บทความ...กระดานเล่าสู่กันฟัง

มองไปข้างหน้าอย่างเดียวเลยตอนนี้
พุทโธสามคู่หลับ
ตกลงมองอะไรก็ไม่รู้ หลับ
ทำปัญญาให้เกิด ทำญานให้เกิด ทุกอายตนะ
บารมี 10 เกิดที่ใจ ใจทรงบารมี 10
โพธิปักขิยธรรม 37 เกิดที่ใจ
ยกให้ใจเป็นใหญ่ เป็นประธาน
ขันธ์ห้ารอซักฟอกอย่างเดียว
ขันธ์อยู่เฉยๆ อย่านำมาแทรกแซง
เห็นทางมาเป็นลำดับๆ
มันยังดับไม่สนิท เพราะถ้าสนิทจะไม่มีเกิดและดับ
พิจารณากันไปคนละทางนะ
เราไปตรงๆ เห็นตรงไหนก็จิ้มตรงนั้นเลย
มโนวิญญานธาตุเกิดขึ้นพร้อมจิต
จิตอยู่ตรงไหน มโนวิญญานธาตุก็อยู่ตรงนั้น
ตากระทบรูป เกิดจักขุวิญญานธาตุ
เมื่อเช้า เห็นเรื่องวิญญานธาตุนี่แหละ
วิญญานธาตุกับวิญญานขันธ์คนละอย่างกัน
ไม่พูดดีกว่า พูดมากผิดมาก
ธาตุเป็นองค์ประกอบหนึ่งของขันธ์ ของจิต
จิตที่บริสุทธิ์หมดจดแล้วจะมีกระแสบริสุทธิ์แผ่ไปไม่มีประมาณ
และไปฟอกธาตุขันธ์ให้กลายเป็นธรรมธาตุ
จึงเกิดเป็นพระธาตุ
ไม่ต้องพูดเรื่องนิพพานนะ เวิ่นเว้อ
กิจของจิตคือขัดฟอกธาตุขันธ์
พอรู้แล้วก็มาเริ่มซักฟอกกัน
ที่ทำมาทั้งหมดก็มีแค่นี้
อย่าไปหลงทางกับสมมติ
ธรรมธาตุไม่มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย
เราก็เล่นแร่แปรธาตุได้ เหมือนนักมายากล
พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ
อำนาจแห่งพุทธ ธรรม สงฆ์นี้
ยิ่งใหญ่ไม่มีประมาณ
จงยังพุทธ ธรรม สงฆ์ ให้เกิดมีขึ้นที่จิต
ยังจิตให้เป็นแก้วรัตนะ
ครบรัตนตรัยก็จบกิจ
คงยังไม่เข้าใจในสิ่งที่สื่อไป
ภาพฝันมันเยอะกวนจิตกวนใจ
เอาเป็นว่าบอกแล้วๆ กัน
ทำปัญญาให้เกิด ทำญานให้เกิด

หากข้าพเจ้ากล่าวคำใดที่ผิดเพี้ยนไปจากพระสัทธรรม ก็ขอขมาลาโทษต่อพระรัตนตรัยไว้ ณ ที่นี้

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต
อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต
อุกาสะ ขะมามิ ภันเต

 

ผู้ปิดทองหลังพระมีเจตนาเดียวคือ ต้องการให้องค์พระปฏิมางดงามสว่างไสวด้วยสีทองทั้งองค์ โดยมิได้ต้องการชื่อเสียงเกียรติยศใดจากการทำเช่นนั้น มิได้ต้องการๆ เปิดเผยว่าใครคือผู้กระทำ เพราะผลแห่งการกระทำนั้นได้สำเร็จที่ใจตนแล้ว

 

ก๊อปมาฝากจากเฟสบุคค่ะ

ถ้ำเพียงดินภูผาสิง
(ปัจจุบันคือ บ้านหนองโกน้อย ต.หนองหญ้าป้อง อ.วังสะพุง จ.เลย )

