กรรมผูกพันแต่ชาติปางก่อน กรรมใหม่ในปัจจุบัน

สวัสดีค่ะ ขอใช้ชื่อแฝงแทนตัวเองว่าเอื้อยนะคะ ตอนนี้ทุกข์หนักมากเลยค่ะ จะสวดมนต์ภาวนาก็ทำไม่ได้อาจจะเป็นเพราะกรรมลิขิต ขอคำชี้แนะจากผู้รู้ช่วยตอบทีนะคะ เอื้อยมาทำงานที่ ศพด. ของเทศบาลแถวบ้าน แล้วไปคุยกันผ่านทางไลน์ กับ ผอ. รร. ซึ่งเป็นโสด เอื้อยก็โสด ตั้งแต่เริ่มคุยกันกับเค้า ผู้ชายที่เอื้อยคุยๆอยู่ก็เริ่มหายออกไปจากชีวิตเอื้อย กลายเป็นว่าเอื้อยคุยกับเค้าคนเดียว เค้าเป็นคนเจ้าชู้มากๆ เอื้อยก็คิดว่าคุยเล่นๆคงไม่เป็นไร แต่เค้าคุยกับ หัวหน้า ศพด. ที่เอื้อยทำงานอยู่ด้วย หัวหน้าก็รู้เค้ากลั่นแกล้งรังแกเอื้อย เอื้อยทนไม่ไหวจึงเลิกคุยกับ ผอ.รร. แต่เรื่องของเรื่องระหว่างที่เอื้อยกับ ผอ.รร. มันเป็นเรื่องเหมือนในนิยายมันจะว่าบังเอิญหรือโชคตาก็อาจจะใช่ เพราะเอื้อยไม่เคยเชื่อในเรื่องโชคชะตาหรือเรื่องบังเอิญ จนมาพบคนๆนี้ เอื้อยรู้แต่ว่าเอื้อยรอใครซักคนมาทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร จนเลิกคุยกัน ก็ไม่รู้ทำไมเอื้อยกับคนๆนี้ถึงมีแรงดึงดูดกันมากขนาดนี้ เอื้อยรับรู้ถึงความรู้สึกนึกคิดของเค้าโดยไม่ต้องเอ่ยปากถาม แต่เค้าไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกนึกคิดของเอื้อยได้เลย เอื้อยพยายามที่จะหนีจากเค้าแต่ก็หนีไม่ได้ เค้าอกหักจากเอื้อยไปคบกับหัวหน้าเอื้อย หัวหน้าของเอื้อยก็กลั่นแกล้งเอื้อย จนเอื้อยได้ออกมาอยู่ที่เทศบาล หัวหน้าศูนย์เอื้อยเค้าเคยขู่เอื้อยแล้วเค้าก็ทำตามคำขู่จริงๆ ญาณบารมีของเอื้อยถูกทำลายจนหมดสิ้น ถูกทำลายชื่อเสียง ที่เค้าทำกับเอื้อยถึงขนาดนี้เค้าบอกว่าเอื้อยแย่งของๆเค้าทั้งๆที่เอื้อยเลิกกับ ผอ. นานแล้วพูดตรงๆแบบส่วนตัวก็แล้ว อ้อมๆก็แล้ว อาจเป็นเพราะเด็กทุกคนที่แกชอบหรือถูกชะตาด้วย ที่แกจะรับไว้ดูแลพิเศษจะชอบมาหาเอื้อยมาเล่นกับเอื้อย อยากให้เอื้อยดูแลเค้า หัวหน้าเอื้อยก็จะไม่พอใจ เอื้อยก็เลยต้องเมินเด็กเพื่อเด็กจะได้กลับไปหาหัวหน้าเอื้อย แต่ใจของเด็กก็จะผูกพันอยู่กับเอื้อยแม้จะอยู่กับเค้าก็ตาม เอื้อยรู้สึกอย่างนั้น เค้าพยามกล่อมประสาทเอื้อยให้เป็นคนบ้า และกดเอื้อยให้อยู่ที่นี่ ตอนนี้เอื้อยย้ายมาอยู่ที่เทศบาลก็จริงแต่ก็อยู่ใกล้กับ ผอ.รร. เค้ามาป้วนเปี้ยนในที่ๆเอื้อยอยู่ ทั้งๆที่เค้าคบอยู่กับหน.ศพด.เอื้อย เอื้อยอยากหนีไปให้พ้นๆเค้า เอื้อยรู้ว่าเค้าคือคนที่เอื้อยรอ แต่เอื้อยรับที่เค้าผิดศีลข้อสามไม่ได้จะบอกเค้าก็ไม่ได้ ทำอย่างไรเอื้อยถึงจะหลุดพ้นจากบ่วงนี้ไปได้คะ

