สติปัฏฐานสี่ ที่ผมเข้าใจ

ส่วนตัวไม่ถนัดทางนั้นครับ

แต่หลังไมค์นี่ ยังฮ็อตอีกหรือครับ จะ 5.2 แล้ววว นะครับ

ฮ่าๆๆๆ

 

ส่วนผม แผ่เมตตา ตามที่ หลวงพี่เกษม วัดป่าสามแยกน้ำหนาว เพชรบูรณ์ครับ
เพราะเป็นแนวที่แยกแยะ รายละเอียดได้ชัดเจน แบ่งภพภูมิ ไม่รวมให้มั่ว
ลูกพี่ท่านเกษมนี่ ก็เจ๋งนะครับ แนวฮาร์ดคอร์ดี

 

ยังคับยังไม่กล้าเอาเพชรพลอยออกมา
วางขายแบกะดิน
อาจจะถูกมองเป็นข้าวเปลือกได้คับโผม

 

สงสัยต้องนอนฝัน แบบสนุกๆล่ะทีนี้
โอ้วว...แม่สาวน้อยยยย..ฝ

 

ฮ้า.. มิน่าสารวัตรวรณ์นิจึงออกแนวฮาร์ดคอร์ไปด้วย

 

ขึ้นอยู่กับอุปายะฯ กุศลวิธี ... ในการนำเสนอครับลุง

อิอิ

 

ทำเป็นเล่นไม่ได้นา จารย์ใหญ่ท่านดูอยู่
อะไรที่ไม่ถูกต้อง ก็ควร ตักเตือนกันสิครับ พุทธบริษัทด้วยกัน

 

แสดงว่าเป็นข้าวเปลือก แหง๋มๆ
ลุงกล้วยจึง ได้กินแต่ข้าวเปลือก อิอิ

 

อยากปักป้ายแขวน ขึ้นแผ่นเท่าฝา ประกาศให้คนรู้ว่าบ้านนี้หนาเกลียดห้องเบอร์ห้า...เผื่อมีสาวใด คนไหน ที่เขาใจกล้า อ่านป้ายแล้วคงรู้ว่า.. ว่าห้องเบอร์ห้า มีคนบ้าอยู่...คนนึง

 

ร้องเพลงกันเถอะ สบายใจ สบายใจ
อย่าเป็นทุกข์เป็นร้อนกันเลยนะ....เป็นผู้ดูครับ เป็นผู้ดู อยู่ห่างๆ
รับรองว่า สบายใจ ครับ

รุ่งเช้า..เศร้าซมงมงาย
ตกสาย...ไม่วายเพ้อพร่ำ
บ่ายแล้ว....ยังแอบช้ำ
ค่ำลง....ยังหลงรอเงา...เจ้าเอย ยั่วเย้ยให้เชยให้ชม
อกแทบมลาย ลับกับสายลม สมแล้วสม ต้องมาแอบตรม..คนเดียว...

 

ลมหนาวคอยย้ำเตือน ลมร้อนเยือนคราใด
ลมหนาวคงพัดไกล ปล่อยให้ผู้แพ้โศกศัลย์
เธอยิ้มในสายตา ชายช้อย..มาให้ฉัน
ใจท้อจนเหลือทาน สุดต้านไม่ฟังเสียงเตือน

โอ้ใย ใยหนอใจ ฉันจึง..อ่อนไหว ดั่งไม้ต้องลม....
ใจ ..ใยช้ำตรม ดั่งลม..พัด..ขว้าง ปลิดใบ..ปลิวผอยร่วง

ลมหนาวโชยพริ้วเบา จวนถึงคราวลมจาง
ใจฉันครวญถึงนาง หากห่างใจหายสุดหวง
จงย้ำจำย้ำใจ อย่าหลงในภาพลวง
ลมหนาวคงล้อมทรวง ตราบช่วงชีวิต..สิ้นลม

 

ประสาทรึปล่าว จิต เสพได้ทีละอารมณ์ จะเอาอะไรวิ่งไปพร้อมกันทั้ง4ฐานหือ..บอกให้ไปกินยาให้ครบโด๊สไป๊๊...

 

NEOWORLD..ไอ้เพ้อเจ้อ..พจ.ไม่เคยสอน..แค่นั่งสวดมนต์แล้วจะทำให้ใครๆได้ไปสวรรค์ ไอ้เพี้ยน- อีกอย่าง สาวก จะมาผลิตคำสอนแข่งกับศาสดา..ได้ยังไง เป็นแค่ผู้เดินตาม ผู้เรียนรู้- ไปเอาที่ไหนมา มิน่าบ้าๆบอๆตอบธรรมวันนี้อย่าง เมื่อวานอย่าง ..ประสาทแดก

 

ก็ผม เทพไง....กินข้าวไปด้วย เปิดเพลงในคอมฟังไปด้วย เปิดทีวีดูไปด้วย
ในมือก็ถือแทปเลตเล่นเวปไปด้วย...เทพเฟ้ย

จุ๊จุ๊..เงียบหน่อยครับ ผมง่วงนอน...