หลวงพ่อท่านเล่าให้ฟังว่า อดีตชาติของท่านนั้นเป็นพญาครุฑอยู่ชั้นพรหมโลก ในวันหนึ่งท่านได้ยินเสียงมนุษย์ขอความช่วยเหลือ โดยบอกว่าเทพองค์ใดจะมาช่วยเหลือมนุษย์ ท่านเลยหันมามองดู ตัวของท่านก็มาอยู่ในโลกมนุษย์แล้ว โดยมาเกิดในครรภ์ของแม่นางไอคำ

ซึ่งประวัติของแม่นางไอคำนั้น ท่านเป็นสาวงามทางเหนือมาพบรักกับพ่อผาแดง ซึ่งเป็นชาวอีสานและได้แต่งงานอยู่กินเป็นสามีภรรยากัน จนแม่นางไอคำตั้งครรภ์ แม่นางไอคำเป็นคนสวยจนชื่อเสียงเรื่องความงามของท่านเลื่องลือไปเข้าหูของลูกพญานาคเข้า ลูกของพญานาคเกิดความอยากเห็นแม่นางไอคำถึงความงามที่เล่าลือกัน จึงขึ้นมาจากเมืองบาดาล เพื่อมาดูความงามของแม่นาง จึงแปลงกายเป็นกระรอกเผือก มาแอบดูอยู่บนต้นไม้ พอดีกับแม่นางไอคำท่านมองเห็นกระรอกตัวนั้น เกิดความอยากกินกระรอกตัวนั้น จึงให้ผาแดงยิงกระรอกตัวนั้น ซึ่งในขณะนั้นนางไอคำได้ตั้งครรภ์แล้ว และเกิดอาการแพ้ท้องอยากกินกระรอกเผือกตัวนั้น(ในครรภ์ของนางไอคำนั้นก็คือปู่พญาครุฑ) ที่แสดงฤทธิ์ให้แม่นั้นอยากจะกินกระรอกเผือกตัวนั้น ซึ่งก็คือลูกของพญานาคแปลงกายมานั่นเอง

 

ธรรมดาแล้วคนแพ้ท้องส่วนมากมักจะกินของเปรี้ยวของดอง แต่ด้วยฤทธิ์ของพญาครุฑทำให้แม่อยากกินกระรอกเผือก ซึ่งเป็นลูกของพญานาคที่แปลงกายมาดู

เมื่อผาแดงยิงกระรอกตัวนั้นได้เกิดอัศจรรย์ขึ้นซึ่งกระรอกตัวนั้นใหญ่มาก เนื้อกระรอกตัวนั้นกินกันได้ทั้งเมือง ไม่ว่าลูกเด็กเล็กแดงก็ได้กินกันหมดทุกคนแต่มีคนอยู่กลุ่มหนึ่งไม่ได้กินด้วย ก็คือพวกแม่หม้าย เมื่อความทราบถึงพ่อพญานาคราชจึงเกิดความโกรธมากที่มนุษย์ฆ่าลูกชายของตน จึงทำให้แผ่นดินล่ม น้ำท่วม ทำให้ผู้คนล้มตายไปทั้งเมือง จะเหลือก็เพียงแต่เนินแม่หม้ายเพราะไม่ได้กินกระรอกกับเขา เพราะคนโบราณถือว่าแม่หม้ายนั้นเป็นคนไม่ดีทำให้สามีตายจึงไม่ได้รับสิทธิ์อันนี้

ส่วนผาแดงพาแม่นางไอคำขึ้นม้าหนีขึ้นเหนือกลับบ้านเดิมของตน และได้คลอดลูกกลางทางและนำลูกไปฝากไว้กับแม่บัวซึ่งเป็นแม่นม(ปัจจุบันคือ วัดป่าบ้านบริบูรณ์ ต.บริบูรณ์ อ.สีชมพู จ.ขอนแก่น)และแม่บัวได้นำลูกของแม่นางไอคำไปฝากไว้กับฤาษีที่ถ้ำเพียงดินภูผาสิง (ปัจจุบันคือ บ้านหนองโกน้อย ต.หนองหญ้าป้อง อ.วังสะพุง จ.เลย ) และก็ตายที่นั่นไม่ทราบว่าตายเพราะเหตุใดไม่ปรากฏหลักฐาน

ส่วนแม่นางไอคำกลับไปตายที่บ้านเกิดของท่าน พ่อผาแดงจึงนำท่านไปดอยไว้ที่ดอยแม่ปอยแม่ปัง จ.เชียงใหม่ในปัจจุบัน และชาติปัจจุบัน(หลวงพ่อสงค์กา)หรือหลวงปู่พญาครุฑ ก็มาเกิดกับพ่อสิงห์-แม่ทุมมา ใจกล้าตอนเด็กท่านเลี้ยงง่าย.

