เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

หวังว่าคงงามถูกใจน้องสุทินสมกับที่ตั้งจิตอธิษฐาน ผมก็เก็บงำดั้งเดิมมาหลายเหรียญ และรักษาถึงวันนี้เพียง2เหรียญที่ให้ทำบุญ รู้สึกดีมากที่ท่านได้อยู่กับคนที่สมควรและเหมาะสมต่อไป

 

คำสอนดีโดนใจจากพ่อท่านลี
อุตส่าห์มาทางไกลต้องเขียน...

พรวันพระ.........ลดละโลภ
"ทาน"อ้อมโอบ..."ศีล"โฉบซ้ำ
ทำทั้งปวง.........ล่วงคลองธรรม
พากเพียรหนำ....ย้ำ"ภาวนา"!

 

ความน่ารักของสัตว์โลกที่ดูไม่เบื่อ

 

ความงดงามของเรื่องราว
คุณธรรมของมนุษย์ที่ทำให้
คุณค่าคนเหนือกว่าเดรัจฉาน

 

เก๊าะเช่นเคย...เมื่ออยู่เป็นเพื่อนยามดึกขนาดนี้ ก็ต่อด้วยเรื่องเล่าเข้าป่ายามดึกดื่มด่ำล้ำลึกมนต์อักษรอีกสักหน่อยคงไม่เป็นไร รอการจิ้มให้อร่อยเหาะอีกสักพัก

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...เรายืนใกล้ชิดดังหล่อหลอมเป็นร่างเดียวแต่โลกความเป็นจริงแสนโหดร้าย ยื่นมือพิพากษาผ่าชะตาเราเป็นเส้นขนานอย่างสมบูรณ์!
________________________
--28.
ก่อนเที่ยงเพียงชั่วโมง คณะ 9 ชีวิตก็ถอนสมอจากป่าหิน เริ่มการลองมาร์ชในพงไพรที่ไม่มีใครเคยผ่าน...!

ลุงพรานกับเจ้ามะเลือกเส้นทางตรงข้ามกับขาขึ้น นั่นหมายถึงเราเดินทับรอยเท้ายอดพยัคฆ์สายฟ้าที่กระโจนหายไปเมื่อค่ำคืน

ผมคอนไอ้ห้านัดปิดท้ายขบวน ปลุกประสาทตื่นตัว ยอมรับกับตัวเองว่ากล้า ๆ กลัว ๆ อยากเลี่ยงไม่ขอพบหน้าเจ้าป่า แต่อีกทีก็คิดห่าม ๆ ขอประจัญยามกลางวัน ดูว่ามันจะไวยิ่งกว่าลูกปืนจริงหรือไม่ ?

ทางเดินลาดลงจากเนินป่าหิน ล่องเข้าสู่เส้นรกชัฏเต็มกลืนกับอุปสรรค สักพักลุงพรานก็ยกมือ ผมพุ่งผ่านทุกคนเข้าไปสมทบ...

"ทางด่านเดินง่าย อันตรายมาก เอาไงนายทหาร?"

ลุงลังเล ทางด่านสัตว์ผ่าน ช่วงเวลานี้มีสิทธิ์สูงในการปะหน้ากับเหล่าจตุบาทที่อุดมด้วยพละกำลังเขี้ยวงาอาวุธครบ ไม่ยำเกรงมนุษย์ที่มันไม่รู้จัก

"ไปเถอะ...ท่าไม่ดีก็เลี่ยงหลบ"...หัวหน้าคณะตัดสิน ผมพยักหน้าให้ลุงพราน ต้องจัดขบวนใหม่ เอาอาวุธหนัก 2 กระบอกคือคุณเทพกับบักสมต่อแถวลุง ร่นเจ้ามะอยู่เคียงดวงดาว ผมปิดท้าย ถัดไปเป็นอาจารย์เลิศ ส่วนคู่หมั้นเป็นไข่ดาวอยู่หน้าต่อจอมขมังเวทย์

เราเคลื่อนขบวนแถวเรียงหนึ่งระมัดระวัง เชื่องช้าแต่ไม่อ้อยอิ่งพิรี้พิไร สอดส่ายหูตาระแวงระไว ทางด่านนี้ไม่เชิงเดินง่าย หญ้ายาวบางช่วง รากไม้เกะกะ เถาวัลย์ห้อยระยางรายทางบางเส้นก็เลื้อยพันข้อเท้าขัดแข้งขา

