ถามท่านๆสมาชิก...

-

 

ไม่ทราบจริงๆ ผมยังไม่เข้าอนุบาลเลย

 

คุณลองไปหา "อรูปฌาน" (อรูปชาน) อ่านดูนะขอรับ นั่นแหละ คือ ลักษณะแห่งนิพพานอย่างหนึ่งขอรับ

 

ถามแค่เรื่องสวรรค์หรือพรหมโลกก่อนดีกว่ามั้ยครับ
แค่นี้ก็นึกสภาวะกันตามลำบากแย่แล้ว

 

ตัดกิน สิ้นกาม นิพพานบรมสุข ถ้ายังกินอยู่ก็ยังไม่สิ้นกาม ...
ทุกวันนี้ยังปฎิบัติอยู่ครับแต่ก็ไม่ถึงไหนยังไม่นิพพานครับเพราะยังกินอยู่ครับเลย...ตามที่คุณ Firstini พูดครับ เพราะครูบาอาจารย์เก่าๆอย่างหลวงตามหาบัว หรือ หลวงปู่มั่น และอีกหลายองค์ ที่นิพพานท่านก็ไม่กินแล้วถ้าคุณไม่กินเมื่อไหร่ละครับมาบอกผมด้วยว่าเป็นยังไงนิพพานผมไม่รุ้ครับ

 

ความรักยังต้องปรุงแต่งอยู่ไหม ต้องปรุงแต่งก่อนไหมถึงจะมีความรัก หากไม่ปรุงแต่งแล้วจะมีความรักไหม

นิพพาน คือ ความว่างเปล่าจากการปรุงแต่งอย่างสิ้นเชิง

สาธุครับ

 

ไม่ขอแสดงความเห็น แต่ขออนุโมทนา

 

ทำไม รัก โลภ โกรธ หลง จึงเรียกว่าเป็นกิเลส

ความรัก ก่อให้เกิด ความโลภ ความโกรธ ความหลง

หากนิพพานยังมีความรัก จะเรียกว่านิพพานได้อยู่อีกหรือ

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ คำนี้มีสอนมานานแล้ว

สาธุครับ

 

นิพพาน ไม่มี ปรุง แต่ง ไม่มี อะไรทั้งนั้น คือ ว่างเปล่า

ต้องไม่ยึดติด ขันธ์ ห้า ให้ได้ก่อน เมื่อไม่ยึดติด ทำให้มี สมาธิ และ สติ จะไม่มีความว่าปรุงแต่ง ของขันธ์ห้า

 

({) คำว่าพระนิพพาน แดนพระนิพพาน แดนอัมตะ เป็นแดน ของพระพุทธเจ้า พระปัเจกะพุทธเจ้า และพระอรหันต์ ที่ตัดกิเลส เป็นสมุจเฉททประหารแล้ว ดับแล้วซึ่ง โลภ โกรธ หลง หมดไปจากใจท่านแล้ว ว่างจากกิเลสทั้งมวล เมื่อมีชีวิตอยู่ เขาเรียกนิพานดิบ เมื่อกายดับทำลายขันลง จิตท่านก็เข้าสู่แดนพระนิพพาน ไม่กลับมาเกิดอีกต่อไป เรียกว่านิพพานสุข

คำว่ารัก มัน เป็นคำกว้าง รักสาวๆ หรือรักหนุ่มๆ จะเอามาเป็นเมีย เป็นผัว นี่รักแบบราคะ รักพ่อรักแม่ แบบ ให้ความเคารพ ในผู้ให้กำเนิด รักพี่ป้าน้าอา ก็รักอีกแบบ หนึ่ง รักปู่ย่าตา ยาย รักสัตว์ ผมอุปมามาพวกท่านพอจะเข้าใจไม่มากก็น้อยครับ รักผู้ทรงศิล รักพระ สงฆ์องค์เจ้า รักด้วยความเคารพและ ศรัทธา ในตัวท่าน แต่ผู้ทรงศิลที่แท้จริง จะรัก ด้วยความเมตา และสงสาร อยากให้พ้นทุกข์ จากความอดอยาก และให้หาธรรมมะ และถ้ารักของพระโพธิสัตวแล้ว ยิ่งใหญ่มาก อยากให้มนุษย์คนและสัตว์ มีความสุขกายใจ ในทางโลก และอยากจะพาสัตว์ ข้าม วัฏจักสงสาร พ้นทุกขื

