วัดในอุดมคติของท่านเป็นเช่นใดช่วยให้ความเห็นเพื่อการพัฒนา

อาตมาอยากททราบถึงความคิดเห็นของทางญาติธรรมทุกๆท่านเกี่ยวกับ วัด ว่าท่านทั้งหลายอยากให้วัด
เป็นเช่นใน ควรมีอะไรในวัดบ้าง จึงจะเหมาะสมกับการเป็นแหล่งพัฒนาอบรมจิตใจของมวนมนุษยชาติ
ที่ดีและเหมาะสม ขอให้ทุกท่านช่วยให้ข้อคิดเห็นด้วยนะ ตอบได้วิจารณ์ได้ไม่ว่ากันเพราะการที่เราจะเห็นใบหน้าต้องอาสัยกระจกเงาส่องฉันในเราจะรู้ที่ควรปรับปรุงแก้ไข
ก็ต้องอาสัยผู้อื่นท้วงติง แนะนำชี้แจงให้ความเห็นได้ในลิงค์ด้านล่างเลยนะ
จะเป็นกุศลอย่างยิ่ง เพราะเป็นการสร้างความเจริญให้กับพระศาสนาอีกด้าน

http://watpamuntla.igetweb.com/index.php?mo=5&qid=97132 (เว็ปวัดนะ)

ขอทุกท่านจงประสบสุขทุกกาล
สาธุ

อาตมาเข้ามาสำรวจดูคำตอบแล้ว ก็เห็นมีหลายท่านได้ให้ความเห็นเอาไว้ แต่อาตมาก็ไม่กล้าที่จะ

ก๊อปเอาไป เพราะติดว่ายังมิได้รับอนุญาติจากท่านเจ้าของคำตอบกัน ความจริงอาตมาอยากให้ทุกท่าน

ที่ช่วยให้ความเห็น ได้เข้าไปตอบในเว็ปของทางวัด เพราะสะดวกแก่การศึกษากว่า เพราะบางเวลาที่

อาตมาว่างๆ กลับไม่เหมาะควรเข้ามาในเว็ป เอาเป็นว่าอาตมาขอความกรุณาจากคุณโยมทุกๆท่านนะ

ช่วยเข้าไปมห้ความคิดเห็นในเว็ปวัดด้วย และอาจจะตอบในเว็ปพลังจิตด้วยก็ได้นะ สาธุ

ขอธรรมจงเจริญในจิตของท่านทุกผู้ทุกนาม

 

1. เงียบสงบเหมาะสำหรับทำสมาธิ
2. มีตำรับตำราทางพระธรรมครบ
3. มีร่มไม้นอกชายคา เพราะในห้องแคบปัญญาไม่ค่อยเกิด
4. ปราศจากงานรื่นเริงพิธีร้องรำทำเพลงมหรสพ โดยเด็ดขาด
5. แยกส่วนของสงฆ์อาศัย, บริเวณปฏิบัติธรรม, บริเวณโปรดสัตว์
บริเวณจัดพิธีกรรมทางศาสนา และบริเวณสาธารณะออกเป็นส่วนๆ
6. ไม่ไกลจากชุมชนเกินไป แต่ไม่ใกล้จนมีเสียงดังน่ารำคาญ
7. หากเลือกชัยภูมิที่ติดน้ำขนาดใหญ่ด้านหลัง, ภูเขา, ป่า ที่พระสงฆ์
พอจะอาศัยใช้ปฏิบัติวิเวกสัณโดษได้ จะดียิ่ง ต้องไม่มีอันตรายเกินไป
8. ห้ามก่อสร้างยิ่งใหญ่ เพราะจะล่อมารมาครอง ห้ามก่อสร้างเกินกว่า
พระพุทธองค์บัญญัติ กุฏิไม่ใช่ของสงฆ์รูปใด ใช้ชั่วคราวกันตาย ผ่านมา
ผ่านไป อิงอาศัยชั่วคราว ไม่ใช่ที่เก็บทรัพย์สมบัติส่วนตัว ไม่ใหญ่เกินกำหนด
9. ศาลาปฏิบัติธรรมเรียบง่ายพอดีกับการโปรดญาติโยม ห้ามใหญ่เกินไป
ห้ามสวยเกิน วัดไม่ใช่ที่ท่องเที่ยว แต่เป็นที่สงบเย็นใจแก่สัตว์ที่ร้อนใจเข้ามา
10. มีที่ทำ ทาน, ศีล, ภาวนา ครบ ทั้ง ปริยัติ, ปฏิบัติ, ปฏิเวธ จะเอาด้านใด
ก็ครบได้ แต่ที่ไม่มีเลย คือ ของสนองกิเลส หาไม่ได้จริงๆ มารมาแล้วหันหลังให้

