พญานาครักกับนางกินรีได้มั้ยค่ะ ?

1.สงสัยว่าพญานาครักกับนางกินรีแบบเป็นคู่สามีภรรยากันได้ไหม

2.มีใครภพชาติก่อนเป็นกินรีบ้างมั้ยค่ะ เป็นกินรีแล้วทำอะไรบ้าง หรือวันๆเล่นน้ำในสระกันอย่าเดียว

3.กินรีมีอิทธฤทธิ์คล้ายพญานาคหรือเปล่า หรือทำได้แค่บินอย่างเดียว

..... ชอบกินรีค่ะแต่ไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลยมาวันนี้ชักสงสัย.....

 

น่าจะโดนจับกินก่อนมั้งไม่ทันได้รัก

 

เค้าไม่ถูกกันหรอกหรอค่ะ ?

แล้วถ้าชาติที่แล้วสามีเป็นพญานาคภรรยาเป็นกินรีชาตินี้มารักกันนี่ก็คู่เวรคู่กรรมใช่มั้ยค่ะ

 

1 ไม่เคยได้ยินว่า มีกรณีกินรี กับนาค คู่กันมาก่อน มีแต่กินรีกับคน (ในชาดกทางพุทธศาสนา) โดยส่วนใหญ่ กินนร กินรี ตามชาดกทางพุทธน่าเป็นเทพกึ่งนก ครึ่งบนเทพ ครึ่งล่างนก อาศัยในป่าหิมพานต์(น่าจะเป็นภพจาตุมฯ ) กรณีคนกึ่งนก (ทางพราหมณ์ฮินดู จะกว้างกว่า มีหลายประเภท) คนเราทั่วไปแต่มีปีกนก (แบบ x - men) ในชาดกบางทีไม่กล่าวถึงประเภท ละไว้ให้เข้าใจเอาเอง ทางกรีกเรียกว่า ไซเรน คล้ายปีศาจมากกว่าเทพไปซะได้ มีเสียงร้องอาถรรพ์คล้ายมีความเหมือนเป็นคนธรรพ์

กินรี กับนาค หรือ กินนร กับนาค ไม่น่าจะเป็นไปได้ถ้าจะอยู่ด้วยกัน โดยนาครักสันโดษ อาจอยู่ตนเดียวได้ แต่กินรีกับกินนร ดูเป็นพวกชอบสังคมรวมกลุ่ม ไม่น่าจะทิ้งพวกพ้องได้ ชอบร้องรำทำเพลง ขณะที่นาค ไม่ใช่ นาคค่อนข้างรักสงบ รักความเงียบ

ถ้าจะมาอยู่กัน ต้องเป็นนาคเทพ (นาค ก็มีหลายประเภท) กับกินรีหรือกินนรเทพ ที่มีฤทธิ์แปลงร่างได้ แต่ก็ลำบากเพราะนาคเทพชั้นสูงมักอยู่ในพิภพบาดาลลึกๆ ในขณะที่กินรีกับกินนร อยู่ท้องฟ้า แถมนาคชั้นสูง หลับทีนี้หลายปีกว่าจะตื่น กินนรกินรีคงเหงาตาย

2 น่าจะเคยเป็นกันทุกคน แต่จำไม่ได้กัน (ไม่ต้องถามกันหรอกครับ นาค ครุฑ คนธรรพ์ กินนรกินรี เคยเกิดเป็นกันแทบทุกคน) วิถีชีวิตต้องแล้วแต่กินรีประเภทไหน แบบเทวดา ก็แบบนางฟ้านั้นแหละ แบบคนมีปีกอยู่ในป่า ใช้ชีวิตแบบคนป่านั้นเอง แต่กินรีกินนรตามชาดกทางพุทธอยู่กันเป็นคู่ เหมือนนก ใช้ชีวิตเหมือนนกและคนป่าเขา มีอิสระเสรี

