พอผมสวดบทคาถา ท้าวเวสวรรณ

พอผมสวดบทคาถา ท้าวเวสวรรณ แล้วทำการนั่งสมาธิ รู้สึกว่า ขนลุก พอออกจากสมาธิ ปิดไฟ นอน ผมรู้สึกเหมือนมีคนเรียกแต่ไม่ได้เรียกชือผม แม่ พี่ ผมก็นอนหลับสนิท ผมไม่ได้ มโน ขึ้นมาเอง อยากรู้ว่า มันเกิดอะไร ขึ้นคับ

 

เรื่องแบบนี้ ตอนนี้ผมถือเป็นเรื่องปกติในชีวิตผมไปแล้วครับ ผมคนธรรมดาแต่อธิษฐานภาวนาแผ่บุญแบบสายหลวงพ่อดู่ ทุกคืนมีผู้มาสวดมนต์ด้วยแล้วน้อมบุญกับหลวงพ่อทุกคืนครับ จากเมื่อก่อนเป็นคนกลัวผีมาก เดี๋ยวนี้น่าจะมีพวกเป็นผีแล้วครับ 555

 

...จิตว่างนะครับ พยายามอย่าให้ว่าง(กำหนดสติ ให้มีสิ่งรู้ของจิต สิ่งระลึกของสติ) เช่น เมื่อได้ยินเสียงเรียก ได้ยินเสียงนั้น ก็เอาสิ่งนั้นเป็นสิ่งรู้ของจิต(จิตรู้)สิ่งระลึกของสติ(มีสติคอยตามดูอยู่) เมื่อเกิด ตกใจ แปลกใจ ก็มีสติขึ้นทันที เพราะมีทั้งผู้รู้ และ สิ่งที่ถูกรู้ แต่ถ้าเจริญ บริกรรมภาวนา(คาถาเวชสุวรรณ) จนได้ ปีติ ขนลุกขนพอง ตัวสั่น อะไรทำนองนี้ ก็ดีที่เราได้พิจารณา อารมณ์สมาธิ เมื่อออกสมาธิแล้วเพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินวิปัสสนา ทีนี้ เมื่อ จิตรวมเร็วกับคาถาท้าวเวสสุสววรณเนี่ย บางท่อนบางตอน อาจตัดปั๊ป หลับ หรือ นิ่ง (จนจำบทสวดไม่ได้) ก็ปล่อยให้นิ่ง (จะเกิดความรู้ความเห็นอะไรก็ให้เป็นเพียงสิ่งรู้ของจิตสิ่งระลึกของสติ) จนกระทั่งจิตเค้าถอนออกมาจากภวังค์ (วูบนิดนึงกำลังเข้าจิตว่าง) พอถอนออกมาแล้ว สวดต่อจนจบ บทแผ่เมตตาที่ใช้ทั่วไปก็ได้ แต่ส่วนตัวใช้บทที่แผ่เมตตาไปจนถึงสังเสธะชะ ......จิตจะรวมและ สมาธิจะส่องไปตามอากาศ กระแสจิต จะไปได้ทั่วถ้วน ...โมทนากับบทแผ่เมตตาด้วยนะครับ...

 

.... ...จิตว่างนะครับ พยายามอย่าให้ว่าง(กำหนดสติ ให้มีสิ่งรู้ของจิต สิ่งระลึกของสติ) เช่น เมื่อได้ยินเสียงเรียก ได้ยินเสียงนั้น ก็เอาสิ่งนั้นเป็นสิ่งรู้ของจิต(จิตรู้)สิ่งระลึกของสติ(มีสติคอยตามดูอยู่) เมื่อเกิด ตกใจ แปลกใจ ก็มีสติขึ้นทันที เพราะมีทั้งผู้รู้ และ สิ่งที่ถูกรู้ แต่ถ้าเจริญ บริกรรมภาวนา(คาถาเวชสุวรรณ) จนได้ ปีติ ขนลุกขนพอง ตัวสั่น อะไรทำนองนี้ ก็ดีที่เราได้พิจารณา อารมณ์สมาธิ เมื่อออกสมาธิแล้วเพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินวิปัสสนา ทีนี้ เมื่อ จิตรวมเร็วกับคาถาท้าวเวสสุสววรณเนี่ย บางท่อนบางตอน อาจตัดปั๊ป หลับ หรือ นิ่ง (จนจำบทสวดไม่ได้) ก็ปล่อยให้นิ่ง (จะเกิดความรู้ความเห็นอะไรก็ให้เป็นเพียงสิ่งรู้ของจิตสิ่งระลึกของสติ) จนกระทั่งจิตเค้าถอนออกมาจากภวังค์ (วูบนิดนึงกำลังเข้าจิตว่าง) พอถอนออกมาแล้ว สวดต่อจนจบ บทแผ่เมตตาที่ใช้ทั่วไปก็ได้ แต่ส่วนตัวใช้บทที่แผ่เมตตาไปจนถึงสังเสธะชะ ......จิตจะรวมและ สมาธิจะส่องไปตามอากาศ กระแสจิต จะไปได้ทั่วถ้วน ...โมทนากับบทแผ่เมตตาด้วยนะครับ...

