เรื่องจริง แรงแค้นจากการเผารังผึ้งเจ้าที่ หวังให้ตาย

ในห้อง 'เรื่องผี' ตั้งกระทู้โดย เด็กดอยใจดี6446, 5 ตุลาคม 2017.

  1. เด็กดอยใจดี6446

    เด็กดอยใจดี6446 สมาชิกใหม่

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 ตุลาคม 2017
    โพสต์:
    4
    ค่าพลัง:
    +5
    กรรมสมัยนี้มันเร็วจริงๆนะคะ ได้ฟังเรื่องของพี่คนนึงในยูทูปเค้าสั่งคนงานเผารังผึ้งเมื่อบ่าย ตกกลางคืนมาตัวเองแอดมิดเข้า รพ ด่วน จนป่านนี้เดือนกว่าแล้วยังไม่ได้ออกรพ เลย น่ากลัวจริงๆคะ ฟังเรื่องราวได้จากคลิบข้างล่างนะคะ อยากให้ฟังว่าสิ่งที่เรามองไม่เห็นนิมันน่ากลัวนะคะ

    https://www.youtube.com/edit?o=U&video_id=mUsLlQCapg0
     
  2. Than_2012

    Than_2012 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 มกราคม 2013
    โพสต์:
    460
    ค่าพลัง:
    +1,027
    โอ้ยย !! ก็ไปเผาบ้านเขาน้อ อุตส่าห์สร้างมาด้วยความลำบาก มาเผากันกันได้
    อย่าว่าแต่ผึ้งเจ้าเลยครับ อย่างอื่นก็คงเอาเรื่องจนถึงที่สุดเช่นกัน ว่ามั๊ยยย?
    แต่ก็...น่าแปลก...ผึ้ง เป็นเจ้าที่ ตั้งแต่เมื่อไหร่
    คงไม่ต่างจาก ไหว้จอมปลวก ไหว้สัตว์ที่เกิดมาพิการผิดธรรมชาติ
    เอางี้ เรื่องพวกนี้ ผมเชื่อ ไม่ใช่ไม่เชื่อ ผมมีประสบการณ์ตรงกับพวกเจ้าที่ทั้งหลายแหล่
    รวมถึงบุคคลใกล้ชิด เช่น พ่อ, ลุง, อา ทั้งเล่าให้ฟัง และประสบมาพร้อมกันจะว่าน่ากลัว ตื่นเต้น ตลกไปเลย ก็ว่าได้
    หลายๆ เหตุผลที่เกิด เป็นปัจจัยให้เกิดเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับอาถรรพ์ เช่น บางคนห้อยพระเต็มคอ แต่ก้มกราบกราบสัมพเวสี อุทิศตนให้ต่ำกว่าผี รับขันธ์สารพัด ก็เท่ากับว่าเปิดทางให้กับเขา
    - กรรมปรุงแต่ง จัดสรรค์
    - จิตตก
    - อ่อนกว่าเขา ( ก็ยอมเขาแล้วนี่ )
    - บุญไม่ถึง
    - สติไม่มี
    - จิตไม่แข็ง ( ไม่เคยฝึกจิต)
    ถ้ามัวแต่ยึดติดอยู่กับสิ่งนั้น เมื่อไหร่จะก้าวผ่าน เหมือนพระเก่งๆ หลายท่าน ในช่วงแรกต้องเผชิญโน่น ผจญนี่เป็นเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง แต่พอ ท่านผ่านไปแล้ว ท่านก็ไม่เจอ แต่ท่านสัมผัสได้
    แฮ่ะ ๆๆ บรรยายตามที่เคยเจอมานะครับ บังเอิญผมเจอมาเยอะตั้งแต่เด็ก และฝึกสติมา จนเจออาจารย์และบุคคลที่นับนือคอยชี้แนะ เลยผ่านจุดนั้นมาได้
    ******************************
     
  3. บุรุษไร้เงา

    บุรุษไร้เงา เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 มกราคม 2007
    โพสต์:
    8,425
    ค่าพลัง:
    +35,019
    ฟังหูไว้หูก่อนแล้วกัน...
     

แชร์หน้านี้

Loading...