ตั้งแต่ พระพุทธองค์ ลงมา พระปัจเจ กพุทธเจ้า พระอรหันต์เจ้าทั้งหลาย ท่านรักพระนิพพาน ยิ่งกว่าสิ่งใดๆในโลกแม้แต่แดนเทวดา พรหม โลก อรูปพรหม เพราะพวกนี้ ยังต้องเกิดอีก เมื่อหมดบุญวาสนาบารมี เพื่อความพ้นทุกข์ ท่านจึงรักพระนิพพาน เป็นแดนอัมตะ ชีวิตจึงไม่มีความหมาย เมื่อดับขันลง ท่านจึงเข้าสู่แดนพระนิพพาน เสวยสุขตลอดกาลตลอดสมัย ดังนี้แล

 

พระพุทธเจ้าก็ไม่ให้ยึดติดใน...ขันธ์ ๕...และ ไม่ให้ยึดติดใน...นิพพาน...ด้วย
ย่อมไม่สำคัญมั่นหมายที่นิพพานเป็นของเรา
ย่อมไม่สำคัญมั่นหมายซึ่งนิพพานเป็นของเรา
ย่อมไม่สำคัญมั่นหมายในนิพพานเป็นของเรา
ย่อมไม่สำคัญมั่นหมายโดยความเป็นนิพพาน
และย่อมไม่สำคัญมั่นหมายนิพพานว่าเป็นเรา

และนิพพานไม่ได้เป็น...."อนัตตา"
อนัตตา คือสิ่งที่มีการเกิดปรากฏ แต่นิพพานไม่มีการเกิดปรากฏ

ภิกษุ ทั้งหลาย อสังขตลักษณะของอสังขตธรรม ๓ อย่าง เหล่านี้ มีอยู่
สามอย่างอย่างไรเล่า? สามอย่างคือ
๑. ไม่ปรากฏมีการเกิด (น อุปฺปาโท ปญฺญายติ) ;
๒. ไม่ปรากฏมีการเสื่อม (น วโย ปญฺญายติ) ;
๓. เมื่อตั้งอยู่ ก็ไม่มีภาวะอย่างอื่นปรากฏ (น ฐิตสฺส อญฺ ญถตฺตํ ปญฺญายติ).

อยากรู้ว่ามีความรักในนิพพาน หรือไม่ลองเอา อริยสัจ ๔ ไปจับดู

 

ได้ความรู้ อนุโมทนา

 

ถ้าจะใช้คำว่า ความรัก อธิบายนิพพาน
ก็เป็นความรักที่เป็นอิสระ ไม่เป็นไปเพื่อความครอบครอง
ผู้ได้ลิ้มรสพระนิพพานอันเป็นความสิ้นทุกข์
ก็อยาก(เมตตา)ให้บุคคลอื่นๆได้เข้ามารู้ ดีใจเมื่อเขาได้รู้(มุทิตา)
แต่ไม่เป็นทุกข์(ปล่อยวาง) หากเกินความสามารถจะช่วยใครได้

 

นิพพานไม่มีความรัก เราแสวงหานิพพานเพราะเราไม่อยากเวียนวนมีความทุกข์อีก และนิพพานคือการหมดการปรุงแต่งไม่มีเชื้อแห่งการเกิดได้อีกจึงไม่มีอะไรเกิดเมื่อไม่มีการเกิิด ก็จะไม่มีการเป็นทุกข์อีกตลอดไป จึงมีความหมายได้หลายอย่าง เช่น วางเปล่า สูญญตา อมตะ บรมสุข ฯ

 

อ่านแล้ว ก็ระลึกถึงบทนี้ครับพี่ปุณฑ์
...

