กระทู้คนเลว

คิดไปคิดมา ชิวิตที่ซ้ำซาก เพราะโมหะทำให้เราไม่ทำอะไรและซ้ำซากเรื่อยๆๆ

บางทีก็เปรียบว่า กิเลสคือน้ำใสๆเหนียวข้น ที่เราจมอยู่ในน้ำนั้น ลึกมาก

รู้ทั้งรู้ว่าจมน้ำ แต่ก็ยังจมอยู่อย่างนั้น สังเวชตัวเองจริงๆๆๆๆๆๆ

เวลาตายผมคงตกนรกแน่นอน

ศีล5 ก็ ถือไม่ได้ ข้ออื่นมักดีหมด เว้น แต่ ข้อ5นี่
ไม่เจ้านนาย ก็เพื่อนครับ วนเวียนและเวียนวน

ยามกลับไปนอนบ้านได้ ก็ ศีล5ถึงครบ เพราะสังคมไม่มี

ตอนนี้หลีกหนีอยาก คงต้องก้มหน้าก้มตากินมันไป จนกว่า จะมีสังคมที่เป็นเอกเทศน์ ในตัวเรามากขึ้น

เวลาไม่เมาก็กลัวบาปครับ ตอนจะกินก็กลัวบาป พอกินเข้าไปแล้วเห็นนรกเลย พวาใหญ่เลย

มีน้อยครับ สำหรับผู้ชาย ที่อายุเท่าผม กำลังไฟแรงบ้านงาน บ้านเรียน มีสักี่คนครับที่ไม่ดื่มเพราะสังคมแท้ๆ

แล้วทางออกของมันก็ยังตันอยู่ดีครับ สังเวชจริงๆๆ

 

มีใครพอ เคยพบทางออก เล่าให้ฟังได้ไหมครับ

 

555555555555555

 

เรางดแบบหักดิบไปเลยน่ะค่ะ ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไปบ้าง แต่ไม่ดื่ม
ล่าสุดพลาดไปเพราะไปเจอเพื่อนที่อยากเจอมาก แล้วเค้าคะยั้นคะยอ
เราเลยบอก ถือศีลอะค่ะ แต่เพื่อพี่...เราดื่มก็ได้ แล้วก็เมามาย
กลับมาเสียใจทีหลัง ไม่น่าเลย T^T~
กินแล้วไม่เห็นจะรู้สึกดีเลย ตอนหลังอีกที เพื่อนชวนไปผับ ก็ไป แต่ไม่ดื่ม
กลับมาดีใจ โห ขนาดไปสถานที่บิ้วให้เมาขนาดนั้นยังอดทนไม่ดื่ม
ความภาคภูมิใจมันจะมาเอง
แล้วหลังจากชนะใจตัวเองได้
ใจมันก็จะแข็งแกร่งขึ้นเองเวลาต้องปฏิเสธเพื่อน
เชื่อเถอะว่า มันคะยั้นคะยอไปงั้นเอง กินหรือไม่มันไม่ได้แคร์เรานักหรอกค่ะ

กรณีคุณ Banpong ค่อยๆลดไปค่ะ ถ้าเค้ากินกันทุกวัน
ก็แบบลองงดสักอาทิตย์ละวัน สองวัน (หัดลองปฏิเสธดูสักครั้ง สองครั้ง แล้วเพิ่มไปเรื่อยๆ)
ถ้าอยากเข้าสังคม ก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนด้วยแต่บอกวันนี้ไม่กินนะ
จะบอกวันนี้ถือศีลทำบุญให้ญาติอะไรก็ว่าไป
(อันนี้ต้องไม่โกหกนะคะ กลับบ้านไปก็ทำให้ญาติที่เสียแล้วคนนั้นจริงๆ)

แค่มีเจตนาจะขึ้นจากน้ำเหนียวๆก็ดีมากแล้วค่ะ ^^
ถ้าไม่ดิ้นรนขึ้นสูง ใช้ชีวิตตามกระแสไปเรื่อยๆได้ลงต่ำแน่ๆค่ะ

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

// แต่รู้สึกจะตั้งกระทู้ผิดห้องนะคะ ^^;;

 

เป็นทางที่ทำยากสำหรับปุถุชนอย่างเราๆ แต่ถ้าแบบบวชเป็นภิกษุนั้นเป็นสิ่งที่บังคับในตัวเองอยู่แล้วจึงปฏิบัติได้ง่ายกว่าคนทั่วๆไป ซึ่งเป็นเหตุผลอีกข้อหนึ่งที่ถามว่า "บวชทำไม"

 

สู้ต่อไป!

 

โอววว มาให้กำลังใจ สู้ต่อไป ทาเคชิ !!!><

 

มี 4 ช้อก็ถือ4ช้อไปจิ ทำมัยต้อง5 ต้อง5ด้วยหรือจึงจะเรียกว่าคนดี คนดีดีที่เจตนาไม่ใฃ่หรือ ไม่ใช่ว่ามีศีล5ครบจะเรียกว่าคนดรีซักหน่อย คนเรานะ ไม่มีศีลซักข้อก็ขึ้นสวรรค์ได้ ถ้ากระทำก่รนั้นๆด้วยจิคกุศล แค่ขาดข้อเดียวอย่าคิดมาก

 

สักวันท่านจะพบจุดอิ่มตัว

 

ในรูปดู ไฮโซจัง กินเหล้าเข้าสังคม ถ้ากินเหล้าแล้วนิสัยไม่ดีเพื่อนจะคบไหมนะ..........

