ขอถามเรื่อง กรรม หน่อยครับ !! สงสัยมาก

ขอโทษนะครับ ที่อาจถามมากไปหน่อย

1. ผมทำความสะอาดพระพุทธรูปแล้ว ด้วยความไม่ระมัดระวัง

เผลอทำกรอบพระแตก กับ ยอดพระพุทธรูปหัก (ปูน น่าจะราวๆนี้)

แต่ได้ให้คนอื่นซ่อมแล้ว เนื่องจากตัวเองไม่มีทักษะด้านพวกนี้เลย

คือ ใช้กาวติดยอดพระพุทธรูป ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว

ส่วน กรอบรูปพลาสติกใช้ สก็อตเทปแปะ

ถามว่า เป็นบาปไหมครับ หนักขนาดไหน

2. ตอนเด็กๆ ห้อยพระไว้ แล้ว ชอบนั่งกัดจนกรอบพระแตก น้ำซึม

พระข้างไหน เป็นรอยเพราะน้ำ ต้องให้คนไปเปลี่ยน แล้วต่อมา ก็ทำพระหาย

อีก เพราะ ไม่รู้วางทิ้งไว้ไหนที่บ้าน ค้นแล้วก็ไม่เจอ

ถามว่า เป็นบาปไหมครับ หนักขนาดไหน

3. ตอนตักบาตร มีครั้งนึง ไม่ได้ก้มตอนพระสวด คือ แค่ย่อตัวลงมา

เพราะ ความไม่รู้ จนคนอื่นต้องมาบอก

ถามว่า เป็นบาปไหมครับ หนักขนาดไหน

4. สมัยก่อน พ่อแม่พาไปทำบุญ แต่ไม่ได้ไปเพราะ ติดเกม

กับอีกครั้ง ไปแต่ใจ ทำไปงั้นๆ เพราะ อยากกลับบ้าน

ถามว่า เป็นบาปไหมครับ หนักขนาดไหน

5. ทำไม ทำ กรรม อะไร ถึงตามสนองไวจังครับ

เช่น ทำคนอื่นเสียใจ ภายหลัง ก็โดนแบบที่ทำกับคนอื่นไว้

หรือ ด่าคนอื่น ยังไงสุดท้ายก็ได้รับผลกรรมแบบเดียวกับที่ด่าคนอื่นไว้

สังเกตุ มาหลายเรื่องแล้วครับ แถม กรรม มันตามทันในไม่นานด้วย

ไม่กี่เดือน หรือ 2-3 ปี เอง

ขอบพระคุณทุกท่านมากครับ

 

เพราะไม่เข้าใจธรรมตามจริง เพราะขาดการศึกษาพระธรรมที่เป็นแก่นสารของพระพุทธศาสนา ขาดผู้เป็นบัณฑิตคอยชี้แนะเกี่ยวกับการศึกษาธรรมะอันลึกซึ้ง จึงไม่อาจเข้าใจกรรม อีกทั้งการให้ผลของกรรมเฉพาะเรื่องนี้แล้ว นอกจาก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงตรัสรูได้ด้วยตนเองแล้ว ถือเป็นพุทธวิสัยที่จะล่วงรู้ลำดับแห่งการให้ผลของกรรมได้จริง นอกเหนือจากนั้นแล้ว แม้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า พระมหาเถระผู้เป็นเอตทัคคะต่างๆ หรือ พระอริยเจ้าทุกลำดับขั้น ไม่มีเลยที่ท่านเหล่านั้นจะล่วงรู้เรื่องราวอันเป็นพุทธวิสัยได้ สุดท้ายนี้ขออนุโมทนาแก่คุณผู้สงสัยในกรรม และผลของกรรมอันเป็นบันไดขั้นแรกแห่งการศึกษาธรรมะที่ถูกต้อง สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

ถามน่ารักจังเลยนะครับ
ข้อ ๑ ถึง ๔ ไม่บาปครับ
ข้อ ๕ ไม่น่าจะแสดงผลเร็วขนาดนั้นมั้งครับ อาจเป็นเป็นจังหวะที่ผลจากอดีตชาติแสดงผลนะครับ อย่าคิดมากเลยนะครับ
ชาตินี้คือผล ของชาติที่แล้ว

 

มีความ หิริ โอตัปปะ ถือเป็นหลักที่ไม่ให้คิดทำบาปก็มีจิตเป็นกุศลแล้วครับ ถ้าเมื่อใดที่เรารู้สึกทำไม่ดีก็ไม่ควรจะทำอีก หรือทำบุญทดแทน จิตใจที่ไม่เศร้าหมองจากการทำดีในแต่ละวัน จะเป็นกุศลในการทำการทำงานหรือทำอะไรให้สำเร็จได้โดยง่ายครับ

 

