เมื่อเราไม่รู้สึกผูกพันกับใคร ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น?

ก่อนอื่นต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก่อนนะคะ
ไม่แน่ใจว่าตั้งกระทู้ผิดห้องหรือไม่
แต่เรามีความสงสัยเกิดขึ้น จากที่เคยอ่านเจอมาว่า
คนเราจะเกิดมาอยู่ด้วยกัน
เพราะมีกรรมร่วมกันมา ได้พบ ได้เจอ ได้จากผู้คนเหล่านั้น

แต่ช่วงระยะเวลา2-3ปี มานี้ ตัวเราไม่รู้สึกผูกพันกับใครเลย
แม้ว่าในชีวิต จะมีเพื่อนสนิท เพื่อนที่่รัก มีคนในครอบครัว
แต่กลับรู้สึกว่า ที่นี่ไม่ใช่ที่อยู่ของเรา มีที่อื่นที่เราอยากอยู่และอยากไป
(แต่ไม่รู้นะคะว่าอะไร แค่รู้สึกอย่างนั้น)

เรานั่งคิด มอง ใช้สติ แล้วก็รู้สึกว่า เราไม่ผูกพันกับใครเลย
ต่อให้เราตายตรงนี้ หรือมีเพื่อน ญาติ พี่น้อง ต้องจากไป ก็ยังสามารถนิ่งได้
ไม่รู้สึกเสียใจหรืออะไร แต่ก็ไม่ได้แปลว่าปรารถนาให้ใครเป็นอะไรไปนะคะ

คือเราเฉย นิ่ง แล้วก็รู้สึกว่าเราไม่ผูกพันกับใครเลยแค่นั้นค่ะ(อย่าด่านะคะT^T)
ตัวเราพอใจในชีวิตที่เป็นอยู่ ทั้งหน้าที่การงานและชีวิตเรียบๆ ง่ายๆ
ไม่มีปัญหากับครอบครัวหรือเพื่อนร่วมงาน หรือผองเพื่อน
คือปกติทุกอย่าง แต่แค่เราไม่รู้สึกผูกพันกับใครเลยเท่านั้นค่ะ

แล้วมันก็เหมือนกับว่าความรู้สึกนี้ จะยิ่งกว้างขึ้นและทำให้เรารู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ
จนรู้สึกว่า เราไม่มีอะไรให้ห่วงแล้ว ไม่กลัวความตาย ไม่ยึดติดสมบัติหรือสิ่งใดๆ ไว้
เรารู้สึกเหมือนตัวเราพร้อม "จะไป" ทุกเมื่อ หากถึงเวลาต้องไป

ก็เลยมาขอคำปรึกษาหน่อยค่ะว่า ควรต้องปรับความคิดใหม่หรือไม่
หรือเราควรจัดการกับความรู้สึกนิ่งเฉยนี้อย่างไร
มันควรเป็นแบบนี้ต่อไปไหม หรือเราต้องไปหาหมอจิตเวช

แต่ยืนยันว่าไม่มีภาวะซึมเศร้าค่ะ ยังบ้างาน ยังเฮฮา ยังคุยเล่น
ยังอยากออกไปลัลล้าโลกภายนอกอยู่ ยังรู้สึกทุกอย่างปกติ
ไม่ได้อยากปลีกวิเวกจากโลก เพียงแต่ไม่รู้สึกผูกพันกับใครเลย
มันเหมือนเราไม่มีสายสัมพันธ์ใดๆ กับคนบนโลกใบนี้..........

