เขาบอกกันมาว่า...จริงหรือเปล่าครับ?

เท่าที่ทราบกันมาว่า เรียนปฏิบัติใช่ว่าจะเรียนแล้วสำเร็จทุกคน เพราะบางคนยังมีวิบากเก่าทำให้ไม่สามารถเรียนแล้วบรรลุผลได้เท่าที่ควร ดังนั้นจึงต้องมีการตรวจกรรมกันเสียก่อน อยากทราบว่า ถ้าเราจะเลือกไปเรียนที่ใด่ที่หนึ่ง แล้วจะขอให้ครูบาอาจารย์ที่ท่านมีความสามารถจริงๆตรวจให้ จะได้หรือไม่ครับ? แล้วมีคำแนะนำอย่างไรบ้าง? จักเป็นพระคุณอย่างสูงครับ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ!

 

เมื่อใดที่เรามีกำลังใจที่จะปฏิบัติ...มีศีล...มีสมาธิ...มีปัญญา...ที่ถูกทาง....เมื่อนั้นชื่อว่ากรรม(ชั่ว)เก่า...ยังไม่ส่งผล....มีหน้าที่เดียวครับ....ปฏิบัติต่อไป....ให้ดีที่สุด.....อดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว....อนาคตยังมาไม่ถึง.....ปัจจุบันตอนนี้...ขณะนี้...เท่านั้น...คือความจริง.....ถ้ายังติดในใจก็ขอขมาพระรัตนไตรบ่อยๆ..หลืกเลี่ยงการปรามาสพระรัตนไตรนะครับ....

 

สาธุ ปฏิบัติไปเถิดครับ เพราะชีวิตเป็นของไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง
ถ้าเกิดจะตายขึ้นมา แล้วอารมณ์จิตไม่ดีเพราะประมาทไม่ปฏิบัติซ้อมอารมณ์ไว้ก่อน
ตายไปก็ไปอบายภูมิ ถือว่าเกิดมาเจอพระศาสนาแล้วขาดทุนมาก

ท่านเจ้าของกระทู้สามารถเริ่มปฏิบัติไปได้เลย ไม่ต้องไปรอตรวจกรรมครับ
แนวทางปฏิบัติดีๆก็มีหลายแนว ส่วนของผมใช้แนวของหลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุงครับ

 

เห็นด้วยกับคุณเด็กอนุบาลค่ะ ปฏิบัติไปเรื่อยๆ นะคะ อย่าท้อแท้ อย่าท้อถอยค่ะ สาธุ สาธุค่ะ

 

ให้อยู่กับ"ปัจจุบัน"ครับ

อดีต อย่าไปรื้อฟื้น

อนาคต ก็คือผลที่มาจาก "ปัจจุบัน"

ปฏิบัติแนวไหนก็ได้ทั้งนั้นครับ

"ธรรมะ" คือ "ธรรมชาติ"

หาได้ที่ไหน?

"ธรรมะ อยู่ที่ "ใจ" ครับ

 

ไม่มีกรรมไหนจะใหญ่เท่ากรรมปัจจุบันครับ

กรรมปัจจุบัน ก็คือ การตัดสินใจ มุ่งมั่นกระทำ ในเวลาปัจจุบัน

เมื่อทำดี ก็ต้องได้ดี ณ ตอนที่ปฏิบัติ

แต่คนเรามักมองข้าม เวลาปัจจุบัน แล้วไปใส่ใจกับเรื่อง อดีต และ อนาคต

อย่างเช่นคำถามของ จขกท จะหนักไปทาง อนาคต โดย หวนไปนึกถึงอดีต
โดยกำลังมองข้าม ปัจจุบัน

เช่น คำนึงถึงภายภาคหน้า จะเจอพบกับความล้มเหลว เหตุเพราะ อดีตแต่
หนไหนก็ไม่ทราบอาจจะเคยทำแล้วรั้งไว้ไม่ให้ สำเร็จผลในอนาคต

จะเห็นว่า ลืม ปัจจุบันไปเสียสิ้น

หากเราไม่ตรึกไปอนาคต และไม่หวลไห้กับอดีต เราจะตั้งมั่นทำกิจการ
งานการ ต่างๆ ได้ทันที ไม่จะเป็นต้องเป็นเรื่องปฏิบัติธรรม ดังนั้นกรรม
ที่จะกระทำในปัจจุบันสำคัญที่สุด ทำแล้วก็เห็นผล ณ ตอนนี้แหละครับ

