เถียงกับท้าวกุเวรท้าว ท้าววิรูฬปักษ์ ได้ไป สวรรค์ชั้น ยามา!!!

หัวความ... บทความจริงทุกอย่างไม่ได้สร้างเรื่องมา!!!!

เดิมทีนั้นข้าพเจ้าก็นั่งสมาธิทุกวันอยู่แล้ว แต่ได้ถึงแค่ ฌาน2 ไม่เคยได้ถึงฌาน3หรือ4 เพราะ ข้าพเจ้ายังติดซึ่งกิเลศ และ นิวรณ์ ไม่หมด....
เมื่อคืนมานี้ ข้าพเจ้า ได้นั่งสมาธิเหมือนปกติทุกวัน เพื่อ ปราถนาได้ซึ่งฌาน4
แต่เรื่องข้าพเจ้าที่กำลังจะเล่ามานี้ เป็นเรื่องจริงทุกประการ และเล่าเป็น วิทยาทาน แก่ผู้ที่มาอ่าน เพื่อที่จะเข้าใจ และมีกำลังใจปฏิบัตติ ต่อไปภายภาคหน้า...

เมื่อคืนมานี้ข้าพเจ้าได้นั่งสมาธิเหมือนทุกวัน ตั้งแต่เวลา 2ทุ่มถึงตี1 ทุกวัน เพื่อที่จะปราถนา ถึงฌาน4ซึ่งนิพพานและจิตใจตัดจากกิเลส โดยสิ้นเชิง(ตอนนี้ยังฌาน2อยู่ครับ)
แต่เมื่อคืนนี้เกิดอาการท้อครับ..... แล้วเลิกทำคิดไปต่างๆนาๆ ว่า"ทำไมเรานั่งทุกวันมาเกือบจะ6เดือนแล้วทำไมไม่ถึงฌาน4 สักทีเริ่มเบื่อแล้ว ไม่ต้องทำไรมันทั้งสิ้นแล้ว เบื่อหมดกำลังใจ....เลิก" แล้วก็คิดน้อยใจบ่นไปต่างๆนาๆ จนเลยเถิดไปถึง ท้านกุเวร(ท้าวเวสสุวรรณ)ท้าววิรูฬปักษ์ ว่าทำไมท่านไม่ช่าวยท่านบ้าง คิดด่าท่านก็แล้ว
แต่...เป็นเพราะไรไม่ทราบอยู่บ่นไปบ่นมาก็เกิดอาการง่วงหาวอยากนอนก็นอนไป...
แต่อยู่ดีๆ...เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น..เกิดนิมิต ครับ..
แต่ในนิมิตนั้น ท้าว กุเวร และท้าว วิรูฬปักษ์ ท่านมาหา เดินกระทืบท้าวมาเลยครับ(ใน นิมิต)
(ผมจะพิมพ์ตามในนิมิตให้ตรงที่สุดนะครับ ถ้ามีคำหยาบคายก็ขอ เว้นให้ด้วยหละกัน เพราะผมพิมพ์ตามความจริง ที่รู้และได้ยินมาครับ)
แล้วท่านก็พูดขึ้นว่า
"คนอย่างมึงทำตัวอย่างนี้ไม่เจริญหรอก"(ที่จริงในนิมิตท่านพูดภาษาเหนือครับ ท่านพูดอย่างงี้จริงๆ!!! แต่กลัวท่านผู้เจริญทั้งหลายจะอ่านไม่ออกอเลยเอาภาษาราชการแทน) แปลกเหมือนกัน!!!
ผมก็คิดว่าใครว่ะมาพูดมึง-กูกับเรา รวยซะด้วย(เพราะในตัวท่านมีแต่เครื่องประดับสวยมากๆ
ผมก็เลยตอบกับไปว่า
"อ้าวคุณเป็นใครครับ พูดอย่างนี้มันหยาบคายนะครับ พูดสุภาพๆหน่อยครับคุณ"
แต่ท่านพูดกลับมาว่า
"กูไม่ได้พูดหยาบคายแต่มึงฟังหยาบคายเอง มึงบ่นอย่างงี้มันร้อนถึงกู กูเลยมาหาเพื่อไถ่มึงให้สว่าง"
เริ่มยั่วความโทสะผมแล้วสิครับ....เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว(ตอนนี้ข้าพเจ้ายังไม่รู้ว่าเป็น ท่านท้าว กุเวร)
ผมก็เลยตอบกลับไปว่า
"อ้าวมึงพูดอย่างงี้ มึงมาต่อยกับกูไหมหละ"(เอาแล้วไงท้าต่อยกับท่านท้าวกุเวรแล้วไง
ท่านก็พูดต่อว่า
" [บ๊ะ ไอนี่สามหาวต้องสั่งสอนเสียหน่อย มึงจะได้ตาสว่างจริงๆ"
ใน นิมิต นั้น ข้าพเจ้าง้างหมัด จะต่อยหน้าท่านแล้วครับ แต่พอ หมัดยังไปไม่ถึงหน้าท่าน มือข้าพเจ้าแหลกเป็นจุณหมด แล้วท่านเอามือมาตีหัวข้าพเจ้าเบาๆ ตัวข้าพเจ้า จมธรณีไปครึ่งตัวครับ!!!(ใน นิมิต) ผมจะขยับขึ้นจากดินมายังไงก็ขึ้นจาก ธรณีมาไม่ได้.....
แล้วท่าน วิรูฬปักษ์ท่านกูพูดขึ้นว่า "พอแล้วท่านกุเวร เค้ายังเด็กอยู่ " ท่านกุเวรจึงหยุด(ถ้าท่านท้าววิรูฬไม่บอกผมคงตายคานิมิตแน่ๆ)
พอได้ยินคำว่าท่านกุเวร หน้าซีดเลยครับ ไม่คิดว่าจะเป็นท่านจริงๆ เพราะรูปที่เห็นปรกติท่านเป็น ยักษ์
แต่นี่ที่ข้าพเจ้าเห็น เป็น ท่านรูปงามมากๆ หล่อมากๆ เครื่อง ประดับสว่างจ้าสวยงามมากๆ ไม่เป็นเหมือนยักษ์เลย
ผมเลยขอโทษขอพายท่านใหญ่เลย เพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ท่านเลย อโหสิให้

