ช่วยตอบปัญหาการเพ่งพระพุทธรูปสีฟ้าทีครับ

1.ถ้าเราฝึกมองพระพุทธรูปมองแบบไม่หลับตาคือเพ่งมองไปเรื่อยๆอย่างนี้จะเกิดฌาณได้ไม้ครับ
2.ถ้ามองพระพุทธรูปสีฟ้าจะเหมือนกับเราฝึกกสินสีฟ้าไปในตัวเลยหรือเปล่า
3.ผู้ที่ฝึกนั่งสมาธิจนเกิดฌาณแล้วก่อนที่ท่านจะนั่งสมาธิท่านตั้งอารมณ์อย่างไรครับเวลานั่งสมาธิปล่อยอารมณ์ไปตามสมาธิแบบสบายๆหรือตั่งใจจดจ่อกับการกำหนดลมหายใจเข้าออก
4.เวลาผมนั่งสมาธิไปสักพักหนึ่งจะรู้สึกชาตรงมือบ้างเท้าบ้างแต่ไม่ปวดรู้สึกเหมือนเบาไม่มีความรู้สึกเหมือนตัวจะแข็งๆไงก็ไม่รู้คือมันนิ่งกว่าตอนก่อนจะนั่งใหม่ๆอาการอย่างนี้คืออาการที่จะกำลังเข้าฌาณหรือเปล่าครับ
5.การเพ่งสีฟ้าจะทำให้อารมณ์เย็นได้เหมือนกับการเพ่งน้ำหรือเปล่าครับ
ผมก็นั่งสมาธิมานานแล้วนะครับแต่ว่าผมก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับการนั่งสมาธิซักเท่าไหร่ คือไม่รู้ว่าที่นั่งๆอยู่นี่เราทำถูกต้องหรือตั้งอารมณ์ถูกต้องหรือเปล่า
ขอบคุณครับ(f)

 

(bb-flower
1 ได้จ้ะ ถ้าจิตเกาะ
2 กสินสีฟ้า ไม่มีหรอกจ้ะ แต่ถ้าฝึกเพ่งมองแล้วจำภาพพระได้ กสินเกิดแน่จ้ะ แต่จะเป็นกสินอะไรนั้นถ้าทำถึงก็รู้เองแหละจ้ะ
3 ตั้งไว้ในอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งก็ได้จ้ะ
4 เป็นอาการของตะคริว+อาการเกร็งของร่างกายจ้ะ
5 เย็นได้เหมือนกันจ้ะ แต่ถ้าเพ่งน้ำได้จะยิ่งเย็นเป็นทวีคูณ เอาดีได้เร็วนะจ้ะ
* ความจริงในเว็ปนี้ มีวิธีฝึกพระกรรมฐานมากมาย ลองศึกษาปฏิบัติดูซิจ้ะ แล้วจะเกิดความเข้าใจขึ้นอีกมาก ถ้าตั้งใจจริง ที่สำคัญลองถามตนเองดูก่อนนะจ๊ะว่า "ปฏิบัติเพื่ออะไร" ถ้ารู้คำตอบแล้วก็ลุยได้เลยจ้ะ

 

1.ถ้าเราฝึกมองพระพุทธรูปมองแบบไม่หลับตาคือเพ่งมองไปเรื่อยๆอย่างนี้จะเกิดฌาณได้ไม้ครับ
ได้ครับ เพราะมองเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็ ลืมนิวรณ์

2.ถ้ามองพระพุทธรูปสีฟ้าจะเหมือนกับเราฝึกกสินสีฟ้าไปในตัวเลยหรือเปล่า
ได้เหมือนกันครับ กสิณสีฟ้าไม่มีในตำรา แต่ว่า มันก็เสกสีเหมือนๆกันแหละครับผมว่า .. ลองทดสอบดู

3.ผู้ที่ฝึกนั่งสมาธิจนเกิดฌาณแล้วก่อนที่ท่านจะนั่งสมาธิท่านตั้งอารมณ์อย่างไรครับเวลานั่งสมาธิปล่อยอารมณ์ไปตามสมาธิแบบสบายๆหรือตั่งใจจดจ่อกับการกำหนดลมหายใจเข้าออก
มีหลายแบบ.. แต่ที่แน่ๆ ท่านเข้าใจอารมณ์การไปสู่ ฌาน 4 .. ซึ่งก็มีหลายทาง หลายแบบตามแต่เหมาะกับสถานการณ์ แต่ที่แน่ๆ "ปล่อยวาง" น่านแหละครับ ..อาศัยการฝึกบ่อยๆจนเข้าใจกว่า "การปล่อยวางของการปฏิบัติ" มันเป็นอย่างไร .. ซึ่งมันเข้าใจในสภาวะตอนมันฝึกนะครับ แต่ก็อย่าบ่นอีกว่ามันลำบากยากเย็น ..
(ข้อแนะนำสำหรับคนอื่นๆ)--->
**คุณไม่ฝึกแล้วคุณรู้ได้ไงว่ามัน ลำบาก ..
**แล้วคุณฝึกไม่ถูกเอง จะมาโทษว่าฝึกไม่ได้ และและจะมาโทษว่าฝึกลำบากยากเย็นก็ไม่ได้อีก
**หลักสำคัญคือ ต้องโทษตัวเองสม่ำเสมอ
**โทษที่กำลังใจเราเถอะ ว่ามันเลว กว่า "ธรรมชาติที่มีให้เข้าใจ"

