ในหลวงของเรา

( บางส่วนจาก "บันทึกความทรงจำของ พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร" : สนพ.มติชน)



ในคืนวันหนึ่งของปี พ.ศ.๒๕๑๐(ยศในขณะนั้นพันตำรวจโท) หลังจากได้รับพระราชทานเลี้ยงอาหารค่ำแล้วในวังไกลกังวล ผมจำได้ว่า คืนนั้นผู้ที่โชคดีได้เข้าเฝ้าฯรับพระราชทานพระจิตรลดา เป็นนายตำรวจ 8 นาย และนายทหารเรือ 1 นาย

พระเจ้าอยู่หัว เสด็จลงมาพร้อมด้วยกล่องใส่พระเครื่องในพระหัตถ์ ทรงอยู่ในฉลองพระองค์ชุดลำลอง ขณะที่ทรงวางพระลงบนฝ่ามือที่ผมแบรับอยู่นั้น ผมมีความรู้สึกว่าองค์พระร้อนเหมือนเพิ่งออกจากเตา

ภายหลัง เมื่อมีโอกาสกราบบังคมทูลถาม จึงได้ทราบว่า พระเจ้าอยู่หัวทรงสร้างพระเครื่ององค์นั้น ด้วยการนำเอาวัตถุมงคลหลายชนิดผสมกัน เช่น ดินจากปูชนียสถานต่างๆทั่วประเทศ ดอกไม้ที่ประชาชนทูลเกล้าถวายในโอกาสต่างๆ และเส้นพระเจ้า(เส้นผม)ของพระองค์เอง เมื่อผสมกันโดยใช้กาวลาเท็กซ์เป็นตัวยึดแล้ว จึงทรงกดลงในพิมพ์ (อ.ไพฑูรย์ เมืองสมบูรณ์ ซึ่งต่อมาเป็นศิลปินแห่งชาติเป็นผู้แกะถวาย)โดยไม่ได้เอาเข้าเตาเผา

หลังจากที่ได้รับพระราชทานแล้วทรงพระกรุณาพระราชทานพระบรมราโชวาทมีความว่า

 

................................ในหลวงของเรา.......ยอดกตัญญู...............

ความหวังของแม่ ที่มีต่อลูก..3 หวังคือ
ยามแก่เฒ่าหวังเจ้า..เฝ้ารับใช้
ยามป่วยไข้หวังเจ้า..เฝ้ารักษา
เมื่อถึงยามต้องตาย....วายชีวา
หวังลูกช่วยปิดตา เมื่อสิ้นใจ
ทีนี้มาดูตัวอย่างบ้าง. บุคคลที่เป็นยอดกตัญญู
ที่ประทับใจมากที่สุดคือใครท่านทราบไหม ? คือในหลวงของเรา
ในหลวง..นอกจากจะเป็นยอดพระมหากษัตริย์ของโลก..เป็น
The King of Kings แล้ว ในหลวงของเราท่านยังเป็นกษัตริย์
ยอดกตัญญูด้วย ความหวังของแม่ทั้ง 3 หวัง
ท่านทรงปฏิบัติได้ครบถ้วนสมบูรณ์
เป็นตัวอย่างดีที่สุดให้แก่พวกเรา เราเคยเห็นภาพที่่สมเด็จย่าเสด็จ
ไปในที่ต่างๆ แล้วมีในหลวงทรงประคองเดินไปตลอดทาง
ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนนี่..มีคนเยอะแยะ..มีทหารองครักษ์..มีพยาบาล
ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่แล้ว แต่ในหลวงท่านทรงตรัสว่า

"ไม่ต้อง..คนนี้เป็นแม่เรา..เราประคองเอง"

ตอนเล็กๆ แม่ประคองเรา..สอนเราเดิน..หัดให้เราเดิน.. เพราะฉะนั้น..
ตอนนี้แม่แก่แล้ว..เราต้องประคองแม่เดิน..เพื่อเทิดพระคุณท่าน..
เป็นภาพที่ประทับใจมาก ..เจ้าฟ้า..เจ้าแผ่นดิน..ท่านทรงกตัญญูต่อแม่...
ประคองแม่เดิน ประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จ 2 ข้างทาง ต่างยกมือขึ้น..
สาธุ..แซ่ซ้อง..สรรเสริญ ลองหันมาดูตัวเราบ้างว่าปฏิบัติกับแม่อย่างไร..