 

วัดในอุดมคติ เหมือนวัดท่าซุงครับ งามดั่งเมืองสวรรค์ ทำให้อยากจะไปอยู่เนืองๆ อารมณ์อยากจะไปวัดเป็นอารมณ์ด้านดีครับ ใหญ่โตรองรับญาติโยมได้หมด

 

ต้องเน้นเรื่องปฏิบัติธรรมกรรมฐาน และกิจของสงฆ์ ครับ ส่วนตัวผมเองไม่
อยากเข้าวัดแล้ว เพราะไม่ประทับใจในการปฏิบัติตัวของพระสงฆ์เอาซะเลย
แต่ขอยกเว้นกับพระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบครับ
(ส่วนตัวผมขอปฏิบัติธรรมอยู่ที่บ้านดีกว่าครับ)

 

วัดในอุดมคติผม คือ วัดป่าบ้านตาด
และ สวนโมข

คือ ร่มรื่นด้วยธรรมชาติ มากกว่า ศิลปะทางวัตถุ
ร่มรื่นด้วยธรรม
ร่มรื่นด้วย พระอริยะบุคคล

 

วัดในอุดมคติของผมคือ

วัดที่มีภิกษุอยู่อาศัย มากกว่า 20 รูปครับ
เพื่อจะได้ทำพิธีบวชให้ฆรวาสได้เอง
ไม่ต้องเสียเวลาขอยืมตัวภิกษุจากวัดอื่นมาช่วยงาน

 

ภิกษุสงบ แต่ร่าเริง

พึ่งเคยเห็นกะตาครั้งเดียว วัดเดียว

อ้อ...เห็นวัดเดียวเพราะไม่ได้เที่ยวแสวงหา
ไม่ได้หมายถึงว่า วัดอื่นจะไม่มี

พระคุณเจ้า ช่วยบรรยายภิกษุสงบ แต่ร่าเริง ให้ฟังหน่อยสิครับ
ผมจะได้รู้ว่า อืม...มีอีกหนึ่งวัดที่มีภาพอย่างที่ใจผมชอบ

...เห็นแก่ตัวเหมือนกันนะนี้....แต่มันยินดีจริงๆครับ ถ้าได้เห็นแบบนั้น

 

คือวัดที่ ใช้พลังงานแสงอาทิตย์

ใช้เพื่อ แสงสว่าง และป๊มน้ำใช้เอง เท่านั้น

เครื่องอำนวยความสะดวก ตัดทิ้งให้หมด เน็ตไม่ต้อง ตู้เย็นไม่จำเป็น
เตาแก็สไม่ต้องใช้

เป็นวัดเพื่อศึกษาเล่าเรียนเท่านั้น

เมื่อเวลาว่างเยอะ วัดก็สวยเองครับ..

 

วัดแบบไหนก็ดีทั้งนั้นครับ
ไม่จำเป็นต้องเป็นวัดปฎิบัติก็ได้
ขอให้มีพระที่บวชด้วยใจจริงๆ
เข้าใจธรรมจริงๆ สอนสั่งโยมได้ก็ประเสริฐแล้ว ครับ

 

วัดที่มีความเงียบสงบ ร่มรื่นด้วยต้นไม้ มีแม่น้ำไหลผ่าน ห่างไกลจากความสะดวกสบาย มีการบรรยายธรรม ตอบข้อสงสัยในธรรม

 

หลักเกณฑ์ในการวินิจฉัย พัฒนาและปรับปรุงวัด ก็ควรใช้แนวทางของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าวางไว้ นั่นคือปฏิรูปเทส 4 นั่นคือ อารหารเป็นที่สบาย อาวาสเป็นที่สบาย บุคคลเป็นที่สบาย และธรรมะเป็นที่สบาย

 

