โทษอย่างไร จากคำสอนของพระที่ท่านจะมีกุศโลบายในการเทศน์ และเล่านิทานยกตัวอย่างเสมือนจริงมากมาให้ท่านฟังก็ได้ค่ะ.

 

อย่าซื้อมาตุน

ใส่ใจใน พลังงานความสดใหม่ ที่พ่อแม่พยายามจะ บอก

ไม่เปลือง

ซื้อมาสดๆ ทำเตรียมไว้ให้พร้อม

ไม่มีทิ้งข้ามคืน

และค่อยบอกท่านว่า รู้วินัยในการเปน(พ่อ)พระ

 

ในพระไตรปิฏก

กล่าวถึง อุปมา การรักษาสีล

เปรียบเหมือนพ่อแม่ลูก หลงทางอยู่ใน
ทะเลทราย กำลังอดอาหารตาย

เพือประโยชนในหาทางพ้น

พึงรักษาสีล เหมือนตัดสินใจปลงชีวิตบุตร
เพื่อเปนอาหาร แล้วรีบค้นหา ทางพ้น ที่จริง
ไม่เวียนวน ให้เจอ

 

พ่อแม่ผมเขาชอบหาจนเคยชิน ถึงมีแล้วก็หาอีกหามาเก็บไว้ หลายครั้งๆที่ไม่กินสด ผมก็บอกนะเรื่องการเจ็บป่วย ห่วงเรื่องสุขภาพแต่ก็ชอบหา เรื่องซื้อหวยก็เหมือนกันชอบมากๆ ดีหน่อยที่พวกเขาไม่ดื่มไม่งั้นเครียดแน่ๆ เลยผม เรื่องทำบุญนี่ก็ชอบนะ พวกที่ทอดผ้าป่า ทอดกฐินสร้างวัดเขาจะชอบมากชอบจองเวลาแม่ผมนั่งสมาธิทีไร แกจะชอบเห็นนิมิตว่ามีสัตว์มาทำร้ายตลอดอาจจะเป็นจิตใต้สำนึกเขาก็ได้ แม่บอกว่าแม่เลิกหาปลาไม่ได้ไม่งั้นชีวิตน่าเบื่อตาย

 

เล่านิทาน เรื่องพระโพธิสัตว์ ที่เป็นปลา ให้ท่านฟังสิครับ
แล้วก็บอกว่า เมื่อทำ ปาณาติบาต บ่อยๆ จะทำให้ป่วย เป็นโรคมาก
ให้ท่านกลัวกรรม คนแก่มักกลัวกรรมครับ

 

สุดท้าย เกิดมาตัวคนเดียวตายไปก็ตายคนเดียว จะยุ่งเรื่องของคนอื่นให้หนักทำไม พ่อ เเม่ ก็ปรุงเเต่งเรียกกันไป บอกเเล้วเตือนเเล้วก็จบกัน ห่วงมาก ห่วงน้อยก็ไม่ได้ช่วยให้เรานิพพานได้ เอาพอประมาณไม่ลำบากใจทำตามหน้าที่ เเล้วก็เเล้วกันไปตัวใครตัวมัน