4.เวลาผมนั่งสมาธิไปสักพักหนึ่งจะรู้สึกชาตรงมือบ้างเท้าบ้างแต่ไม่ปวดรู้สึกเหมือนเบาไม่มีความรู้สึกเหมือนตัวจะแข็งๆไงก็ไม่รู้คือมันนิ่งกว่าตอนก่อนจะนั่งใหม่ๆอาการอย่างนี้คืออาการที่จะกำลังเข้าฌาณหรือเปล่าครับ
ไม่บอกว่าระดับไหน(เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกัน) .. แต่ว่า เป็นอาการของตอนนั่งฝึกนะครับ สังเกตลมหายใจจะแผ่วเบาลง .. นี่แสดงว่า เราฝึกแล้ว จิตและร่างกาย มันสงบลง .. ก็แสดงอีกว่า ฝึกได้ผล ..ขอโมทนาสาธุ

5.การเพ่งสีฟ้าจะทำให้อารมณ์เย็นได้เหมือนกับการเพ่งน้ำหรือเปล่าครับ
ผมก็นั่งสมาธิมานานแล้วนะครับแต่ว่าผมก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับการนั่งสมาธิซักเท่าไหร่ คือไม่รู้ว่าที่นั่งๆอยู่นี่เราทำถูกต้องหรือตั้งอารมณ์ถูกต้องหรือเปล่า
อย่างแรก..ตอนฝึกอยู่ รู้สึกถึงน้ำไหม แล้วเย็นไหม? ก็ดูจิตตัวเองครับ ถามตัวเอง
อย่างที่สอง..การนั่งสมาธิมานาน เท่าๆที่ฟังมา เก็บการฝึกฌาน และ ฌานในอานาปานสติไปได้เยอะเหมือนกันครับ ขอให้ฝึกๆไป แม้จะไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไรมาก การฝึกแล้วจิตสงบ มันก็ดีแล้ว..แต่ถ้าอยากรู้มากกว่านั้น ก็ขอให้ตั้งจิตขอบารมีพระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์ว่า ถ้าหากข้าพเจ้าจะได้รู้จริงๆก็ขอให้ท่านช่วยดลให้ข้าพเจ้าได้ทราบตามความเป็นจริง
อย่างที่สาม... ถ้าตั้งอารมณ์ถูก ..*จิตไม่ตึง*จิตไม่หย่อน*จิตสงบ*ระงับนิวรณ์ได้* แล้วจึงผสมผสาน*วิปัสสนา*เข้าไปครับ

 

ยอดเยี่ยมกะเทียมดองมากเลยว่ะอ้น อิอิ (verygood) (bb-flower

 

