เหตุผลที่ทำไมเเผนกวัตถุมงคลซอยสายลมชอบทำหน้าดุเเละตะคอกใส่คนที่มาทำบุญ

ผมก็เคยโดนครับ เสียงดังด้วย ลูกศิษย์หลวงพ่อโดยมากจะดุครับ หลวงพ่อท่านเคยบอกเพราะเป็นทหารมาหลายชาติ ถ้าไม่เคยเป็นพี่น้องกันจริงๆก็จะเคืองและไม่มาอีกเลย เห็นท่านก็ดุไปงั้นๆแหละครับ ไม่มีอะไร

 

เคยโดนครับ ตกใจ จิตตกไปชั่วขณะใหญ่ๆ หลังๆเริ่มชิน อิอิ
ตรงกันข้ามกับที่วัดท่าซุงเลย ที่วัด ทุกคนใจดียิ้มแย้ม ให้ดู ให้เลือก ไปที่่วัดทีไร กะเปาตังเบาเลย แต่ก็สุขใจ

 

....จะให้ดีนะคะ ขอแนะนำให้แวะไปในวันธรรมดา ที่คนไม่เยอะ พี่ๆป้าๆทุกคนท่านจะยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจาดีแนะนำดีค่ะ

....แต่ว่า ถ้าจะไปในวันสิ้นเดือนที่คนเยอะๆ แนะนำว่าให้รีบบอก รีบจ่าย แล้วก็ออก อย่าถาม อย่าสงสัยอะไรมาก เพราะคนเยอะ พอคนเยอะ ตอบอะไรมาก อารมณ์ก็อาจจะขุ่นมัวค่ะ

....เคยโดนดุเหมือนกัน เพราะลืมไปว่า เวลาจะบูชาอะไร ต้องบอกรุ่น บอกจำนวนเลย อย่าให้ต้องถาม

....ถ้าบอกไม่ครบ ก็จะอาจมีเสียงตะคอก หรือเสียงขุ่นๆใส่ หรือหน้าจะหงิกๆนิดๆ

....แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร บอกจำนวนไป เค้าก็เอามาให้ จ่ายเงิน รับเงินทอนก็จบ เค้าเองก็ไม่มาสนใจความรู้สึกหรอกค่ะ ต่างคนต่างหน้าที่ คนเยอะๆอารมณ์ก็อาจจะขุ่นบ้าง

....ขนาดพาเพื่อนไปถวายสังฆทาน ก็จะมีป้าๆ หรือคนอื่นๆมาถึง ก็แซงคิว มาเบียดมาแทรก แบบว่าฉันรีบมาก (คนอื่นอย่ามารีบเหมือนฉันนะ ฉันรีบกว่า) เพื่อนก็จะหงุดหงิด เราก็จะคอยเตือนเค้าว่าเรามาทำบุญ อย่าขุ่นมัว เดี๋ยวบุญจะไม่ได้ ใครจะเป็นไงช่างเค้า เราอย่าขุ่นเป็นพอ

....เมื่อออกมาแล้ว อย่าเอามาใส่ใจอีก แต่ถ้าเป็นคนคิดมาก ก็ให้มาวันธรรมดาจะดีกว่า (สำหรับคนที่จะมาบูชาพระหรือหนังสือนะคะ) คนน้อยคุยกันได้สบาย พนักงานทุกท่านอารมณ์ดีค่ะ

....แต่ถ้าจะถวายสังฆทานด้วย ฝึกมโน ด้วย อันนี้ก็เหมือนการฝึกจิตของเราค่ะ ไม่มีใครในโลกจะมาทำดีกับเราได้ทุกคน และเมื่อเราเจอคนปฏิบัติไม่ดีกับเรา ถ้ามันไม่ได้ละเมิดถึงขั้นผิดกฏหมาย หรือร้ายแรงอะไร ก็ต้องท่องคำว่า ช่างมันๆๆๆ แล้วอารมณ์เราจะค่อยคลายความขุ่นมัวเองค่ะ ดูที่จิตเราก็เป็นพอ

 

เหมือนผมเลยครับ พออ่านหนังสือหลวงพ่อจบก็เกิดศรัธธาอย่า่งแรงกล้า คิดอยากเจอตัวจริงจัง รู้อีกทีท่านมรณะภาพไปตั้งแต่ พ.ศ. 2535 และ ผมเกิด 2534 ตอนนี้ก็ทำตามคำสอนของท่าน ชาตินี้ชาติสุดท้าย

 