 

เป็นผู้หญิง.... เล่าได้มั้ยฮึ!!!~

 

เป็นผู้หญิงก็เล่าได้ครับ ในรูปไม่ได้ไฮโซหรอกครับ เพราะเมาเลยเอาสูทมาใส่

 

ไม่แน่อะไรบางอย่างอาจไม่เลวร้ายอย่างที่ท่านคิดก็ได้นะ

 

แหม กะลังกินเลยพอก็ได้หมดพอดี

 

จะว่าไป ..โทษสังคมก็ไม่ถูกนัก.. หากใจเราไม่


ทุกสิ่งทุกอย่างก็คือไม่ ...เข้าใจสังคม แต่ต้องเข้าใจตัวเองด้วย


ไม่มีใครบังคับใจเราได้ ..นอกจากเราจะบังคับใจตัวเอง...


ลดได้ก็ลด ... เลิกได้ก็เลิก...


ผลดี ผลเสีย ไม่ได้อยู่ที่สังคม แต่อยู่ที่ตัวเอง ตะหาก


อนาคต ไม่ได้อยู่ที่สังคม .. หากแต่อยู่ที่ตัวเรา


สังคมเป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิต เมื่อปฏิเสธสังคมไม่ได้ ก็ควรปฏิเสธ สิ่งที่คิดว่าผิดออกไปจากจิตใจและร่างกาย...


มันคงง่ายกว่า...


ลั๊นลา!!!~

 

กินเหล้าแล้วจะขาดสติ พอขาดสติยับยั้งกิเลส
ก็ทำชั่วข้อ1-4 ได้แบบไม่ละอายชั่วกลัวบาป
ศีลข้อ5 จึงเป็นข้อห้ามสำคัญ

กรรมมีผลตามเจตนา สำคัญคือเจตนาจะชั่วไม่มี
กินเหล้านี้ตามมารยาทกินอย่างมีสติ

ว่าเรากินนี่แผนเราคืออะไร ลูกค้าพอใจอนุมัติงาน
เราได้งานก็มีกำไรเราก็รวย
มีเงินทำบุญ เลี้ยงดูตอบแทนพ่อแม่

พกมะนาวไปด้วยดิ พอจะเมาก็ไปห้องน้ำแล้วบีบใส่ปาก
สั่งต้มยำกุ้งก็ดีนะ สร่างดี

แต่ตั้งแต่มาถือศีล นั่งสมาธิไม่ได้กินเหล้าเบียร์เลย เงินก็มีเหลือเก็บเยอะ
พอจะกินก็กินไม่ลงเพราะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ กินนมเปรี้ยว กินไส้กรอกชีสดีกว่า

ตอนอายุ21 ผมก็กินเหล้าเบียร์นะ เค้ากินกันเราก็กิน มึนๆกินแล้วคุยสนุก
สร้างความสนิทสนมเร็ว ถ้าทำงานออกแรงมาก็หายเมื่อย กษัยเส้นดี
นอกนั้นประโยชน์ไม่มี

 

<a href="http://www.inside.hostingrich.com" class="style22"> อย่าเอาเป็นเอาตาย กับชีวิต</a><br />

 

