ปรึกษาปัญหาเรื่องทุกข์ใจครับ

สวัสดีครับทุก ๆ ท่าน
วันนี้ผมมีเรื่องไม่สบายใจในที่สุดในชีวิตมาเล่า ระบายความอัดอั้นตันใจ เผื่อว่าทุก ๆ ท่านได้รับรู้เรื่องราวของกระผมแล้วจะช่วยชี้นำทางผมไปสู่ทางสงบ สว่างบ้าง
เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีพี่น้องด้วยกัน 2 คน พี่ชาย 1 คน แต่งงานแล้ว มีหลานสาวตัวเล็ก ๆ อายุเพิ่ง 1 ขวบกำลังน่ารักน่าชังนี่หล่ะครับ
ผมเองแต่งงานมาได้ 4 เดือนแล้ว เรื่องไม่ได้เกิดที่ผมและพี่ชายครับ แต่เกิดกับ พ่อ แม่ผม ผมทุกข์ใจมาก ๆครับ
เรื่องคือว่า พ่อผมเองเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่สุด ไม่ยอมรับฟังใคร ใครว่ากล่าวตักเตือนยังไงก็ไม่ฟัง ขนาดว่า ปู่ ย่า (ปัจจุบันท่านเสียไปหมดแล้ว) ว่ากล่าวอะไรแกยังไม่ฟังคิดว่าแกถูกอยู่ฝ่ายเดียว ใครที่มีความคิดไม่ตรงกับแกคือคนไม่ดี แม่ พี่ชาย พี่สะใภ้ ต่างโดนแกด่า ทะเราะมาหมดทั้งสิ้น ปัจจุบันผมไม่ได้อยู่ที่บ้าน ผมมาทำงานที่ต่างจังหวัด ทุก ๆ ครั้งที่ผมโทรไปคุยกับแม่ เกือบทุกครั้งที่โทรไป จะพบว่าแกโมโห ไม่ทะเราะแม่ ก็พี่ชายอยู่บ่อย ๆ จนปี 2553 เป็นต้นมา แม่คุยให้ฟังว่าพ่อผมเริ่มที่จะอาการหนักขึ้นทุก ๆ วัน ดุด่าว่าแม่ต่าง ๆ นา ว่าแม่ไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ ว่าแม่ไม่สั่งสั่งลูก หาเรื่องทะเราะแม่อยู่เกือบทุกวัน จนมาประมาณต้นเดือน มิถุนายน 2553 นี้ แม่โทรมาหาผมแม่บอกผมว่า "แม่ไม่สบายใจเลย พ่อจะเอามีดฟันแม่" วินาทีที่ผมได้ยินแม่บอก ผมตกใจแทบช๊อกครับ ว่าพ่อทำกับแม่ได้อย่างไร เสียงแม่วินาทีนั้น อกสั่นขวัญหาย พูดแทบไม่รู้เรื่อง ผมทราบได้ทันทีว่าแม่ผมต้องตกใจเป็๋นที่สุดในชีวิต แม่บอกว่า แม่อยู่ไม่ได้แล้ว และไม่อยากจะอยุ่กับพี่อีกต่อไปแล้ว แม่ตัดสินใจหนีออกจากบ้านมาอยุ่ที่บ้านญาติ (ต่างอำเภอกัน) แม่อยู่ได้ 2 3 วันแม่ตัดสินใจหนีออกต่างจังหวัด ไปอยู่กับญาติ เหตุที่แม่หนีเพราะแม่ทนต่อนิสัยของพ่อต่อไปไม่ได้แล้ว แม่กลัวเป็นที่สุด กลัวว่าสักวันหนึ่ง พ่อจะมาทำร้ายแม่ แล้วกลัวผมกับพี่จะทนไม่ไหวกลับไปทำร้ายพ่อต่อ กลัวว่าบาปจะตกมาที่ผมกับพี่ชาย เท่านี้แหละครับที่แม่ผมกลัว
ย้อนกลับไปวันที่พ่อจะทำร้ายแม่ เรื่องที่ทะเราะกันนั้น แม่คุยให้ฟังว่าไม่มีเรื่องอะไรเลย เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ผมได้ฟังแม่ผมเล่าอย่างละเอียดแล้วครับ (ไม่ขออธิบายนะครับว่าเป็นยังไง แปลภาษาอาจเพี้ยน ภาษาเหนือ) มันไม่ใช่เรื่องอะไรเลย มาด่าแม่ ว่าแม่อย่างนั้น อย่างนี้ แม่ก้อเถียงไปหน่อยเดียว เดินมาชกปากแม่ แม่หลบ โดนเข้าท้ายทอย หนีกลับไปจะเอามีมาฟันแม่ แม่เรียกคนข้างบ้านมาช่วย พี่ชายได้ยินรีบวิ่งมาช่วยแม่เอาไว้ ผมได้ฟังแม่คุยให้ฟังแล้วผมเชื่อทุกคำพุดที่แม่คุยให้ฟังครับ เพราะแม่ของผมท่านไม่โกหก ไม่ปั้นน้ำเป็นตัว แม่ผมเป็นคนดี ดีที่สุดครับ
