โรคใจอ่อน กับ บารมี 10 เป็นธรรมขั้นสูง

โรคใจอ่อน กับ บารมี 10 เป็นธรรมขั้นสูง

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 17 ต.ค. 2536 สมด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตา ตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้
<O</O
1. อย่าประมาณเกิดไปสำหรับอารมณ์จิตที่คิดสร้างความดี อย่าพึงคิดพอใจว่าที่ทำอยู่ดีพอแล้ว ก็จักประมาทไม่ทำความดีสืบต่อไปในเบื้องหน้า ธรรมปฏิบัติที่ทำอยู่ จักต้องรู้อารมณ์จิตของตนอยู่เสมอ ถ้าหากมีความคิดว่าดีพอแล้ว จิตจักเกิดความประมาทอย่างแท้จริง อย่ามองหาความดีจงมองหาความเลว ไม่จำเป็นต้องมองหาความดี เพราะถ้าหากมองจิตหาความเลวไม่ได้แล้ว จิตก็จักมีความดีขึ้นมาเอง ดีในที่นี้หมายถึง จิตหมดกิเลส หลุดจากโมหะ-โทสะ-ราคะเข้าคราบงำจิต มิใช่ดีอย่างจิตชาวโลกียวิสัย ซึ่งอิงอยู่ในกามคุณ 5 ได้รูปสวย-เสียง-รสดี เป็นต้น อย่างนี้ดีในกามราคะก็ใช้ไม่ได้

<O</O
2. เวลานี้หมั่นมองอารมณ์ของจิตอยู่เสมอประหารความชั่วหรือบาปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จักมีกำลังทำได้ ค่อยๆทำไปด้วยความเพียร ด้วยจิตที่เข้มแข็งไม่ท้อถอยเสียอย่างเดียว ประได้บ้าง ประหารไม่ได้บ้าง ก็ให้รู้ตามวาระที่สัปปะยุทธ์นั้นๆ กล่าวคือมีสติ รู้แพ้ รู้ชนะในอารมณ์ชั่ว ขณะจิตนั้นๆ วาระนี้แพ้ไป วาระหน้าที่เคลื่อนเข้ามาเป็นขณะจิตปัจจุบันก็สู้ใหม่ ดูความเคลื่อนไปของอารมณ์ ดูความชนะของจิตที่มีต่ออารมณ์ หากเข้มแข็งด้วยอานาปานสติ จิตย่อมมีกำลังเพียบพร้อมด้วยสติ-สัมปชัญญะ รู้เหตุต่างๆ ที่เข้ามากระทบอารมณ์ของจิตในขณะนั้นๆ การมีสมาธิ ปัญญามั่นคง สามารถต่อสู้กับกิเลสได้โดยไม่ยากเย็น สำคัญจักต้องรู้อารมณ์ใดๆ เกิดแล้วเกิดขึ้นได้อย่างไร ให้กำหนดรู้อารมณ์ และต้นเหตุที่เกิดนั้น ๆ ก็จักระงับหรือตัดอารมณ์ และต้นเหตุที่เกิดนั้นๆ ก็จักระงับหรือตัดอารมณ์ และต้นเหตุนั้นๆลงได้

<O</O
3. และพยายามไม่ไปแก้เหตุที่เกิดภายนอก ให้แก้เหตุอันเกิดอยู่ภายใน คือ อารมณ์จิตของตนองเป็นสำคัญ การปฏิบัติธรรมจึงจักได้ผล

<O</O
4. การเกิดความสลดใจหรือหดหู่ชะตากรรมของบุคคลอื่น เป็นอารมณ์จิตที่ขาดตัวอุเบกขาญาณ เจ้าต้องกวดขันพรหมวิหาร 4 ทั้งหมดให้ครบ อย่าให้บกพร่องอยู่อย่างนี้ร่ำไป จิตจักไม่เป็นสุข กฎของกรรม ใครทำใครได้อย่างแน่นอน เจ้าหวังนิพพาน ก็จงหมั่นพยายาม อย่าทำจิตให้เป็นทุกข์ จงรักษาความผ่องใสเข้าไว้ด้วยปัญญาเห็นธรรมเถิด (ก็รับว่าชอบเผลอเสมอ)

<O</O
5. เรียกว่าโรคใจอ่อน หรือไม่มีกำลังใจที่จักรู้เท่าทันความเป็นจริงของกฎแห่งกรรม จึงเที่ยวรับกรรมของบุคคลอื่นมาไว้ในจิตของจิตตน สร้างความขาดทุน ให้เกิดอย่างนี้ เจ้าช่างเป็นคนไม่ฉลาดเลยนะ (ก็ยอมความจริงว่าโง่ตามนั้น)

<O</O
6. ใช่ ความโง่ทำร้ายจิตของตนเอง คนทรงพรหมวิหาร 4 ได้ไม่ครบ ก็มักจะเป็นแบบนี้ทุกราย เมื่อรู้ตัวก็จงแก้ไขจุดบกพร่องให้มากๆ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แก้ไขด้วยตนเอง