กินรีตามชาดกว่า กลัวน้ำ แต่ทางไทยเรามาแปลงชอบเล่นน้ำ เหมือน ไซเรน

3 ตามชาดก น่าจะไม่มีฤทธิ์เดช แต่มีบุญฤทธิ์คือมีอายุยืน 1000 ปี ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ตามชาดกน่าจะเป็นกินนร กินรี แบบกึ่งคนกึ่งนกมากกว่า กึ่งเทพ เพราะไม่มีฤทธิ์ เก็บดอกไม้ ไม่มีอำนาจเสกสรร ตามชาดก นางกินรีบอกว่า ตนเป็น มฤค ที่มีเพศพรรณแบบมนุษย์ แปลว่า น่าจะเป็นคนกึ่งสัตว์มากกว่า เพราะเปรียบเป็น มฤค หรือ สัตว์ประเภท กวาง เก้ง เป็นต้น

แต่ถ้าเป็นกินรีแบบเทพชั้นจาตุม น่าจะมีฤทธิ์เหมือนเทวดา แบบเดียวกับนาค ที่มีฤทธิ์เป็นกึ่งเทพ

 

ตามชาดกครุฑ นาค แบบกึ่งเทพ จะไม่พอใจในทิพย์สมบัติตนเอง เพราะมีความเป็นสัตว์เดรัจฉานอยู่ มักปรารถนาทิพย์สมบัติแบบพระอินทร์ วิธีทำบุญคือ ถือศีล ๘ หรือศีลอุโบสถ ตลอดเจ็ดวันแล้วตั้งจิตอธิษฐานทิพย์ชั้นดาวดึงส์(เทพเต็มร้อย) มักทำสม่ำเสมอ โดยนั่งสมาธิภาวนาไปด้วย (เรียกว่า จำศีล) กินนรกินรีดูแล้วไม่น่าจะเทียบเท่าได้ ก็น่าจะไม่พอใจ แม้จะบอกว่าตลอดอายุขัยไม่มีโรคร้ายแรง มีทุกข์น้อยมีความสุขมาก ก็น่าจะน้อยกว่านาค และครุฑ อีกอย่างถ้าประเภทครุฑ นาคแบบสัตว์ป่าหิมพานต์ มักมีอันตรายจากการกินกัน แบบสัตว์ใหญ่กินสัตว์เล็ก มากกว่าประเภทครุฑ นาค แบบกึ่งเทพที่อิ่มทิพย์แต่มีวิบากกรรมต่อกัน

 

ชอบกินรี .. อย่ากินเลยครับผิดศีล ..กินเยอะก็เมาไม่น่าดู

 

1. รักได้ อยู่ด้วยกันไม่ไหว
2. มีเจ้าของกระทู้เคยเป็น กินรีเล่นน้ำวันละสองหน เจ้าของกระทู้วันละหนเดียว ส่วนใหญ่เล่นลม
3. มีฤทธิ์ แต่ไม่คล้าย

 

1. รักกันได้เพราะความรักไม่มีพรหมแดน (ชัวร์100%) แต่ถ้าข้ามสายพันธุ์ระวังจะมีลูกยาก! แต่ก็ไม่เสมอไปต้องดูบุพกรรมของทั้งคู่เป็นเกณฑ์

2. ชาติที่แล้วไม่ได้เป็น แต่ชาติก่อนโน้นๆๆๆๆๆ ฯลฯ...เป็น / ทำไรเป็นบ้าง? แหมอยากรู้สรรพคุณ! ก็มีกินเที่ยวบินไปบินมาร้องรำทำเพลงเต้นแร้งเต้นกา รำถวายเทพเทวดาชั้นมเหศักดิ์ แล้วท่านก็จะประทานพรให้ตนเองมีความสุขไร้ซึ้งผู้มาเบียดเบียน อยู่ที่ท่านจะประทานให้ในสิ่งที่ตนขอเป็นกรณีพิเศษหรือเปล่า? / ดูอย่างปัจจุบันนี้สิเขารำถวายแก้บน ลิเก นางรำ ฯ