เจ้าจ๋อกลุ่มใหญ่กระโจนเล่นอยู่บนยอดไม้ บางตัวห้อยแขนเดียวจ้องพวกเราอย่างแปลกใจ เสียงเจี๊ยวจ๊าวเงียบกริบเมื่อกลุ่มคนเดินผ่านด้านล่างด้วยความเงียบพอกัน ผมเงยหน้ามองเจ้าตัวเล็กที่เกาะตรงอกแม่ ดูดดื่มน้ำนมจากอุระ ภาพนั้นทำให้โล่งใจเล็กน้อย นั่นหมายถึงยังไม่มีอันตรายแผ้วพานแถวนี้

ค่างตัวโตเต็มวัยกระโจนแผล็วอยู่ยอดไม้ เสียงเสียดสีกิ่งใบสวบสาบ ผมเห็นบักสมชี้ชวนลุงพรานดู ภาษากายอ่านไม่ยาก เจ้าน้องเล็กมันเขี้ยวอยากสอยค่างรสเลิศตัวงาม หากไม่ติดว่าต้องเดินทำเวลาและอิ่มมื้อเช้าแล้ว

เมื่อรุ่งสางเจ้ามะชวนบักสมออกไปหาไก่ป่าที่มันได้ยินเสียงขันไม่ไกล ลุงพรานอาสาตามไปด้วย แต่สั่งผมอยู่ระวังหลังที่แค้มป์...แกทำจมูกฟุดฟิดเดินวนรอบตัวผมหนึ่งรอบ บ่นคำเดียวด้วยเสียงตำหนิ...

"สบู่"...!

ผมยิ้มแห้ง ๆ ใจอยากตามพวกออกไปให้ห่างสาวงามยามเช้า แต่ลุงพรานทำให้ต้องสะกดใจ ทำเป็นช่วยดวงดาวหาฟืนมาเติมกองไฟ รอพวกหิ้วอาหารกลับมา

เสียงปืนแก๊ปกับปืนพกดัง 2-3 นัดแว่ว ๆ มื้อเช้าได้กินไก่กระทงผสมไข่ไก่กับผักอีกหลายอย่างที่ 4 คนหอบหิ้วกลับมา ขบวนเดนตายจึงกระปรี้กระเปร่าเมื่อเริ่มเดินทาง

ความคิดคำนึงผมชะงัก เมื่อแถวเรียงหนึ่งด้านหน้าหยุด...คุณเทพโบกมือมาด้านหลัง ผมลัดแถวไปสมทบอีกรอบ

"ด้านล่างนั่นมีถ้ำ...ลุงแกเห็น แวะดูก่อนมั้ยเผื่อพัก ออกหาอาหารมื้อเย็นค่ำสำรองไว้ ดูแล้วแถวนี้หาไม่ยาก"...

ไอเดียหัวหน้าทีมไม่เลว ผมดูเวลา โขยกกันมา 2 ชั่วโมงเต็ม คุณชาติกับอาจารย์เลิศสมควรได้พัก

เรายังยืนอยู่บนเนินไม่สูงจากพื้นราบมาก หุบเขาแถวนี้ลาดชันและยาวเอาการ ถ้ำอยู่ทางซ้ายมือ แยกทางด่านออกไปมีแนวหินกับต้นไม้ขนาบข้าง เหมือนเจาะช่องให้เดินเข้าปากถ้ำอย่างจำเพาะ ปากถ้ำเว้า ๆ แหว่ง ๆ ไร้ลักษณะเหมาะเป็นที่พัก ด้านหน้าปราศจากพื้นราบเรียบ ต้นไม้เล็ก ๆ กับหญ้ายาวงอกระเกะระกะ คนเห็นถ้ำนี้ต้องตาดีมาก ผมจึงไม่แปลกใจที่คุณเทพบอกว่าลุงพรานเห็นก่อนใคร หวังว่าข้างในคงกว้างพอหย่อนก้นได้ครบคน

ทางเดินลงไปหาปากถ้ำบังคับเข้ากับขบวนเรียงหนึ่งพอดี ลุงพรานกับบักสมมุดไม่รั้งรอใคร...

"โอ๊ย...ผี ผีหลอก"...

เจ้าบักสมคนตาขาวแหกปากกระโจนพรวดพราดออกจากปากรูถ้ำ ตามติดมาด้วยลุงพราน แต่พรานอาวุโสไม่โวยวาย

ผมปรี่จับไหล่บักสมเขย่า...

"ผีที่ไหนกลางวันแสก ๆ "?

"ฮ่วย...พี่เข้าไปเบิ่งเอง...ยิ้มแหงแก๋ฟันขาวอยู่ในนั้น"

ผมหันหาลุง...พรานกะหร่างยิ้มไม่เต็มหน้า ปกติคนกะเหรี่ยงก็เป็นเผ่าไม่ค่อยถูกชะตากับเรื่องผีสาง...มีลุงพรานนี่แหละที่เห็นแหกคอกไม่กลัวผีอยู่คนเดียว...