 

ปกติถ้าที่มาเป็นภูมิที่ดี
เราจะได้ยินทางหูด้านขวาและเสียง
ค่อนข้างชัดเจน
ส่วนตำแหน่งที่ได้ยินจะพอคาดได้ว่าระดับไหน
เช่น สูง เยื้อง กลางใบหู เป็นต้น

แต่ถ้ามาแบบต้องการบุญ
จะได้ยินทางหูด้านซ้าย
เสียงขาดๆเกินๆเบาๆ

ส่วนมากจะเรียก ชื่อเล่นเรา
หรือสมญานามเรา ที่คนอื่นๆเรียก

ส่วนขนลุกเป็นกิริยาเริ่มต้น
ในการรับรู้กระแสภายนอก(เริ่มต้น)

ต่อไปให้หัดสังเกตุว่าได้ยินทางหูด้านไหน
แต่ที่ต้องระวังคือ เสียงทางหูซ้าย
แนวๆไหนและเรียกใครอะไรก็ตาม
ที่มาต่ำกว่าระดับใบหู ให้นิ่งเฉยๆ
อย่าทัก อย่าตอบ เป็นอันขาด
เพราะเป็นพวกอยู่นานและมีเจตนาไม่ดี

และเพื่อความปลอดภัย ไม่ว่าจะได้ยินด้านไหน
ให้อุทิศส่วนกุศลให้เจ้าของเสียง
ให้เป็นนิสัย ต่อไปเราจะแยกแยะ
ที่มาของเสียงและรู้ได้เองว่าเป็นใคร
ระดับไหน. อย่างไร

ปล.ยังมีเสียงที่ส่งจากภายนอก
แต่มาได้ยินภายในกายเราด้วย
ค่อยว่ากันอีกที ภายหลังครับ

และไม่ต้องไปกำหนดรู้
ไปฝึกอะไรดับเสียงพวกนี้นะครับ
เหมือน ที่นาย แนน จันทบุรี ข้างบน แนะนำนะครับ
ไม่ต้องไปโน้มวิปัสสนาอะไร
เพราะฝึกชาตินี้ยันชาติหน้า และอีกสิบชาติ
ก็ไร้ประโยชน์ครับ.
เพราะ ไอ้ แนน จันทบุรี จะรู้สูตรการฝึกอยู่สูตรเดียว
แต่มีความสามารถมั่ว ยำรวมได้ทุกสถานะการณ์
แล้วตีเข้าวิธีการที่ตนเองรู้.

เรื่องเสียงเราจะฝึกในกรณีที่สัตว์มันร้องนะครับ
มันมีทริคอยู่ค่อยว่ากันถ้าสนใจ
เพราะเสียงที่จะฝึกมันต้อง
มีระยะเวลาต่อเนื่องพอสมควร
ไม่ใช่ไปเอาเสียงที่ได้ยิน วิสองวิ
มันจะฝึกอะได้อย่างไรเรื่องเสียง
แล้วมามั่วสอนฝึกคนอื่นๆไปเรื่อยเปื่อย

เรื่องเสียงทางภพภูมิมีแต่พวกปัญญาอ่อน ไม่รู้เรื่อง
จะเอามาเป็นเครื่องรู้ สิ่งรู้ของจิต เป็นสติปัญญาอ่อน
โน้มมาวิปัสสนาปัญญาอ่อน เพื่อมโนสร้างภาพอะไร

เพราะถ้าภพภูมิมีกำลัง
ต้องการให้เราได้ยินมันไม่ใช่เรื่องยาก
สำหรับเค้า มันอยู่ที่เราจะปรับคลื่นไปรับได้อย่างไร
พวกนี้ถือเป็นสมถะ ไม่ใช่สติ ไม่ใช่วิปัสสนาอะไร
แค่ผลจากการที่จิตปรับคลื่นให้ตรงกันได้ชั่วคราว
เท่านั้นเอง



ความสามารถทางเสียง จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ
เราได้ยินผีคุยกันเหมือนคนทั่วไปคุยกันเท่านั้นครับ