ไม่รู้ ไม่เจตนา ก็บาปครับ

แต่จะบาปน้อยกว่าเจตนา

เหมือนแก้วน้ำใบหนึ่งมียาพิษอยู่

คุณกินไปโดยไม่รู้ว่ามียาพิษอยู่

แล้วคุณจะ "ไม่ตาย" หรอ

ถ้าคุณไม่ตาย = ไม่บาปครับ

*จากนี้ไปขอให้ คุณ Acamannon ตั้งใจปฏิบัติ ตั้งใจทำบุญทำทาน นะครับ

ผมรับรองว่าผลบุญนี้คุณได้อย่างแน่นอนไม่ทางโลกก็ทางธรรม

**อดีตคืออดีต ปัจจุบันคือปัจจุบัน อนาคตคืออนาคต พลาดไปแล้วก็แล้วไป

ให้มันเป็นบทเรียนกับเราอย่างพลาดอีกครั้ง ถ้าทำได้นับว่าประเสริฐยิ่งนัก ^^

อนุโมทนาครับ ^^

 

อดีตคือความฝัน
ปัจจุบันคือความจริง
อนาคต ยังมาไม่ถึงอย่าจับให้มั่นคั้นให้ตาย จะเสียใจภายหลัง



สำหรับอรนะ คิดว่า ตอนนี้เราสำนึกในความกระทำในอดีต ทั้งตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ


เริ่มต้นใหม่วันนี้ เราหันมาสร้างความดี ละความชั่ว


เมื่อรู้ว่าสิ่งใดไม่ดี เราก็ไม่หันกลับไปทำอีก


ไม่อยากให้คุณ Acamannon วิตกกังวล


อยากให้ตอนนี้ วันนี้ ต่อไปนี้ ตั้งมั่นในการทำความดี


แม้ผลของกรรมดี อาจจะตอบสนองคืนช้า


แต่สายลมที่เรามองไม่เห็น ยังไงเราก็สัมผัสได้นะค่ะ คือ เมื่อทำดี ผลที่ได้ คือ เรามีความยินดี สุขใจ ปลื้มใจ



กรรมใดที่ว่าได้รับคืนสนองเร็ว ที่คุณได้เล่าไว้


ดังที่เคยทำคนอื่นไว้และผลคืนสนองเร็ว อรว่าดีนะค่ะ เราได้ใช้กรรมเร็วไม่ติดไปภพภูมิหน้า และทำให้คุณ ยิ่งเกรงกลัวบาป


ไม่มีอะไรสายไปหรอกค่ะ ขอให้มีกำลังใจ และไม่ย่อท้อ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ


คุณพระรักษา เทวดาคุ้มครอง เจ้าค่ะ ^_^

 

อย่าไปนึกถึงเลยครับ บาปก้อช่าง ไม่บาปก้อช่าง(เรื่องมันผ่านไปแล้ว) ทำใจให้สบายๆ ต่อไประวังกาย วาจา ใจ อย่าให้พลาด หรือให้พลาดน้อยที่สุดครับ

 

ข้อ 1 การทำความสะอาดพระพุทธรูปมีเจตนาเป็นบุญ แต่ไม่ระมัดระวังพอโดยไม่มีเจตนาจะทำให้เสียหาย แต่ก็จัดการซ่อมแซมแล้ว การทำอย่างนี้ก็ไม่เป็นบาปหรอกครับ แต่ก็มีวิบาก คือเวลาได้สมบัติที่รักก็มักมีตำหนิเสียหายโดยอุบัติเหตุมาก่อน หรือมาเสียหายในภายหลังเสมอ
ข้อ 2 ก็คล้ายกับข้อ 1 กันครับ แต่หนักกว่า วิบากแห่งการกระทำก็จะทำให้สมบัติเสียหายมีตำหนิเพราะน้ำเป็นต้น ส่วนทำพระหายไม่ถือเป็นบาปใดๆ
ข้อ 3 เวลาตักบาตรเพียงแค่ย่อตัวลงรับพร ก็ไม่เป็นบาปใดๆหรอกครับ แต่เวลาที่บุญส่งผลจะไม่ได้รับความเคารพเท่าการนั่งรับพร เหมือนในหลวงได้รับการก้มกราบด้วยความเคารพอย่างสูงจากข้าราชบริพาร ก็เพราะในชาติก่อนเวลาที่พระองค์ทำบุญได้แสดงความเคารพอย่างสูงมาก่อน ส่วนกษัตริย์ประเทศอื่น ประชาชนเพียงแค่ย่อตัวลงรับเสด็จหรือแค่ก้มศรีษะแสดงความเคารพก็เพราะในกาลก่อนเวลาทำบุญได้แสดงความอาการเคารพมาแบบนั้น
ข้อ 4 พ่อแม่ชวนไปวัดแต่ไม่เต็มใจก็ไม่บาป แต่บุญก็เกิดไม่เต็มที่ แถมเวลาที่บุญนั้นส่งผลก็จะทำให้ไม่ยินดีในสมบัติของตนที่เกิดจากบุญนั้น เหมื่อนเศรษฐีบางคนชอบอยู่อย่างปอนๆ มีของดีๆก็ไม่ยอมกินยอมใช้
ข้อ 5 ก็ดีแล้ว ที่เชื่อเรื่องผลกรรม

 

หากขาดเจตนา กรรมไม่ส่งวิบากครับ
แต่ถ้าทำเพราะความประมาท ก็มีผลนิดๆ เป็นเศษกรรม

 