"ยื่นหน้าก็เห็น...นายทหาร"...ลุงบุ้ยใบ้อ้อมแอ้ม

คุณเทพทำท่ารีรอกับผม คุณนงโพล่งออกมา...

"ระวังงูนะคะ"...

ผมกระชับไอ้ห้านัดท่ายิง วาดมือให้คุณเทพถอยนำชาวคณะห่างออกจากปากถ้ำ ด้วยความระวังสุดขีด ผมส่องไฟฉายก่อน แสงไฟริบหรี่เพราะแสงสว่างกลางวันยังเจิดจ้า ต่อเมื่อยื่นแขนเข้าหาปากถ้ำดำมืดคล้ายโพรงใหญ่ แสงจากเจ้าสามท่อนก็ทำงาน

มันจับเปาะเข้ากับสีขาวหม่นกองใหญ่ ส่องไฟไล่มีแขนขาลำตัวครบครันรวมทั้งหัวกะโหลก

"โธ่...โครงกระดูก ไอ้สมทำยังกับไม่เคยเจอ"!

ชีวิตชาวเหมือง ชาวพราน ชาวป่าอย่างเราเคยเห็นโครงกระดูกกองเป็นภูเขาเลากา กะอีแต่กระดูกโครงเดียว ผมไม่เห็นต้องตื่นเต้นน่ากลัว

จะน่าพิศวงชวนสงกาบ้างก็ป่าดึกดำบรรพ์ย่านนี้ ไม่มีแม้แต่พรานล่าสัตว์ คนกล้าเข้ามาหาของป่า มีโครงกระดูกในถ้ำได้อย่างไร?

หรือสมแล้วที่ได้ฉายา..."หุบมรณะ"!?

----------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ขอบคุณครับพี่ wanwi
สำหรับอรรถรสดั้งเดิมในพงไพร
ที่สละ แรงกาย แรงใจ. ให้แฟน ๆ
หนอนกระทู้ได้ชื่นมื่นกัน
ขออนุโมทนาในบุญกุศลของทุกท่านด้วยครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับ ในเรื่องมีจุดให้น่าพิศวงอีกแล้ว น่าติดตามยิ่งนัก

 

สวัสดีครับคุณอา WANWI และท่านสมาชิกทุกท่านครับ

 

ธรรมมะสวัสดียามเช้าวันนี้ครับ

 

สวัสดียามบ่ายครับท่านWanwiและสมาชิก"นักขุดกรุทุกท่าน"

 

เดินป่าฝ่าดงดั้นด้นมาขนาดนี้ ต้องเดินให้ถึงจุดหมายปลายทางครับคุณศรี ขอบคุณกำลังใจแฟนพันธุ์แท้และบุญโมทนา รับไว้ด้วยแบบไปไหนไปกัน

 

พุธแล้วหรือนี่ เอาช้างมาฉุด
ก็หยุดเวลาไม่อยู่...เอ้า เขียน...

พุธอีกแล้ว......แจ้วจำนรรจ์
เขียวตามวัน....ประชันขาว
ไล่ราวเรียง.....เบี่ยงเพียงก้าว
ยอดหญ้ายาว...มุมพราวตา!

 

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป
"มอบสุขย่อมรับสุขกลับคืน"
ดุจ ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นฯ...

คติดี............มีเก่าก่อน
บุราณสอน....วอนจำหมาย
ให้ทุกข์ท่าน...อันตราย
ภัยเลวร้าย.....ย้ายเข้าตน
.....สุขเป็นทรัพย์...นับอนันต์
.....ยิ่งแบ่งปัน.......หรรษาล้น
.....ปรนผู้ให้.........ใสกมล
.....เกิดเป็นคน......มิจนทาง!

 

สิ่งไม่คาดหมายเกิดตามรายทางได้เสมอ
เป็นความสุข-สนุกของการอ่านน้องปรายฯ

 

คนทางไกลอุตส่าห์ค้น
ภาพดี-พรเด็ดต้องเขียน...

พรพระแก้ว......เรียงแถวเจิม
ราศรีเสริม........เติมสุขสันต์
กลั่นกรองแก้ว...แจ๋วแจ่มจันทร์
คุ้มครองขันธ์.....ปลอดโรคภัย!

 

ทักจากน้องติ้ก ตอบช้านิดแต่ก็ดีกว่าไม่ตอบ

 

ท่านพลังพุทธะนานครั้งจะทักทาย
วันนี้มากับ"หลวงปู่ดู่"-เขียนให้ที...

"ทาน"ทุกครั้ง...ฝังโลภะ
"ศีล"ช่วยละ....."โทสะ"หาย
ร้ายตัณหา......."ภาวนา"คลาย
ใจสบาย..........มลายหมอง!