หรือว่าเป็นการชดใช้กรรมให้กับเขา

ข้าพเจ้าคบหาอยู่กับชายคนหนึ่ง ที่ผ่านการมีครอบครัวมาแล้ว เค้าเลิกกับภรรยาเก่าด้วยเหตุว่าฝ่ายหญิงเป็นคนปากร้าย ด่าบุพการี ชอบไล่สามีออกจากบ้าน และมีลูกสาวที่ต้องเลี้ยงดูร่วมกัน 1 คน
หลังจากเลิกกับภรรยา เราก็คบหากัน ปีแรกก็เข้าใจกันดี แต่ผู้ชายคนนี้ก็กินเที่ยว ใช้เงินไปในทางกามา คบหาหลับนอนกับหญิงหลายคน (ซึ่งมาทราบทีหลัง) ข้าพเจ้ากับเขาเป็นพนักงานที่ทำงานบริษัทเดียวกัน เจอกันเพียงแค่เวลาทำงาน เมื่อเป็นของเค้าแล้วก็ซื่อสัตย์ ไม่คบใครอีก อดทน และเฝ้ารอว่าเค้าจะพาเข้าบ้าน 7 ปีแล้ว ไม่เคยได้ไปเลย เค้าไม่อยากหยุดอยู่กับใคร กินเที่ยวไปวัน ๆ ผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเค้าเอง เพราะเค้าพูดจาดี
เมื่อผู้ชายหรอกแต่คบหา ให้เงิน กินเที่ยวอย่างเดียว ผู้หญิงหลายคนที่คาดหวังจะได้คบหากัน เป็นแฟนกันมันไม่ใช่ เมื่อไม่ให้เงิน ผู้หญิงก็ไปกันหมด บางคนเค้ารักมาก ทิ้งไปเค้าก็เสียใจคิดแค้น ทำร้ายตัวเองก็มี
เค้าไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของใคร ใครรักเค้ามากยังไง เค้าไม่สน วันนึงใครอยากไป ก็ไปให้หมด เค้าจะอยู่คนเดียว กับลูกสาวของเค้า (เป็นเพราะกรรมที่ทำกับผู้หญิงหรือป่าว ลูกสาวท้องและต้องแต่งงานตั้งแต่อายุ 15 คลอดลูกแล้วไปเรียนต่อ) ใช่ว่าชีวิตเค้าจะมีสุขเสมอไป ด้วยว่าเค้าเป็นเสาหลักหาเงินเลี้ยงครอบครัว ไม่ว่าเค้าจะทำอะไร ไม่มีใครกล้าที่จะพูด เค้าปากร้ายด่าว่าดูถูกเหยียดหยาม ด่าพ่อแม่ข้าพเจ้าทั้งที่ไม่เคยรู้จักกัน ด่าไปถึงโตครตระกูล ซึ่งเค้าไม่คิดบ้าง ตอนที่เค้าเลิกกับภรรยาเก่าเพราะอะไร แล้วเค้าก็มาทำอย่างนี้กับคนอื่น ตลอดเวลา 7 ปี มันแทบจะทนไม่ไหวหลายครั้ง ข้าพเจ้าหักห้ามใจที่จะเลิกติดต่อ แต่เค้าก็ยังติดต่อมา ตัดใจไม่ได้ซะที ฝากเงินจ่ายค่านั่นค่านี่ตลอดเวลา นี่มันก็เจ็บปวดมานานแล้ว ร้องไห้เกือบทุกวัน คาดหวังอยากมีคนรักที่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนคู่อื่นๆเค้า เก็บกดเป็นความแค้น อาฆาต กับสิ่งต่างๆทั้งกาย วาจา ที่เค้าทำร้ายเรา
ข้าพเจ้าคิดว่า เราคงไปทำกับเค้าไว้ชาติที่แล้วเค้าจึงมาทำคืนก็ได้แต่หวัง ว่าจะหลุดพ้นไปจากกัน ไม่เสียใจ ไม่รอคอยความรักจากเค้า ไม่คาดหวังว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันอีก มัวแต่รอ รอ เพราะเห็นเค้าไม่มีใคร มีทางจะแก้ให้หลุดพ้นจากกรรมนี้ไหมคะ

 

