24 มีค.60 ชมรมพุทธทีโอที ขอเชิญทุกท่าน ร่วมทำบุญฟังธรรม โดยหลวงปู่เจริญ ราหุโล

ชมรมพุทธทีโอที ขอเชิญทุกท่าน ร่วมทำบุญฟังธรรม โดย หลวงปู่เจริญ ราหุโล

ชมรมพุทธทีโอที
ขอเชิญทุกท่าน ร่วมทำบุญฟังธรรมพระวิปัสสนากรรมฐาน ประจำ เดือนมีนาคม
โดย...

พระภัทรศีลสังวร (หลวงปู่เจริญ ราหุโล)
วัดป่าพระธาตุเขาน้อย อ.บ้านคา จ.ราชบุรี
วันศุกร์ที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๖๐
เวลา ๑๒.๐๐ น.
ณ ห้องชมรมพุทธทีโอที อาคาร ๕ ชั้น ๓ บมจ.ทีโอที สำนักงานใหญ่ แจ้งวัฒนะ

---------------------------------------
... เมื่อคราว หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี นำพระกรรมฐานเคลื่อนทัพลงภาคใต้ หลังหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต มรณภาพนั้น ไม่เพียงแต่จะเป็นการขยายวงศ์พระกรรมฐานไปปักฐานลงในภาคใต้ หากแต่ธรรมยาตราขบวนนั้น ยังเปลี่ยนแปลงชีวิตของใครหลายคนไปอย่างสิ้นเชิง หนึ่งในจำนวนนั้นคือ พระภัทรศีลสังวร หรือหลวงปู่เจริญ ราหุโล …

อัตโนประวัติโดยย่อ...
หลวงปู่เจริญ ราหุโล ปัจจุบันท่านอายุ ๘๘ ปี พรรษา ๖๗
เกิดวันที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๗๒ วันพระ ที่ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช โยมแม่เล่าว่าเกิดกลางวันเวลาพระบิณฑบาต คราวตั้งท้องเกิดนิมิตฝันว่าได้มีดทองคำเล่มหนึ่ง สวยงามเหลืองอร่าม น่าจะได้บวชอยู่เป็นพระ อยู่ในผ้าเหลืองตลอดชีวิต

บรรพชาอุปสมบท
วันที่ ๑๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๙๓ อุปสมบทในน้ำ (อุทกุกเขปสีมา) ใช้เรือสองลำต่อกันเอาไม้พาดทำเป็นแพห่างจากฝั่งระยะคนกวักน้ำ โดยมี พระครูบริหารสังฆกิจ (เต้ง เขมงฺกโร) เป็น พระอุปัชฌาย์ พระพุทธิสารเถระ เป็น พระกรรมวาจาจารย์ และ พระครูปภัสสรเมธาภรณ์ เป็น พระอนุสาวนาจารย์

ตามหาครู
การตามหาครูอาจารย์ที่ดี หายาก พบยาก ทั้งไกลในการไปหา อาจเป็นเพราะชาติก่อนไม่เคยสร้างบุญบารมีมากับอาจารย์ หรือบุญเราน้อย เช่น คราวออกพรรษาที่ ๓ แล้วไปหา หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี ที่วัดเจริญสมณกิจ (วัดหลังศาล) จังหวัดภูเก็ต ต้องไปทางเรือ ลงท่าที่อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง ไปจังหวัดภูเก็ต เพื่อไปอยู่กับหลวงปู่ เรือเดินทางทางทะเล เรือจมน้ำ เครื่องเรือแตก ก็ต้องลำเลียงเรือเล็กขึ้นฝั่งที่เกาะลันตา การกินการอยู่ก็ให้ลำบาก ไปถึงปลายทางเข้าไปหาหลวงปู่ก็กลัวอีก ไม่รู้ทำตัวอย่างไร เพราะชาวใต้ไม่ค่อยรู้ขนบธรรมเนียมของพระกรรมฐานเหมือนอยู่ป่าทางอีสาน อยู่กับหลวงปู่เทสก์ เห็นปฏิปทาธุดงค์ที่ท่านพาดำเนินให้ปฏิบัติเป็นแบบอย่างงดงามน่าเลื่อมใส จึงได้สมาทานธุดงควัตรข้อฉันมื้อเดียว และฉันในบาตรอย่างเคร่งครัดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อยู่ไม่นานหลวงปู่กลับไปจังหวัดหนองคาย ฝากไว้กับ พระอาจารย์วัน อุตฺตโม

พระอาจารย์วัน ท่านก็นิ่งลึกอย่างน่าเกรงขาม ท่านก็ไม่ค่อยพูด เราไม่กล้าถาม อยู่อย่างคุมเชิง หมู่คณะไม่แสดงความเป็นกันเอง เราระแวงรอบตัว เรื่องการใช้บาตร บาตรเรามิได้เผาด้วยไฟ ๕ ไฟขึ้นไปจึงถือเป็นผิด อธิษฐานเป็นบาตรครองมิได้ พระอาจารย์วันท่านจึงให้หาบาตรและเครื่องทัพสัมภาระ เช่น ไม้ไผ่แห้ง ถังใหญ่ขัดบาตรให้ขาวทั้งนอกและภายใน จัดวิธีบ่มเผาบาตรสำเร็จเรียบร้อย จึงอธิษฐานเป็นบาตรครอง