3. เรื่องฤทธิ์มีแตกต่างกันแน่นอน จะให้กินรีไปออกรบรึ!ก็ใช่ที่ พวกเขาชำนาญเพียงมนต์มายาร่ายรำให้ลุ่มหลง แต่พญานาคมีครบเครื่องสารพัดทั้งพิษร้ายจำแลงกาย นักรบ นักรัก ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ฤษีนักบุญบำเพ็ญผู้ประเสริฐ เทพเจ้าพญานาคให้น้ำ บางคติเปรียบพญางูใหญ่ให้เป็นเสมือนสัญญลักษณ์ตัวแทนในเรื่องเนื้อคู่เรื่องกามรมณ์เป็นต้น ขึ้นอยู่กับสายตระกูลไหนเป็นสำคัญชั้นต่ำ กลาง หรือ ชั้นสูง...ซึ่งแตกต่างจากกินรากินรีมีเพียงชั้นสกุลเดียว!

 

ขอถาม แล้วพญานาครักกับครุฑได้ไหม?

 

ยากส์มาก
เหมือนถามว่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ กับอสุร รักกันได้ไหม แค่เทวดากับอสุร(ก็เทวดาเหมือนกันนิ) เจอกัน เห็นหน้ากัน ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลง กรรมเป็นเผ่าพันธ์มันปฏิปักษ์กัน ต้องตีรันฟันแทง แต่

แต่พระอินทร์ก็เหาะลงมาอุ้มนางสุชาดา(ลูกสาวท้าวเวปจิตติ) ไปเป็นพระชายาซะงั้นเพราะบุพเพกรรม

นาคกับครุฑ ก็คล้ายกันแต่หนักหนากว่ากันเยอะ กรรมเผ่าพันธ์แรงมาก เช่นเดียวกับที่ นกกินงู และงูก็กินนก ส่วนใครจะเก่งกว่า ปกติถ้านาค กับครุฑในระดับกำเนิดเดียวกัน ครุฑเหนือกว่านิดๆ โดยธรรมชาติ

ครุฑในระดับที่อยู่ที่ป่าหิมพานต์ แม้ลูกครุฑก็มีมนต์ทำให้งูหลับไหลสิ้นฤทธิ์ได้ตั้งแต่กำเนิด เท้าครุฑ ปากครุฑก็อันตรายต่อนาค แต่ว่าถ้าระดับครุฑเทพ นาคเทพชั้นสูง ก็สูสีกันมาก ไม่เคยเห็นพญาครุฑกับอนันตนาคราช ดวลกันเลยยังวัดไม่ได้ว่าใครเก่งกว่ากัน น่าจะกินกันไม่ลง แต่ดูพญาครุฑดูมีฤทธิมากกว่าเพราะสู้พระนารายณ์ไม่แพ้ แต่พญาอนันตนาคราชเป็นเตียงให้พระนารายณ์ แต่ว่าคำสาปที่พวกนาคแพ้ครุฑ ก็ว่ากันว่าไม่รวมถึงอนัตนาคราชอีกด้วย

กลับมาที่คำถาม นาคกับครุฑ รักกันได้รึป่าว ก็คงตอบแบบกรณีพระอินทร์กับนางสุชาดาครับ แล้วแต่บุพเพ ระดับที่มีความเป็นเทพสูงพอกัน น่าจะเนรมิตกายอยู่กันได้ แต่ปัญหาการปรับตัวเข้าหากันคงยากนะ เพราะอสูร ผมมองว่าเป็นเทวดาระดับเดียวกัน เพราะเคยอยู่บนระดับเดียวกัน แค่ยอดเขากับใต้เขานิดนึง ใต้เขานีี ไม่ใช่ใต้พื้นดินลงไปนิ เป็นพื้นที่ทางมิติซ้อนทับกับยอดเขาไกรลาส แต่พระอินทร์อยู่บนยอดแค่นั้น