ผมก็เลยถามต่อครับ ว่า ทำไมรูปท่านไม่เป็นเหมือนยักษ์ ตามวัด พระแก้ว หรือใน ทีวี เลย?
" คนที่เห็นเราเป็นยักษ์ นั้น เพราะว่า เมื่อ อดิตเค้าเป็นยักษ์ ชาตินี้เป็นคนเลยจิตนาการเห็นเราเป็นยักษ์ เพราะจิตใจคนเดี๋ยวนี้ก็ยักษ์ อยู่ แล้ว" (ท่านพูดเพราะมากๆคนละอย่างจากมึง-กู ต่างจากเมื่อกี้เลย)

ผมเลยถามว่า ทำไม ผมถึง ไม่ สามารถทำฌาน3-4 ได้ เพราะติดแหง็กแค่ฌาน2 เท่านั้น
ท่านก็พูดว่า
"เรายังเด็กเล็กอยู่หมั่นขยันทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก้ได้เอง"(ผมเริ่มงงแล้วครับ คำว่า."เด็ก" )
ผมก็เลยถามต่อว่า
" ผมอยากเห็นวิมานของผมที่สร้างบุญบารมีมาว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง"

"ท่านวิรูฬ จะพาเรา!!" ท่านกุเวรพูด...
แว้บเดียว มาถึงที่หนึ่ง ดอกไม้สวยมากๆ ท้องฟ้าสว่างมากๆ เหล่าคนเยอะมากๆ ประดับแหวนนิณ เครื่องประดับ สวยมากๆ ประดับกันทุกคน สาวๆก็สวยมากๆ น่าจะเอามาทำเมียสักคน....