อยู่กับพระอาจารย์วัน ท่านสอนอย่าลงเท้าแรง เดินช้าๆ เบาๆ เหมือนกับแมวเดิน เราไม่ใช่ทหารแตกแถวหนี ถึงว่า ในวงกรรมฐานใหญ่ๆ เขาให้เดินเบาๆ |ถ้าเดินเบาธรรมะเกิดมาก แต่ถ้าเดินหยาบธรรมะไม่เกิด

ออกจากจังหวัดภูเก็ตไปอยู่จำพรรษากับพระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม เป็นเวลา ๕ เดือน ที่วัดอุทัยโพธาราม จังหวัดเพชรบุรี

ตอนที่อยู่กับพระอาจารย์สิงห์ พระที่เคยอยู่กับท่านเห็นจะหายากสมัยนี้ “เราโชคดีได้จำพรรษาด้วย ได้เห็นอากัปกิริยา ท่านจะเดิน ท่านจะพูดจาอะไรเป็นหลักเป็นฐานทั้งนั้น เวลาแสดงเทศน์แบบพูด ไม่ได้ตั้งนะโมหรือสุภาษิตอะไร ว่าธรรมะไปเลย พูดเสียงห้าวๆ เสียงหนักๆ พูดแล้วดึงดูดหัวใจ เราติดใจมานานตั้งบัดนั้นถึงบัดนี้”

พระอาจารย์สิงห์ เป็นพระอันดับหนึ่งของภาคอีสานในสมัยนั้น คือเขาถือกันในวงกรรมฐานว่าไก่ป่าขันตัวเดียวเท่านั้น ขันหลายตัวไม่ได้ ไก่บ้านยังขันกันหลายตัว แต่เป็นการภายใน เขาไม่ค่อยบอกกัน ต้องสังเกตเอง
เมื่อออกพรรษาที่ ๔ ได้พบกับหลวงปู่เทสก์ และพระอาจารย์วันอีกครั้งที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพฯคราวนี้หลวงปู่เทสก์ถามว่า “คุณเจริญพรรษาเท่าใดแล้ว” ตอบว่า “๔ พรรษาแล้ว” คำพูดของท่านในวันนั้นทำให้เราจำได้ ท่านพูดว่า “อยู่ให้ตลอดชีวิตเสียจึงจะดี” เราจำคำนั้นจนถึงวันนี้ เพราะท่านให้กำลังใจ ...

หลวงปู่เจริญกล่าวถึงครูบาอาจารย์ของท่านอีกรูปหนึ่งคือ พระอาจารย์สมชาย ฐิตวิริโย ว่า

“ยังมีพระกรรมฐานอีกรูปหนึ่งที่เราให้ความเคารพ คือ พระอาจารย์สมชาย ฐิตวิริโย พระอาจารย์สมชาย ใช้ระบบของหลวงปู่เทสก์ เพราะถ่ายทอดมาจาก หลวงปู่มั่น หลวงปู่ฝั้น ก็มุ่งทางสมถะ องค์นี้สมถะอ่อนไป แต่วิปัสสนาดี เช่น กำหนดเห็นอยู่นี้ อย่าเลยว่าเห็นหญิงเห็นชาย กำหนดสักว่าเห็น ถ้าเห็นเป็นหญิงนั้นเป็นสมมติ หญิงไม่มีในโลกนี้ ให้สักว่าเห็น เห็นบ้าน เห็นเรือน เห็นสีขาว สีเขียว ให้สักว่าเห็น เอาเสียงกระทบ เสียงใกล้ เสียงไกล เสียงใหญ่ เสียงเล็ก สักว่ากระทบเท่านั้น แล้วก็หายไป ดูผิวพรรณหน้าตาลูกศิษย์ ท่านก็รู้แล้วว่า นอนมากหรือน้อย หรือปฏิบัติมาก”

หลวงปู่เจริญ ราหุโล วัดป่าพระธาตุเขาน้อย เป็นพระบุกเดี่ยว เป็นพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เช่นเดียวกับ พระอาจารย์มหาปิ่น ผู้ก่อตั้งวัดป่าพระธาตุเขาน้อยนั่นเอง

“ คนเรา...ต้องอยู่ด้วยความสว่าง ไม่ใช่สว่างด้วยดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ต้องสว่าง ด้วยทาน ด้วยศีล ด้วยภาวนา แม้แสงอาทิตย์ แสงจันทร์ มันจะมืด แต่เมื่อมีชีวิตที่สว่างด้วยปัญญาแล้ว เราก็อยู่ได้ ...”


โอวาทธรรม หลวงปู่เจริญ ราหุโล

 

สาธุครับ ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