ไม้กาหลงตายพรายคุณเปิ้ล ตอนที่3

เมื่ออาทิตย์ก่อน มีน้องคนหนึ่งมาเช่าบูชาไม้กาหลงไป ได้โทรถามถึงวิธีบูชาไป เค้าบอกว่าจะต้องไปขายต้นไม้ที่เมื่องทองธานี จะเอาไปค้าขายด้วย จากนั้นมาอีกอาทิตย์ น้องคนนี้ก็โทรมาใหม่ มาเล่าให้ฟังว่า เค้าขายต้นไม้ต้นละ50 บาท มาเช่าที่ขายในงานที่เมื่องทองธานี ทั้งเนื้อทั้งตัว วันแรกที่ไปขาย มีเงินติดตัวมาแค่ไม่ถึงหมื่น งานนี้กะขายได้สัก5หมื่นก็พอ แต่ถ้าขายไม่ได้ เค้าหมดตัว แต่บูชาแม่กาหลงไป ขายดีทุกวัน จนเพื่อนร้านข้างๆแปลกใจ จนมาวันสุดท้าย มีคนมาเหมาต้นไม้หมดร้าน ไม้ต้องขนกลับ ่ทำให้ยอดขายหลายวันที่ผ่านมาได้ถึงแสนกว่าร่วม2แสน น้องคนนี้ดีใจมาก ไม่ต้องหมดตัว สามารถมีเงินกลับไปลงทุนได้อีก ฉันก็ดีใจด้วย
การที่จะได้แบบนี้ ต้องขึ้นอยู่กับบุญกุศลของผู้บูชาด้วย
www.applechadanang.com

 

ประสบการณ์เยอะนะ แต่ผมลองเอามาดูไม่เห็นแรงตามที่ลง ขนาดกุมารพรายที่เลี้ยงเดิมยังเฮี้ยวกว่าอีกนะ (บ้านผมมีสารพัดของอาถรรพ์เจอมาทุกอย่าง มีตั้งแต่พรายยันเทพโหงพรายยังมีเลย ทั้งหมดล้วนมาทักและแผลงฤทธิ์กันทั้งนั้น ยกเว้นกาหลงนี่ละ แต่กะว่าจะคอยดูอีกสิบวัน ถ้ายังนิ่งก็คงต้องเอาไปฝังทิ้งละ)

 

อันนี้แล้วแต่บุคคลนะคะ ว่าเอาไปแล้วจะดีหรือไม่ ถ้าอยากเอาไปแล้วไม่มีความนับถือ ก็คงช่วยอะไรไม่ได้ เพราะไม่ใช่พวกพรายที่สร้างมาจากกระดูกคนตาย เพราะจากคนที่บูชาไป ตอบรับกลับมาแบบนี้ มาเล่าให้พระอ.ฟังแบบนี้ บางคนเอาไปรบหรู่ ก็ต้องเอาไปคืนท่้าน แต่ในกรณีของคุณ ไม่ทราบได้บูชาตามที่บอกไหม ถ้าไม่แล้วคงไม่มีผลอะไร ถ้าอยากเอาไปฝังดิน สู้ส่งต่อให้่คนอื่นดีกว่านะคะ หรือส่งคือพระอาจารย์ป๋อปวัดประยุรวงค์ก็ได้ค่า ว่างลองเข้าไปสนทนากับท่านดู พระท่านไม่โกหกหรอกค่ะ ของพวกนี้ เค้าห้ามรบหลู่ ของไม่ว่าจะดีแค่ไหน คนบูชาเอาไปไม่เชื่อ ไม่ว่าดีแค่ไหนก็ไม่เชื่ีออยู่ดี ปฏิหารไม่ได้เกิดกับทุกคน แต่ช่วยนะช่วยทุกคนค่ะ การช่วยไม่ใช่ผี ที่ต้องมาคอยทักให้รู้ว่ามีตัวตน เพื่อขอส่วนบุญค่ะ

 