ขอบคุณมากๆเลยครับ แต่ก่อนผมนั่งสมาธิก็เพื่ออยากเห็นเทวดานางฟ้าว่ามีสภาพอย่างไรสวยหน้าตาดีอย่างที่คนเขาเล่าหรือเปล่า ก็เลยไปที่บ้านสายลมก็ไม่แน่ใจว่าสัมผัสอะไรได้หรือเปล่าแต่ก็ดีใจครับ ผมเป็นคนราชบุรีครับ อยู่ใกล้เมืองกาญจนบุรีคิดว่าสักวันจะไปวัดท่าขนุนเพราะว่าเวลาบ้านผมไปส่งยางพาราก็ต้องผ่านทองผาภูมิอาจจะแวะไปหาหลวงพี่เล็กไปถามเกี่ยวกับสมาธิ อีก 2 ปีผมก็คิดอยู่ว่าจะไปบวชวัดไหนดีก็เลือกไว้ 2 วัด ไม้ที่วัดท่าซุงก็วัดท่าขนุนครับ ไม่รู้เป็นไรอยู่ดีก็อยากนั่งสมาธิซะอย่างนั้นแต่ก่อนไม่เคยคิดจะนั่งเลยนะครับวัดวาก็ไม่ค่อยอยากจะเข้า พออายุได้14 ปีเกิดอยากอ่านหนังสือธรรมะซะงั้นหละ แล้วก็มาเจอหนังสือกฏแห่งกรรมเข้า อ่านไปเรื่อยไปเจอหนังสือของหลวงพ่อฤาษีลิงดำเข้ารู้อะไรต่างๆมากมายสิ่งลี้ลับต่างๆยิ่งอ่านยิ่งชอบครับ จากแต่ก่อนไม่สนเลยที่จะเข้าวัดตอนนี้ไม่ได้วัดพระใหญ่เป็นต้องไปถวายสังฆทาน จนแม่กับพ่อบอกว่าเดินสายกลางลูกไม่ต้องแคล่งมันมากนักผมก็คิดว่าสิ่งที่ผมทำมันก็พอดีแล้วนะ และมีอยู่วันพ่อประชดผม วันนั้นแม่ผมคุยเรื่องเกี่ยวกับการบวชญาติทางฝั่งพ่อว่าบวชอย่างนั้นทำอย่างนี้มันไม่ถูกต้อง พ่อก็บอกว่าไม่รู้สิ ไปถามลูกแกมันเก่งมันรู้ไปซะหมดแหละผมหละนั่งกินข้าวอยู่ได้ยินก็กินไม่ลงเลย ตอนนั้นผมเริ่มกินมังสะวิรัด(พิมพ์ผิดแน่ๆเลย)ได้2สัปดาห์กว่าๆ โดนแม่กับพ่อบ่นมั่งไปๆมาๆก็เลยต้องเลิกซะ ทั้งๆที่ผมก็บอกว่าทำกับข้าวกินเองได้แม่ไม่ต้องทำให้หลอก แต่แม่ก็ต้องทำให้กินแล้วก็บ่นที่จริงผมก็ดีใจที่แม่ทำให้ผมก็รู้ว่าแม่รักผม ผมสงสารแม่กลัวแม่บ่นจนเสียงหายก็เลยต้องเลิกกินเล่าแล้วก็ขำ ที่จริงก็ไม่มีอะไรมากหลอกครับบ้านผมก็บ้านบุญกันทุกคน แต่ติดขี้บ่นแค่นั้นเองอิอิ ต้องขอบคุณมากๆนะครับสำหรับคำตอบ ที่จริงผมก็อ่านหนังสือเกี่ยวกับการนั่งสมาธิเยอะเหมือนกัน แต่ก็อยากรู้จากปากคนที่เขาฝึกเหมือนๆกันความรู้สึกเป็นอย่างไรแค่นั้นเองครับ

 

ผมก็เป็นคล้ายๆกันครับ เจอหนังสือหลวงพ่อแล้ว วางไม่ลง..ต้องอ่านจนจบทุกเล่มไป(แต่ส่วนมากลืมไปแล้ว)

แต่ก่อนหน้านั้นผมศรัทธาในพระพุทธศาสนามาก หลังจากอ่านชาดก

...จนกว่าจะรู้ตัวเอง ก็โอ้โห โลกมนุษย์สมัยนี้ มันยังทรงธรรมะของพระพุทธเจ้าได้นี่ ผมว่ามันก็โคตรเก่งแล้ว

 

ผมเห็นเด็กยุคนี้เข้าวัดกันเยอะขึ้นนะครับ อย่างผมไปจ.กาญเมื่อวันพุธที่ผ่านมาได้ยินผู้ใหญ่เขาคุยกันเรื่องลูกหนังสือเรียนไม่อ่านอ่านแต่หนังสือธรรมมะกันและช่วงที่ผมไปแดนมหามงคลไปถือศีลอุโบสถที่แดนมหามงคล ส่วนมากจะมีเด็กไปเยอะวัยรุ่นก็มากบางคนบอกกับผมว่าเขาอยู่ที่นี่มา 6 เดือนแล้ว บางคนก็บอกว่าปิดเทอมทีไรก็จะมาอยู่ที่แดนมหามงคลกันหมด เห็นพ่ออุบาสกเขาบอกว่าแม่แดนธรรมที่นี่ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ผมเชื่อครับเพราะรู้สึกได้ว่าแม่อุบาสิกาบงกชมีอภิหารต่างๆให้เรารู้สึกแปลกใจบ่อยๆท่านไม่ได้เอามาโชว์นะครับลูกๆในนั้นบังเอิญเห็นกันเอง อย่างท่านเดินจงกรมนี้แม่บงกชเดินแต่ลูกต้องวิ่งตามเดินอย่างเดียวตามไม่ทันครับ ถ้าใครสนใจลองไปดูสิครับคนส่วนมากที่ไปแล้วกลับมาส่วนมากเขาจะบอกว่ากลับมาค้าขายก็ดีขึ้นมาก อยากโรคภัยเข้าเจ็บมารุมเร้าก็ทุเราหายไป มีพระจากภาคใต้ท่านมาท่านเป็นพระเกจิแต่จำชื่อไม่ได้ครับ ท่านบอกว่าในแดนธรรมนี่กราบต้นไม้ได้ทุกต้นเลยเทวดาทั่งน้าน

 

ก็ศึกษาไปเรื่อยๆครับ...

...หนุกหนานๆ