หมั่นเจริญสติน่ะค่ะ เมื่อคิดว่าเป็นการชดใช้กรรม ก็มิใช่ก้มหน้าก้มตายอมรับไปทั้งแบบนั้น หากแต่ต้องใช้ปัญญาคู่กันไปน่ะคะ นัทเองยังด้อยปัญญา หากแต่อยากจะแนะนำตามแต่พอมีความรู้ ลองใช้สติระลึกดูน่ะคะ ว่าคุณรออะไรอยู่ค่ะ สิ่งที่คุณรอจริงๆหาได้จากข้างกายหรือเปล่า ความรัก จากพ่อแม่ มีเสมอ ตลอดเวลาน่ะคะ ไม่ต้องรอคอย นัทเชื่อในกรรมดีที่เราระลึกรู้กับบุพการีค่ะ หมั่นดูแลรักท่าน เจริญท่านไว้เสมอ คุณจะพบเจอแต่สิ่งดีๆน่ะค่ะ กรรมใดเมื่อรู้และยอมรับ จักต้องใช้ปัญญา ใช้สติในการแก้ค่ะ เมื่อคุณได้เข้ามาในเว็บพลังจิตนี้ คุณก็จะพบเจอเพื่อนธรรมดีๆๆมากมายค่ะ สาธุค่ะ

 

ผลที่ได้รับ เกิด จากเหตุ และปัจจัย ของการกระทำ ถ้าเราเคยทำให้พ่อ แม่ ทุกข์

และเจ็บช้ำ น้ำใจ ด้วยเจตนาและไม่เจตนาก็ตาม จะด้วยพลั้งเผลอก็ตาม

จะทำให้เราได้รับทุกข์ จากความรัก คนที่เรารัก คงเคยจะได้ยิน ความรักทำให้คน

ตาบอด ทำความดีควรทำกับบุคคลที่สมควรทำ ถูกเวลา ถูกสถานที่

ไม่สมควรทำกับคนที่ไม่เห็นคุณาค่า เสียเวลาเปล่า

และก็ขอให้รักตัวเองให้มากๆ กลับมามองตัวเองเยอะๆ

สวดมนต์ ทำสมาธิ แผ่เมตตา ให้กรรมนายเวร ให้กับคนรัก ที่ทำให้เราทุกข์

ต้องให้ด้วยใจจริงๆไม่โกรธและอาฆาต ให้ด้วยความรักเมตตา ปารถนาดี

จะได้ผ่อนหนักเป็นเบา

ขออนุโมทนาให้คุณ อชิสา เกิดดวงตาเห็นธรรมด้วยเทอญ...สาธุ

 

ใครที่ไม่เคยมีความรัก..ย่อมไม่รู้พิษแห่งรักนั้น
"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"

เป็นกำลังใจให้นะคะ
การศึกษาธรรมะ จะทำให้เราเข้มแข็งและรู้เท่า รู้ทันกิเลส

 

เห็นด้วยกับหลายๆท่านนะครับ ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น
ที่น่าจะทำคือมีสติและพิจารณาครับ

หากจะแก้ไขอะไรให้แก้ที่ตัวเราเองก่อน พิจารณาจากตัวเองก่อน อย่าคาดหวังที่จะให้ผู้อื่นหรือคนรอบข้างเปลี่ยนไปอย่างทีเราต้องการ(ก็อาจเป็นไปได้ แต่มันเป็นเรื่องที่คาดไม่ได้เลย เพราะผมว่าคนเราก็มีกรรม มีปัจจัยต่างๆกัน)


มีสติให้รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ สิ่งที่เรามุ่งหวังสูงสุดคืออะไร ความสุขจริงๆคืออะไร คุณต้องการอะไร

เท่าที่ดู รู้สึกคุณจะพิจารณาแต่คนรักของคุณเป็นหลัก พิจารณาถึงแต่สิ่งที่เค้าทำ เคยทำ กำลังทำ สถานะของเขา คนรอบกายเขา (สังเกตจากบทความนะครับ เก็บรายละเอียดได้ดีมาก)