แต่นาคกับครุฑ นี่ร่างกายส่วนความเป็นสัตว์มันต่างกันเกินไป แถมร่างกายมีวิบากกรรมเป็นอริคือ เห็นนาคเป็นอาหาร ดังนั้น จะเข้ากันต้องใช้ความเป็นทิพย์เท่านั้น แต่พระอินทร์กับนางสุชาดาไม่ต้องแปลงกาย ไม่ต้องระวังการคลายร่างเดิม (ตามคัมภีร์ นาคมักมีช่วงเวลาหลับสนิทขาดสติ จนคงฤทธิ์ทิพย์การแปลงกายได้ไม่นาน แต่ครุฑน่าจะมีกำลังสติมากกว่า น่าจะครองร่างทิพย์ได้ตลอด)

 

รัก ครับ รักในการตบตีกันให้ตายกันไปข้าง

 

คุณ samnido รู้ได้ยังไงค่ะว่า เจ้าของกระทู้ ชอบเล่นลม อิอิ

 

ตามตำนาน ที่มีกินรีผัวเมีย เดินเล่นใกล้ลำธารแล้ว อยู่ๆ น้ำในลำธารก็สูงขึ้น
จนทำให้กินรีผัวเมียอยู่แยกกันคนละฝั่ง จนต้องร้ำให้เสียใจ ที่ถูกแยกจากกันหลายวันหลายคืน

ดังนั้นแสดงว่า กินรี บินไม่ได้ล่ะ 1 อย่าง..

 

และดังนั้นแสดงว่า พญานาค โดยเฉพาะผู้ที่เป็นหัวหน้า
หรือ เจ้าเมือง มีอิทธิฤทธิ์มากกว่าเยอะ

 

แอบดู อิอิ

 

ขออาศัยกระทู้ชาวบ้านถามบ้างว่า มนุษย์รักกับเทวดาชั้นจาตุมฯได้มั้ย สังเกตมานานว่าเค้าไม่น่าจะใช่เปรต เพราะเรามีราคะมากกว่าเค้าอีก เรากับเค้าชอบผลัดกันงอน เค้าก้ออยากร่วมบุญบารมี10กับเรา แต่เราเอาแต่ใจหลังๆอยากทิ้งเค้า เค้าคอยติเตือนการปฏิบัติตัวของเราเสมอนะ คอยอยู่เคียงข้าง ด้วย สังเกตจากเหตุการณ์แวดล้อม และความฝัน (เราไม่มีอภิญญา) กลิ่นเค้าหอมมาก คือ บางทีเราแปลกใจ ว่า เค้ารู้อุปนิสัยเราว่าราคะมาก เค้ามีนิสัยออกติ๋มๆนะแสดงความรักไม่เป็น แล้วถ้าเค้าไม่มีใจเค้าจะให้เราได้กลิ่นเค้าบ่อยๆจนเกิดจิตเราเกิดปฏิพัทธ์ทำไม

คือเค้าอยากร่วมบุญด้วย แต่ก้อยังอยากให้เราเป็นเมียเค้า เราต้องทำตัวยังไง เพราะใจลึกๆก้อรักเค้าเหมือนกัน

 