 

เป็นญาติกับต่างดาวมั่งคับ55. ล้อเล่นนะคับ

 

ไม่ผิดอะไรครับ แต่เราควรอยู่ทางสายกลาง มัจฉิมาปฏิปทา ถ้าไม่ติดในรูปอะไรเลยกลัวจะไปเป็นพรหม ฝักซะก่อน ให้ยึดมั่นมีสติ ถ้าไม่ต้องการเกิดก็ขอไปนิพพานคือตัดออกให้หมดทั้งร่างกาย ตายช่างมัน ศีลไม่ขาด หมั่นเจริญฝึกกรรมฐานวิปัสนา ควบคู่ไปด้วยดีกว่าปล่อยให้ว่างเปล่า มันจะเป็น อานิสงส์อรูปฌาน

ท่านที่ได้อรูปฌานทั้ง ๔ นี้ นอกจากจะมีผลทำให้จิตว่าง มีอารมณ์เป็นสุข ประณีตในฌานที่ได้ แล้วยังมีผลให้สำเร็จมรรคผลง่ายดายอย่างคาดไม่ถึงอีกด้วย นอกจากนั้นท่านที่ได้ อรูปฌานนี้แล้วเมื่อสำเร็จมรรคผลจะได้เป็น พระอรหันต์ขั้นปฏิสัมภิทาญาณ คือ มีคุณสมบัติพิเศษเหนือจากที่ทรงอภิญญา ๖ อีก ๔ อย่าง สำหรับท่านที่ได้ปฏิสัมภิทาญาณนี้ ท่านทรงอภิญญา ๖ และคุณสมบัติพิเศษอีก ๔ การที่ไม่คิดอะไรก็ดีกว่าคิด แต่สิ่งที่สำคัญคือสติ เพราะจะมีผลมากในตอนท้ายๆ หรือกายละเอียดจะออกกับกายหยาบหรือพูดง่ายๆก่อนตาย สตินี้แหละจะกำหนดอนาคต แต่ถ้าติดในอรูปฌาน ก็อาจจะไปเป็นพรหม แทนซะงั้น

 

ดีแล้วครับ

ไม่ผูกพันแม้กับตัวเราเองด้วยครับ

คือไม่ต้องผูกพันอะไรทั้งนั้น

ความจริง มันว่างจากการไปยึดอะไรทั้งนั้นนะครับ

แต่ว่า เราก็ยังคงใช้ชีวิตไปตามครรลองที่ควรจะเป็นและดีงามต่อไป

และไม่ต้องไปหาหมอหรอก

และไม่ผิดหรอกครับ การที่คนเรามีกรรมร่วมกันมา ไม่ได้หมายความว่า คนเราจะหลุดจากความผูกพันไม่ได้ คนเรามีอิสระอย่างแท้จริง

 

ไม่ผิดหรอกครับ ที่เราจะไม่ผูกพันกับใครเลย เพราะจริงๆ ไม่มีอะไรดึงรั้งอะไรเอาไว้ได้ มีแต่ต้องปล่อยไปตามเหตุปัจจัยของมันเอง แม้ใครๆ ก็ดึงรั้งเราไม่ได้ แม้เราก็ดึงรั้งใครไว้ไม่ได้ ถ้ามันมีเหตุปัจจัยให้มันเป็นไป

ไม่ใช่เรื่องกรรม แต่เป็นเรื่องธรรมชาติ ที่จิตเราสัมผัสความจริงได้ว่า ทุกสิ่งมันไม่จิรัง ไม่มีอะไรที่จะยึดมั่นเอาไว้ได้ และการที่เราไม่รุ้สึกผูกพันกับใครเลยก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว เพราะความผูกพันเป็นสิ่งที่ฝืนธรรมชาติฝ่ายหลุดพ้น และเป็นอารมณ์ที่ไม่เหมาะสมกับความเป็นจริง

 

ผมก็ไม่รู้สึกผูกพันกับใคร ยกเว้น คนดีๆมีพระคุณกับผม
(แต่เป็นความผูกพันที่ไม่เจือกิเลส มีแต่ความปรารถนาดี
อยากให้คนดีๆกับผมมีความสุขครับผม)

 

ผมก็ไม่ผูกพันกับสิ่งใด
แต่ผมรักทุกสรรพสิ่งครับ