 

เหตุที่ท่านฉันถั่วงาเป็นอาหาร

ด้วยเหตุที่ท่านได้ไปทำให้ลูกพญานาคราชตายในอดีตชาติ(ที่อยู่ในครรภ์แม่นางไอคำ) ในชาตินี้ถ้าท่านบวชเมื่อไหรท่านจะฉันเหมือนพระรูปอื่นไม่ได้ นอกจากฉันถั่วฉันงาเท่านั้นและท่านได้ชดใช้หนี้ชีวิตให้กับลูกของพญานาคราชหมดแล้วตั้งแต่ ขึ้น 3ค่ำ เดือน 3 ปี พ.ศ.2551 และก็ฉันอาหารเจที่คณะศิษยานุศิษย์ เคารพนับถือท่านนำมาถวาย (และนี่แหละที่มาของปู่พญาครุฑ)

 

ข้อความดีๆ จากเฟสบุคชื่นศิริ แอน

"...ทุกคนต้องเคยเจอคนไม่ชอบขี้หน้าหรือเราก็ไปไม่ชอบขี้หน้าเค้า

บางคนเอาเราไปพูดกับคนที่ไม่รู้จักเราให้เค้ารู้สึกเออออ แล้วเกลียดเราไปด้วยทั้งที่ เราก็ไม่เคยไปทำไรให้เค้า

ความผิดอาจผิดจริง หรือไม่ผิด หรือไม่ตั้งใจก็ได้แต่พีคสุดคือไม่ผิดแล้วโดนอีกคนยัดเยียดให้ผิดไปตีไข่บอกต่อคนอื่นๆให้เชื่อตามตน อาจจะเพราะการแก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่น อิจซี่ โดยไม่ละอาย

" ถ้าเราได้รับฟัง เก็บเป็นข้อมูลส่วนตัวได้แต่อย่าประนาม อย่าประจาน "

พร้อมกับ...

ตั้งคำถามว่าเค้าเคยทำไม่ดีกับเรา ครอบครัวเรา เราจำเป็นต้องโกรธเกลียดเค้ามั้ย????

ถ้าไม่....

อย่าทำตัวเป็น1ในศาลเตี้ย ตัดสิน ใครเพราะถ้าคุณร่วมตัดสินผิด นั่นคือ...

คุณก็กำลังยัดเยียด ความทุกข์ให้คนอื่นเช่นกัน

เห็นทำบุญแล้ว ก็ไม่ควรสร้างกรรมกันเพิ่มนะคะ..."



ทำบุญแล้วอย่าลืมละบาปด้วยนะคะ
ด้วยความปรารถนาดีจาก...ผู้ที่ไม่มีความหมาย

 

บุญนั้นมี 4 ประเภท คือ

ประเภทแรก บุญของพระพุทธเจ้า ให้แบบพระพุทธเจ้า ให้เป็นพระพุทธเจ้า

คนให้อย่างนั้น เป็นพระพุทธเจ้า ให้แล้วไม่หวังอะไรตอบแทน ให้ด้วยความเอื้ออาทรและเมตตา มีดี เต็มอิ่ม และแบ่งปัน ให้นั่น เรียกว่า..ให้แบบพระพุทธเจ้าให้

ประเภทที่ 2 ให้แบบพระโพธิสัตว์ให้ ไม่มี ไม่ดี ไม่เต็ม ไม่อิ่ม

แต่ถ้ามีคนมาขอ มีจิตเมตตา แม้แต่เฉือนเนื้อตัวเองให้ ก็ให้ ให้อย่างนั้น เรียกว่า พระโพธิสัตว์ ให้แบบไม่หวังอะไร ตอบแทน

