สมาธิผิดวิธี ทำให้สติวิปลาศได้หรือไม่ครับ

เอาเป็นว่า....ถ้าท่านใหนต้องการที่จะศึกษานั้นในเรื่องนิมิต.....ก็หาศึกษาจากครูบาอาจารย์ดู....สายวัดป่าก็มีหลายท่าน...ก็จะไม่กล่าว ในที่นี้.....

กรรมฐานในมหาสติปัฏฐานสูตร ก็มีหลาย บรรพ......หนึ่งในนั้นก็ อานาปานบรรพ.....สายพุทโธ ทั้งหลายที่กำหนดลมหายใจก็อยู่ในนี้หนะ......ไปศึกษากันเอาเองนะ.....

 

สมาธิไม่ได้ทำให้คนเป็นบ้า คนที่เป็นบ้าเพราะไ่ม่มีสมาธิ
สมาธิทำให้มีขันติ เพราะสติไปยับยั้งกิเลสได้

หากอยากรู้ชานั้น อร่อยไหม คงไม่ต้องเปลี่ยนถ้วยใหม่บ่อย ๆ มารู้รสชาหรอก เพราะชาก็คือชา

 

ถูกครับ เห็นด้วย แต่ไม่ชอบใครบางคนในนี้จังเลยครับ เคยเห็นไปด่าคนอื่นด้วย(ไม่ใช่คุณนะ) ว่าคนอื่นขี้โม้ แต่ตัวเองกลับมาสอนวิธีปฏิบัติให้คนอื่น น่าขันสิ้นดีครับ แต่ผมก็ปล่อยๆไปครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กรรมจากการว่าผู้อื่น มีนรกเป็นที่ไปอยู่แล้วครับ ผมไม่ขอเอ่ยนะครับ เดี๋ยวพอเค้ารู้ตัวเค้าก็จะมาว่าผมเอง ส่วนผมก็เฉยๆครับ ผมว่าเค้าเองก็ปฏิบัติได้ไม่ดีเท่าไหร่นัก ลุ่มๆดอนๆ หรือปฏิบัติแต่ยังอมกิเลสไว้อยู่เยอะ ผมเองก็จะไม่สนใจเค้าหรอกครับ ผมวางอุเบกขาเป็น จนบางคนจากนักปฏิบัติ ก็สู้การวางอุเบกขาของผมไม่ได้ สติแตกไปเลยก็มีเพราะทนการยั่วโมโหอันเฉยชาของผมไม่ได้ 555 ดีแล้วครับ ถูกแล้วครับ ความคิดเห็นของคุณ

 

เจ้าของกระทู้ไม่ต้องคิดในแง่อื่น เจ้าของกระทู้ต้องทำความรู้จักกับสติ ระลึกรู้ปัจจุบันให้เป็นก่อนแล้วมาปฏิบัติสมาธิกรรมฐาน ก็จะได้ความเป็นสมาธิที่สมบูรณ์พร้อม
อนุโมทนาครับ

[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]สติ สมาธิ ปัญญา[/FONT]
[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]ทั้ง 3 อย่างนี้แยกกันไม่ได้[/FONT]
[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]ครั้นไม่มีสติ ก็ไม่มีสมาธิ[/FONT]
[FONT=Angsana New, AngsanaUPC]ไม่มีสมาธิ ก็ไม่มีปัญญ[/FONT][FONT=Angsana New, AngsanaUPC]า <O</O<O</O[/FONT]<O</O<O</O<O</O<O</O<O</O<O</O​

สติ - สมาธิ - ปัญญา ทั้ง ๓ อย่างนี้มันแยกกันไม่ได้ ครั้นไม่มีสติก็ไม่มีสมาธิ ไม่มีสมาธิก็ไม่มี ปัญญา มันต้องอยู่ในนั้นแหละ พิจารณาให้ถี่ถ้วน พิจารณาแน่วแน่ลงในเฉพาะสิ่งเดียวแล้ว อารมณ์อื่นไม่มาแทรกซึม มันก็เกิดปัญญาความรู้ความฉลาดขึ้นมา ไม่ใช่ว่าปัญญาจะเป็นกลุ่มเป็นก้อน เป็นหมู่เป็นพวกอย่างนั้น มันให้รู้ในนั้นเอง มันให้แน่วแน่ในนั้นเอง ความรู้จริงเห็นจริงอันนั้นเรียกว่าปัญญา
คำกล่าว ของหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

 

ต้องฝึกให้มาก ๆ แบบถูกวิธีมีอาจารย์ คอยแนะนำ จิตคนเราไม่เหมือนกันเลย นิมิตรมากมาย หลังออกจากสมาธิบางครั้งก็เห็นในสิ่งที่ไม่อยากเห็น พอเจอจริงๆ สติแทบแตก ต้องแผ่เมตตาให้ ทีนี้ผมเข้าใจแล้วว่า ทำไมหลังออกจากสมาธิต้องแผ่เมตตาทุกครั้ง

 