ต่อให้เรารู้ว่ามดมันเอาหนวดเคาะกัน
และมันพูดว่าอะไร หรือ ได้ยินยุงตอนที่มันบินเท่ากับเสียง
เครื่องบิน ก็เป็นแค่เพียงกิริยาระหว่าง
ของการรับรู้ทางด้านเสียงเท่านั้นครับ
***ระหว่างทาง ก็คือ ยังใช้งานอะไรไม่ได้ ***

ปล. แค่เพียงแต่เล่าให้ฟังครับ

 

เมื่อคืนก่อนผมเอาท้าวเวสสุวรรณเข้าห้องตอนนอนกำลังจะหลับเคลิ้มๆ เลยได้ยินเสียงร้องไห้ด้านขวาตรงหิ้งที่พวกเค้าอยู่ ครับไม่รู้เกี่ยวกันหรือป่าว

 

อยากทราบการฝึกมีวิธีได้บ้าง

 

ผมเหมือนจะได้ยิน 2 ค้างคับ แต่ค้างที่ชัดคือ ค้างซ้าย ตรงกลางใบหูคับ

 

อุทิศส่วนกุศลไปเลย กรณีนี้
ต้องการกำลังบุญ
แต่ถ้าเป็นต่ำแหน่งกลางใบหูแต่เป็นด้านขวา
เป็นคนที่เรารู้จักในชาตินี้
ที่ขี้เกียจหายใจแวะมาหา ^_^
เล่าให้ฟังเล่นๆ

ถ้าวิธีการฝึกเพื่อเข้าใจทางด้านนามธรรม
เช่น แยกเสียงได้ รู้ว่าต่ำแหน่งนี้คืออะไร
เป็นใคร มาทำไมและเข้าใจวัตถุประสงค์
ด้วยตัวเราเอง
มันมาจากกำลังสติทางธรรมที่ได้จากการเจริญสติในชีวิตประจำวัน และเดินปัญญาร่วมด้วย.

หลักการคือ ถ้าไม่รู้ ณ เวลานั้นเลย
หรือลืมตาแล้วไม่รู้เลย ให้ลืมมันไปเลยว่า
เหตุการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเราและไม่เคย
เกิดขึ้นในระบบสุริยะจักรวาลนี้

แล้วมาเพิ่มการเรื่องการเจริญสติ
เด่วอนาคต จิตมันจะรู้แบบอ่อๆๆ
ได้ของมันเอง ในทุกๆตำแหน่งเสียง
ทุกๆกิริยา ที่เคยลืมมันไปแล้ว
ในระบบสุริยะนี้นั่นหละ(เรื่องปกติ)

ที่พลาดคือ มัวสงสัย ค้นคำตอบโดยไม่ลืม
ไม่ทิ้งมัน นั่นหละ. อย่าทำเป็นเล่นนะ
บางคนสิบปี ยี่สิบปี ยังไม่รู้เลยก็มี
เพราะทิ้งไม่เป็นนั่นหละ แต่พอเข้าใจ

แต่ถ้าถามวิธีฝึกเพื่อไปทางหูพิเศษ
ที่ยังมีขี้หูปกตินั้น
ขออภัยด้วย ยังไม่มีความสามารถเพียงพอ
ที่จะแนะนำได้ พูดได้เต็มปาก
ไม่อายใคร เพราะที่รู้ตอนนี้มันเป็นแนว
ทางเอาไว้ทางด้านเดินปัญญา
ไม่ใช่เพื่อให้เกิด
ความสามารถทางหูโดยตรง

ปล อย่างที่บอก ความสามารถทางหู
ต่อให้รู้ว่ามดมันพูดอะไร ก็ยังเป็นกิริยาระหว่างทาง หรือได้ยินเสียงภพภูมิมาเรียกมาคุยนั้นเป็นเพราะภายนอกทำไม่ใช่
ความสามารถของจิต
และความสามารถทางหู
มันจะมาพอๆกับทางตาเสมอ

เครเนาะ ^_^ พอขำๆเน้อ

 

555 เคยได้ยินเฉพาะตอนเมา...ตอนไม่เมาไม่เห็นจะได้ยิน

 

ก็มันจริงนิ

 

+++ ยังงี้... ต้องไปฝึกวิดชา "กายมาว... แต่ จาย... ม่าย... มาว....." เอื๊อก... แค๊ก ๆๆ ...

+++ อึ๊ก แฮะๆ .... เอื๊อก... เอื๊อก... แฮ่ ๆ... อึ๊ก... เฮ้อ... เลียบ...โล้ย... มาวววแระ.. เฮ้อ...

+++ มาว...ยาง... ด้ายยีนนน....ยางงงง... โหลลล ๆ ......