ตำนาน หลวงปู่เทพโลกอุดร ตอนที่ 2

<TABLE borderColorDark=#f3f3f3 width="80%" borderColorLight=#f3f3f3 border=1><TBODY><TR bgColor=#6699ff><TD class=white10bc width="100%">Religion : ตำนาน หลวงปู่เทพโลกอุดร ตอนที่ 2

</TD></TR><TR><TD style="MARGIN-LEFT: auto; WIDTH: 99%; COLOR: #000000; MARGIN-RIGHT: auto" width="100%" bgColor=#ffffff><CENTER></CENTER>

ตอน ๒ ปู่โทน หลำแพร ผู้สือสานตำนาน พระครูเทพโลกอุดร

ปู่โทน หลำแพร เป็นชาวบ้านโพธิไทร อำเภออินทร์บุรี จังหวัด สิงห์บุรี เมื่อสมัยยังเป็นหนุ่มน้อยได้บวชเป็นสามเณรอยู่ 3 พรรษา และอุปสมบทเป็นพระภิกษุต่ออีก 2 พรรษา ขณะที่บวชเรียนอยู่นั้น ปู่โทนก็สนใจในวิชาวิปัสสนากรรมฐาน ได้เคยศึกษาและปฏิบัติ จากพระอาจารย์ผู้มีความรู้ทางด้านนี้หลายรูป
ต่อมาแม้เมื่อได้ลาสิกขาออกมาครองเพศฆราวาสแล้ว ปู่โทนผู้นี้ก็ยังสนใจในวิชาวิปัสสนากรรมฐานอยู่ พยายามหาโอกาสออกแสวงหาสถานที่วิเวกเพื่อบำเพ็ญธรรม อยู่เสมอ
ขณะที่ท่านมีอายุได้ประมาณ 30 ปี ครั้งหนึ่งก็ได้ออกไปแสวงหาสถานที่วิเวกเพื่อบำเพ็ญ และในที่สุดก็ได้พบกับสถานที่ ที่ต้องการแห่งหนึ่ง คือ ในถ้ำพระ ซึ่งอยู่หลังเขาช่องแค อำเภอตาคลี จังหวัด นครสวรรค์
คืนหนึ่งขณะที่ท่านนั่งสมาธิอยู่ พอจิตได้อารมณ์เป็นสมาธิแน่วนิ่งแล้วก็บังเกิดความประหลาดขึ้น โดยมีพระภิกษุรูปหนึ่งได้ปรากฏให้เห็นในนิมิต
ตามคำบอกเล่าของปู่โทนบอกว่า พระภิกษุรูปนั้น มีลักษณะเหมือนคนโบราณ แต่ผิวพรรณผ่องใส มีสง่าราศีน่าเคารพนับถือ ดูจากรูปร่างภายนอกแล้วเห็นว่ายังหนุ่มแน่นแต่ศรีษะมีหงอกขาวโพลน
ครั้นได้เห็นพระภิกษุรูปนั้น ปู่โทนก็เข้าใจว่าคงจะเป็นพระอาจารย์ทางวิปัสสนากรรมฐานผู้มีญาณวิเศษ สามารถถอดจิตมาสนทนากันได้ในนิมิต และการมาของท่านก็คงจะมาเพื่อสนทนาธรรมหรือช่วยชี้แนะข้อธรรมกรรมฐานที่ท่านติดขัดอยู่
ปู่โทนจึงได้เรียกถามท่านไป(ในนิมิต)ว่า

 

ผมมีอะไรมาให้ดูครับ รับรองว่าดี แน่นอนครับ ท้าใครมี ADSL ยิ่งดีเลยครับ
http://www.dmc.tv/dmc/media/index_buddhist.php พุธทประวัติของพระพุธเจ้า
http://www.dmc.tv/dmc/media/index_nak.php อันนี้เกี่ยวกับ บั่งไฟพยานาค
http://www.ibscenter.net/content/news.asp?qId=484 อันนี้ ยมโลก

 

ขอบคุณที่ช่วยนำมาเผยแพร่ครับ

 