<O</O
7. บารมี 10 อีกจุด ห้ามทิ้งเป็นอันขาด ตรวจตราเข้าไว้ ทานบารมีเต็ม ก็ตัดความโลภได้ ศีลบารมีเต็ม ก็ตัดความโกรธได้ เนกขัมมะ บารมีเต็มก็ตัดกามารมณ์ได้ ปัญญาบารมีเต็มก็ตัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปาหาได้ วิริยะบารมีความเกียจคร้านย่อหย่อนในการปฏิบัติธรรมก็ไม่มี ขันติบารมีเต็ม ก็ตัดความโลเลไม่เอาจริงในผลการปฏิบัติได้ อธิฐานบารมีเต็ม ก็คือกำลังมีสติกำหนดรู้ในการกระทำ ไม่ว่าทางด้านกาย-วาจา-ใจว่าเราจักทำเพื่อพระนิพพานอยู่เสมอ ไม่คลอนแคลน เมตตาบารมีเต็ม ก็ตัดอารมณ์ที่เข้ามาเป็นไฟเผาผลาญจิต รัก สงสารจิตของตนที่เต็มแล้ว ทางโลกไม่มีใครที่ไม่รักบ้านตน แล้วจุดไฟเผาบ้านของตนได้ ฉันใดก็ฉันนั้น เมื่อจิตเราเมตตาจิตตนเองได้แล้ว ก็จักไม่จุดไฟโมหะ-โทสะ-ราคะให้เผาใจตนเองอีก อุเบกขาบารมีเต็ม ก็จักตัดความทุกข์ อันเกิดแก่กายและจิตของตนเองและผู้อื่นลงได้ สำหรับทางร่างกายก็จักเป็นสังขารุเบกขาญาณ วางเฉยในทุกข์ของร่างกายลงได้ สำหรับทางจิตก็จักพ้นทุกข์ คือ ปลอดจากบ่วงกิเลส ตัณหาลงได้อย่างสิ้นเชิง

<O</O
8. พวกเจ้าต้องเทียบเคียงอย่างนี้เข้าไว้ให้ดีๆ บารมี 10 เป็นธรรมะขั้นสูงที่ตัดสังโยชน์ 10 ลงได้เด็ดขาด ถ้าหากบุคคลผู้นั้นจักมีกำลังใจเต็มแล้วทุกประการ


<O</O
ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้นเล่มที่ 6<O</O
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง
<O</O
<O
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน จากหนังสือ ธรรมที่นำสู่ความทุกข์ </O

 

คิดถึงมากๆๆๆเลยไม่ได้มาโพสกระทู้ที่นี้เลย ....ยุ่งมากมาย อิอิ

 

5. เรียกว่าโรคใจอ่อน หรือไม่มีกำลังใจที่จักรู้เท่าทันความเป็นจริงของกฎแห่งกรรม จึงเที่ยวรับกรรมของบุคคลอื่นมาไว้ในจิตของจิตตน สร้างความขาดทุน ให้เกิดอย่างนี้ เจ้าช่างเป็นคนไม่ฉลาดเลยนะ (ก็ยอมความจริงว่าโง่ตามนั้น)
______________________

กระผมก็เปนครับคุณดาว ยอมรับครับว่า โง่มากจริงๆ คิดว่าตนเองรู้แต่ความจริงถูกมารมันหลอกใช้เอาขนานใหญ่ (ก็ยอมความจริงว่าโง่ตามนั้น) * *

อนุโมทนา สาธุ มากๆขอรับ สำหรับคำสอน สมด็จองค์ปฐม ที่คุณเทพออรฤทธิ์ ได้นำมา ขอผลบุญบารมีจงมีแก่คุณแลสรรพชีวิตทุกรูปนามครับ ^/\^

 

โมทนาด้วยครับ
ยอมรับเช่นกัน
แต่ดีขึ้นแล้วครับ คือยอมสู้กับมันไปเลยตั้งความปารถนาว่าปารถนาจะทำให้เขามีความสุขด้วย ตั้งใจจะพาเขาไปนิพพาน
แต่ก็ต้องพบ กับทุกข์หนักเขาม่เพียงไม่รู้ยัง หลอก ทำร้าย ทำลาย ทำหลายแต่ก็ไม่ย่อท้อทำมาเรื่อยยิ่งหนักก็ยิ่งสู้
คิดให้เขาไปสุคติแล้วกันสุดท้ายเขาเหล่านั้นก็ทำเหมือนเดิม
ผ่านมามากมายหลายเหตุการณ์นับปี จึงเข้าใจครับ หมดสงสัยอย่างสิ้นเชิง เรานี่โง่มากๆเจอหนักๆๆๆๆๆจึงเข้าใจครับ

กฏแห่งกรรมไม่อาจฝืน ใครทำมาอย่างไรได้ผลเช่นนั้น
การช่วยเขาตัวเราแย่นั้นผิดทาง ต้องรักเขาเสมอตัวเรา
ช่วยเหลือเขาเท่าที่ทำได้
(ปล.ผมมีประสบการณ์โง่ๆแบบนี้มาก
โมทนาด้วยครับ);aa25

 

อนุโมทนา ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ
___________
ธรรมะคือธรรมชาติ

 

โมทนาเช่นกันค่ะ
----------------------------------------
ธรรมะเหนือธรรมชาติค่ะ จิตจึงหลุดพ้น ขอโปรดพิจารณาค่ะ

แต่ถ้า ธรรมะคือธรรมชาติ มี โลกียธรรม และ โลกุตรธรรมค่ะ

 

อนุโมธนาบุญ อย่าสุดซึ้ง

 

ขอบคุณครับ อ่านแล้วเหมือนโดนสะกิด แกะ เกา สนิมใจออกซะบ้าง รู้สึกคันยิบๆว่าเราเองก็โดนไปหลายข้อ อิอิ

 

อ่านแล้วเข้าใจง่ายดีครับ
ขอบคุณครับ

 

ถูกกิเลสโจมตีอย่างหนักใกล้จะแพ้มันแล้ว ได้ข้อธรรมนี้เปรียบเสมือนได้เสนาธิการมาช่วยทำศึก จะพยายามสู้ครับ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

สาธุ!สาธุ!สาธุ! โมทนาด้วยครับ เป็นวิทยาทานที่ผ่องใสมากเลยครับ