ทำนองนี้ ก็มีได้ แต่พระท่านก็คงไม่อยากสนับสนุนให้อยู่กันอย่างนั้น

ถ้าจะถามว่า เปรต หรือเทวดา ถึงได้อภิญญาแต่ถ้าไม่มีปัญญามากก็อาจวินิจฉัยผิดได้อยู่ดี ว่า เปรต หรือ เทวา เพราะเทวาที่อาศัยตามประตู ตามต้นไม้ ก็เทวา ฝ่ายเปรตบางที ก็มีรูปกายอย่างเทวา(ชั้นจาตุมฯ) แถมมีทิพย์วิมานและสมบัติ ร้อยปีมนุษย์ก็แค่หนึ่งวันหนึ่งคืนของเทพชั้นจาตุม เปรตเองก็มีอายุยืน บางทีอายุยืนกว่าเทวาชั้นจาตุมฯ เสียอีก แล้วแต่วิบากกรรม ในไตรปิฎกนี่ ได้ฟังว่าคนทำบาปกับพระสงฆ์เป็นเปรต 500 กัป อายุยืนกว่าพรหมชั้นล่างอีก แต่ว่าไม่น่าภูมิใจในอายุเลย ทรมานชัดๆ

บางที การมีบุพเพกับเค้า ก็อาจหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าเคยมีวาสนาต่อกัน จะเทวาหรือเปรต ก็ช่วยไม่ได้ เมื่อเรื่องความรักไม่เลือกชนชั้นชาติภาษา

สำหรับผมเอง เรื่องทำนองโปเยโปโลเยนี้ก็มี สามกรณี แต่เว้นไม่เล่าละกัน ก็สรุปว่า ก็เพราะเรากับเค้ามีบุพเพต่อกัน ถ้าการอยู่สถานะแบบต่างภพมันดี ก็ไม่ว่ากัน แต่พระท่านแนะนำให้ห่างกันมากกว่า เพราะการอยู่กันมันขวางการปฏิบัติธรรมหรือก่อทุกข์เสียมากกว่านะ

กรณีนี้ โดยทั่วไป พระท่านแนะนำให้กราบพระรัตนตรัย ขอตั้งจิตถอนคำอธิษฐานสาบานที่เคยให้ไว้ต่อกันว่าจะรักกันทุกชาติไปเสีย ให้เหลือว่า ขอให้เกื้อกูลกันตามโอกาสอันเหมาะสมเพื่อเจริญในธรรม การอยู่ของเค้าจะขวางเนื้อคู่ลำดับอื่นที่เป็นมนุษย์ ทำให้ท่านไม่มีคู่ครอง ถ้าลำบาก ไม่มีทายาทสืบสกุลหรือดูแลก็อาจลำบากได้ในหลายคนหลายกรณี การเสียสละ การปล่อยวางจากกันจะดีกว่า ถ้าเป็นข้างฝ่ายเปรต การเคยเป็นภริยาสามี ถือเป็นญาติ อุทิศกุศลให้เค้าสู่ภพเทวาได้ แต่หากเป็นเทวาอยู่แล้ว การไปฟังธรรมทุกวันพระ ของเทวาและสละความหวงแหน ชีวิตท่านอาจดีขึ้น เจริญในธรรมมากขึ้น ให้เทวามาในฐานะบิดามารดาหรือพี่ชายจะดีกว่า เปลี่ยนบทบาทสักนิด คนเรามันเคยเป็นกันแทบทุกบทบาทในสังสารวัฏ

แต่ว่า ถ้าทำไม่ได้ สละกันไม่ได้ ก็แล้วแต่ ข้างฝ่ายเค้านั้นถ้าเป็นเทวาไม่เท่าไร แต่ฝ่ายเราเวลาโลกมนุษย์แม้สั้น แต่มันก็ยาวสำหรับจิตใจเรา การที่อยู่ต่างภพ มันทำให้การใช้ชีวิตคู่สมรสกัน มันเป็นไปในแบบอปกติ ก็เหมือนกับเราฝ่ายคนเพ้อฝันไปคนเดียว ถึงชายหรือหญิงในฝัน การจะมาภิรมย์สมสวาทกับใช้ชีวิตครองเรือนเหมือนคู่อื่น ลำบาก เพราะฝ่ายเราไม่มีความเป็นทิพย์หรือเข้าถึงภาวะทิพย์ไม่ได้ หากท่านเข้าถึงภาวะทิพย์มากๆ ก็ไม่อาจอยู่แบบมนุษย์โลกได้ตามปกติ ธาตุขันธ์เสียความสมดุล การปฏิบัติธรรมก็พาลติดขัดแค่เรื่องสามีภริยา นั่งไปเค้าก็มาอย่างนี้ จริงๆ จิตเราต้องนิ่งเฉยให้มาก ราคะอย่าให้เกิดด้วย จะโทษเค้าฝ่ายเดียวไม่ได้

