เรื่องราวของน้องพอตเตอร์ตอนเพราะหนูเห็นผีวิญญาณ....หนูจึงเชื่อเรื่องบุญและบาป

น้องพอตเตอร์อายุ7ขวบกว่า...ป.2
โตขึ้นมาคุณแม่นึกว่าเค้าคงเลิกเห็นผีแล้วไม่ได้ถามถึงอีกหลังจากเค้าขึ้นป.1เพราะอยากให้เค้าใช้ชีวิตแบบปกติไม่พูดชี้นำให้เค้าคิดและวิตกในสิ่งที่เค้าเป็น....แต่เมื่อต้นปีนี้น้องก็พูดชวนคุณแม่และคุณพ่อว่าปีนี้ให้รับเป็นเจ้าภาพกฐินปีนี้นะครับ...งงมาก...เลยถามทำไมล่ะลูกทำไมหนูถึงอยากรับเป็นเจ้าภาพกฐิน....ลูกตอบว่า...เพราะหนูเห็นผีเห็นวิญญานมาตั้งแต่เด็กตอนนี้ยังเห็นอยู่แต่หนูก็ทำเฉยๆหนูเชื่อในสิ่งที่เห็นว่าบาปบุญมีจริงทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วตายไปถ้าทำชั่วก็ไม่ได้เกิดเป็นผีรอเวลา...ลูกบอกคนกรุ๊ปเอจะไม่เชื่ออะไรจนกว่าจะเห็น...และหนูเห็นหนูจึงเชื่อในการทำบุญทำทานหนูคิดว่าหนูโชคดีที่เกิดมาเห็นแบบนี้ทำให้หนูได้เริ่มทำบุญตั้งแต่เด็ก...บางคนไม่เห็นแบบหนูเค้าเลยไม่เชื่อ....แต่หนูเชื่อเพราะหนูเห็น
......เวลาผ่านไปคุณพ่อคุณแม่ได้ข่าวที่วัดแถวบ้านมีคนรับจองเป็นเจ้าภาพกฐินแล้วเราเลยไม่ได้บอกลูกแต่คิดไว้ว่ายังไงก็จะทำบุญร่วม

แต่เมื่อเดือนก่อนเจ้าอาวาสที่วัดแจ้งมาว่าปีนี้คนที่รับเป็นเจ้าภาพกฐินยกเลิกไม่ขอเป็นเนื่องจากไม่สะดวก...คุณแม่เลยนึกถึงลูกที่ได้ขอไว้ตอนต้นปี....เลยอาสารับเป็นเจ้าภาพกฐินปีนี้ และรีบโทรกลับไปแจ้งคุณพ่อและลูกชายถึงข่าวดี...ลูกชายบอกหนูจำได้อะไรที่จะเป็นของเราก็คือของเรา...และเค้ายังบอกอีกว่า...ขอหนูเป็นคนจุดเทียนในงานกฐินปีนี้ด้วยนะครับคุณแม่...อึ้งไปเลย....สาธุจ๊ะลูกในความคิดดีของหนู

ก

 

satu satu