ผมว่า ดูจากความฉลาดของตัวเราดีกว่าครับ .. มนุษย์ทุกคนมีชีวิต จิตใจ สังคม และหัวสมอง จิตใจเราเป็นตัวกำหนดให้หัวสมองเรากลั่นกรองสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิต กิเลส ตัณหา เป็นสิ่งที่เข้ามายั่วยวนจิตใจเรา ทั้งๆที่มนุษย์เราทุกคนเรียนรู้จากประสบการณ์ชีวิต ว่า บุหรี่ เหล้า เป็นพิษต่อร่างกาย เราเองยังอ้างว่า ต้องเข้าสังคม จึงต้องดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ทั้งๆที่รู้ดีว่า มันจะมีผลยังไงต่อร่างกายเรา แต่ส่วนใหญมักไม่ค่อยรักชีวิตตัวเองและคนอื่นๆ จึงได้สูบ / ดื่มเหล้า นี่แหละที่ผมหมายถึงว่า "ให้ดูความฉลาดของตัวเองไง" ถ้าเราไม่ฉลาดพอที่จะหลีกเลี่ยงของพวกนี้ นั่นก้อหมายถึงว่า เรายังไม่ฉลาดพอ หรือ โง่นั่นเอง เพียงแค่คุณหลายๆคนที่ตกอยู่สภาวะเช่นนี้ ไม่ได้หมายความว่า คุณเป็นคนเลว แค่คุณทำลายตัวคุณเองต่างหากรวมถึงคนอื่นๆด้วย แต่ยังไม่สายถ้าทุกคนกลับตัวกลับใจ เลิก ละ อบายมุข ทั้งหลาย ตัวผมเองก้อมีธุรกิจต้องติดต่อกับคนไม่น้อย แต่เวลาเข้าสังคม ยังไม่เห็นว่าจะต้อง สูบ หรือ ดื่มเลย ธุรกิจ ก้อไม่มีปัญหาอะไร เพียงแค่เราใช้ความฉลาดของเราให้เป็นประโยชน์ในการเลี่ยงสิ่งเหล่านี้ ชีวิตครอบครัวก้อมีความสุขดี ลูกเมียกลับชอบเสียอีก ที่ผู้นำครอบครัวไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขเหล่านี้ ผมจะสอนลุกๆดังนี้
คนที่สูบบุหรี่ เปรียบเสมือน หมาคาบกระดูก
คนที่ดื่มเหล้า เวลาเมา เมาเหมือนหมา
ที่สอนได้เพราะผมไม่เคยดื่ม หรือสูบบุหรี่เลย ตั้งแต่วัยรุ่นมา เพื่อนๆที่สูบ/ดื่ม ก้อไม่น้อย เวลาอยู่ในวงเหล้า เราก้อกินกับแกล้มไป เล่นกีต้าร์ ร้องเพลงไป เพื่อนก้อไม่เคยว่าอะไรเลยนี่ จนปัจจุบัน ก้อไม่เคยคิดที่จะแตะต้องของเหล่านี้เลย ผมประหยัดเงินส่วนนี้ไปได้ อย่างน้อย ก้อคงพอซื้อบ้านได้หลังนึงแน่ๆเลยเชียวล่ะ

 

กินเหล้าอย่าไปโทษสังคม โทษตัวเราซิ สังคมไม่ได้สั่งให้กิน ถ้าเราไม่เอามือยกแก้วเหล้าเอง ถ้าเราไม่อ้าปากเอง ถ้าเราไม่กระดกเหล้าเข้าปากแล้วกลืนมันเอง ก็ไม่มีใครเขาฆ่าเราหรอก เข้าไปอยู่ในสังคม คนอื่นกินกัน คะยั้นคะยอหน่อย ก็กินตามเขา ถ้าเราไม่กินซะอย่าง เพื่อนกันอย่างมากก็ว่าเรา ว่า ป๊อด แต่เวลาเราเมา ขับรถกลับบ้าน เกิดอุบัติเหตุ เพื่อนมันจะมาว่าอีกว่า กรูบอกแร้ว เมิงอย่าเมามาก น่าน ซะยังงั้นไปค่ะ

เอาเป็นว่าทำอะไร อย่าไปโทษผุ้อื่นให้โทษตนเอง แต่ก่อนนางซินก็ขี้เมาเหมือนกัน ขอบอก นั่งล้อมขวดวงเดียวกะเพื่อนกระทาชายรั้วของชาติยันเช้าเลย แล้วก็ขับมอไซค์กลับบ้าน เดินเข้าบ้านก็ไม่ตรงทาง เช้ามาปวดหัวเป็นบ้าเป็นหลัง พอเริ่มแก่มา สวดมนต์ไหว้พระฟังธรรมมะมาก ๆ เข้า ก็เลิกดื่ม หันมาถือศีลห้า แล้วก็ถึงบางอ้อว่า เออหนอ เราก็ทำไปได้ ณ เวลานั้น สุราไม่ได้มีประโยชน์อันใดเลย มีแต่เรื่องเสีย เสียตังส์ เสียสุขภาพ เสียกัลญาณมิตร เสียสติ เสียทรัพย์ เผลอ ๆ เสียชีวิตเอาง่าย ๆ ด้วย

สำหรับผู้ที่บอกว่า กินเหล้าเข้าสังคม นั่นน่ะ เป็นสังคมของผู้ที่ไม่ใช่กัลญาณมิตรที่แท้จริง เพื่อนในวงเหล้า ก็มีแต่พวกขี้เมาขาดสติด้วยกันหมด เคยเจอเมื่อเดือนที่แล้วกลางเดือน พ.ค. ที่จังหวัดภูเก็ต ริมถนนเลย เห็นเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ เพื่อนกรรมกรนั่งรถมอเตอร์ไซต์พ่วงข้างดื่มเบียร์มาด้วยกัน พอเมาเข้าขั้น พูดจาขัดหูกันทะเลาะกัน ด้วยฤทธิ์เมาเพื่อนอีกคนเอามีดปาดคอเพื่อนอีกคนตายซะยังงั้น ศพนอนคารถและมีขวดเบียร์ตั้งอยู่ในรถพ่วงด้านข้างอีกครึ่งโหลกว่าไว้เป็นอนุสรณ์ นี่หล่ะหนา พิษของน้ำเมา

 

พยายามรักษาศีลไว้นะครับ เพราะสักวันหนึ่งผมเชื่อว่าศีลที่ท่านรักษาไว้ดีแล้วก็จะกลับมารักษาตัวท่านเองครับ ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ต่อไป