มาถึงตอนนี้ท้าวกุเวร ท่านไปไหนไม่รู้ครับ...
ก็เลยถามท่านท้าว วิรูฬว่า "
ท่านท้าวกุเวรท่านไปไหนแล้วผมไม่เห็นเลย แล้วที่นี่ที่ไหน?? "

ท่านตอบว่า

" แล้วเราเห็นเค้าไหมละ?เห็นไหม?(เริ่มกวนแล้วไหมหละ) ที่นี่คือ ชั้น ยามา"
ผมก็คิดต่อว่า แล้ว สาวๆพวกนี้เป็นใคร ผมจีบเป็นแฟนได้ไหมหนอสวยๆทั้งนั้น(กิเลสเริ่มกินอีกแล้ว)
อยู่ดีๆท่านก็พูดว่า
"เค้าไม่สนใจเราหรอก เพราะยังเด็กเล็ก"(รู้อีกว่าเราคิดอะไร งง กับคำว่าเด็กเล็กครั้งที่2)

ผมก็พูดว่า " ข้าพเจ้าอยากเห็นวิมาน บ้านของข้าพเจ้า พาไปดูได้ไหม?"
"ได้" ท่านตอบ..
แล้วท่านก็พาไปดู.....เห็น..แล้วครับ บ้านของผม สวยมากๆมีแต่ เพรชนิลจินดา ส่องแสงระยับระยับไปหมดสวยมากๆ พอเข้าไปดู...เห็น โอ่งน้ำ 1 ใบ
และหมอน1 ใบ ในวิมาน...
เลยถามต่อว่า ทำไม บ้านข้าพเจ้ามีแค่นี้หละ ท่านตอบว่า เราอยากได้ไรเพิ่มก็สร้างมาเพิ่มเองสิ ไม่มีใครเค้าเอามาให้เราหรอก!!!
พอผมดูจนพอใจแล้ว ผมก็บอกว่า อยากไปไหว้ พระเจดีย์ที่ ชั้น ดาวดึงด์
ท่านก็พูดอีกว่า "เรายังเด็กเล็ก"(งงกับคำว่า " เด็ก" ครั้งที่3)
ทีนี้ผมเลยตัดสินใจถามไปเลยครับ กับคำว่าเด็ก...
ท่านก็ตอบว่า" เรายังวเด็กเล็ก หมายถึงบุญกุสล เรายังเด็กเล็กอยู่ อีกทั้ง ร่างกายอายุ เรา แค่ 20 ยังมีโอกาศสร้างกุศส อีกนาน หมั่นสร้างไปเรื่อยๆ ไม่ต้องมากไม่ต้องน้อย เดี๋ยวพอเราโต ก็จะไปดาวดึงด์ได้เอง"
พอฟังแค่นี้เลยแตกฉานเลยครับ กับคำว่าเด็ก

...ท่านหมายถึง บุญกุศล เรายังน้อยอยู่ หมั่นสร้างใว้ ถ้าบุญกุศลเราเยอะ เดี๋ยวเราก็ไปเองได้ หมายถึงรีบทำความเพียรหมั่นสร้างความดี ก็จะเห็น ดาวดึงด์!!!
จากนั้น ก็สดุ้งตื่น แต่ผมไปนอนนอกบ้านครับ ไม่ทราบเหมือนกันว่าผมไปนอนนอกบ้านได้อย่างไร ทั้งๆ ก่อนที่ผมทำ สมาธิ แล้วนอนหลับนั้น ผมนอนบนเตียง แต่ตอนนี้ มานอนกลางดินหน้าบ้านตัวเอง.......อีกทั้งมึนหัวมากๆๆ(ตอนพิมพ์นี้ก็มึนอยู่) มึนที่กลางหัวที่เดียวมึนอย่างเดียวแต่ไม่เจ็บ มึนเหมือนว่า กินสุรา ไป เป็น10ขวด แต่ผมไม่กินสุราครับ...
....ความในนิมิต โดนท่านท้าวกุเวรตบที่หัวตัวจมดิน แต่พอ สดุ้งตื่นมาเจ็บกลางหัวเหมือนใน นิมิตจริงๆ...

