เอางี้ใครเล่นของบ้าง

ถูกต้องคราบบ ..... ขอเสริม นิด อาจจะเกิด โทษด้วยนะครับ

 

ไหน ๆ พี่เค้าก็อุตส่าห์ตั้งกระทู้ขึ้นมา ก็เอากะเค้าซะหน่อยน่า.....
ที่ใช้อยู่เป็นประจำก็ บทสวด พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ น่ะครับ ต่อด้วยพระคาถาชินบัญชร แล้วบท เมตตาใหญ่ ครับผม....
...แต่ทิดหนึ่งเอง ก็มีเรื่องราวที่เกี่ยวกับ เคล็ดวิชา บทพระคาถา ที่อยากจะเล่าให้เพื่อน ๆ ได้ฟังเหมือนกัน ไม่รู้ว่า จะมีคนชอบฟัง ชอบอ่านหรือเปล่า ... เป็นเรื่องราวที่เป็นเรื่องจริงที่ ประสบมากับตัวเอง..... สำหรับคนที่ชอบ วิชา..คาถา ลองอ่านดูก็ได้นะครับ...
....ในสมัยที่ ทิดหนึ่ง บวชเป็นพระ เมื่อปี 2539 เดือน พฤศจิกายน วันที่....จำไม่ได้
ตอนนั้นหลังจากออกพรรษา ผมเองก็ได้ออกธุดงค์(เป็นประจำของทุก ๆ ปีที่ออกพรรษาครับ) ครั้งนั้น เป็นการออกธุดงค์เดี่ยว โดยตั้งต้น ณ ที่บริเวณ น้ำตกลานสาง จ.ตาก จุดประสงค์คือ เดินเข้าคลองลาน แล้วลัดเข้าห้วยขาแข้ง เพื่อตัดเข้าสู่ อ.ลานสัก เพื่อจะตัดสู่ บ้านโยมพ่อ โยมแม่ และกราบนมัสการพระอาจารย์
.....มีอยู่วันหนึ่ง ได้เข้าไปพักในวัดบ้านแดน เพื่อจะขึ้นหมู่บ้านโล๊ะโคะ ผมกะพักซัก 2 วันเพื่อ เป็นการพักเอาเรี่ยวแรงซักหน่อย ขณะที่พักอยู่นั้น ผมได้พบกับพระหลวงตารูปหนึ่ง กำลัง เอามีดอีโต้ แกะรากต้นโรจน์ทนง เป็นรูปปลัดขิกนางนอนอยู่ ผมเห็นว่าสวยดี เลยเข้าไปซักถาม ทราบว่าแกชื่อสี หลวงตาสี อายุขณะนั้น ประมาณ 70 กว่าปีเห็นจะได้ ผมก็ถามว่า หลวงตาเรียนแกะสลักมาจากไหน แก อ้อมแอ้ม...ก้มหน้าก้มตาบอกว่า เรียนมาจากข้างใน .... ในคุก ผมก็ถามแกว่า อ้าว แล้ว ไปอยู่ข้างในได้อย่างไร
แก ก็เริ่มเล่าให้ฟัง
......หลวงตาสี อดีต เสือสี แห่ง ไพศาลี นครสวรรค์
หากย้อนกลับไป ซัก 50 ปี ที่แล้ว แถว อ.ไพศาลี ชุมแสง หนองบัว นครสวรรค์ ไม่มีใครไม่รู้จัก นาม เสือสี ขุนโจร แห่งภาคเหนือตอนล่างเป็นแน่ แกเล่าให้ฟังถึงในสมัยหนุ่ม ๆ ที่เคยร่วมปล้น กับเสือต่าง ๆ ในภาคกลาง ไม่ว่าจะเป็น เสือใบ เสือมเหศวร เสือดำ ฯลฯ แต่แกเป็นคนชอบสันโดษ ขอแยกตัวออกมาทำงานกับลูกน้องไม่เกิน 5 คน เท่านั้น ประจวบกับแกมีเมีย ซึ่งหลายคนอยู่ใน เขต 3 อำเภอ ในจ.นครสวรรค์ดังกล่าว
....แกบอกว่า ทางการเริ่มตั้งค่าหัวแก แต่ที่แกรอดพ้นจากทางการหลายครั้ง ก็เพราะว่า เข้าไปซ่อนตัว ตามบ้านเมียของแก ใน 3 อำเภอนั้น และผู้ใหญ่บ้าน ลูกบ้าน ที่แกซ่อนตัวอยู่ ก็ค่อนข้าง จะเกรงใจ เพราะแกเองบอกว่า ไม่เคยก่อความเดือดร้อนให้คนในพื้นที่ ที่เมียแกอยู่เลย และจะคอยคุ้มครอง คนในหมู่บ้านให้ด้วย หากเอ่ยชื่อแก โจรสายต่าง ๆ ที่จะเข้ามาในหมู่บ้านมักจะเกรงใจและถอยกลับไป...