ที่นายเรืองเวทย์บ่นนะไม่แปลกหรอกครับ บ้านเขานะมีสารพัด ไครจะไปนอนบ้านเขาต้องขออนุญาติก่อนไม่นั้นโดนแกล้ง แล้วก็เขาไม่เล่นสายพรายมาหลายปีแล้วนะ ที่สำคัญเขาไม่ได้มีเซ้นแต่เป็นคนเข้าสมาธิเป็นปกติ ถ้าที่เฮี้ยวๆเขายังไปอธิษฐานเชิญพระธาตุออกมาง่ายๆ และที่ผมโดนมากับตัวอีกอย่างตอนไปฝึกสมาธิบ้านเขา นางตะเคียนทองออกมานอนเบียดเห็นตาเนื้อเลยละ ลุกมาเปิดไฟยังเห็นยืนยิ้มให้เราเฉย พอสักพักหายไปเองพักใหญ่เลยละที่เห็น พอนอนไหม่ก็โดนอีกคราวนี้แม่นั่งบนพุงเลย ไม่ใช่ผีอำด้วยเพราะเคลื่อนไหวได้ สุดท้ายต้องนั่งคอยให้สว่าง นางไม้บ้านเขามีเกือบ 20 เท่าที่พอนับได้จากไม้ที่เขาสถิต และน้ำมันจากต้นตะเคียนตกมันเกือบ 20 ต้น ธาตุกายสิทธิ์ก็เยอะแยะไปหมด และเวลาเขาเห็นของไหนไม่แรงบารมีน้อย แกอธิษฐานบอกเลยว่าเขาต้องการสิ่งที่มีบารมี ถ้าอยากอยู่สร้างบารมีด้วยกัน ให้มาให้เห็นหรือสำผัสได้ ถ้าไม่มาภายในวันที่เขากำหนด เท่าที่เคยพาเขาไป เขาจะทำการปลดปล่อยจิตวิญญานในวัตถุนั้นออกแล้วเอาไปทิ้งน้ำหมด ผมเคยเห็นมาหลายถุงละ ถ้าเป็นสายพรายเขาปล่อยหมด เหตุผลง่ายๆของเขา เขาว่าถ้าผีดีจริงก็ไม่ใช่ทุคติภูมิหรอก และเมื่อมีฤทธิ์มีบารมีจะมาขอผลบุญทำไม และเครื่องเซ้นด้วยมีบุญก็ไม่ต้องคอยคนทำอุทิศให้ ที่สำคัญเขาลองแล้วทั้งนั้นจากหลายครั้งที่ไปเจอตอนลองพอดี พอเขาบอกจบไม่ถึงนาทีจะรู้สึกว่าเขามาอยู่ไกล้บ้าง เห็นเว็บๆบ้างขนลุกขนพองบ้าง ถ้าจิตวิญญานเป็นหญิงจะมีกลิ่นหอมลึกๆ เย็นๆคล้ายแป้งก็ไม่ใช่น้ำหอมก็ไม่ใช่ มันหอมแปลกๆเหมือนหอมอ่อนๆแต่กลิ่นแรง สำหรับไม้กาหลงสองอันนั้นเขาเอามาลองให้ผมดูและลองให้ดูก่อนทิ้ง แกเอาแบบง่ายๆเลยมือหนึ่งแกถือไม้กาหลงสองอัน อีกมือแกหยิบไม้จำปาที่มีนางไม้มาขออยู่ด้วยกับแกแกพกไว้ตลอดเวลาเพราะเฮี้ยวมาก แล้วพูดง่ายๆว่าถ้าไม้กาหลงนี้ศักดิ์สิทธิ์มีอิทธิฤทธิ์และมีบารมีจริง ขอให้แม่กาหลงจงส่งกลิ่นออกมา คอยพักนึงจับเวลาดูได้สามนาทีเฉย แกบอกว่าผู้มีฤทธิ์แค่แสดงกลิ่นเรื่องเล็ก สบัดแขนนิดเดียวก็หอมไปทั่วแล้ว แต่นี่ไม่มีอะไรเลย ที่นี้แกยกไม้จำปาของแกมาพูดแบบเดียวกัน พูดไม่ทันจบกลิ่นหอมแปลกๆมาเลยกลิ่นแรงด้วย อยู่ไกล้กันสี่คนได้กลิ่นเหมือนกันหมด แกเลยว่าแค่ส่งกลิ่นยังทำไม่ได้จะช่วยอะไรแกได้ แกเลยเอาไปทิ้งแม่น้ำพร้อมของอื่นๆแล้วละครับ น้าเรืองเวทย์เคยมีพระธุดงค์ที่ธุดงค์มาทุกภาคแล้ว มาเจอแกสนทนาธรรมกัน หลวงพ่อพระธุดงค์บอกว่าท่านธุดงค์มาเกือบ 20 