 

ลองพิจารณาผลของการกระทำว่าส่งผลต่อเราอย่างไร ส่งผลต่อคนอื่นอย่างไร เรื่องที่จะกลับไปคบกับคนที่มีคู่อยู่แล้ว ลองศึกษาประสบการณ์ของคนอื่นในลักษณะคล้ายๆ กันที่ผ่านเรื่องราวเหล่านี้มาแล้วก็ได้ เพื่อที่จะได้รู้ว่าเราจะทุกข์ฺอย่างไร คนอื่นจะเป็นทุกข์อย่างไร พอรู้ชัดถึงผลของการเลือกแล้วก็กลับมามองตัวเองว่ามันคุ้มไหม มันใช่ตัวเราไหมที่จะทำให้ตัวเองทุกข์ ทำให้คนอื่นทุกข์ เมื่อพิจารณาอย่างรอบคอแล้วจึงตัดสินใจ อย่างน้อยคือเรารู้ถึงผลที่ตามมาอยู่แล้วไม่ได้เลือกโดยที่ไม่รู้

 

สิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้ คือ ใช้ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหว

แล้วแผ่เมตตาให้กับหัวหน้าของคุณให้มากๆ ค่ะ กรรมที่เคยคล้องกันมาจะได้ลดลง และจะไม่คลัองกรรมกันอีก ให้อภัยอโหสิกรรมเขาด้วยความจริงใจและบริสุทธิ์ใจ เดี๋ยวเขาจะแพ้ภัยไปเองค่ะ

ส่วนกรณี ผอ. เมื่อเราตัดสินใจด้วยเหตุผล มีเหตุผลที่ดีแล้วว่าเรากำลังเดินไปในทางที่ถูก เขาได้เลือกเส้นทางนัันด้วยตัวเขาเอง เราก็ได้แค่รับรู้และแผ่เมตตาให้เขา ทุกคนมีกรรมของตนเพราะการตัดสินใจในสิ่งที่ทำไว้ อันเนื่องมาจากนิสัยเขา๑ และกรรมที่ทั้งหมดมีร่วมกันมา๑และเราต้องการจะเดินไปอย่างไรเพื่อให้ได้สุขหรือทุกข์๑ อยู่ที่เราเป็นคนเลือกและตัดสินใจ ว่าเราตัองการสิ่งใด

เมื่อตัดสินใจแล้ว ก็คุยกับผอ.รร ไปตรงๆเลยค่ะ ให้เขาเข้าใจ ให้เขารู้ว่าถ้าเขาทำอย่างนีัสร้างปัญหาให้กับเรา เมื่อเราตัดสินใจเลือกเขาก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำค่ะ

แล้วที่ว่าแรงดึงดูดจากอดีตชาติที่จะทำให้เราผิดศีลข้อ 3. อย่าไปเชื่อใจตัวเองเลยค่ะ มันเป็นสิ่งหลอกลวงเพื่อให้เราหลงทำผิดอีก ตัองตัดสินใจแน่วแน่เด็ดเดี่ยวอย่างมาก. ถ้าเขาเป็นของเราจริง และเรามาก่อน เขาคงจะไม่ทิ้งเราไปมีใหม่เพื่อให้เราต้องไปติดบ่วงศีลข้อ3 เพื่อให้เราทุกข์ใจหรอกค่ะ
.

