** สงสัยว่าคนเราสามารถที่จะหายตัวจากที่หนึ่งไปโผล่อีกที่หนึ่งได้ไหมครับ **

คือ ประมาณว่า teleport หายตัวจากสถานที่หนึ่งไปโผล่อีกที่ที่ไกลๆได้ไหมครับ ความสามารถแบบนี้มนุษย์เราสามารถทำได้ไหมครับ จัดอยู่ในเรื่องของอภิญญาหรือปล่าวครับ ผมเคยได้ยินเรื่องพระที่มีอภิญญาสามารถย่นระยะทางได้ ผมเลยสงสัยว่าคำว่าย่นระยะทางได้นั้นมีความหมายอันเดียวกับการ teleport หรือปล่าวครับ
ป.ล. พอดีเห็นภาพยนต์เรื่อง jumper คนโดดข้ามมิติ แล้วนึกถึงเรื่องอภิญญา6และเรื่องกสิณ10ของศาสนาพุทธเลยอ่ะครับ ก็เลยสงสัยขึ้นมาครับ

 

ไม่มีอะไรที่วิสัยมนุษย์จะทำไม่ได้ อยู่ที่ว่าคุณมีอิทธิบาท๔หรือเปล่า

 

เมื่อเข้าใจส่วนประกอบและเข้าใจวิธีใช้ ดิน น้ำ ลม ไฟ หรือธาตุทั้งสี่แล้ว อะไรก็สามารถทำได้ครับ เหมือนการเล่นแร่แปลธาตุ แต่ไม่ใช่เล่นแร่แปลธาตุนะครับ วิชชาของพระศาสนายิ่งกว่าอะไรจะมากำหนดครับ ทำได้ทุกอย่าง "รูปแบบคือว่างเปล่า ว่างเปล่าคือรูปแบบ" แค่ประโยคนี้ก็ไม่มีที่สิ้นสุดแล้วครับ แต่อย่าฝึกอภิญญาเพียงแค่อยากหายตัวนะครับ ผมว่าเอาไปถึงนิพพานเลยจะดีกว่า ถึงตอนนั้นมีค่ากว่าแค่หายตัวเยอะครับ สู้ ๆ นะครับ

 

​

“อิทธิปาฏิหาริย์” เป็นเรื่องที่ดูเหนือธรรมชาติ ชวนพิศวงสำหรับผู้ที่ยังอยู่ในวังวนของกิเลส สำหรับผู้ปฏิบัติทางจิตที่กำลังจะล่วงพ้นบ่วงกิเลส “ปาฏิหาริย์” ดูจะเป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ปฏิบัติสามารถทำได้ทุกคน

ในอดีตหลายสิบปีผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 40 ปี ขึ้นไปคงจะเคยคุ้นชื่อของอุบาสิกาท่านหนึ่ง ซึ่งมีชื่อเสียงเป็นที่กล่าวถึงอย่างมาก สำหรับสานุศิษย์ ท่านคือ “อุบาสิกาบุญเรือน โตงบุญเติม” ผู้สำเร็จจตุตถฌาณ (ฌานที่ 4) จึงมี “อภิญญา” ปรากฏเป็นปาฏิหาริย์จนเลื่องลือในทางปาฏิหาริย์ตาทิพย์ รู้วาระจิตผู้อื่น ล่องหนหายตัว และใช้พลังจิตรักษาโรคให้คนทั่วไปจนหาย
อุบาสิกาบุญเรือน โดยทั่วไปคนที่เคารพท่านมักเรียกท่านว่า “คุณแม่บุญเรือน” เพราะความเมตตากรุณา ที่ท่านมีให้กับทุกคนไม่เลือกชั้นวรรณะ พื้นเพเดิมของคุณแม่บุญเรือนท่านเป็นชาวอำเภอมีนบุรี กรุงเทพฯ มีฐานะค่อนข้างยากจน พ่อแม่เป็นชาวสวน ซึ่งต่อมาได้ย้ายไปอยู่แถวบางปะกอก ธนบุรี ในวัยเด็กคุณแม่บุญเรือนได้รับการศึกษาพออ่านออกเขียนได้ และมีนิสัยฝักใฝ่ในทางธรรมมาแต่เด็ก โดยได้รับการสั่งสอนให้รู้จักธรรมะ ในพระพุทธองค์จาก “หลวงตาพริ้ง” วัดบางปะกอก พระสายวิปัสสนากรรมฐาน ที่มีชื่อเสียงในสมัยนั้น จนทำให้คุณแม่บุญเรือนเกิดความเลื่อมใสศรัทธา ฝักใฝ่ในบุญกุศล หมั่นเพียรในทางธรรมตลอดมา
ความเพียรในการฝึกจิตและเรียนรู้ทางธรรมของคุณแม่บุญเรือน ปรากฏเรื่องราวอันเป็นอิทธิปาฏิหาริย์ ที่จะสำเร็จได้ก็ด้วยอำนาจสมาธิ ซึ่งเป็น “พลังจิต” อันมหัศจรรย์ จึงมีเรื่องเล่ามากมายจากคนเก่าแก่ และผู้ประสบเหตุเรื่องราวพิศวง อันเกิดจากอำนาจทิพย์ของอุบาสิกาท่านนี้...