เคยได้ยินมาว่า จะปฏิบัติภาวนานั่งสมาธิ(ทุกประเภท) ควรมีศีลบริสุทธิ์ก่อน
เพื่อมีสติรักษาจิตตนไว้ จะปลอดจากจิตวิปลาส หรือเกิดจิตวิปลาสก็จะรู้ตัวได้
ทัน ศีลก็ต้องรักษาตามสถานะ เช่นพระจะต้องรักษาศีล227ข้อ ให้บริสุทธิ์ไว้
เนืองๆ ถ้าศีลทะลุ ศีลด่างพร้อย กิเลสจะเข้าแทรกได้ง่าย ยิ่งมีสมาธิสูง มีพลัง
จิตสูง กิเลสก็มีกำลังแรงและวิจิตรพิศดารมากตามไปด้วย เมื่อสมาธิปราณีตขึ้น
ความบริสุทธิ์ของศีลก็ยิ่งจำเป็นเพื่อรักษาจิตใจให้ปกติ นอกจากศีลแล้ว ยัง
ต้องดำเนินตามมรรคมีองค์8 ก็จะเป็นทางเดินแห่งสัมมาตามที่พระพุทธองค์
ทรงชี้ทางชอบไว้

ยิ่งทรงสมณเพศ การรักษาศีลให้บริสุทธิ์ยิ่งจำเป็น เพราะอาศัยผ้ากาสาวพัฒน์
ดำเนินชีวิตอยู่ เป็นเนื้อนาบุญที่เขาชาวบ้านกราบไหว้

ศีลเป็นเหมือนเขื่อน ถ้าน้ำเชื่ยวมีกำลังแรง แต่เขื่อนไม่ดี น้ำจะพังเขื่อนออกมาได้
ยิ่งเจอเขื่อนที่มีรู ทะลุ ยิ่งพังเร็ว

 

เมื่อจิตตั้งมั่น ปราศจากนิวรณ์ นุ่มนวลควรแก่งาน จิตย่อมน้อมนำไปใช้ได้หลายทาง อย่างคนที่คุณรู้จักผมว่าเค้าก็ฝึกได้ในระดับดีทีเดียว เพียงแต่ว่าการนำไปใช้นั้นเค้านำไปใช้ในทางอะไร เพื่ออะไร หันเหเข้าสู่งานวิปัสสนาหรือไม่ ผมว่าประเด็นนี้มันอยู่ที่จะเอาจิตที่เป็นสมาธิไปใช้ทำอะไรมากกว่าเนาะ ฝึกอะไร ฝึกอย่างไร ฝึกเพื่ออะไร นี้เป็นปัญญาขั้นต้น เหมือนกับเราวางโครงสร้างของงานเอาไว้ แล้วค่อยศึกษาไปเรื่อย ๆเนาะ เกษมในธรรมจ้า...

 

ผมก็เข้าใจอย่างนั้นเลยครับ
เมื่อจิตรู้จักสมาธิดีแล้ว จิตนิ่ง และจดจำสภาวะเข้าสมาธิได้ดีแล้ว
ก็ควรแก่งานได้ หรือ พร้อมที่จะรับรู้ได้
ไม่ว่าจะในแง่ของการศึกษา หรือทางธรรมโดยตรง

ซึ่งจะว่าแล้วโครงสร้างของธรรมะ ที่เน้นหนักในเรื่องของสัจจธรรมทั้งปวงนั้น
ก็มีลักษณะคล้ายคลึงกับโครงสร้างการศึกษาตั้งแต่ชั้น อนุบาลจนถึงระดับอุดมศึกษา
แต่ประเด็นในการนำเสนอก็แล้วแต่ว่าสนใจเรียนในด้านใดเท่านั้นเอง
เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในองค์ความรู้ความเข้าใจนั้นๆ
และใช้ให้เข้ากันให้เหมาะสมกัน อย่างลงตัวตามภาวะการณ์หรือสถานการณ์นั้นๆ


ขออนุโมทนาครับ สาธุ

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของทุกๆท่านมากน่ะครับ
ขออนุโมทนาครับ

 

ในเรื่องของการฝึกหัดสมาธิ

- ไม่ไปบังคับจิต
- ไม่ไปคาดคั้น ว่าต้องให้เป็นไปอย่างที่เราอยากได้อยากเป็น
- ไม่ส่งจิตออกไปรู้เห็นเรื่องราวของคนอื่น หรือสิ่งภายนอกกาย-ใจเรา

ถ้าหลีกเลี่ยงสิ่งที่บอกได้ ร่างกายจะไม่พิกล พิการเพราะการฝึกสมาธิ ส่วนจิตใจก็จะไม่บ้าหรือเกิดสัญญาวิปลาส

 

ก่อนนั่งสมาธิ เราใช้วิธีกราบพระหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ
แบบว่าเพื่อเป็นกำลังใจจะได้ไม่กลัวและขอให้ท่านช่วยดูแลเรา
อย่าให้เกิดอันตรายหรือทำให้มีสิ่งมาทำให้ตกใจในขณะนั่งหน่ะqsqu