 

อย่าไปอ่อนข้อใหักับกิเลสเด็ดขาด
ผู้ที่ชอบหาเหตุผลมาแก้ตัวให้กับกิเลส
แก้ตัวให้เขาต่างๆนานา เป็นเพราะ....
หากแก้ตัวใหักับกิเลสเมื่อไหร่เสร็จทุกราย
สำหรับทุกคนที่กำลังหมิ่นแหม่กับศีลข้อ3
กิเลสมันหลอกล่อลวงใจเราสารพัด
หากไม่เข้มแข็ง ไม่ฝืนใจ คุณต้องเข้าไปอยู่ในวังวนทุกข์อย่างแน่นอน
เวลารับทุกข์ที่ต้องไม่ใช่ตัวจริงก็แสนทรมานมากแล้ว
และจะแสนทรมานยิ่งกว่า เมื่อรับผลวิบากกรรม
ผลนั้นจะไม่เจอคนจริงใจ หรือ เจอตัวจริงแล้วก็จะพลาดไปเนื่องจากสิ่งที่เคยทำผิดคิดว่าตนเองไม่ใช่ตัวจริง คุณจะตัองผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกว่าวิบากกรรมที่ใหัผลจะอ่อนกำลังลง

หากใครไม่เชื่อหรือไม่แน่ใจว่ากรรมอย่างนี้จริงหรือไม่ ให้ดูผู้ที่เกิดในยุคนีัแล้วเป็นเกย์ เป็นกระเทย มีมาก ก็เนื่องสืบมาจากในอดีตชาติเป็นผู้ชายที่ผิดศีลข้อ ๓. พอพ้นจากอบายเกิดมาเป็นมนุษย์ตัองมารับกรรมเกิดเป็นเพศที่ชาย ซึ่งเราจะรู้กันอยู่ว่า ความรักของเพศที่สามเป็นอย่างไร?

อย่าเสี่ยงเลย ศีลนั่นแหละจะรักษาเราให้พ้นทุกข์โดยเฉพาะแรงดึงดูด แรงดึงดูดมี ๒ ประเภท มีแรงดึงดูดรักแท้ กับ แรงดึงดูดเจ้ากรรมนายเวร ถ้ารักที่ผิดเสียตั้งแต่แรก ถึงแม้จะเป็นแรงดึงดูดรักแท้แล้วให้เราทำผิด จะเป็นแรงดึงดูดรักแท้ได้อย่างไร

แรงดึงดูดนี้มีอำนาจมหาศาลเหมือนกัน แต่จุดจบต่างกันว่าจะพาไปในทางดี หรือ ทางร้ายค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ

 

คนที่ทิ้งเค้าคือเอื้อยเองค่ะ เอื้อยทำร้ายความรู้สึกเค้า วันนี้เจอเค้าที่บวงสรวงเค้าพยามหลบเอื้อยต่างฝ่ายต่างหลีกเลี่ยงกัน เหมือนเค้าตัดใจแล้ว เอื้อยรู้สึกเหมือนเค้าไม่ส่งจิตมาถึงเอื้อย แต่รู้สึกใจมันยังผูกพันอยู่ ทำไมมันทรมานอย่างนี้ก็ไม่ทราบ

 

สังเกตุไหมเวลาเราทรมานมันมาจากไหน?
มันขึ้นอยู่ที่ ความคิด ความนึก ความรู้สึก ที่เราเป็นคนเติมเชื้อไฟเข้าไปเอง
ถ้าเราหยุดเติมเชื้อไฟเหล่านั้นได้ ความทรมาน มันจะมาจากไหน
เห็นเจ้าของกระทู้พูดถึงญาณบารมีเป็นผู้ปฏิบัติด้วยใช่ไหมค่ะ
ความทรมาน คือ กรรมที่เราสร้างขึ้นด้วยความรู้สึกที่คิดว่าเราผิดที่ทิ้งเขาไป
ถ้าเป็นไปได้ก็ขออภัยเขาซะ แล้วก็สำนึกผิดจะได้สบายใจ
แล้วถ้าบ่วงกรรมยังอยู่ คือการติดในใจ หรือค้างคาใจ
เมื่อขออภัย ขอโทษแล้ว ให้นำเหตุการณ์ในสถานการณ์ต่างๆ ว่าทำไมเราจึงตัดสินใจแบบนั้น
แสดงว่าเราตัองมีเหตุผลและคำตอบใหัแก่ตัวเราแล้ว
นำเหตุผลนั้นมาพิจารณาด้วยใจสงบ ถึงคุณและโทษในสิ่งที่เกิดขึ้น ให้ยอมรับความจริง
ความจริง. คือ ณปัจจุบันที่เป็นอยู่ ที่คุณต้องยอมรับมัน ทิังอดีตมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
และนำอดีตที่ผิดพลาดไปแก้ไขเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆ

ยอมรับมัน อยู่กับปัจจุบัน และไม่เติมเชื้อไฟ ด้วยการพิจารณาให้เห็นความจริง

 

ก็คุณบอกว่าเขาเจ้าชู้ เมื่อคุณจะไปจากเขานั่นก็ถูกต้องแล้ว เมื่อคุณรับไม่ได้ที่เขาจะเป็นเช่นนั้น ยังไงสุดท้ายก็มิรอด และถ้าหากเขามีคนใหม่แล้วเขาก็มีความสุขกว่าคุณแน่นอนตอนนี้ ไม่ต้องห่วงเขาหรอกมีคนเป็นห่วงเขาแล้ว คุณต่างหากที่ตัดไม่ขาดเท่าที่อ่านมาและตามสถานการณ์ คุณเข้าใจความรู้สึกนึกคิดเขาเพราะคุณคิดไปเองว่ารู้ต่างหาก คุณปรุงแต่งเอาเอง และเหตุที่เขานั้นไม่เคยรู้เลยว่าคุณคิดอย่างไรนั่นก็เพราะเขาไม่ใส่ใจเขาไม่ได้รักคุณไง ถ้าเขารักคุณจริงเขาคงพิสูจน์ให้ดูโดยการเลิกกับทุกคนแล้วเฝ้ารอคุณว่าเมื่อไรจะใจอ่อนสะที ทำความดีเข้าสู้แล้วล่ะ แต่ถ้าเลิกปุ๊บมีใหม่ปั๊บตอนแรกเขาอาจเสียดายแต่ตอนนี้เขาคิดแล้วล่ะคนที่เขาคบอยู่เหมาะกับเขามากกว่า เอาล่ะเมื่อคนพ้นบ่วงทุกข์มาแล้วจากคนที่ไม่ได้รักคุณจริงคุณก็ควรจะดีใจนะเพราะคุณไม่ต้องเจอเจ้ากรรมนายเวรไง ตอนนี้โดนแค่ห่างๆกลั่นแกล้ง แต่ถ้าเมื่อไรคุณกระโจนลงไปเล่นเกมกับเขาแล้วละก็คงจะอันตรายกว่านี้มาก ไม่งั้นคนมันหน้ามืดตามัวจนจะฆ่ากันเหรอ ในเมื่อคุณเป็นผู้ปฏิบัติแล้วเรื่องนี้ก็เป็นการทดสอบคุณอย่างดีนะว่าจะผ่านเรื่องศีล5ได้ไหม ทุกวันนี้ให้ถือสะว่าความดีคุ้มครองให้รอดปลอดภัยยังมีชีวิตสร้างบุญบารมี เมื่อใดพลาดพลั้งทุกอย่างคงต้องเริ่มใหม่ทั้งหมดเป็นกำลังใจให้เข้มแข็ง ถ้าคิดว่าทำไมมันช่างทรมานใจเป็นกรรมเป็นเวรต่อกันเหลือเกินก็ขอให้เร่งทำความดีให้มากๆเพื่อที่จะหลุดพ้นเร็วๆบุญไม่เสมอกันอย่างไรก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่ใช่คู่บุญก็ขอผ่านเถอะนะ