มาดูภาพที่ชัดเจนกว่านี้.. หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่าเสร็จสิ้นลงแล้ว
ราชเลขาของสมเด็จย่ามาแถลงในที่ประชุม..ต่อหน้าสื่อมวลชนว่า..
ก่อนสมเด็จย่าสิ้นพระชมน์..ปีเศษ....ในหลวงเสด็จจากวังสวนจิตร
ไปวังสระปทุมตอนเย็น.. ไปกินข้าวกับแม่.. ไปคุยกับแม่..
ไปทำให้แม่..ชุ่มชื่นหัวใจ สัปดาห์ละกี่ว้นท่านทราบไหม..? ..5 วันครับ
ในหลวงท่านมีโครงการเป็นร้อย..เป็นพันโครงการ
พระองค์ท่านมีเวลาไปกินข้าวกับแม่..สัปดาห์ละ 5 วัน.. ..
แล้วพวกเราล่ะ..? พ่อแม่..พอแก่แล้วก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง..ฝนตก..น้ำเซาะ..
อีกไม่นานก็โค่น พอถึงวันนั้น...เราก็ไม่มี.. พ่อแม่ให้กราบแล้ว..
สัปดาห์หนึ่งมี 7 วัน.. ในหลวงท่านเสด็จไปทานข้าวกับแม่..5วัน..
อีก 2วัน..หายไปไหน..ทราบไหมครับ..? ดร.เชาว์ ณศีลวันต์ ..องคมนตรี..
บอกว่า ในหลวงท่าน..ทรงถือศีล 8..วันพระ..คือต้องงดข้าวเย็น..
เลยไม่ได้ไปหาแม่..เพราะถือศีล
อีกวันหนึ่งที่เหลือ..สำหรับครอบครัวและคนใกล้ชิด..
แต่ 5 วัน..ให้แม่.. เห็นภาพชัดแล้วใช่ไหม..?
ทุกครั้งที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า..พระองค์ท่านต้องเข้าไปกราบ..ที่ตัก
ในหลวงท่าน ..เกิดมาเป็นพระองค์เจ้า..เป็นลูกเจ้าฟ้า..ปัจจุบันเป็นกษัตริย์..
เป็นพระเจ้าแผ่นดินอยู่เหนือหัว.. ก้มลงกราบ..แม่..ทุกครั้ง
หัวใจลูกที่เคารพแม่..กตัญญูกับแม่อย่างนี้..หาไม่ได้อีกแล้ว

เรามาดูกันต่อ... สมเด็จย่า..ประชวรอยู่โรงพยาบาล ศิริราช
ในหลวงทรงเสด็จไปเยี่ยม..ตอนไหนครับ..? ตอน ตี..ตี2.. ตี4 เศษๆ..
จึงเสด็จกลับ.. ไปเฝ้าแม่วันละหลายชั่วโมง
ทีมแพทย์ที่ถวายการรักษาสมเด็จย่า เป็นในหลวงเสด็จมาเยี่ยม
มาประทับ ก็ต้องฟิตตามไปด้วย ต้องประชุมปรึกษาหารือตลอด
เพื่อถวายการรักษาอย่างดีที่สุด.. ในหลวง..เสด็จไปประทับกับแม่
ตอนแม่ป่วย..ไปทุกวัน..ไปให้ความอบอุ่น..ไปให้ความรัก..
ประทับอยู่วันละหลายชั่วโมง... นี่คือ..สิ่งที่ในหลวงทำ

คราวหนึ่งในหลวงป่วย..สมเด็จย่าก็ป่วย ไปอยู่ศิริราชด้วยกันคนละมุมตึก
วันหนึ่งตอนเช้า..ในหลวงเปิดประตูออกมา
พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่าออกมารับลม ผ่านหน้าห้องพอดี
ในหลวง..พอเห็นแม่..รีบเดินออกจากห้อง..มาแย่งพยาบาลเข็นรถ
มหาดเล็ก..กราบทูลว่า..ทรงมีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว
ในหลวงทรงรับสั่งว่า...แม่ของเรา..ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น..เราเข็นเองได้
เห็นภาพนี้แล้ว...ซึ้งใจจริงๆ.. ในหลวง..เฝ้าสมเด็จย่าอยู่..จนถึง ตี4..ตี5
เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน..จับมือแม่..กอดแม่..ปรนนิบัติแม่..
จนกระทั่งแม่หลับ..จึงเสด็จกลับ...
พอไปถึงวัง..เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า..สมเด็จย่าสิ้นพระชมน์..
ในหลวงรีบเสด็จกลับไป..ศิริราช..เห็นสมเด็จย่า..นอนหลับตาอยู่บนเตียง
ในหลวงตรงเข้าไป..คุกเข่า.. "กราบลงที่หน้าอกแม่" ..ตรงหัวใจแม่..
ซบหน้านิ่งอยู่นาน..แล้วค่อยๆ..เงยพระพักตร์ขึ้น..น้ำพระเนตรไหลนอง...
ต่อไปนี้จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว..เอามือกุมมือแม่ไว้..
มือนิ่มๆ..ที่ไกวเปลนี้แหละ..ที่..ปั้นลูกจนได้เป็นกษัตริย์..
เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง.. มองเห็นหวี..ปักอยู่ที่ผมแม่..
ในหลวงจับหวี..ค่อยๆ หวีผมให้แม่...หวี..หวี..หวี.. หวี..ให้แม่สวยที่สุด...
ในวันสุดท้ายของแม่... เป็นภาพที่ประทับใจที่สุด...
เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู.. หาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว...
กษัตริย์..ยอดกตัญญู.. ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ
(คัดลอกจากบางส่วนของ..หนังสือ.."หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ"..)

 

ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน....


[b-wai] ​