ปียังเจอและสมาธิไม่เท่าแกเลย แกติดอยู่อย่างเดียวถ้าอะไรศักดิ์สิทธิ์จะมาที่แกๆรับหมด ที่ผมช่วยแจงเพราะแกเคยช่วยผมเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้หลายครั้ง สรุปง่ายๆนะครับ ถ้าคุณทำสมาธิมามากจนถึงขั้น คุยกับสิ่งเร้นลับได้ตามใจและเห็นสิ่งที่คุยด้วยได้ และมีวิชาอาคมชั้นสูงจากครูอาจารย์ที่เป็นอจินตรัย ถึงขนาดเชิญเจ้าถ้ำให้พาไปยังสิ่งที่ต้องการได้ (พระธาตุและเหล็กไหลรวมถึงธาตุกายสิทธ์ต่างๆ )สามารถใช้ให้สิ่งเล้นลับสำแดงฤทธิ์ได้ไม่ใช่บังคับ เหมือนในบ้านไม่มีคนจะให้แกบอกมีคนคงไม่ได้ ผมเล่าตามที่เห็นและสัมผัสมาเองถือว่าคุยกันเล่นๆ สิ่งที่มองไม่เห็นเราต้องสัมผัสเองให้ได้จึงได้ของดีจริง ถ้าเราเอาแต่ฟังต่อๆเราจะแน่ใจได้ไงว่าอันไหนจริงอันไหนเท็จ ธรรมดาคนเราไครบอกว่าของดีก็บอกว่าของดีต่อๆไป ทั้งที่บางอย่างมันตรงข้าม ไครชอบทางนี้ฝึกทำสมาธิเถอะครับ แค่ให้จิตคุณเป็นอุปปะจาระสมาธิก็รู้เห็นแล้ว แค่ให้มีสมาธิขั้นต้นเท่านั้นไม่ยากหรอกหากตั้งใจ ไม่เกินเดือนเดียวก็ได้เอาให้จริง แล้วคุณจะรู้ว่าความศักดิ์สิทธิ์คืออะไร เมื่อคุณรู้แล้วจะเข้าใจว่าเรานี่โง่มานาน เช่น ต้นไม้สองสามร้อยปีหรือของขลังต่างๆที่ว่าศักดิ์สิทธิ์นักหนา ยังสู้หินที่คนเดินข้ามไปมาก้อนเดียวไม่ได้เลย อีกสักอย่าง บางคนชอบทำบุญแล้วขอของทางโชคลาภค้าขายพระบ้าง หาเช่าบูชาตามวัดบ้าง หารู้ไม่ว่าของทางโชคลาภนั้นไม่ใช่ที่อยู่ในตู้ แต่เป็นผ้ารับประเคนของพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนั่นละ คือสุดยอดของดีทางค้าขายแม้ไม่ปลุกเสกก็ใช้ได้ ยิ่งท่านใช้มานานเท่าไรยิ่งดีเท่านั้น (เวลาไปขอท่านให้หาผ้าผืนไหม่ไปเปลี่ยนไห้ท่านด้วย) แนะการใช้ด้วยละกัน เมื่อได้ผ้ามาแล้วกลับถึงบ้านให้เอาวางไว้บนพานหรือถาดเล็กๆรองผ้าขาว พอเปิดร้านให้ไหว้ผ้าประเคน
ตั้งนะโม 3 จบ
แล้วกล่าวไตรสรณาคม 3 จบ แล้วอธิษฐานว่า ด้วยบารมีของพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ด้วยบารมีของพระธรรม และด้วยบารมีของพระสงฆ์ ผู้คนทั้งหลายตั้งใจถวายอาหารบิณฑบาตรแก่พระสงฆ์ ด้วยสัทธาและตั้งใจฉันใด ขอให้ผู้คนทั้งหลายหลั่งใหลกันมา (ซื้อของ) โดยตั้งใจพอใจชอบใจ ฉันนั้นด้วยเถิด
เสร็จแล้วให้เอาเงินตั้งไว้บนผ้าประเคนตามสัทธา เงินที่ตั้งบนผ้าให้เก็บไว้ทำบุญ ถวายสังฆทาน ทำให้ทุกวันจะเห็นเอง เห็นผลเร็วบ้างช้าบ้าง เห็นผลวันนั้นเลยก็มี ไครเข้าใจลองดูละกันแนะให้เท่านั้น