....วันหนึ่งถึงคราวเคราะห์ หรือกรรมตามทัน แกบอกว่า เข้าไปเยี่ยมเมียแกอีกคนหนึ่ง ใน อ. หนองบัว แกบอกว่า พอไปถึง ก็ชักทะแม่ง ๆ คนในหมู่บ้าน เงียบผิดปกติ ลูกเล็กเด็กแดงที่เคยวิ่งไปมา ก็เงียบหาย พอแกขึ้นบ้านเมียแกได้ซักพัก ก็มีเสียงตะโกนให้มอบตัว ตำรวจประมาณ 50 กว่าคนล้อมบ้านแกไว้หมดแล้ว แกบอกให้เมียแกหลบ ส่วนแกกับลูกน้องอีก 3 คน ขอสู้ตาย ...แกว่างั้น...
.....แกยิงต่อสู้กับตำรวจ พร้อมภาวนาคาถาในใจ... แกบอกว่า ลูกปืน เฉี่ยวไปเฉี่ยวมาข้างหูแก เฟี้ยวฟ้าว ไปหมด ลูกน้องอยู่ข้าง ๆ ถูกลูกปืน ดิ้นไปทุกคน
ส่วนแกสู้จนลูกปืนหมด ตำรวจ เลยเข้ามารุมจับตัวได้ มัดกับเสาบ้าน แกถูกรุมซ้อมจนขี้แตก แกว่างั้น เมียแกก็เป็นคนเอาน้ำมาคอยเช็ดคอยล้าง ก้มกราบเท้าตำรวจประหลก ๆ เชียว มีนายสิบคนหนึ่ง โมโหมาก เพราะตำรวจเองก็ตายไป 3 นายด้วยกัน มาซ้อมแก และชักมีดสั้นออกมา อีกมือกระชากคอเสื้อ กะแทงให้ดิ้นเลย จังหวะนั้นเอง กระดุมเสื้อก็ขาด เลยเห็นยันต์ที่สักไว้ มีเสียงผู้กองที่คุมตำรวจมา ร้อง เฮ้ย ไอ้คนนี้อั๊วขอ.. ผู้กองเข้ามาดู แกบอกว่า เห็นยันต์ที่หน้าอกแล้ว เรามันอาจารย์เดียวกัน ...ขอร้องให้รับสารพภาพซะ ดีกว่ามาโดนซ้อมตายที่นี่
...เสือสี ติดคุกอยู่ ร่วม 40 ปีครับ ออกจากคุกแล้วแกก็มาบวชตอนที่เจอกับผมตอนนั้น แกบวชได้ 4 พรรษาแล้ว ผมก็เลยถามท่านว่า ผมเองก็ชอบออกธุดงค์ ไปไหนมาไหนคนเดียว หลวงตาพอมีของดีอะไร หรือคาถาอะไรให้ผมได้รู้บ้าง เพื่อจะได้ติดตัวไปในป่าในเขา
แกก็บอกว่า ในชีวิตสมัยหนุ่ม ๆ สมัยเป็นเสืออยู่นั้น นอกจากยันต์ที่อาจารย์ได้สักให้แล้ว มีคาถาอยู่บทเดียวที่ใช้เป็นประจำ ท่านเมตตาให้ผมมาครับ ... ก็เลยจะขอถ่ายทอดให้เพื่อน ๆ ที่ชอบทางนี้ได้รับทราบกัน คงจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อน ๆ บ้าง .
...แกบอกว่า คาถาที่ใช้นี้ เป็นการอ้างเอาคุณพ่อ คุณแม่ มาช่วยในตัวเรา เพราะไม่ว่าลูกจะชั่วช้า สักปานใด พ่อ แม่ ก็ยังคงรักลูกเสมอ
....ให้ตั้งนะโม 3 จบ
....แล้วว่า... คุณพ่อช่วยลูก เคราะห์ร้ายอย่าให้ถูก ปฏิเสวามิ.
คุณแม่ช่วยลูก เคราะห์ร้ายอย่าให้ถูก ปฏิเสวามิ. ท่อง ขณะ มีภัย
ซ้ำไปซ้ำมา
...หลวงตาสี แกบอกว่า อยู่รอดมาได้ก็เพราะคาถาบทนี้แหละครับท่าน
.....ทิดหนึ่ง เองหลังจากสึกมา ก็ใช้อยู่บ่อย ๆ ครับ ส่วนประสบการณ์ ไม่มีครับผมเพราะไม่รู้จะไปสร้าง ศัตรู ไว้จนมีภัยไปทำไม..ฮ่า..
เห็นว่า เป็นกระทู้เกี่ยวกับพระคาถา เลยเอามาล่าให้ฟัง ถ้าไม่ชอบใจก็ผ่านเลยไปละกันนะครับเพื่อน ๆ
......จบแล้วจ้า....