ประเภทที่ 3 พระอริยเจ้าให้

ให้เพราะตัวเอง คิดว่าอยากจะอนุเคราะห์ ต่อสรรพสัตว์ตามหน้าที่ เพราะตัวเองเป็นคนดี คนมี คนเต็ม คนอิ่ม ตามพระพุทธเจ้า มี ดี เต็ม อิ่ม และด้วยตามฐานะของตน เป็นผู้ไม่ติดยึด เป็นผู้ละ วาง ปล่อยเว้น หมดกิเลส ไม่ต้องการอะไร และเอื้ออาทรต่อสรรพสัตว์ และแบ่งปันให้ ให้อย่างนี้ เรียกว่า พระอริยเจ้าให้

แต่ให้อีกประเภทหนึ่ง ประเภทที่ 4 เรียกว่า ให้แบบเปรตให้

ให้แบบชนิดเจ้าประคู้ณ ขอให้งวดนี้ถูกลอดตเตอรี่ รางวัลที่ 1 เจ้าประคู้ณขอให้ลูกดิฉัน สอบเข้านายร้อยได้ เจ้าประคู้ณขอให้ทำมาค้าขึ้น

ไอ้อย่างนี้ เปรตให้นะลูก เปรตแปลว่า ผู้ไม่อิ่ม ไม่เต็ม พร่องเป็นนิจ และต้องการ ให้แล้วต้องได้มา เท่านั้น เท่านี้ อย่างนี้ เรียกว่า เปรตให้ เลือกเอา..นะลูก

โดย: ธรรมจักษุ

 

อยากเล่าค่ะ หนทางของนักเดินทางที่ไม่เคยมีแบบแผนใดๆ โดดเดี่ยวและองอาจ

ช่วงเวลาที่ผ่านมาได้ไปทำกิจทางเหนือเหมือนทุกปีที่ออกพรรษา ปฏิบัติอย่างนี้ติดต่อกันมาได้ 6-7 ปีแล้ว คือร่วมปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรม ครั้งละไม่ต่ำกว่า 10 วัน - 1 หรือ 2 เดือน ปีละ 2 ครั้ง คือกลางปีกับปลายปี ได้ไปสอบอารมณ์กรรมฐานของตนเองจากสถานการณ์จริง เพิ่งกลับมาถึงเมื่อวันที่ 6 ที่ผ่านมาค่ะ

 

สภาวะทางอารมณ์เปลี่ยนไปทุกครั้งๆ ที่ผ่านมานิ่ง สงบต่อผัสสะ แต่ครั้งนี้เห็นความสั่นไหวในบางผัสสะ มีตอบโต้แบบไม่แยแส ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ความใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อมลดลง เหมือนเข้าใจสภาพของความเป็นไปว่ามันก็เป็นเช่นนั้นเอง ไม่ควรเอาจิตไปยึดเกาะเกี่ยวไว้

ความเคร่งครัดต่างๆ ลดลง รู้สึกว่าลดลงแต่ยังคงปฏิบัติเหมือนเดิม ยังไง มันบอกเล่าอธิบายไม่ถูก คือจิตวางธุระ แต่กายยังกระทำตามหน้าที่ ตามกิจที่พึงกระทำ แยกออกมาอย่างเห็นได้ชัดว่านี่โลก นี่ธรรม

 

ไปคราวนี้เหมือนวาระเปิดให้ได้รับรู้ในบางเรื่องที่ต้องรู้ ก่อนหน้านี้มีลางสังหรณ์เกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตจะหวนกลับ ไม่ใช่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ นะ แต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวพันที่เราต้องเป็นคนแก้ไข ซึ่งก็ยังไม่ชัดเจนว่ามันเรื่องอะไรกันแน่ เกี่ยวกับบริวารหรือผู้ที่เราเคยให้ความช่วยเหลือมาในอดีตชาติ ตามคำร้องขอ

ย้อนหลังไปเมื่อปีที่แล้วจากการสนทนากับเพื่อนชี เรื่องโยมบริจาคที่ดิน เพื่อสร้างเป็นสำนักปฏิบัติธรรมที่จังหวัดแพร่ คราวนั้นเมื่่อได้ฟังเรื่องราว จิตบอกว่าที่นี่แหละเราต้องได้ไป ไปเพื่อบางสิ่งบางอย่าง เพื่อจรรโลง

ปล. เพื่อนชีชุดสีน้ำตาลค่ะ

 

