"โลกกับธรรม" (ท่านพ่อลี ธัมมธโร)

"โลกกับธรรม"

- โลก หมายถึง เรื่องที่เป็นวัตถุ
- ธรรม หมายถึง เรื่องที่มิใช่วัตถุ

" .. ธรรมเป็นเรื่องของจิตใจ โลกเป็นเรื่องของกาย แต่โลกกับธรรมต้องอาศัยกันเหมือนมนุษย์อาศัยโลก
โลกก็อาศัยมนุษย์เป็นผู้แต่งให้ เช่น มีการตบแต่งสถานบ้านเรือน อาคาร ถนน หนทาง ฯลฯ ให้สวยงาม

เหล่านี้ต้องอาศัยมนุษย์เป็นผู้ปรุงการแต่งบ้าน แต่งวัตถุสิ่งของและแต่งร่างกายให้สวยงาม ย่อมมีผู้สนใจแต่งกัน
มาก "แต่การแต่งดวงจิตไม่มีใครสนใจ" เพราะเป็นของที่มองไม่เห็น

แต่ความจริงแล้ว "ดวงจิตเป็นของสำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์" กายกับใจเป็นของต้องอาศัยซึ่งกันและกัน จึงจะ
เกิดความเจริญ "แต่กายกับใจก็เป็นคนละส่วน ไม่ใช่อย่างเดียวกัน" เหมือนคนต้องอาศัยแผ่นดิน แต่แผ่นดิน
ก็มิใช่คนและคนก็ไม่ใช่แผ่นดิน .. "

ท่านพ่อลี ธัมมธโร