ผมว่าถ้าพระสามารถบอกได้ว่าทำไมเราต้องนับถือศาสนา พระมีไว้ทำไม พระคืออะไร ทำไมเกิดมาเป็นเด็ก ไม่เกิดมาเป็นพระเลย พระเป็นธรรมชาติแท้หรือเปล่า ศีลมีไว้ทำไมถือแล้วได้อะไร นรกสวรรค์มี แล้วสำหรับบางคนไม่มีได้หรือไม่ ถ้านรกมีแสดงว่าเที่ยง แล้วไตรลักษณ์จะยังไง ทุกข์คืออะไร ทำไมต้องพ้นทุกข์ พ้นแล้วไปไหนหรือไปสุข ตกลงทุกข์ไม่ดีสุขดี แล้วหลุดพ้นอยู่ตรงไหน คำถามเล่านี้พระในวัดผมต้องตอบได้ หน้าที่ของพระ กับ พุทธบริษัท และกับพระศาสนาจึงจะสมบรูณ์ ถ้าพระตอบไม่ได้ผมจะถามว่า ท่านจะกราบพระพุทธเจ้าด้วยจิตใจแบบใด ? อย่าซีเรียสนะครับ ความจริงอาจรู้สึกเจ็บปวดนิดหน่อย แต่ความจริงคือความจริงคือธรรมะคือสัจจะคือธรรมชาติ แล้วพระเป็นอะไร.....

 

พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" align=center background="" border=0><TBODY><TR><TD></TD><TR><TD width="100%" bgColor=darkblue hspace="0" vspace="0"></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE height=50 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=600 align=center border=0><TBODY><TR><TD>
[286] สัปปายะ 7 (สิ่งที่เหมาะกัน สิ่งที่เกื้อกูล ช่วยสนับสนุนในการบำเพ็ญภาวนาให้ได้ผลดี ช่วยให้สมาธิตั้งมั่น ไม่เสื่อมถอย — suitable things; things favorable to mental development)
1. อาวาสสัปปายะ (ที่อยู่ซึ่งเหมาะกัน เช่น ไม่พลุกพล่านจอแจ — suitable abode)
2. โคจรสัปปายะ (ที่หาอาหาร ที่เที่ยวบิณฑบาตที่เหมาะดี เช่น มี<WBR>หมู่<WBR>บ้าน<WBR>หรือ<WBR>ชุมชน<WBR>ที่มีอาหารบริบูรณ์อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป — suitable resort)
3. ภัสสสัปปายะ (การพูดคุยที่เหมาะกัน เช่น พูดคุยเล่าขานกันแต่ในกถาวัตถุ 10 และพูดแต่พอประมาณ — suitable speech)
4. ปุคคลสัปปายะ (บุคคลที่ถูกกันเหมาะกัน เช่น มีท่านผู้ทรงคุณธรรม ทรง<WBR>ภูมิ<WBR>ปัญญา<WBR>เป็นที่ปรึกษาเหมาะใจ — suitable person)
5. โภชนสัปปายะ (อาหารที่เหมาะกัน เช่น ถูกกับร่างกาย เกื้อกูลต่อสุขภาพ ฉันไม่ยาก — suitable food)
6. อุตุสัปปายะ (ดินฟ้าอากาศธรรมชาติแวดล้อมที่เหมาะกัน เช่น ไม่หนาวเกินไป ไม่ร้อนเกินไป เป็นต้น — suitable climate)
7. อิริยาปถสัปปายะ (อิริยาบถที่เหมาะกัน เช่น บางคนถูกกับจงกรม บางคนถูกกับนั่ง ตลอดจนมีการเคลื่อนไหวที่พอดี — suitable posture)

<TABLE class=ref width="100%"><TBODY><TR vAlign=top><TD width="50%">Vism.127;
Vin.A.II.429;
MA.II.911 <TD>วิสุทฺธิ. 1/161;
วินย.อ. 1/524;
ม.อ. 3/570</TD></TR></TBODY></TABLE>
<CENTER></CENTER></TD></TR></TBODY></TABLE>

พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พิมพ์ครั้งที่ ๑๒ พ.ศ. ๒๕๔๖
http://www.84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=286​

 

