พระสงฆ์ที่สูบบุหรี่ เเละพูดคําหยาบนี่บาปเเค่ไหนครับ ?

ถาม : ถ้าพระติดบุหรี่นี่คงไม่เกี่ยวใช่มั้ย ?
ตอบ : ไม่แน่ อาจจะเกี่ยวก็ได้ ก็ต้องดูว่าไม่มีอะไรเลย อยู่ ๆ ก็อยากบุหรี่ขึ้นมายังงี้
ถาม : ปกติท่านก็ไม่สูบใช่มั้ย ?
ตอบ : เรื่องของบุหรี่นี่ ถ้าวินัยไม่ห้ามก็ไม่ต้องไปตำหนิใคร หานรกใส่ตัว มีรายหนึ่งคลาน ๆ ไปหาหลวงพ่อที่สายลม ไอ้เราก็นั่งอยู่ด้านข้างไปถึงก็หลวงพ่อครับผมว่าหลวงปู่แหวนนี่กระทั่งพระโสดาบันก็ยังไม่ได้เป็นเลยครับ หลวงพ่อบอกว่าแกเป็นหรือยัง ? ยังครับ แล้วเสือกไปรู้เรื่องเขาได้ยังไง ? บอกหลวงปู่แหวนสูบบุหรี่ บอกพอ ๆ ๆ ไอ้เรื่องควรหรือไม่ควร พระเขารู้ เรื่องของบุหรี่ เรื่องของยานัตถุ์ มันเป็นเรื่องของประสาทร่างกายต้องการ จิตท่านไม่ได้ต้องการหรอก
แล้วอีกคนหนึ่งไปถามอะไร หลวงปู่ชอบวัดถ้ำผาบิ้ง วัดป่าสัมมานุสรณ์ หลวงปู่ชอบระยะหลังนี่ ท่านไปไหนต้องเข็นรถไป แต่ว่าท่านก็ยังสูบบุหรี่อยู่ คนก็ไปถามว่าหลวงปู่ทำไมไม่เลิก ? ท่านก็บอกว่าสูบมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ก็สูบจนตายนั่นแหละ (หัวเราะ) พระวินัยไม่ห้าม ไม่ต้องไปยุ่งกับพระเลย เพราะพระวินัยคือศีลพระ ห้ามแล้วท่านก็เลิกเอง
ถาม : แต่เฮโรอิน กัญชา ห้ามใช่มั้ย ?
ตอบ : อันนั้นไม่ได้ห้ามเหมือนกัน แต่พระพุทธเจ้าท่านมีมหาปเทส คือข้ออ้างใหญ่อยู่สี่ข้อ สิ่งใดไม่สมควร สงเคราะห์เข้ากับสิ่งที่ไม่สมควร ถือว่าไม่สมควร พระเขามีสติสัมปชัญญะจ้ะ นั่นไม่ใช่เพียงแต่ว่ามันผิดธรรมผิดวินัยหรอก มันผิดกฏหมายบ้านเมืองด้วย ใครเขาจะทำ ยกเว้นสมัยนี้เขาว่าสามหมื่นกว่าองค์ติดยาบ้าใช่มั้ย ? นิมนต์ท่านเหอะ



http://palungjit.org/showpost.php?p=104390&postcount=2




พูดหยาบคาย ต้องอาบัติสังฆาทิเลส

บาปแน่นอนครับ

 

จะไป...กะท่านทะไมละกั๊บ
เอาตัวเองให้รอดนรกก่อนดีก่า

 

เรื่องอาบัติสังฆาทิเสสครับ อาบัติสังฆาทิเสส 13 จากหนังสือนวโกวาทนั้น ข้อหนึ่งถึงข้อสามมีดังนี้คือ
1.ภิกษุมีความกำหนัดอยู่ ตั้งใจกระทำน้ำอสุจิให้เคลื่อน ( พูดง่ายๆคือสำเร็จความใคร่นั่นแหละครับ ) ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2.ภิกษุมีความกำหนัดอยู่ จับต้องกายหญิง ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
3.ภิกษุมีความกำหนัดอยู่ พูดเกี้ยวหญิง ( จะเกี้ยวพาราสีด้วยใช้ถ้อยคำหยาบคาย หยาบโลน หรือจะไม่ได้ใช้ก็แล้วแต่ )ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
ทุกข้อท่านเน้นว่าต้องมีความกำหนัด( มีอารมณ์ทางเพศ )นะครับ หากไม่มีกำหนัดก็ปรับเป็นอาบัติอย่างอื่น ทั้งหมดนี่จำได้ตอนที่บวชอยู่นะครับ หากผู้รู้ท่านใดจะมีคำวินิจฉัยอย่างไรนอกจากที่ว่านี้ ก็ขอให้ชี้แจงกันให้ฟังเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องด้วยครับ
กราบขอบพระคุณ