กล่าวโดยรวบรัด ไปกราบพระ แล้วเรียกเค้ามาฟังด้วย ถ้าท่านเห็นว่าเค้าเป็นเทวาจะยิ่งง่าย ขอให้อดทนแค่ ครึ่งวัน(เวลาโลกเทวา)นะพ่อทูนหัว ให้เราได้ใช้ชีวิตแบบโลกกับชายคนอื่น ที่เค้าเป็นเนื้อคู่ลำดับรอง ถ้าไม่มีก็ถือพรหมจรรย์ไป แล้วถามใจตัวเองว่า จะยังต้องการหลุดพ้นหรือไม่ ถ้าต้องการก็ตั้งจิตอธิษฐานจะภาวนาไป และหากใจยังไม่ตัดเค้า ก็ว่าถ้าไม่หลุดพ้น ก็ขอให้ถึงสำนักของสามีในชั้นจาตุมฯ ด้วย ก็ว่าไป แต่ถ้าเค้าเป็นเปรตก็แล้วแต่ท่านตัดสินใจ จะอุทิศกุศลให้เค้าเป็นเทวาชั้นใด ก็ถามเค้า ถ้าเค้าได้ ก็ขอให้ถึงสำนักเทวาของเค้าเอา ถ้าไม่นิพพาน

เคยมีเรื่องเล่าจำไม่ได้ว่าในพระไตรปิฎก หรือเปล่า เทพนารีลงมาเกิด อายุแค่ไม่เกินร้อยปี มีลูก มีสามี ตายจากมนุษย์ ก็กลับคืนสำนักเทพสามี ฉนั้น เทพคงไม่กระอักเลือดหรอก ถ้าไม่ได้ครองคู่กันแค่ครึ่งวัน เหมือนภริยาไปทำงานกลางวัน พอเย็นก็กลับมาหาสามี ก็แค่นั้น แต่ไหนก็เกิดมาแล้ว มีโอกาสประเสริฐหลุดพ้นในชาตินี้ เพราะพุทธศาสนาก็น่าจะลองพยายาม ไม่งั้นก็ทำความเพียรอย่างน้อย ถือศีล 5 กุศลกรรมบถ 10 มีจิตเมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา ขอให้เกิดในยุคพระศรีอารย์ ก็ชื่อว่า ไม่เสียทีเกิดมาเป็นมนุษย์

 

ขอถามเกี่ยวกับเรื่องหงส์ฟ้าค่ะ
ว่าแตกต่างจากนาคและกินรีอย่างไรค่ะ
แล้วหงส์ฟ้านี้มีจริงไหมค่ะ

 

หน้าตาไม่เหมือนกัน ใกล้เคียงกินรีมากกว่า ต่างกับนาคเยอะหน่อย
มีจริง

 

หงส์ ในแดนหิมพานต์ เป็นสัตว์เดรัจฉาน เท่าที่ทราบมาไม่มีปรากฎว่า มีฤทธานุภาพหรือมีความเป็นเทพปรากฏเลย รูปร่างที่เราเห็นในงานจิตรกรรม น่าจะเป็นแบบไทยๆ แต่จริงๆ แล้ว คนที่กล่าวในวรรณคดีก็คงฟังๆ ตำนานปุรำปุรากันมาว่าสวยอย่างงั้นอย่างนี้ แต่จริงๆ จะรูปร่างยังไง ก็ไม่มีใครรู้ รวมความ หงส์ ก็คือ นกในแดนหิมพานต์ จัดเป็น นกสวรรค์ก็ได้(จาตุมฯ) แต่ไม่ปรากฎความเป็นทิพย์ แต่ก็คงไม่ใช่เดรัจฉานตามพื้นโลกเหมือนกัน นัยยะว่าน่าจะมีบุญมากกว่า อายุมากกว่า รูปร่างที่เค้าพรรณา ก็คือ เทียบกับนกทั้งปวง รวมแล้วสวยงามกว่า นกทั้งปวง ดึงเอาจุดที่สวย งาม สง่า ที่สุดมารวมไว้ในหงส์