เดินทางขึ้นน่านเมื่อวันที่ 10 พ.ย. เพื่อทอดกฐิน วันที่ 11 พ.ย. และนำเงินผ้าป่าไปสมทบเพื่อเป็นปัจจัยในการสร้างบันไดที่หน้าพระอุโบสถ ได้ปัจจัยรวมทั้งหมดสีแสนกว่าบาท ก็ยังต้องหาเงินปัจจัยเพิ่มต่อไป เพื่อให้การก่อสร้างสำเร็จลุล่วงไป

 

หลังจากนั้นก็อยู่ปฏิบัติธรรมต่อไปเลยค่ะ เพื่อนชีมาหาวันที่ 16 พ.ย. บอกว่าจะพาไปร่วมงานหล่อพระที่จังหวัดแพร่ ไปกลับ 3 วัน เดินทางไปกันสองคน

 

แม่ย่านาคี

บริเวณที่จะสร้างสำนักปฏิบัติธรรม จังหวัดแพร่ เนื้อที่ 6 ไร่ค่ะ แม่ย่านาคีถูกขุดพบที่นี่ เพื่อนชีบอกว่าท่านรอให้เราไปเยือนที่นั่น

บริเวณที่เป็นบ่อน้ำในอดีตเป็นวัด รอบบ่อคือกำแพงวัด ได้มีการดำลงไปสำรวจพบช่องทางของเมืองบาดาล เคยมีผู้พบเจอพญานาค 9 เศียรที่นี่ เป็นคำบอกเล่าของเจ้าของที่ดินนะคะ

เพื่อนชีพามาแวะที่ตรงนี้ก่อนจะขึ้นดอยไปหล่อพระ

เรานอนค้างที่วัดร้างนี้หนึ่งคืน ตามคำเชิญของเจ้าของที่เพื่อให้สวดมนต์ ให้กับเหล่าสรรพวิญญานที่นี่่่ฟังและอนุโมทนา

 

เจ้าของที่ตอนที่เห็นหน้าเราก็บอกว่าใช่เลย เรานี่แหละคือผู้ที่จะมาปลดกรรมที่นี่ เพราะคืนก่อนที่เราจะไปถึง ลูกสะใภ้ของเค้าได้ฝันเห็นชายชุดขาวมาที่บ้าน และกลายร่างเป็นหญิงใส่ชุดขาว

คืนนั้นที่บ่อน้ำวัดร้าง มีเพียงเรากับเพื่อนชีแค่สองคนอยู่ที่นั่น บรรยากาศเงียบเชียบ บ้านเรือนข้างเคียงไม่มี เราพากันสวดมนต์ทำวัตรเย็น ตอนแรกเรากำหนดเวลาไว้ว่าทำวัตรกันตอนหนึ่งทุ่ม

 

ขณะที่นั่งสนทนากันที่ท่าน้ำว่าจะสวดมนต์และนั่งกรรมฐานกันตรงไหนดี และสวดบทอะไรบ้าง ก็ได้ยินเสียงเหมือนหม้อแปลงไฟฟ้าระเบิด เห็นประกายไฟตรงต้นไม้ใหญ่ข้างริมบ่อน้ำ แล้วไฟฟ้าก็ดับพรึบ แค่ไม่กี่นาทีไฟก็ติดสว่าง เราก็ยังนั่งเฉยอยู่ สักพักก็ดังระเบิดพร้อมประกายไฟอีก แล้วไฟก็ดับพรึบ แล้วก็สว่างใหม่ เพื่อนชีบอกว่าสวดมนต์เถอะ เค้าคงมารอกันแล้ว

ส่วนตัวเรามองว่ากระแสไฟคงมีปัญหา คงไม่ใช่เรื่องลี้ลับอะไร ดูเวลา 18.22 น. ยังไม่ถึงเวลา 19.00 น. เลย สีหน้าของเพื่อนชีไม่ค่อยดี บอกว่า..พี่..สวดเถอะ

 

จิตแรกบอกว่าสวดธรรมจักรฯ

 