 

อยู่ที่ใจไม่มีโมหะ+โทสะ และจริตครับ เคยได้ยินเพื่อนบอกว่าทำไมหลวงตามหาบัวท่านพูดคำหยาบ เช่นคำว่า "ฮีพ่อฮีแม่มึง".... เราไม่รู้ใจเค้าก็อย่าไปคิดปรามาศครับ เดวเราจะบาปนะจะบอกไห้

 

--อยากบุหรี่อยากเคี้ยวหมาก..มันเปรี้ยวปากจิตซัดส่าย..นิวรณ์
--พระที่มักใช้คำพูดอย่างหัวข้อกระทู้..ในพระไตรปิฎกก็มีครับ
ผมจดไว้แต่ยังค้นหาไม่เจอ จำได้หน่อยๆว่าเป็นพระอรหันต์ซะด้วย
พระพุทธเจ้าไม่ทรงติเตียนเพราะเป็นความเคยชินมาจากชาติก่อน
แต่ไม่มีมโนทุจริต

 

หลวงปู่แหวน สุจิณโณ

พระอเสขบุคคลผู้ บรรลุพระนิพพานธรรม

 

ดีมากครับน้องใบเฟิร์น

 

อนุโมทนาด้วยครับ

สาธุ สาธุ สาธุ
____________
"...กรรมเก่าไม่มีใครลบล้างได้ กรรมปัจจุบันจะช่วยเจ้าเอง..."

-------------------หลวงปู่โต พรหมรังสี--------------------

 

อย่ามองที่กายภายนอก ควรมองที่ธรรมภายใน

 

พระสงฆ์ที่สูบบุหรี่ เเละพูดคําหยาบนี่บาปเเค่ไหนครับ

 

ยกอรรถกถาพระสูตรมาให้ครับ
...........................................
อรรถกถา ขุททกนิกาย อุทาน นันทวรรคที่ ๓ ปิลินทวัจฉสูตร
ฯลฯ
ปิลินทวัจฉสูตรที่ ๖ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-
บทว่า ปิลินฺทวจฺโฉ ความว่า บทว่า ปิลินทะ เป็นชื่อของพระเถระ ชนทั้งหลายจำพระเถระได้ โดยโคตรว่า วัจฉะ.
บทว่า วสลวาเทน สมุทาจรติ ความว่า พระเถระย่อมกล่าว ย่อมเรียกภิกษุทั้งหลายด้วยวาทะว่าคนถ่อย โดยนัยมีอาทิว่า มาเถอะ คนถ่อย หลีกไปเถอะ คนถ่อย
ฯลฯ
จึงตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย วัจฉะหาได้มุ่งร้ายเรียกภิกษุทั้งหลายด้วยวาทะว่าคนถ่อยไม่.
พระดำรัสนั้นมีใจความดังนี้ว่า ภิกษุทั้งหลาย วัจฉะนี้หามุ่งร้าย มี<WBR>จิต<WBR>คิด<WBR>ประทุษ<WBR>ร้าย มีจิตถูกโทสะ พยาบาท<WBR>ประทุษ<WBR>ร้าย เรียกภิกษุทั้งหลายด้วยวาทะว่าคนถ่อยไม่ เธอถอนพยาบาทได้ด้วยมรรคนั่นเอง. เมื่อจะทรงแสดงเหตุอันสำเร็จมาแต่ชาติก่อนแห่งการเรียกเช่นนั้นของเธอ แม้ในเมื่อเธอไม่มีความมุ่งร้ายด้วยประการอย่างนี้ จึงตรัสว่า วจฺฉสฺส ภิกฺขเว ดังนี้เป็นต้น.
ฯลฯ
บทว่า โส ตสฺส วสลวาโท ทีฆรตฺตํ สมุทาจิณฺโณ ความว่า วาทะคนถ่อยของวัจฉภิกษุนั้น ซึ่งเธอแม้เป็นพระขีณาสพก็ยังประพฤติอยู่ในบัดนี้ เป็นวาทะที่เธอสั่งสมประพฤติมาตลอดกาลนาน เพราะเธอเกิดเป็นชาติพราหมณ์เป็นเวลาประมาณ ๕๐๐ ชาติ โดยยกขึ้นเบื้องสูงนับแต่ชาตินี้ไป. จริงอยู่ พราหมณ์ทั้งหลายเป็นผู้กระด้างด้วยมานะที่สำเร็จมาแต่ชาติ จึงร้องเรียกผู้อื่นด้วยวาทะว่าคนถ่อย.
ฯลฯ