แด่....พระนางแก้วมณีรัตนะแห่งโพธิญาณ...แห่งเรา

แด่....พระนางแก้วมณีรัตนะแห่งโพธิญาณ...แห่งเรา

......กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป...สรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลายย่อมมีความเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา....ตามกฏพระไตรลักษณ์...พระอนิจจัง พระทุกข์ขัง พระอนัตตา....สุดท้ายแล้วสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกย่อมสลายตัวไปทั้งหมดไม่มีอะไรเหลือ....นี่คือสัจธรรม...ความจริงที่หลีกหนีไปไหนไม่พ้น....ชีวิตร่างกายท่านพี่เองก็เช่นเดียวกันย่อมเดินเข้าไปหาความเสื่อม...เดินเข้าไปใกล้ความแตกสลายอยู่ทุกขณะเวลา....ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้อีกนานแค่ไหน....หวังเอาไว้ในใจว่าก่อนลาจากโลกนี้ไป....จะมีโอกาสได้พบเจอกับเจ้าอีกสักครา....สมปรารถนาอย่างที่ตั้งจิตอฐิษฐานเอาไว้ทุกประการ..........น้องหญิง.....การถือกำเนิดเกิดภพชาติของท่านพี่เพื่อบำเพ็ญบารมีสายพุทธภูมิ...ต้องการตรัสรู้....เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า...นั้น...ท่านพี่เกิดมานานแสนนานนนนนน....เหลือเกิน...จนไม่สามารถนับภพนับชาติได้หมด.....แน่นอนว่าการเกิดมาแต่ละชาติย่อมต้องประกอบทั้ง...กรรมดีและกรรมชั่ว.....กรรมทั้งสองประการนี้ไม่ได้หายไปไหนเลยยังคงติดตามตัวเรา...(จิต...อาทิสมานกาย)....ตลอดไป....ยามต้องเกิดมามีร่างกายคราใด....กรรมทั้งสองประการนี้ย่อมติดตามส่งผลไม่ลดละ...ตามวิบากกรรมที่ได้กระทำมา.....ชาตินี้อกุศลกรรมคงติดตามส่งผลกับท่านพี่มากในห้วงเวลาแห่งการมีชีวิตที่ผ่านมา.....แต่ก็นั่นแหละน่ะนั่นคือ....ชะตากรรม....ของท่านพี่เองที่ต้องทำใจยอมรับ.....สำหรับท่านพี่เองนั้นไม่มีความอาลัยในชีวิตร่างกายของตัวเองเท่าไหร่นักเพราะเข้าใจทำใจได้ตามสมควรแล้ว....เป็นห่วงก็แต่เจ้า....นับจากวันที่จากเจ้ามา....ท่านพี่พยายามสร้างบุญทำกุศลเสมอๆตลอดมาเท่าที่พีงจะทำได้เพื่ออฐิษฐานขอบุญกุศลทั้งหมด...ทั้งที่เป็นอดีตถึงปัจจุบันนี้รวมถึงในอนาคต....อฐิษฐานขอบุญกุศลทั้งหมดนี้....ให้เจ้า...และคนที่เจ้ารักเจ้าหวังดีพบกับความสุขความเจริญทั้งทางโลกทั้งทางธรรม...เจริญในชีวิตหน้าที่การงานต่างๆประสบความสำเร็จความรุ่งเรืองงดงามในชีวิต...ทั้งในเบื้องต้น ท่ามกลาง และในที่สุด....ปรารถนาสิ่งใดขอให้สมหวัง...ตั้งใจทำอะไรขอให้ประสบแต่ความสำเร็จ.....ขอให้ชีวิตของเจ้าเจอแต่เรื่องที่ดีงามมีความเป็นมหาศิริมงคลตลอดไป.......อย่าได้เจอะได้เจอความทุกข์ยากลำบากเจอสิ่งเลวร้ายใดๆเลย.....อฐิษฐานทุกอย่างเพื่อเจ้าเสมอตลอดมา...วันละหลายๆรอบ...ทั้งในยามสวดมนต์ไหว้พระทุกครั้ง...ยามรับประทานอาหารทุกมื้อ....ยามหลับหรือยามตื่น....หัวใจของท่านพี่ดวงนี้....มีความรักความห่วงใยเจ้าเสมออย่างสุดหัวใจ........ชาตินี้ท่านพี่มีชะตากรรมที่ต้องเผชิญ...มีภาระหน้าที่ที่สำคัญและยิ่งใหญ่รออยู่เบื้องหน้า.....ต่อให้ปรารถนาที่อยากจะพบเจอเจ้ามากมายขนาดไหนก็คงได้แต่เพียงคิดอยู่ในใจ......เพราะโลกแห่งจินตนาการมักดูสวยหรูสดใสเสมอ....แต่โลกแห่งความเป็นจริงมันช่างต่างกันมากเหลือเกิน......เรื่องของหัวใจคงต้องหวังพึ่งบุญวาสนาบารมีที่เนื่องกันมากับเจ้าแล้วล่ะ......
.......ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเป็นกังวลกับเรื่องของท่านพี่หรอกน่ะคนดี....ถึงอย่างไรบุญที่เคยสั่งสมมาคงช่วยให้ท่านพี่มีชีวิตรอดปลอดภัยได้เสมอ....ท่านพี่คิดไว้ว่า....หลังเดือนเมษายน...จะออกจากงานประจำมาใช้ชีวิตแบบพอเพียง....สร้างอาศรมเล็กๆใช้เวลาส่วนมากกับการปฏิบัติธรรม....ตั้งตนเป็น...มหา...มหาเมตศรีอาริยะมุนี....เพื่อสานต่อเส้นทางปณิธานที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ...ในเส้นทางของนักบุญ....ไม่เช่นนั้นแล้วการเกิดมาชาตินี้จะเสียชาติเกิดไปเปล่าๆ....เพราะทั้งหมดคือหน้าที่ที่ต้องทำ.....หวังว่าเจ้าคงเข้าใจท่านพี่ดีน่ะ...คนดี........เดือนมกราคม.....ร่วมบุญเป็นเจ้าภาพสร้างสมเด็จพ่อองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิ์...2,000บาท....
กับ....ท่านแสนอินทราทิพย์แห่งกองทุนสายธารแห่งธราม(พุทธภูมิ)
....ฝากน้องชาย....เกิดตายเพื่อพระโพธิญาณ(พุทธภูมิ)ถวายสังฆทานซอยสายลม(วัดท่าซุง)200บาท....พี่สาวฝากถวายด้วยอีก300บาท
...หยอดตู้ทำบุญทุกอย่างกับวัดบูรพารามสุรินทร์...ตามกำลังหลายวาระ.....
บุญทั้งหมดนี้...ท่านพี่อฐิษฐานในนามบารมีของเราทั้งสองน่ะ....คนดี....ขอคนดีได้โมทนาด้วยเถิด....สาธุ

ด้วยรัก...ศรีอาริยะ.....(1/2/60..เวลา..23.16น.)

 

ขอกราบอนุโมทนาสาธุกับท่านพี่เมตตาด้วยนะครับ สาธุ สาธุ

ผมขอไปเกิดทำบุญในสมัยพุทธกาลของพี่ครับ

 

อนุโมทนาสุธุครับ