ในพระเวสสันดรชาดก ผมคาดว่าพระพุทธองค์ ไม่ได้บอกเล่า กล่าวรายละเอียดแห่งป่าหิมพานต์ และรายละเอียดสัตว์เดรัจฉานในป่านั้น เป็นชั้นหลังที่แต่งเติมตามตำนานปุรำปุราของชาวพื่นเมืองอินเดีย ซึ่งก็รู้จักกันว่ามีแดนหิมพานต์อยู่จริง และมีสัตว์หลากหลาย แต่ว่า เป็นป่าที่ไม่มีมนุษย์ลุยเข้าไป ตามชาดกหลายเรื่อง สอดคล้องกับตำนานทางพราหมณ์ฮินดู คือ ผู้ที่เข้าไปได้ มักเป็นฤษี

โดยนัยยะนี้ หมายความว่า คนธรรมดา ถ้าไม่มีบุญฤทธิ์อยู่บ้างคงไปไม่ถึงแดนหิมพานต์ และเมื่อพิจารณาประกอบตำนานทางจีน สัตว์เทพต่างๆ ในแดนเซียน ก็คล้ายกับสัตว์ในป่าหิมพานต์ ซึ่งผู้ที่เข้าไปในโลกเซียนได้ ก็คือ นักพรตชั้นเซียน ดังนั้น น่าจะเป็นที่เดียวกัน

แต่หงส์ทางจีน จัดเป็นสัตว์เทพ สัตว์ในสวรรค์ แต่ในทางหิมพานต์ทางพุทธศาสนา แดนหิมพานต์เป็นแดนคาบเกี่ยวกับชั้นจาตุมฯ แม้เป็นสวรรค์ แต่น่าจะเป็นภพสวรรค์บนพื้นพิภพหรือซ้อนกับพื้นพิภพในระนาบที่น่าจะต่ำกว่าเทพ เพราะมีความเป็นสัตว์ด้วย โลกของสัตว์ ดังนั้น พวกสัตว์ในหิมพานต์เองก็มองไม่เห็นแม้รุกขเทวา แต่มนุษย์ธรรมดายุคนี้ที่อุปกิเลสหนาก็คงจะไม่เห็นสัตว์ในแดนหิมพานต์

หงส์ทางจีน หงส์ไฟ ชื่อว่าคล้าย นกฟินิกส์ นกอมตะ มีตำนานว่า มีอายุ 500 ปี บ้าง 1000 ปี บ้าง แต่ว่าเมื่อครบอายุขัยก็บินเข้าหาพระอาทิตย์และลุกไหม้ตายแล้วเกิดใหม่