อ่านกระทู้ไป ทุกอันได้ข้อคิดมากจริง ๆ ขอบพระคุณทุกท่าน ทุกคำตอบ และทั้งถามและตอบเสร็จสรรพไปในตัว
จริง ๆ อยากเข้ามาอ่านเรื่องเช่าวัตถุมงคลแต่เผอิญสุดขีดได้มาเจอข้อความที่บังเอิญสุด ๆ ที่วันนี้สด ๆ ร้อน ๆ เกิดกับตัวเอง(ปรกติเป็นคนน่าจะจุดเดือดต่ำมากสุด ๆ ) และน่าจะต้องเคยเกิดเป็นทหารมาก่อนแน่นอนล้านเปอร์เซนต์ทำให้เวลา(ของขึ้นแทบจะดึงกันไม่อยู่) อย่างน่ากลัวเลยอ่ะค่ะ
พอได้อ่านหลายคำตอบที่ Share กันเข้ามา มันโดนนะ มากเลยอยากบอกอีกครั้งว่าขอบพระคุณจริง ๆ หากไม่มี กระทู้นี้ ก็ไม่สามารถเป็นกระจกส่องตัวเราให้เห็นได้เลย ออกแปลกใจตัวเองมากวันนี้ ซึ่งปรกติก็นะคะทำสมาธิอย่างดีจิตสงบสุด ๆ บุญ ทาน ศีล ภาวนา ไม่เคยขาด แต่เจอบททดลองของจริง ทำให้ตอนนี้อ่าน POST ของท่านตะละคนแล้ว เสียใจมากน้ำตาตกในเลยนะคะไม่ใช่่เสียใจในการกระทำอันนั้นไม่เสียใจเลยแต่เสียใจอย่างสุดซึ้งเพราะอะไรเนีย! ไหนบอกตัวเองว่าเคารพรักพระพุทธเจ้าจะเป็นคนดี แล้วไง โห? ยังกับผู้ชายโมโห ไม่มีผิด ยัยคนขายของคงกลัวตัวสั่นยังจำได้ เหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์นำให้มาอ่านกระทู้นี้จริง ๆ ละอายใจที่น่าจะเมตตามากกว่านี้ อดทนมากกว่านี้ หยวนน่า มากกว่านี้ เออน่า มากกว่านีั ไม่เป็นไร ๆ ทำดีมามากสอบตกในวันนี้เลย ดิฉันจะพยายามไม่โกรธหรือโมโหโกรธาเช่นนี้อีกเป็นอันขาด(มันไม่ใช่แค่เรื่องขายของนะคะ) เพราะเผอิญวันนี้มี การเดินขบวนของเหล่าประชาชนคนรักชาติพอดี ซึ่งก็ทำให้ดิฉันครอบครัวและเพื่อน ๆ เข้าไปซื้อน้ำดื่ม ลูกอม ยาดม สารพัด ก็ให้คุณเพื่อนอยากจะถ่ายรูปพวกเราไว้เป็นที่ระลึกครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ผู้หญิงเจ้าของร้านที่ขายของก็ดันออกปากพูดว่า จะถ่ายออกไปถ่ายข้างนอกโน่นห้ามมาถ่ายหน้าบ้านนี่นะ? โอ้แม่เจ้า! เพื่อนดิฉันก็บอกกลับว่านี่มันถนนหลวงนะ ทำไมจะถ่ายไม่ได้ เจ้าของร้านก็ยังไม่หยุด พูดจาเสียงกระด้างว่า ก็แล้วไงว่าห้ามมาถ่ายรูปติดบ้านชั้น (ประมาณกูไม่ชอบไอ้พวกเดินขบวน กูนี่แหละฝ่ายตรงข้ามกับคุณสุเทพประชาธิปปัตย์) เท่านั้นเอง! จริง ๆ ดิฉันเลยถามด้วยเสียงที่ดังฟังชัดว่า คืนได้ไหม? ไม่อยากได้แล้วทั้งลูกอมที่ซื้อเนีย ซึ่งเจ้าของก็บอกด้วยเสียงมีอารมณ์กลับมาว่าได้ และเอายาดมที่ซื้อ่แล้วคืนมา ดิฉันรีบหยิบคืนมือสั่น ไม่ใช่สั่นกลัวนะคะ แต่แหม โอ้ว! สวยมากท่านพูดได้ดียิ่ง..............bra bra bra จากนั้น ดิฉันกำลังหยิบให้พร้อมข่มความโกรธเกลียดที่กำลังพุ่งขึ้นมาอย่างมากมาย แต่ยัยคนขายไม่หยุด ยังพูดต่ออีก แบบประมาณจะบ่น (จำไม่ได้ว่าเขาพูดอะไร) แต่ดิฉันพูดด้วยเสียงสีหน้าท่าทางที่ แม่ค้านั้นหยุดกึกทันที ท่านคงไม่คาดคิดว่า พูดแค่เนียนะทำไมต้องโมโหโกรธามากมายนะ เพราะมีคุณลุงทีเขามาซื้อของในร้านก็เห็นเหตุการณ์เพราะลุงน่าจะไปเดินขบวนแกตามดิฉันไปแล้วมาบอกว่า โอ้ !!คุณยอดมาก เยี่ยมจริง ๆ หนูทำดีมากเลยลุงชอบนะ แต่พอมาอ่านกระทู้นี้ แล้วให้ได้ทราบว่าเพื่อน ๆ พี ๆ น้อง ๆ มีอุบายวิธีเอาชนะความโกรธหลากหลายมากมายจริง ๆ ต่อนี้ไปดิฉันต้องหักอารมณ์โกรธให้ได้และต้องได้เพื่อพระพุทธเจ้าอย่างแท้จริง สิงที่พวกท่านกล่าวมายังไม่ได้เสี้ยวแห่งความดุ และ เดือดเลย ขออนุโมทนากับทุกคำตอบ การหักดิบใจให้คลายลดอัตตาตัวเองได้น่ะยากมากจริง ๆ ยากกว่าที่คิด แต่จะต้องทำให้สำเร็จ
เจริญในธรรม กำหนดมีพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสติเสมอค่ะ





[/COLOR][/SIZE]