ลึกๆแล้วส่วนตัวอยากเห็นวัดในประเทศไทย เหมือนวัดพุทธในต่างประเทศบ้าง คือไม่แบกพิธีกรรม วัฒนธรรมมากเกินไป เข้าใจดีว่าเมืองไทยยังไงวัดก็จำเป็นต้องมีส่วนในวัฒนธรรม ประเพณีปฏิบัติ พิธีกรรม แต่ไม่อยากให้แบกมากไปจนลืมส่วนของแก่นธรรม วัดพุทธในต่างประเทศเค้าจะเน้นคำสอนต่างๆด้านปัญญา แต่ของวัดไทยเน้นทำบุญมากเกินไป ขาดการเจริญปัญญามานานจนคนในสังคมและเด็กๆรุ่นใหม่ไม่เอะใจว่าจะมีสัจธรรมสูงสุดซ่อนอยู่ เรียกว่าใกล้เกลือกินด่าง สุดแสนจะเสียดาย...

 

๑.วัดควรเป็นสาธารณะสถานที่ใคร ๆ สามารถเข้าไปทำกิจกรรมทางศาสนาได้ เช่น นั่งสมาธิ สวดมนต์ ไหว้พระ ทำบุญ
๒.เป็นสถานที่ สงบ ร่มเย็น ปลอดภัย เป็นเขตอภัยทาน
๓.มีกรรมการบริหาร- จัดการที่ไม่หวังผลประโยชน์ส่วนตน มีความโปร่งใสต่อการเงินที่มีผู้บริจาค บำรุงวัดให้อยู่ได้
๔.มีการแผยแผ่ แสดงธรรม ทุกวันพระและวันสำคัญ ไม่ใช่เน้นแต่ให้ทำบุญ ต้องเน้นสั่งสอนด้วย
๕.ผู้เป็นนักบวชต้องปฏิบัติอยู่ในศีล มีวินัยเคร่งครัด งดงาม

 

อยากให้มี งานสถาปัตยกรรมที่งดงาม แปลกใหม่ น่านับถือ ถูกหลักจิตวิทยา และหลักนามธรรม

 

รู้สึกว่าจะตอบคำถามท่านผิดที่กันนะครับผม คือเจตนาของท่านอยากให้เข้าไปตอบในเว็บวัดเพื่อการเข้าศึกษาง่ายสำหรับท่านอะครับ
ขอบคุณครับ

 

การที่เราจะเห็นใบหน้าต้องอาสัยกระจกเงาส่องฉันในเราจะรู้ที่ควรปรับปรุงแก้ไข
ก็ต้องอาสัยผู้อื่นท้วงติง แนะนำชี้แจงให้ความเห็นได้ในลิงค์ด้านล่างเลยนะ
จะเป็นกุศลอย่างยิ่ง เพราะเป็นการสร้างความเจริญให้กับพระศาสนาอีกด้าน

http://watpamuntla.igetweb.com/index.php?mo=5&qid=97132 (เว็ปวัดนะ)

ขอทุกท่านจงประสบสุขทุกกาล
สาธุ

อาตมาเข้ามาสำรวจดูคำตอบแล้ว ก็เห็นมีหลายท่านได้ให้ความเห็นเอาไว้ แต่อาตมาก็ไม่กล้าที่จะ

ก๊อปเอาไป เพราะติดว่ายังมิได้รับอนุญาติจากท่านเจ้าของคำตอบกัน ความจริงอาตมาอยากให้ทุกท่าน

ที่ช่วยให้ความเห็น ได้เข้าไปตอบในเว็ปของทางวัด เพราะสะดวกแก่การศึกษากว่า เพราะบางเวลาที่

อาตมาว่างๆ กลับไม่เหมาะควรเข้ามาในเว็ป เอาเป็นว่าอาตมาขอความกรุณาจากคุณโยมทุกๆท่านนะ

ช่วยเข้าไปมห้ความคิดเห็นในเว็ปวัดด้วย และอาจจะตอบในเว็ปพลังจิตด้วยก็ได้นะ สาธุ

ขอธรรมจงเจริญในจิตของท่านทุกผู้ทุกนาม<!-- / message --><!-- sig -->

 

ช่วยดันครับ

วัดเหรอ ควรเป็นแหล่งเพาะศีีลธรรมอย่างถูกต้อง เป็นที่สร้างคนพันพุทธแท้ให้เกิด ครับ