กราบนมัสการแม่ชี รบกวนขอคำแนะนำว่าควรทำอย่างไรกับชีวิตดีค่ะ

กราบนมัสการ แม่ชีค่ะ
คือหนูไม่ต้องการใช้ชีวิตในทางโลกแล้ว อยากจะอยู่ในทางธรรมอย่างเดียว อยากจะใช้ร่างกายนี้และชีวิตนี้เพื่อช่วยเหลือชีวิตอื่นและอยากใช้ให้เป็นประโยชน์ในทางธรรมมากที่สุด แต่ไม่ทราบว่าต้องทำอย่างไร เพราะยังมีภาระทางโลกอยู่ (มีหนี้สินเงินกู้ยืมเรียนยังใช้คืนไม่หมดค่ะ) และถ้าจะใช้ชีวิตในทางธรรมอย่างเดียวจริง ๆ ก็จะไม่สามารถช่วยเหลือครอบครัวได้ (ด้านการเงิน) แบบนั้นจะถือว่าเห็นแก่ตัวและอกตัญญูหรือเปล่าค่ะ หนูควรจะทำอย่างไรดี หนูไม่มีใจให้กับทางโลกแล้วจริง ๆ มองด้านไหนก็เห็นแต่ทุกข์และเหตุแห่งทุกข์ทั้งนั้นเลยค่ะ และที่สำคัญคือไม่รู้ว่าหนูจะมีเวลาบนโลกนี้อีกนานไหม (หนูไม่ได้กลัวที่จะต้องตายนะค่ะ) ถ้ามีนานพอก็ดีค่ะ จะได้ตอบแทนช่วยเหลือครอบครัวก่อนแต่ถ้าไม่ หนูก็คงเสียดายที่ชีวิตนี้ทำตัวให้เป็นประโยชน์ไม่มากพอ
รบกวนแม่ชีช่วยแนะนำหนูด้วยค่ะว่าควรทำอย่างไรดี
ปล.หนูไม่ได้อกหักนะค่ะ
กราบขอบพระคุณแม่ชีค่ะ

 

ธรรมสวัสดีค่ะ...

ทางโลกและทางธรรมนั้นต้องพึ่งพาเกื้อกูลกันนะ จะเอาทางธรรมอย่างเดียวไม่เอาทางโลกนั้นไม่ได้ อย่างนี้เรียกว่า ไม่เข้าใจโลกแห่งความเป็นจริง
ทางธรรมนั้น คือ ธรรมชาติของโลกที่ทุกคนต้องเรียนรู้ ทำความเข้าใจเมื่อเกิดมาบนโลกใบนี้ คือ
๑.อุตุนิยาม เป็นเรื่องเกี่ยวกับอุณหภูมิ ฤดูกาลของโลกที่เราอาศัยอยู่นี่แหละ เช่นตอนนี้อากาศร้อนมากขึ้นเกิดเป็นภาวะเรือนกระจกเพราะธรรมชาติถูกทำลาย
๒.พีชนิยาม เป็นเรื่องของกรรมพันธุ์ หรือพันธุกรรม
๓.กรรมนิยาม เป็นเรื่องของการได้รับผลของการกระทำ
๔.ธรรมนิยาม เป็นเรื่องของความสัมพันธ์กันของทุกสรรพสิ่ง เรียกว่ามีเหตุจึงมีผลเชื่อมโยงต่อ
กัน และ ๕. จิตตนิยาม เป็นเรื่องเกี่ยวกับจิตที่พระพุทธองค์ทรงเน้นให้คนเรารู้จิตของตัวเองให้ได้ ซึ่งทั้งนี้และทั้งนั้นทุกข้อต้องสัมพันธ์กัน เรียกว่าทางโลกและทางธรรมนั่นแหละ

หนูบอกว่าเบื่อทางโลกอยากมาอยู่ทางธรรมอย่างเดียวนั่นเป็นการเข้าใจผิด เมื่อใจของหนูมีธรรมะคือเข้าใจธรรมชาติดังที่กล่าวมา หนูย่อมต้องประพฤติดีทางกาย ทางวาจาแน่นอน ความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ใจโดยอาศัยกายกระทำด้วยนั่นเอง
หวังว่าคงเข้าใจที่แม่ชีอธิบายมานะ
บุญรักษา / ธรรมสวัสดี

 

หนูเข้าใจที่แม่ชีอธิบายค่ะ กราบขอบพระคุณแม่ชีมากค่ะ