 

ก็พูดถูกแล้วนี่ครับ มีอะไรมาแย้งหรือครับ

แล้วรู้หรือเปล่าว่า น้องพ่อ น่ะ มาจากไหน.?

 

จะต้องให้ผมอธิบายด้วยเหรอ เรื่องแค่นี้..

ก็ผัสสะกาย ตาหูจมูกลิ้นกาย มันรับผัสสะมา....ก็ส่งมาถึงผัสสะใจ

ผัสสะใจก็รับมาคิดมาปรุงเป็นอารมณ์ความรู้สึก

จิต(วิญญาณ)น่ะ ความจริงมันก็รู้มาตั้งแต่ผัสสะกายแล้ว จนมาที่ผัสสะใจ

จิตวิญญาณรู้ มันรู้หมดแหล่ะ ตั้งแต่ต้น แต่การฝึกสติปัฏฐาน เอาจิตมาตั้งเป็นสติเพื่อเป็นฐานเฝ้าดู เพื่อจิตจะได้ไม่ไปปรุงร่วมกับผัสสะกายและผัสสะใจไง...เมื่อไม่ปรุงร่วม จิตก็เหมือนผู้รับรู้ สุดท้ายไง เห็นเส้นทางการไหลมาของ ผัสสะไง...

 

ส่วนพวกที่ฝึกสติปัฏฐาน ไม่ถูก ..ฝึกทีละฐาน..มันเลยไม่รู้เรื่อง ว่า สภาวะ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ดับไป มันเกิดจากไหนไง เกิดแล้วไปไหน ไปดับตรงไหนไง...เลยบื้อไง...เลยได้แต่ วิปัสสนึกไง

 

เวปมันชอบเด้งออก ตอน เข้าระบบต้อง กดเครื่องหมายถูก ตรงช่อง..อยู่ในระบบด้วย...มันจะได้ไม่เด้งออกครับ

 

+++ สติปัฏฐานสี่ ยามใดที่ "สติรู้ฐานทั้ง 4 ได้ ณ ขณะเดียวกัน" ยามนั้นคือ "มหาสติ"
+++ "กาย+รู้สึกกาย" และ "จิต รู้สึกจิต"

+++ เป้าหมาย คือ "รู้ ทั้ง 4 ฐาน" นั่นแหละ

+++ เพราะเขา ยังทำไม่ได้ เมื่อทำได้เมื่อไร ก็ ถึงเอง

 

เอ้างั้นพูดให้หมดเลย เรื่องจิตเกิดดับ เยอะแยะ ดูไม่ทันหรอก..นี่เข้าใจผิด
ผัสสะกาย มี ตาสองตา หูสองข้าง จมูกสองรู ลิ้นมีกี่ตุ่มรับรส ผัสสะกายทุกรูขุมขน ทั้งทุกเซลล์กล้ามเนื่ออวัยวะทั้งหมด...เฉพาะที่กายนี่แหล่ะ ที่มันเกิดจิต เกิดๆดับๆนับไม่ถ้วน....เป็นล้านๆ จิตเล็กจิตน้อย เพราะจิตวิญญาณมันครอบครองอยู่ทั้งหมด...ทีนี้ ใจพ่อครัวใหญ่ จะเอาเรื่องอะไรมาปรุงล่ะทีนี้...เลือกไม่ทันหรอก...มันจะเอาแต่เฉพาะที่ สำคัญ แรงๆ ที่สุด มาปรุง...แต่เรื่องของเรื่องมันมีตัวประธานบอร์ดใหญ่นี่สิคือ จิตวิญญาณ ที่ชอบเข้ามาสั่งโน่นนี่นั่น สั่งให้ใจมันปรุงแทบไม่ทันททำให้ใจสับสน คิดปรุง สาระวน แทบไม่จบซักเรื่อง ..เพราะจิตวิญญาณนี่แหล่ะ ตัวการ ทำให้สับสน วกวน มั่ว ไปหมด

ดังนั้น ถ้า เอาจิตมาตั้งกำหนดให้เป็นตัวผู้ดู...เป็นสติ ดู การทำงานของผัสสะกาย ผัสสะใจ มันก็จะเป็นระบบ ระเบียบ เป็นขั้นเป็นตอน...ใจก็คิดตามหน้าที่โดยไม่มีจิตแทรกแซง