ล่องหนหายตัว...

การล่องหนหายตัวจากสถานที่หนึ่งไปยังสถานที่อีกแห่งหนึ่ง เป็นผลจากการปฏิบัติทางจิตจนได้ “อภิญญา” ซึ่งคุณแม่บุญเรือนสามารถอธิษฐานจิตให้หายตัวได้ เรื่องนี้ “เจ้าคุณพระรัชชมงคลมุนี” วัดสัมพันธวงศ์ ท่านได้บันทึกไว้ว่า เมื่อเดือน 6 ขึ้น 14 ค่ำ พ.ศ. 2470 คุณแม่บุญเรือนท่านอยู่ที่บ้านพักตำรวจกับครอบครัว ในคืนดังกล่าวคุณแม่นอนไม่หลับจนดึก สามีและบุตรบุญธรรมหลับกรน และกัดฟันกรอดๆ รู้สึกเกิดธรรมสังเวชเบื่อหน่ายต่อสภาพอย่างนั้น ท่านอยากหลีกหนีเสียชั่วคราว จึงตั้งจิตอธิษฐาน เข้าไปในศาลาที่วัดสัมพันธวงศ์ ซึ่งศาลานี้เป็นที่อยู่ของแม่ชีนักปฏิบัติธรรม คุณแม่เองก็เคยอาศัยบำเพ็ญธรรมที่ศาลานี้ พอสิ้นอธิษฐานก็ปรากฏตัวเองอยู่ที่ศาลานี้แล้ว ไม่ทราบว่าเข้าศาลาทางไหน และที่บ้านพักตำรวจกับศาลาวัดสัมพันธวงศ์ก็ไกลกันพอสมควร

แม่ชีฟักเพื่อนปฏิบัติธรรม พักอยู่เป็นประจำที่ศาลานี้ ขอให้คุณแม่บุญเรือนอธิษฐานมาเข้าศาลาอีกในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 6 โดยให้แม่ชีผู้อยู่ศาลาอีก 3 คนดูแลปิดประตูหน้าต่างลงกลอนให้เรียบร้อย และดูให้รู้เห็นเป็นพยานด้วย

คุณแม่บุญเรือนก็อธิษฐานให้หายวับจากบ้านพัก เข้าไปปรากฏตัวในศาลาได้เช่นเดียวกับคราวก่อน พวกที่คอยอยู่ก็แปลกใจและแน่ใจว่า หายตัวผ่านเข้ามาได้จริงๆ และมองเห็นผลสำเร็จทางสมาธิ ที่มีแก่ผู้ปฏิบัติด้วยวิริยอุตสาหะ ต่อมาคุณแม่บุญเรือน ท่านได้อธิษฐานหายตัวจากศาลา ไปเขาวงพระจันทร์ ท่านได้พบพระผู้วิเศษที่นั่น และได้รับพระธาตุ 1 องค์ จากพระองค์นั้น กลับมาพระธาตุยังกำอยู่ในมือ เป็นพยานแก่ตัวท่านเองว่ามิได้ฝันไป
http://www.amulet2u.com/board/q_view.php?c_id=3&q_id=4236&PHPSESSID=8c66862fad6fae79a

 

ผมเคยได้อ่านเจอว่าหลวงพ่อสมชายวัดเขาสุกิม ขณะที่ท่านและสหายธรรมปฏิบัติธรรมแยกกันอยู่คนละภูเขาที่จังหวัดจันทบุรี ท่านได้นึกถึงเพื่อนสหายว่าเป็นอยู่อย่างไร ท่านจึงนั่งภาวนาพอลืมตาก็พบว่าตัวเองมาอยู่ที่ภูเขาลูกที่สหายธรรมอยู่เสียแล้ว เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของอภิญญาพระสุปฏิปัณโนครับ