ได้ หรือ ไม่ได้ผล ก็เห็นผลในปัจจุบันนั้นไปเลย

ได้ ก็เพราะ เราเพียรชอบ(มีคำว่าชอบ ซึ่งแปลว่า ดี แปลว่า สัมมา เพราะเพียร
มากไปก็ไม่ได้ )

ได้ ก็เพราะ เราใช้อิทธิบาท4 พอใจเท่าที่ทำได้

ได้ ก็เพราะ จิตใจของมนุษย์นั้นเป็น ภพภูมิของสัตว์ชนิดที่มีจิตใจสูง คำว่า มีจิตใจ
สูงก็แปลได้หลายทาง เช่น เป็นจิตที่อบรมได้(เพียร แล้ว มันจะค่อยๆ ดีขึ้น) เป็นจิต
ที่รักศีล( เมื่อปฏิบัติแล้ว จะค่อยๆเห็นว่า อะไรเป็นอกุศลแก่จิต ทำให้สะดุ้งหวาดกลัว
และละจากสิ่งไม่ดี ) เป็นต้น

ไม่ได้ เพราะ อวิชชา ความไม่รู้แจ้งในอริยัสัจจ ว่า ดำเนินการเห็นอย่างไร เห็นแล้ว
เอาไปทำประโยชน์อะไร พอไม่รู้แจ้งในอริยสัจจ ก็จะตกข้าง สงสัย ลังเล มีอัตตา
หวงแหนตัวตนกลัวไม่สำเร็จ


* * ** *

สรุป คือ เราใช้ภพของมนุษย์ที่ได้มาโดยยากนี่แหละครับ โดยอาศัย คุณสมบัติที่
ว่าเป็นภพของสัตว์ที่มีจิตใจสูง และ อบรมได้ เอามาเพียรชอบ สร้างกรรม ปัจจุบัน
ให้ดีไว้เนืองๆ ก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง หากยังปลงใจเชื่อเพราะปฏิบัติยังไม่เห็นผลเท่าที่
ควร ก็ต้องใช้ศรัทธานำไปก่อน

 

เป็นกระทู้ที่ดีครับ เข้ามาอ่านคำแนะนำครับผม

 

ครูบาอาจารย์ ส่วนมากท่านจะสอนให้เราสามารถรู้กรรมของตัวเองได้ ด้วยตัวเองครับ
เพื่อที่จะสามารถแก้กรรมได้เอง ไม่ต้องไปพึ่งใครครับ

และการปฏิบัตินั้น ให้ปฏิบัติ ด้วยความสบายใจ
เราเน้นให้เราสบายใจครับ
ผลของการปฏิบัติก็คือความสบายใจ

ลองไปฝึกมโนมยิทธิที่ซอยสายลมดูนะครับ
ไม่ยากหรอกครับ

 

อย่าเรียนรู้อย่างเดียว ต้องลงมือทำ แล้วจะรู้จริง

 

อนุโมทนาสำหรับทุกท่านครับ สำหรับคำตอบ อยากไปเรียนสายมโนมยิทธิ อยากไปขัดเกลาตัวเอง ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมครับ

 

อ้าวเมื่อวานเห็นว่าจะไปสวนสันติธรรม อ้อลืมไป....อนิจจัง

 

อยู่ต่างจังหวัดฝึกได้ที่ไหน

 

ต้องลองไปถามดูครับถ้าอยากรู้

 

ทำๆ ไปเถอะ ถ้าใจสงบ ก็สงบ เท่านั้นแหล่ะ

อ้อ ที่ว่า บรรลุผลนี่ หมายถึงอะไร... หมายถึงว่า เพ่งกสิณจนเป็นผลึกแก้วใส งั้นรึ ยากนะนั่น คนทำได้คงมีน้อยมากๆ (ถ้าไม่โม้นะ)
เท่าที่ลองดู เราว่า แบบธรรมกายก็ดูจะง่ายดี คือเพ่งดวงแก้วใสที่กลางลำตัว ลองทำเล่นดูไม่กี่ครั้ง รู้สึกว่า ง่ายดีจัง