ปล.. ถ้า เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผมมานี้ ท่านผู้ใดได้อ่าน แล้วคิดดีทำดี หมั่นทำกุศล ความเพียร ก็ขอ อนุโมทนาบุญ ด้วย ครับ แล้วท่านจะได้เจอ กับ ...บ้าน!!!ที่แท้จริงของท่านเอง
ตดอนนี้ข้าพเจ้าอายุ 20เอง ผมฝึก กรรมฐานมาได้6 เดือนกว่าแล้ว แต่มาถึงขนาดนี้ ก็ถือว่า "เจริญ"

อย่าสงสัยในธรรม ไม่อย่างงั้น ท่านอาจจะโง่เขลา เหมือน ข้าพเจ้าก้ได้..
เอวํ
นิพนํ ปจฺจโย โหตุโนนิจํ

......ขอให้ทุกท่านมีความสุขความเจริญในธรรม....

ถ้าข้าพเจ้าพิมพ์ผิดตกหล่นอย่างไรก็ขอ อภัยด้วย เพราะตอนนี้มึนหัวอยู่ แต่ก็อยากพิมพ์มาเล่าสให้ท่านผู้เจริญได้อ่านศึกษากัน

 

อนุโมทนา สาธุ ครับ
ยินดีที่ได้ประสบพบสิ่งที่ดี ๆ หมั่นฝึกฝนต่อ อย่า ย่อท้อหรือ หมดหวังนะครับ
เรามีเป้าหมายที่จะเดินไปให้ถึง ดีกว่าคนอื่น ๆ ที่ยังไม่เห็นแม้แต่การเริ่มต้น

 

น้องมีบุญเก่าเยอะนะคะ ตอนที่พี่อายู 20 ยังอยู่ห่างธรรมะมากทีเดียว เห็นน้องอายุแค่นี้แล้วมั่นปฏิบัติทุกวันมา 6 เดือน ปลื้มใจแทนคุณพ่อคุณแม่เลยค่ะ ตอนนี้ต้องหันมาดูตัวเองบ้างแล้วว่าทำไมเรายังขี้เกียจอย่างนี้ ต้องขอบคุณบทความนี้นะคะ ทำให้ได้สติขึ้นเยอะเลยค่ะ

อนุโมทนาสาธุนะคะ

 

อนุโมทนาด้วยครับ อยากให้ท่านท้าวเวสสุวรรณมาอบรมสั่งสอนในนิมิตบ้าง เผื่อจะได้มีความรู้เพิ่มขึ้นบ้าง

 

โห.....!!!!

 

ใครบอกคุนเจ้าของกระทู้หรอครับว่าท่าได้ ฌาณ 4 แล้ว
จะตัดกิเลสได้สิ้นเชิงหรือเข้าถึงนิพพาน
เดี๋ยวคนอ่านจะเข้าใจผิดตามไปด้วยนะครับว่า

ถึงฌาน4ซึ่งนิพพานและจิตใจตัดจากกิเลส โดยสิ้นเชิง

ลองหาพุทธพจหรือบทความของพระสุปติปันโนท่านใดที่ใด้กรุณาเทศสอนไว้มาให้ดูประกอบด้วยนะครับ เพราะการคิดว่าเข้าฌาณ4ได้แล้วจะได้นิพพานด้วยเป็นมิจฉาทิฐิ

 

ช่าย

 

สิ่งกระทบใดๆเป็นเหมือนลมที่ผัดผ่าน ผ่านมาแล้วก้ผ่านไปเป็นธรรมดา
นิมิตรใดๆลองหยุดที่ใจไม่ต้องดิ้นรนไม่ต้องต่อสู้เพียงหยุดและตั้งสติขึ้นมันจะหายไปเองกลับมาสู่สิ่งที่เราพิจารนา ดลกเป็นจริงอย่างไรนิมิตรเป็นจริงอย่างนั้น ตันหาก่อเกิดอุปทานก่อเกิดภพชาติชราและมรนะ เมื่อมีความทะยานอยากมันก้ส่งออกไปสร้างอุปทานสร้างภพขึ้น มันก้ดับลงเองตามกำลัง

 

อ่านสนุกดีครับ

นั่งสมาธิตั้งแต่ สองทุ่มถึงตีหนึ่ง ผมนับรวมได้ 5 ชั่วโมง

อะไรจะฟิตขนาดนั้น!!!