 

ผมมีคาถาเป็นคนดีเอาไหมครับ

 

หลวงปู่ดู่ วัดสะแก ท่านให้สวดคาถานี้ขอรับ

พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ธรรมมัง สรณัง คัจฉามิ
สังฆัง สรณัง คัจฉามิ

 

คาถาขอนิมิต
**อิทธิ ริทธิ พุทธะนิมิตตัง ทิสสะวานะ ตังฯ
= ใช้ภาวนาก่อนเข้านอนหรือก่อนทำสมาธิ เห็นเป็นนิมิตหลากหลายแล จะเป็นนิมิตหวยก็ได้ เป็นนิมิตบอกเหตุก็ได้

คาถาตาทิพย์
**นะกุกกุสันโท มะหิทธิโก มะหิตธิโย สะหัสสะเนตโต เทวินโท ทิพพะจักขุง วิโสทายิฯ
= ใช้ภาวนาก่อนนั่งสมาธิ แล้วเพ่งจิตไปในสิ่งที่อยากเห็น ถ้าบารมีสูงพอก็จะเห็นสิ่งที่อยากเห็นเอง แต่ถ้านำไปใช้ในทางที่ผิดต่อศีลธรรม จะทำให้ตาบอดไปตลอดชีวิต

 

ขออนุโมทนา สาธุ ด้วยค่ะ เป็นความรู้ที่ดีจริงๆ
ผู้ที่จะใช้ หากใช้ในทางที่เป็นประโยชน์ ย่อมเกิดผลที่ดีแน่นอนค่ะ

 