ค่ะ ก็เลยพากันไปนั่งที่หน้าหิ้งพระแล้วเริ่มต้นสวดมนต์ทำวัตรเย็น ต่อด้วยบทอื่นๆ จนจบ แล้วก็มานั่งสนทนากันต่อ ชีถามว่าทำไมไม่นั่งกรนมฐานต่อ เราบอกว่านั่งซิ แต่ขอรอเวลาและขอสวดธรรมจักรฯ ก่อนแล้วนั่งกรนมฐานต่อเลย จิตบอกว่าพวกเค้าอยากฟังธรรมจักรฯ

พอเริ่มขึ้นบทสวดธรรมจักรฯ เท่านั้นแหละ จากบรรยากาศที่เงียบเชียบและมืดนั้น เจ้าหมาน้อยก็ส่งเสียงเห่าหอนรับทีเดียวเชียว มีกลิ่นหอมโชยมาทักทาย มันหอนจนสวดจบ อุทิศกุศลและแผ่เมตตา จากนั้นจึงพากันนั่งกรรมฐานต่อเวลานั้นสองทุ่มได้

 

เมื่อจิตเข้าสู่ความสงบของสมถะ สัมผัสได้ว่ามีใครสักคนหนึ่งเดินอยู่ที่ถนนด้านนอก และเปิดประตูกั้นเตี้ยๆ เข้ามานั่งอยู่ตรงหน้าเยื้องไปทางด้านขวา พร้อมกลิ่นศพที่โชยมาปะทะที่จมูก นั่งอยู่อย่างนั้น ส่วนด้านบนหิ้งก็มีเสียงดังเหมือนเด็กเล็กๆ กระโดดโลดเต้นเล่นกันอยู่สามคน พวกเค้าพยายามสื่อด้วยเสียงเพื่อให้เราได้รู้ว่าพวกเค้าอยู่ที่นี่ และขอรับบุญกุศล. เรารับรู้และยังคงนั่งหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น สัมผัสได้ถึงทุกภพภูมิที่นั่น เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง มีเสียงรถแล่นมาจอด ก่อนจะถอนจิตออกมา ได้สวดบทจักรพรรดิ์ในสมาธิ เพื่อปรับภพภูมิและแผ่เมตตาให้สรรพวิญญานที่นั่น

 

ภพภูมิที่สัมผัสได้ส่วนใหญ่จะเป็นเทวดาของสวรรค์ชั้นที่ 1 ได้แก่ รุกขเทวดา นางตะเคียน เป็นต้น และสัมภเวสี

เสียงรถที่แล่นมาจอดนั้นคือเจ้าของที่ มานอนเป็นเพื่อนเราสองคน เราลืมตาออกจากสมาธิ แล้วเริ่มต้นสนทนากัน

เจ้าของที่มีจิตสัมผัสค่ะ เค้าบอกว่าตอนเย็นเห็นสรรพวิญญานทั้งหลายที่นี่ พากันเอาเสื่อมาปูนั่งที่ฝั่งตรงข้ามเพิงพัก นั่งพับเพียบพนมมือมองมาที่เราและแม่ชี รอฟังเสียงสวดมนต์

 

ที่ดินผืนนี้เดิมทีเป็นที่มรดก ตกทอดกันมารุ่นต่อรุ่น เจ้าของที่ในอดีตชาติเป็นคู่ของผู้ครองนคร มีอำนาจข้าทาสบริวารมากมาย วัดร้างแห่งนี้ก็ถูกสร้างขึ้นในสมัยนั้น เมื่อกงล้อแห่งกรรมหมุนเวีบนมาบรรจบอีกครั้ง จึงได้กลับมาครอบครองอีกครั้ง

เราได้บอกเล่าถึงสิ่งที่สัมผัสได้ และถามว่าสิ่งที่สัมผัสนั้นมีอยู่จริงมั้ย ผู้ที่มานั่งตรงหน้าพร้อมกลิ่นเน่าแบบศพคนตาย เจ้าของที่บอกว่ายายที่เคยเฝ้าสวนและสถานที่ตรงนี้เพิ่งตายไป ทุกวันแกจะเดินตรวจตราอาณาบริเวณนี้ ส่วนเสียงเด็กบนหิ้งนั้น เป็นซากทารกที่มีคนนำมาให้ ห่อผ้าขาววางไว้บนหิ้ง ก็เป็นการยืนยันว่าเราไม่ได้อุปาทานไปเอง...จบ ขี้เกียจเล่าแล้ว หมดอยาก 555