ขอให้ได้ฌาณสี่ไวไวนะครับ...

 

สิ่งที่น้องเจอ มันเรื่องเล็กน้อยมากครับ อย่าตื่นเต้นไปครับ

"ทำงานได้เงิน ใช้บนโลกมนุษย์
ทำบุญได้บุญ ใช้ในเทวโลก
คิดดี พูดดี ทำดี ได้ดี เป็นสหายในพรหมโลก
คิดดี พูดดี ทำดี จนเหนือดี-ชั่ว เกิดปัญญาหมดโง่(อวิชชา) สู่สูญตาสภาวะ"

 

http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...วัตถุมงคลรุ่นเก่า-ลป-ญาท่านสวน.215851/page-49

http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...สือ-รูปถ่าย-พระผง-ลป-ญาท่านสวน.209547/page-64

http://palungjit.org/threads/ลูกศิษ...มสร้่างรูปหล่อขนาดเท่าองค์จริง.194481/page-53

 

โมทนาด้วยครับ
แต่อาจจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับฌานและนิพพานไปนะครับ ทําความเข้าใจใหม่หาอ่านธรรมมะบ้างนะครับอาจจะเน้นหลวงพ่อฤาษีนะครับ
พอได้ฌาน4แล้วรีบพิจารณาด้านวิปัสนานะครับ กายตัวเองและคนอื่นก็ดี อริยสัจ ก็ดี คารวาส เป็นได้ถึงอรหันตมรรคนะครับองค์หลวงพ่อบอก

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ ยังมีเวลาสะสมบุญอีกเยอะเลย ตอนนี้มีหมอนแล้ว
มีโอ่งแล้ว บ้านก็สวย
;k06 สาธุ ค่ะ

 

สนุกดีครับ ไม่ต้องเสียงเงินซื้อนิยายมาอ่าน

 

สุขเกินไปก็หลงลืมปัญญาขาดสติ ทุกข์เกินไปก็หม่นหมองอับจนปัญญา ไม่พ้นผ่าน กรรมฐานนั้นใช้ฝึกจิตใจให้กล้าแกร่งเพื่อไม่ให้จิตติดอยู่ในความสุขอันสุดยอดทั้งหลายและความทุกข์อันขืนข่มทั้งหลาย เพื่อให้สิ่งทั้งหลายผ่านพ้นไปได้ด้วย การพิจารณาวิปัสสนา โยนิโสมนสิการ ครับ
อนุโมทนาด้วยครับเจ้าของกระทู้

 

ผมพึ่งมาจริงจังตอน 30 ไม่ได้หวังวิมานในชั้นฟ้า แต่อยากเข้าสู่จิตใจอันสงบ

อยากจะนั่งตอนกลางคืนนานๆเหมือนกัน แต่ทำงานมากๆ
ดึกมากแฟนก็สะกิดให้ไปนอน :'( (ร่ำไห้เฉพาะใน emoticon)
ได้มากสุดไม่เกิน 30 นาที สงสัยจะได้เ่ท่ากับอายุ แฮ่ๆ

ขออนุโมทนาครับ

 

ขออนุโมทนาครับ เก่งจังครับผมก็สักแต่ว่าทำ ไม่รู้ถึงไหนเหอะๆ

 

อนุโมทนาครับ อย่างนาน ผมนั่งได้แค่ไม่เกิน 2 ชั่วโมงเอง ยังอ่อนนัก อายท่านจังนั่งได้ 5 ชั่วโมง และยังมีบางคนนั่งได้นานมากกว่านี้อีก ไปเห็นนรกสวรรค์กันหมดแหระ คงต้องหมั่นให้หนักกว่าเดิม ชีวิตนี้มันสั้นนัก...

 

แล้วต้องทำไงคะถึงจะมีมากกว่าหมอน-โอ่ง ในบ้านของเราเอง

 

อนุโมทนาด้วยครับ ทุกวันนี้ผมนั่งมากสุดแค่ 1 ชม. ครึ่งเองแต่ก็มีสติกับการนั่งตลอด