การสร้างพลังจิตตานุภาพที่สมบูรณ์แบบนั้น ประกอบด้วย สิ่งเหล่านี้ครับ

1.การรักษาศีล คนมีศีลธรรม ย่อมมีจิตใจที่บริสุทธิ์ คนไม่มีศีลทำย่อมไม่มีพลังจิตตานุภาพ / จึงมีผลต่อจิตโดยตรง
2.ทำบุญทำทาน ไม่ใช่เพื่อการหวังขึ้นสวรรค์ แต่การทำบุญทำทาน เป็นอานิสงค์อย่างหนึ่งที่ ช่วยทำให้บาปกรรมมากวนเราได้ช้าลง และยังช่วยให้เราสบายใจขึ้นการให้ชีวิตกับสัตวืที่กำลังจะตายเป็นการต่อชีวิตตัวเอง การให้อภัยทานเป็นทานที่ทำได้ยากที่สุดและมีผลต่อเจ้ากรรมนายเวรด้วย การให้ธรรมะเป็นทานคือการให้ที่มีบุญกุศลสูงสุด จึงมีผลต่อจิตโดยตรง
3.การสวดมนต์ ไม่ใช่สวดแล้วหวังเป็นเทวดา แต่การสวดมนต์ ทำให้เราสบายใจและได้กุศลที่ทำให้ เจ้ากรรมนายเวรลดแรงอาฆาตเราลงไป จากหนักก็เป็นเบาบางลง การสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฏกและชินบัญชรมีอานิสงมากกว่าการสวดมนต์อย่างอื่นถึง 100 ปี จึงมีผลต่อจิตใจโดยตรง
4.การฝึกฤทธิ์อภิญญาต่างๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการรู้เห็นในสิ่งที่สายตาธรรรมดามองไม่เห็น เป็นองค์ความรุ้อย่างหนึ่ง ที่มีผลต่อจิตโดยตรง แต่ต้องมีปัญญาคอยกำกับดูแล
5.การเดินในสายปัญญาโดยตรง...สิ่งนี้ถือว่าประเสริฐโดยแท้...ผลจากปัญญาก็นำมาพิจารณาถึงสิ่งต่างๆได้ ผลจากการฝึกปัญญานอกจากได้ปัญญาแล้ว อีก 4 ข้อ ก็รวมอยุ่ด้วยเช่นกัน ซึ่งผู้มีปัญญาย่อมมีผลต่ออำนาจจิตด้วยเป็นอย่างมาก
6.มีความสามารถมาแต่ดั้งเดิม...คนที่มีความสามารถแบบดั้งเดิมนี้ ถ้าหากสามารถรื้อฟื้นออกมาได้และหมันขวนขวายเพิ่มเติมอยุ่เสมอ ไม่มีวันเสื่อมแน่นอน แต่หากมีพลังมาจากอดีตชาติ แต่ลุ่มหลง หยิ่งทรนงว่าตัวเองเก่งเป็นเทพเหนือเทพ นั่นย่อมหมายถึงความเสื่อมเกิดขึ้นเรียบร้อยไปแล้ว ดังนั้นจึงต้องหมันฝึกฝนและกำกับด้วย 5 ข้อข้างบน
7.ถ้านำทั้ง 5 หรือ 6 ข้อข้างบนมาอยุ่ในคนๆเดียวกันได้ พลังจิตตานุภาพที่สมบูรณ์แบบจึงได้กำเนิดขึ้นมาในบุคคลผู้นั้นได้...ใน 6 ข้อข้างบนนั้น จะทำทีละข้อสลับกันไปก็ได้...ไม่จำเป็นต้องทำพร้อมกันหมดในคราวเดียว...แต่ทำเป็นกิจวัตรประจำก็จะดียิ่ง สาธุ สาธุ ทั้งหมดนี้ เรียกง่ายๆว่า การสร้างสมบารมีไงครับ
---------------------------
ที่บักบอยบอกว่าต้องมีครูอาจารย์ด้วยนั้นจริงครับ เพราะ แรงจากที่เราขอบารมี 50 % แรงของเรา 50 % / ดังนั้นจึงมีบทบุชาพระรัตนตรัย บทสรรเสริญพระบารมีพระพุทธองค์ บทเชิญเทวดา บทไหว้ครูบาอาจารย์และพ่อแม่ด้วยไงครับ ...แต่ถ้ามีแรงอื่นๆมาแล้ว แต่เราไม่มีแรงของเราแล้ว มันก็คือๆกันกับ เรามีแรง แต่เราไม่มีแรงจากแหล่งอื่นๆมช่วย...ดังนั้น..ต้องมีทั้งสองแรงครับ...