คาดหวังจากสิ่งต่างที่อยู่นอกเหนือตัวเอง นอกจิตตัวเอง

ตอนนี้จากความรัก ความหวังของคุณ ทำให้มีความรู้สึกอื่นๆตามมา กลายเป็นการต้องทน เจ็บแค้น เจ็บใจ อาฆาต ฯลฯ สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นล้วนเกิดที่ใจของคุณเอง การแก้ไขผมว่าไม่ใช่การลืมเลือน หรือเก็บกด หรือเลิกกับเขาไปเลย แต่คุณต้องทำความเข้าใจ ยอมรับ พิจารณาตามความจริงเมื่อคุณโกรธ หรือเสียใจ หรือแค้น รู้สึกให้ทันพิจารณาความรู้สึกเหล่านี้ตั้งแต่มันเริ่มเกิด จนมันดับไป มองเฉยๆ ไม่ต้องผสมโรง แค่รู้ว่ามันเกิดขึ้นมา แล้วจะรู้ว่ามันไม่คุ้มเลยที่จะมีความรู้สึกเหล่านี้

สิ่งต่างๆที่มากระทบเป็นปัจจัยภายนอกเป็นเรื่องภายนอก เราหยุดสิ่งกระทบไม่ได้หรอกครับ แต่เราต้องรู้เท่าทันสิ่งต่างๆที่มากระทบ

ไม่ว่าคุณจะยังคบกับเขาอยู่ หรือเลิกกับเขาไปแล้วก็ตามคุณจะมีความสุขหรือความทุกข์ ก็เนื่องด้วยตัวคุณเอง จิตของคุณเอง

คุณจะรู้ได้อย่างไรเมื่อคุณเลิกกับเขาไปแล้ว คุณอาจจะเจอคนที่ดีกว่าเดิม แย่กว่าเดิม หรืออาจจะเจอคนแบบเดียวกันอีกก็เป็นได้นะครับ

ขอให้มีสติ ทำใจให้เข้มแข็ง ผมว่านี่ก็เป็นแค่บทเรียนหนึ่งในชีวิต ในวันหน้าเราอาจเจอสิ่งที่เลวร้ายมากกว่านี้อีกก็ได้
ถ้าคุณคิดที่จะรัก หรือจะให้อย่างน้อยก็ขอให้ใจคุณเป็นสุขเมื่อได้ทำสิ่งเหล่านั้นแล้ว ให้เป็นสิ่งดีๆ เป็นบุญเป็นกุศล อย่าเจ็บแค้น หรืออาฆาตหรือต่อเวรต่อกรรมกันอีกเลยนะครับ แล้วพอถึงจุดๆนึง ผมว่าคุณก็จะรู้เองแหล่ะครับว่าจะพอเมื่อไหร่ จะตัดสินใจอย่างไรอยู่ที่ตัวคุณเอง
ไม่ได้บอกให้คบต่อ หรือเลิกนะครับ แต่คุณจะตัดสินใจหรือทำอะไรให้มีสติ
(ผมก็ด้อยประสบการณ์นะครับอาจพูดอะไรผิด มั่วๆซั่วตามประสา หวังว่าคงช่วยได้บ้าง)

ที่ต้องทำคือรักษา และประคับประคองจิต ใจของเราให้ผ่องใสต่างหากล่ะครับ

 

เป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญ ทุกอย่างล้วนมาจากเหตุนะคะ เรามีหน้าที่สร้างกุศล หมั่นทำความดี สวดมนต์ แผ่เมตตาให้เค้า และขออโหสิกรรมต่อกัน บ่อยๆนะคะ เราให้อภัยเค้าไป ไม่ต้องสนใจว่าเค้าจะเป็นอย่างไร ถึงยังไงเค้าก็หนีกฏแห่งกรรมไม่พ้น สำคัญที่ตัวเราอย่าเอาตัวเองไปผูกกรรมต่อนะคะ

ขอให้เข้มแข็งอดทน ต่อความทุกข์และอุปสรรคต่างๆนะคะ รักโลภโกรธหลง ล้วนเป็นกิเลส ถ้าเรามีสติ เฝ้าดูความรู้สึกต่างๆอย่างเข้าใจ เราก็จะไม่ทุกข์กับมันนะคะ สู้ต่อไปค่ะ ^^

 

หนักนะ รักนี้น่ะ
วางมั๊ย.. เก็บไว้รักตัว รักพ่อรักแม่ รักคนที่เค้ารักเราดีกว่า
วางยาก - ไม่หมายถึงวางไม่ได้นะจ๊ะ วางเถอะ
เอาใจช่วยจ้ะ