ผมขอร่วมเสนอประวัติของหลวงปู่เทพโลกอุดรด้วยคนนะครับ

กล่าวย้อนไปถึงอดีตกาลพุทธศักราชผ่านพ้นไป 303 ปี (ตามหลักฐานบันทึกในหนังสือมหาวงศ์พงศาวดารลังกาคำบรรยายของหลวงบริบาลบุรีภัณฑ์อดีตภัณฑารักษ์เอกกรมศิลปกร )และตามหลักฐานของวัดเพชรพลี (บันทึกอักษรเทวนาครีขุดค้นพบณซากศิลาวัดคูบัวตำบลคูบัวจังหวัดราชบุรี)ว่าพระพุทธศาสนาได้เริ่มแพร่เข้าสู่แคว้นสุวรรณภูมิในปีพุทธศักราช 235 ซึ่งมีระยะเวลาห่างกันถึง 68 ปีพระเจ้าอโศกมหาราชได้ทรงกระทำตติยสังคายนาพระไตรปิฎกคือการชำระพระไตรปิฎกขึ้นเป็นครั้งที่ 3ครั้นแล้วจึงอาราธนาพระโมคคัลลีบุตรติสสเถระองค์อรหันต์เป็นประธานคัดเลือกบรรดาพระอรหันต์เถระออกทำการเผยแพร่พระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆดังนี้
1. พระมัชฌันติกเถระปยังกัสสมิรและคันธารประเทศ (คือประเทศแคชเมียร์และอัฟฆานิสสถานปัจจุบัน)แห่งหนึ่ง <O></O>
2. พระมหาเทวะเถระไปยังมหิสมมณฑล (คือแว่นแคว้นทางใต้ลำน้ำโคทาวดีอันเป็นประเทศไมสอหรือไมเซอร์์ในปัจจุบัน)แห่งหนึ่ง <O></O>
3. พระรักขิตเถระไปยังวนวาสีประเทศ (คือแว่นแคว้นกะนาราเหนืออันเป็นเขตเมืองบอมเบย์ปัจจุบันแห่งหนึ่ง <O></O>
4. พระธรรมรักขิตเถระไปยังปรันตกประเทศ (คือแว่นแคว้นตอนชายทะเลด้านเหนือเมืองบอมเบย์ปัจจุบัน)แห่งหนึ่ง <O></O>
5. พระมหาธรรมรักขิตเถระไปยังมหารัฐประเทศ (คือแว่นแคว้นตอนเหนือของลำน้ำโคทาวารี)แห่งหนึ่ง <O></O>
6. พระมหารักขิตเถระไปยังโยนกประเทศ (คือบรรดาหัวเมืองต่างๆที่พวกโยนกได้ครองความเป็นใหญ่ในดินแดน ประเทศเปอร์เซียปัจจุบัน)แห่งหนึ่ง <O></O>
7. พระมัชฌิมเถระ ไปยังหิมวันตประเทศ (คือมณฑลซึ่งตั้งอยู่เชิงเขาหิมาลัย มีเนปาลราช เป็นต้น)แห่งหนึ่ง <O></O>
8. พระโสณเถระกับพระอุตรเถระไปยังสุวรรณภูมิประเทศ <O></O>
เริ่มสมัยรัตนโกสินทร์ในราชกาลที่ 4 ประมาณปี พ.ศ.2395 ในขณะที่พระองค์เจ้ายอดหรือพระองค์เจ้ายอดยศ บวรราโชรสราชกุมารประสูติ ณ วันพฤหัสบดี เดือน 10 แรม 2 ค่ำปีจอสัมฤทธิศก จุลศักราช 1200 พุทธสกราช 2381ในรัชกาลที่ 3 เป็นพระเจ้าลูกยาเธอนับเป็นพระราชโอรสองค์ต้นในพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระชนมายุได้ 14 พรรษาปี 2395 เป็นการปรากฎทั้งคณะพระธรรมฑูตมีดังนี้ <O></O>
1. พระอุตรเถระเรียกกันว่าพระครูโลกอุดรหลวงปู่ใหญ่หรือหลวงพ่อดำเจ้าประคุณสมเด็จพุฒาจารย์ (โต)พรหมรังสีเรียกท่านว่า

ที่มา หลวงปู่โลกอุดร

.

 

ถ้าท่านผู้ใดไปหาพระที่พระท่านบอกว่า เป็นศิษย์ของหลวงปู่เทพโลกอุดร ผมจะมีวิธีทดสอบง่ายๆ พระที่เรียนกับหลวงปู่เทพโลกอุดร ในขั้นพื้นฐานต้องเรียนการแปรธาตุ เช่น การเสกใบไม้ให้เป็นสัตว์ หรือการเสกเมล็ดข้าวให้เป็นทองคำได้ หลวงปู่เทพโลกอุดร ท่านเคยฝึกศิษย์ในดง โดยการให้เอาดินเหนียวมาปั้นเป็นรูปวัว แล้วก็ให้ลูกศิษย์ใช้สมาธิทำให้วัวที่ปั้นจากดินเหนียวบิน ศิษย์ผู้นั้นทำให้วัวบินออกจากมือแล้วก็ร่วงหล่นลงพื้น หลวงปู่ท่านจึงให้กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญ ทำสมาธิเช่นเดียวกัน ผลปรากฎว่าวัวปั้นตัวนั้นบินได้ 15 นาที ส่วนหลวงปู่เอง ท่านนำวัวมาวางไว้ที่มือ แล้วใช้มืออีกข้างตบหลังวัว เบาๆ วัวปั้นบินหายไปในพริบตา แต่หลวงปู่ท่านสอนไม่ให้ยึดติดกับฤทธิ์ครับ

.

 

อนุโมทนาด้วยครับ

 

" อนุโมทนา สาธุ "