 

ขอคาถาเสกใบไม้กินกับคาถาเสกน้ำออกมากินจ้ะ พ่อมด

 

​

 

น่าสนใจดีนะครับ น่าจะอนุรักษ์ไว้ เพราะเป็นเรื่องที่ต่อไปคนรุ่นใหม่คงไม่สนใจ

 

คาถาเสกน้ำเค็มให้จืด ครับ คุณอักรสัญจร

อิสะปะมิ

พระคาถานี้ให้เสก 7 คาบ เสกน้ำเค็มให้จืด ถ้าไปทางบกไม่มีน้ำกิน ให้ตัดเอาไม้กระบอกมาคว่ำลงกับดิน และบริกรรมด้วยพระคาถานี้ แล้วยกขึ้นให้เร็ว ได้น้ำเต็มกระบอกแล


พระคาถาเสกใบไม้กินแทนข้าว

อะ อะ กะ อิ กะ ถะ อุ กะ กะ กะ อะ มะ อิ กะ ติ มะ สิ

ท่านให้เสกใบไม้กิน อดข้าวได้เดือนหนึ่งแล

*** ผู้ที่ทำได้ ต้องมีพลังสูงน่ะครับ และเหมาะสำหรับ ท่านที่ปลีกวิเวกอยู่ในป่าเขาครับ...

 

อืม... 2 คาถานี้ จะเป็นประโยชน์ในช่วงมีภัยพิบัติ ขอด้วยจ๊ะ

 

ขอบคุณหลายๆเด้อ

 

~>_<~
เสียว....

 

นา สัง สิ โม

 

คาถาข้างต้นนั้นถ้าจำไม่ผิดหลวงพ่อกวยโฆษิตารามที่ จ.ชัยนาท เคยให้ลูกศิษย์บางคนไว้ใช้ ถ้าใช้คาถาผมแนะนำว่าใช้มงกุฏพระพุทธเจ้าสิครับช้ไดค่อนข้างครอบจักรวาลแล้วแต่อธิษฐาน คาถานี้เป็นของเก่าโบราณเป็นคาถาที่พระมหากษัตริย์สมัยก่อนนิยมร่ำเรียนใช้กัน ร.5 เคยเสกหญ้าให้ม้ากินแล้วเชื่องด้วยคาถานี้และครับ

 

ผมพิจารณาดูแล้ววิชาไสยศาสตร์ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ ขอเพียงฝึก ศีล สมาธิ ปัญญา ให้มั่นคงก็ใช้ได้ครอบคลุมอยู่แล้วล่ะครับ (แต่พระพุทธรูปกับพระเครื่องเครื่องรางของขลังที่บ้านผมก็มีเยอะเหมือนกัน และผมก็พกพระเครื่องติดตัวอยู่เสมอด้วย แต่ส่วนใหญ่ก็จะสวดมนต์แค่ บทพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ บทแผ่เมตตาย่อ จากนั้นก็นั่งสมาธิครับ)

 

ไม่ได้เล่นของ หรือ สักยันต์ อะไรเลย
แค่สวดบทสั้นๆ พุทธังอาราธนา......
พุทธังประสิ.... แล้วสวมวัตถุมงคล ก็ขนลุกแล้ว
ได้ไปถามท่านอาจารย์ที่รู้ ท่านยังบอกว่า
ไปเล่าใ้ห้ใครฟังก็ไม่มีคนเชื่อหรอก
ตัวเองก็สงสัยเหมือนกัน เพราะเป็นวลีที่ใช้
กล่าวกันทั่วไป หาได้จากหนังสือสวดมนต์
ไม่ได้กล่าวกันหลายรอบหรือหลายเที่ยว

 

คาถาทำความ จากต้นฉบับ
จะอะปะฆะ
คาถานี้ใช้ได้ทุกประการถ้าเป็นความให้เขียนชื่อเขาใส่กระดาษนั่งเหนือลมภาวนาเป่าคาถานี้ไปให้ถูกทาง มันแก้ความผิดไปเเล ไม่เชื่อลองดูเมื่อพระสวดมนต์เอาต้นชนปลายแล