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ เหตุที่เอื้อยตัดเค้ายากก็เพราะเอื้อยกับเค้ามีอุดมการณ์เหมือนกัน ความรู้สึก นิสัยคล้ายกัน หน้าตาคล้ายๆกัน บุคลิกคล้ายๆกัน เค้าอายุมากกว่าเอื้อยสิบสองปี เอื้อยก็กำลังสร้างบารมีอยู่เหมือนกัน ตอนนี้เค้ากำลังสร้าง รร. สร้างบารมี เอื้อยรู้ว่าถ้าเค้าเลือกเอื้อยมันจะทำให้เค้ายากต่อการสร้างบารมี เค้าเพิ่งมาใหม่ ถ้าเค้าเลือกเอื้อยโดยไม่รักษาศีลข้อนี้ไว้เค้าจะมีแต่อุปสรรค เอื้อยพิสูจน์สติปัญญาของเค้าดูแล้วเค้ายังติดอยู่ในศีลข้อสาม ทำให้มืดบอดมองไม่เห็นในสิ่งที่เอื้อยต้องการจะสื่อสติปัญญาของเค้ายังไม่ถึงเอื้อย แต่บารมีของเค้ามาก เอื้อยกับ หัวหน้า ศพด. ผู้หญิงคนนี้มีบารมีมาก สิ่งศักดิ์สิทธิ์บอกให้เอื้อยรู้ว่าสองคนนี้คือคู่บารมีกัน เอื้อยเคยอธิฐานจิตให้ตัวเองมองไม่เห็นภพภูมิอื่นมันลำบากต่อการใช้ชีวิต บางทีเค้าติดตามคนที่เรารู้จักมาพอเราบอกเค้าเค้าก็หาว่าเราบ้า แล้วเอื้อยต้องหมั่นทำบุญช่วยสัมภเวสีอยู่เนืองๆ ตอนนี้เอื้อยกลับมามองเห็นอีก เห็นทุกภพทุกภูมิ เห็นแม้กระทั่งภูมิและกรรมของตนเอง มีคนส่งของมาทดสอบ ทั้งมาตัวเป็นๆให้เห็นกันเลย เอื้อยไปหาพระอาจารย์ท่านนึง ท่านบอกเอื้อยว่ามีคนขัดขวางไม่อยากให้เอื้อยได้ฌาณ ก็คงจะเป็นหัวหน้าศพด.ของเอื้อย ตั้งแต่วันที่เค้าขู่ว่าจะทำลายเอื้อยเค้าก็ทำจริงๆ ซึ่งตอนแรกเอื้อยก็ไม่เข้าใจ ตั้งแต่วันนั้นเอื้อยหนักมือ หนักเท้า สมาธิแตก ฟุ้งซ่าน ถูกทำร้ายจากคนในครอบครัว สังคม แม้กระทั่งสัตว์แมลง ภูตผี ตามรังควาน ตามองเห็นภพต่างๆ เสื่อมเสียชื่อเสียงและความดีที่สะสมมาทั้งชีวิต เอื้อยนับถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แม้กระทั่งตอนนี้ยังน้อมจิตน้อมใจตนเองให้ปฏิบัติธรรมไม่ได้เลย การที่เอื้อยนำเรื่องนี้มาเปิดเผยขอให้เป็นวิทยาทาน ธรรมทานให้ทุกคนตั้งตัวตั้งตนอยู่บนพื้นฐานแห่งความดี เอื้อยกำลังชดใช้การกระทำของตนเองอยู่เช่นกัน ที่เล่ามานี้ไม่ได้มีเจตนาจะอวดอ้างหรือท้าทายแต่อย่างใด เพียงแต่เอื้อยอยากทราบคำแนะนำจากผู้รู้ เพราะเอื้อยก็ไม่เข้าใจว่าทำไมครูอาจารย์ท่านถึงไม่ชี้แนะเอื้อย ท่านพูดเหมือนเอื้อยจะรู้ได้ด้วยตัวเอง ตอนนี้เอื้อยรู้แต่เพียงว่าจิตตนเองฟุ้งซ่านไม่สามารถรวมให้เป็นสมาธิได้

 

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้ค่ะ
เพราะเรื่องที่จะเล่าเป็นวิทยาทานนี้ อาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับท่านก็ได้ค่ะ
แต่บังเอิญหัวเรื่องตรงกับสิ่งที่อยากเล่าประสบการณ์ของตนเอง
เพื่อเก็บเอาไว้เตือนใจตนเอง เมื่อสิ่งใดที่เราคิดได้และยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว เราจะเกิดเหตุผลเป็นปัญญาให้ตัวเราทำลายความมืด คือทิฐิความเห็นผิด เมื่อเรารู้ว่าผิดเกิดสัมมาทิฐิ รู้และนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเพื่อกระทำใหม่ ผลแห่งการใหัวิทยาทานแก่ผู้อื่นให้รู้ด้วย หรือ ให้ธรรมทาน สามารถข่วยลดวิบากกรรมลงได้ นี่คือเรื่องจริงค่ะ (แต่ต้องมาจากเห็นคุณเห็นโทษ สำนึกผิด และพร้อมจะเปลึ่ยนแปลงแก้ไขตนเองใหม่)

"กรรมผูกพันแต่ชาติปางก่อน. กรรมใหม่ในปัจจุบัน"

หนี้ความดี