ผมคาดหมายว่า เป็นเรื่องแต่งเสริมที่เข้าใจผิด
เพราะกาลเวลา ลองอ่าน โมระปริตร ดู พระเทวี ประสงค์จะเห็นนกยูงสีทองอันสวยงามอย่างในฝัน จึงมีประกาศจับ ไม่มีใครจับนกยูงพระโพธิสัตว์ที่อาศัยที่ป่าหิมพานต์ได้ (นัยยะว่า คนธรรมดา พรานธรรมดาจับสัตว์ในป่าหิมพานต์ไม่ได้ นกยูงทองเห็นว่าเป็นป่าที่ปลอดภัย) พระเทวีตรอมใจตาย พระราชาแค้นเคืองต้องการฆ่านกยูงทอง จึงสร้างเรื่องเท็จว่าใครกินนกยูงทอง จะไม่แก่ไม่ตาย ผ่านไปหกชั่วคน ก็จับนกยูงทองไม่ได้ จนคนที่เจ็ด พระราชารุ่นที่ เจ็ด เวลาผ่านไปประมาณ ๗๐๐ ปี จึงจับได้โดยนายพรานใช้นกยูงสาวไปล่อ ไม่ให้นกยูงทองสวดพระปริตร จึงจับได้ แต่ภายหลังนายพรานฟังธรรมจากนกยูงทอง จึงสำเร็จเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า

หงส์ไฟ เอง ผมคาดหมายว่า สองนัย นัยแรก อย่างที่เล่าไป เรื่องนกอมตะ
แต่อีกนัย เป็นลัทธิบูชาพระอาทิตย์ สังเกตว่า นกยูงต้องเห็นพระอาทิตย์ก่อนจึงสวด เห็นพระจันทร์จึงสวด (แต่คิดว่า เค้าเน้นบูชาพระอาทิตย์) ทุกวันนี้ ชาวอินเดียต้องไปสวดมนต์ที่แม่น้ำคงคา มองไปทางพระอาทิตย์ บางทีก็แม้ไม่อยู่ใกล้แม่น้ำ อยู่ตามป่าเขา ก็บูชาพระอาทิตย์ เป็นความเชื่อตามยุคสมัย ภายหลังคงใส่ความอมตะเข้าไป เหมือนหงส์ไฟ

หงส์ฟ้า ก็คงมีจริง แต่เป็นเพียงสัตว์เดรัจฉานเท่านั้น ข้างนกฟินิกส์ หรือหงส์ไฟ อาจเป็นอีกแบบ เนื่องจากในแดนเซียน หรือแดนหิมพานต์เป็น แดนเดรัจฉานกึ่งโลกทิพย์จาตุมฯ สัตว์ทั้งหลายเวลารับกรรม จะเกิดตายติดต่อกัน เช่น เป็น หมา 500 ชาติ แต่หงส์ไฟเป็นสัตว์ในแดนทิพย์กึ่งๆ การตายแล้วเกิดที่เดิม 500 ชาติ จึงเป็นไปได้ (ต้องจัด หงส์ เป็น นก ประเภท โอปปาติกะกำเนิด คล้ายครุฑ ที่เป็นสัตว์เดรัจฉาน ที่มีกำเนิดโอปปาติกะ มีร่างทิพย์ เกิด ตาย โดยทันที แต่ว่านกไฟ จะซากเถ้า อาจเป็นว่า ยังไม่ทิพย์ระดับเทพก็ได้) เวลาคนบรรลุเซียน ชื่อว่า คนไม่ตาย อมตะ เข้าถึงเทพ เทพชือว่า อมตะ เรานั่งสมาธิ หากถึงกายในกาย เหาะจากกายได้ชื่อว่าไม่ตาย เป็นอมตะ เพราะจิตวิญญาณเปลี่ยนรูปจาก จิตวิญญาณคน ไปเป็นเซียน หรือเทพก็ได้ ชื่อว่า อมตะ เช่นกัน

แต่ว่า ความจริง คือ มันเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เหมือนกัน แต่คนเข้าใจผิดว่า การที่สามารถก้าวผ่านภพอย่างต่อเนื่อง โดยรักษาสติ สัญญาเดิมไว้ได้ นี่คือ เราไม่ตาย ซึ่งความจริง การเปลี่ยนภพ ก็คือมันผ่านการเกิด แก่ เจ็บ ตาย แล้วนั้นเอง (ศึกษาเรื่องปัจจยาการ ส่วนที่ว่า ด้วย ภพ ชาติ ชรา เอาเองนะครับ)