อะถะ โข ภะคะวา อุทานัง อุทาเนสิ
( ในลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงเปล่งอุทานขึ้นว่า )
อัญญาสิ วะตะ โภ โกณทัญโญ อัญญาสิ วะตะ โภ โกณทัญโญติ
( โกณทัญญะผู้เจริญได้รู้แล้วหนอ โกณทัญญะได้รู้แล้วหนอ ผู้เจริญ )

อิติหิทัง อายัสมะโต โกณทัญญัสสะ "อัญญาโกณทัญโญ" เตววะ นามัง อะโหสีติ ฯ
( เพราะเหตุนั้น นามว่า "อัญญาโกณทัญญะ" นี้นั่นเทียว​

ได้มีแล้วแก่พระโกณทัญญะผู้มีอายุ ด้วยประการฉะนี้ แล ฯ )...จริงๆฟังแรกๆ ฟังซ้ำๆแล้วน้ำตาไหลได้นะขอรับ

 

ผมสรุปเลยนะครับหลังจากฟังความเห็นของท่านๆสมาชิกผู้มีใจอันเป็นกุศลทั้งหลาย ถ้านิพพานมีความรักก็จะเกิดกาม กามเป็นอนัตตาตัวเป้งๆ ดังนั้นนิพพานไม่มีความรักครับ แต่มีความเป็นมิตร!

 

ดื้อจริงๆ... จะเอาสิ่งที่ละเอียดจนบัญญัติเป็นภาษา เป็นตัวอักษรไม่ได้ รั้นจะเอาตัวอักษร เอาความหยาบของภาษาไปครอบใส่ให้สิ่งนั้น

อะไรหละ ที่ทำให้เกิดความอยาก ต้องหาทางเอาชื่อ เอาคำเรียก ไปใส่ให้สิ่งนั้น
อะไรหละ ที่ทำให้ต้องมาสรุป มาฟันธง ไม่สรุป ไม่ฟันธง นอนไม่หลับ หรือมีอะไรกวนในใจ หรืออย่างไร?

ทำไมไม่มองกลับไปในใจ ให้เห็นถึงสิ่งที่กระตุ้น ผลักดัน ให้เราทำสิ่งเหล่านี้ ออกมาเป็น กายกรรม วจีกรรม หละ?

 

กายกรรมที่ดีที่ปกติ วจีกรรมที่ดีพูดจาดีมนุษยสัมพันธ์ดี สติปัญญาอัจฉริยะ มโนกรรมที่ดี ความคิดดี เป็นคนประเสริฐ กามพี่ก็ดับแล้ว ปฏิฆะก็ดับแล้ว รูปราคะก็ดับแล้ว สงบแล้ว รักษาศีล 5 ให้ทานทำบุญ ตอนเด็กๆใส่บาตรทุกวันก่อนไปโรงเรียน ตอนเรียนมหาลัยเป้นว๊ากเกอรืว๊ากเรื่องอริยสัจจ์สี่ ผมน่ะหยุดแล้วแต่คุรยังไม่หยุด คนธรรมดาไม่รู้วิสัยพระโสดาบัน พระโสดาบันไม่รู้วิสัยพระสกทาคามี พระสกทาคามีไม่รู้วิสัยพระอนาคามี เป็นต้น คุณลองดูที่ตัวเอง มันเลวตรงไหนแก้ที่เจ้าของ เขาเรียกว่า สอนหนังสือสังฆราช เข้าใจนะ........

 

555+ ไม่เมตตาจะเป็นพุทธะอย่างไร อิอิ

รักแบบไม่เกิดกามไม่ได้หรอ 555
รักแบบเกิดกามเรียกว่าความใคร่แล้วมั้ง

เอ???ว่าแต่แม่รักลูกนี้เกิดกามตัณหาไหม

 

บทความนี้นี่คุณสอนตัวเองนะ ผมไม่รับ เมื่อไม่รับคุณก็บริโภคเอง เขละคุณน่ะ..........