ซ่อมพระพุทธรูปได้อานิสงค์ซะด้วยครับ

แต่สำหรับเรื่องกรรมตามทันเร็วน่ะ ผมถือว่าเป็นเรื่องดีนะครับ ทำให้เราเชื่อในกรรม เชื่อในบุญ

ฉะนั้นเร่งทำบุญเข้าไว้ แต่บุญอาจจะส่งผลช้าหน่อย ถ้าจะส่งผลให้เร็วต้องใช้วิธีช่วย

คือ 1.ถ้าทำบุญกับพระที่เพิ่งออกจากนิโรธสมาบัติ ทำตอนเช้าจะรวยตอนเย็นเลย

2.ถ้าคุณได้สมาบัติแปดก็ทำแล้วรวยเลย(แต่ถ้าได้ไม่ถึง 8 ทำได้ซักหนึ่งก็ช่วยให้บุญส่งผลไวขึ้นแล้วครับ ยิ่งทำได้มากยิ่งส่งผลไว)

ส่วนวิธีสุดท้าย ไม่ถึงกับบุญส่งผลทันที แต่ทำให้ได้ไวขึ้นคือ ทำบุญแล้วต้องใช้อุเบกขา คือวางเฉยน่ะครับ

ทั้งหมดนี้หลวงพี่เล็กท่านเมตตาบรรยายไว้ ยกเว้นในส่วนที่ผมวงเล็บไว้เท่านั้นครับ

 

อิอิ
สาธุ

 

คุณถิ่นธรรม ในคำตอบ 8 ถือว่าเครียร์ครับ

ไม่มีเจตนา ไม่บาปแต่มีวิบากครับ วิบากนั้นถือเป็นกิริยาที่ต้องรับผลครับ มากน้อยก็ต้องรับครับ

 

สาธุ กราบอนุโมทนากับน้องจ๊อบด้วยนะครับ
ขอให้น้องเจริญทั้งทางโลกทางธรรม นะครับ

 

อนุโทนาด้วยนะครับ ท่านตอบดีแล้วครับ
ท่าน จขกท....ครับ ไม่บาปครับเพราะตอนนั้น ท่านยังเด็กอยู่ นะครับ
ก็ประโยคข้างตอบแทนแล้วนะครับว่า " ชาตินี้คือผล ของชาติที่แล้ว "
มันผ่านไปแล้วนะครับ อย่าคิดมากเลยนะ ยังงัยเด็กก็เป็นเด็กนะครับ( จิตของเด็กไม่ค่อยปรุงแต่งหรอกครับ ไม่มีเจตนา ออกมาจากข้างในลึกๆๆ ) อิอิอิ ไม่มีอะไรต้องบาปและผิดหรอกครับ

 

คนไม่รู้ย่อมไม่ผิดครับ ไม่บาปครับ 1-4 แต่ข้อ5นี่ กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมสนองในไม่ช้า ถ้าหากเราไม่หมั่นทำบุญอุทิสให้เขา คนนั้น ชาตินี้ คือ ผลพลอยได้จากชาติที่แล้ว อย่างที่พี่ ต้นละสุดหล่อบอกเลยคับ อิอิ

เรายังต้องเจอกรรม อะไรอีกเยอะ รีบทำบุญกันเถอะคับ อิอิ

 

ครับผม

 

ตอบเรื่องเจตนา

ขอเสริมความเข้าใจตามหลักพระอภิธรรม ว่าเจตนาเจตสิก เป็นเจตสิกประเภทสัพพจิตตสาธารณเจตสิก เกิดโดยแน่นอนในจิตทุกดวง ฉะนั้น ไม่มีแม้เศษเสี้ยวของวินาทีเดียวเลยที่จะไม่มีขณะจิตใดปราศจากเจตนาอันเป็นตัวกรรม ต่อเมื่อเข้าใจ ถึงจะรู้ถึงประโยชน์องการเจริญสติ เพียงเพื่อระลึกรู้ความเป็นกุศลได้บ่อยขึ้น และลดการตรึกในทางอกุศลได้กว่าผู้ที่มิได้มีปกติเจริญสติปัฏฐาน
และวิปากชาติของจิต มีหน้าที่รับเสวยผลกรรมที่กระทำมาแล้ว ซึ่งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงวิบากได้เลยแม้แต่น้อย เว้นไว้เสีย สร้างกรรมอื่นที่มีอำนาจในการตัดรอนผลกรรมเก่าบ้าง เบียดเบียนการให้ผลของกรรมบ้าง หรือแม้แต่ช่วยเหลือกรรมที่กำลังให้ผลอยู่บ้างตามกำลังของวิบากจิต แต่กิริยาจิต เป็นจิตที่เกิดเฉพาะพระอรหันต์เท่านั้น จึงไม่จัดเป็นจิตที่พึงเกิดกับปุถุชนและอริยบุคคลเบื้องต่ำ 3 มีเพียงจิตกริยาชาติดวงเดียวเท่านั้นที่เกิดได้กับปุถุชน คือ มโนทวาราวัชนจิต