"อานิสงส์ของพระพุทธมนต์" (หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)

"อานิสงส์ของพระพุทธมนต์"

" .. เรื่องนี้ท่านพระอาจารย์มั่น พักอยู่บนดอยปะหร่องกับท่านอาจารย์มนู ตอนเช้าเที่ยวบิณฑบาติให้พรชาวบ้าน
"พอให้พรเสร็จ สุขัง พะลัง" ท่านสอนให้ชาวบ้าน "สาธุ" พร้อมกันด้วยเสียงสูง ท่านพระอาจารย์มั่นว่าเป็นเชิง
ตลกว่า มือทั้งสองข้างของเราชูขึ้นข้างบน เหมือนบั้งไฟจะขึ้นสู่ท้องฟ้า

วันหนึ่งท่านนั่งพักในที่เป็นที่พักกลางวัน มีเทพพวกหนึ่งจากเขาคิชฌกูฏ อยู่ที่ไหนไม่รู้ เราก็ไม่รู้จัก ท่านว่ามา
ถามท่านว่า "เสียงสาธุ สาธุ สาธุ อะไร สะเทือนสะท้านทุกวัน พวกเทพทั้งหลายได้ฟัง มีความสุขไป
ตาม ๆ กัน"

ท่านว่า ท่านมาพิจารณาอะไร ที่ไหน จึงระลึกได้ว่า "โอ ... เสียงสาธุการชาวบ้านถวายทาน" พอรับทราบแล้ว
พวกเทพก็ว่า "เขาก็สาธุการด้วย" แล้วทำประทักษิน เวียนขวาลากลับไป ส่วนมากพวกเทพจะทำอย่างนั้น

ท่านพระอาจารย์มั่นเลยมาพิจารณาต่อว่า "การสาธยายมนต์ พุทธมนต์" นะใครก็ตามจะเป็นกิจวัตรพระสงฆ์
เช้า-เย็น หรือชาวพุทธทุกคนสวดพุทธคุณ

- ระลึกในใจ มีอานุภาพแผ่ไปได้หมื่นจักวาล
- พูดออกเสียงพอฟังได้ มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนจักวาล
- สวดมนต์เช้า-เย็น ธรรมดา มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนโกฏจักวาล
- สวดเต็มเสียงสุดกู่ มีอานุภาพแผ่ไปได้อนันนตจักวาล

แม้สัตว์ที่อาศัยอยู่ในภพที่สุดอเวจีมหานรก ยังไดรับความสุข เมื่อแว่วเสียงพุทธมนต์ ผ่านเข้าถึงชั่วขณะหนึ่ง
ครู่หนึ่ง ชั่วช้างพับหูงูแลบลิ้น ดีกว่าหาความสุขไม่ได้ตลอดกาลเนืองนิจ "นี้คืออานิสงส์ของพระพุทธมนต์"
ท่านพระอาจารย์มั่นว่าอย่างนี้ .. "

หนังสือ บูรพาจารย์ (๕๔๐-๕๔๑)