ตั้งแต่แม่หนีออกจากบ้าน พ่อโทรมาหาผมบอกให้ผมบอกให้แม่กลับบ้านไป พ่อจะกลับตัวเป็นคนใหม่ ผมโมโห เถียงไปยกใหญ่อยู่เหมือนกันเลยบอกให้แกกลับตัวกลับใจ ตลอกระยะเวลาที่แกม่ไม่อยู่นี้อยากให้แกคิดไต่ตอรงดูว่าสิ่งต่าง ๆ ที่แกได้ทำมานั้น แกทำถูกต้องหรือไม่ เหมือนกับว่าแกเองยังไม่รู้เลยว่าแกทำผิด โดยอ้างต่าง ๆ นา ว่าแม่ปากร้าย บ้าง สับเปเหระ หวังให้แม่กลับไปอยู่ด้วยดังเดิม แต่แม่ผมก็ยืนยันว่าแม่ไม่กลับแน่นอน
ทุกวันนี้แกเพิ่งทราบว่าแม่ไม่ได้อยู่ที่บ้านเกิด แม่หนีมาต่างจังหวัด ทุก ๆ วันก็สร่างเรื่องต่าง ๆ นา ๆให้ผมอยู่เรื่อย ปั้นเรื่องใส่ร้ายแม่ ก่อนแม่จะหนีมา ผมถามแม่ว่า แม่จะออกมาจากบ้าน แม่มีเงินเท่าไร แม่บอกผมว่ามีอยูประมาณ 7 8 ร้อย เงิน 7 8 ร้อย ต้องมาใช้ชีวิตนอกบ้าน เสื้อมามีมา 2 3 ชุด กับ สร้อย 1 เส้น (50 สตางค์) ผมเลยโอนเงินให้แม่ไป 2500 ให้แม่มีใว้ใช้ส่วนตัว เพราะผมเองไม่รู้จะทำอย่างไร คิดสงสารแม่ที่ต้องเดือนร้อน หนีออกจากบ้านตอนอายุ 56 ปี
หลังจากที่แม่หนีมาอยู่ที่บ้านเกิดของแม่เอง พ่อโทรตามตลอด บอกให้แม่กลับไปคุยกัน โดยให้ไปคุยกันที่บ้าน ห้ามเอาผู้ใหญ่ ญาติพี่น้องมาคุย ให้คุยกันแค่ในครอบครับเท่านั้น โดยแก้ให้ผมรับประกันเอาว่าแกจะไม่ทำอย่างนั้นแล้ว ผมเองไม่รับปากพ่อครับ เพราะผมทราบว่านิสัยที่แท้จริงของแกเป็นอย่างไร
มีอยู่ครั้งหนึ่ง แกโทรไปหาว่า แม่บอกว่าผมให้เงินไป 2พัน พ่อโทรมาทวงเงินที่ผมทันทีครับ ว่าให้แม่ 2 พัน ต้องให้พ่อด้วย 2 พันเหมือนกัน ผมไม่ 2 มาตรฐานครับ ผมให้พ่อไป 2 พัน แล้วผมก็มาคิดครับว่าที่แกจะกลับเนื้อกลับตัวเหมือนที่คุยผมนั้นมันจริงอย่างที่แกคุยหรือไม่ เงิน 2500 ที่ให้แม่ไป ผมเห็นว่าแม่ต้องมาอยู่นอกบ้านอยู่กับคนอื่น ต้องรบกวนเขา เลยให้แม่ใว้ใช้ ทำไมพ่อแกถึงได้คิดแค่เรื่องเงิน ไม่คิดถึงความลำบากของคนอื่นบ้าง
ทุกวันนี้แกจะโทรมาหาผมทุกวัน ปั้นเรื่องต่าง ๆ นานา มากล่อมผมให้ผมเชื่อฟังแก แต่ผมไม่เชื่อแกอยู่แล้ว ตอนนี้เหมือนกันว่าแกเป็นบ้านไปแล้วก้อว่าได้ แม่ผมได้แต่บอกว่าผม พ่อจะว่าอะไรก้อตามอย่าไปเถียงกลัวว่าจะเป็นบาปเป็นกรรม ทำไมแม่ถึงต้องห่วงผม ห่วงพี่ แต่พ่อทำไมไม่สำนึกสักทีว่าแกทำผิดบ้าง หรือว่าเป็นกรรมแต่ชาติปางก่อนที่ผม พี่ชาย แม่ต้องมารับในชาตินี้กันครับ
เรื่องที่พอผมก่อใว้ คุยอีก 3 วันก้อไม่จบครับ ตั้งแต่ที่ผมจำความได้ ว่าแกเป็นอย่างไร ทุกวันนี้ผมเครียด มาก ๆ ครับ สงสารแฟนผม แม่ พี่ชาย พี่สะใภ้ หลานสาวตัวน้อย ๆ ที่ชีวิตต้องมาพบมาเจอเรื่องอย่างนี้ จนบางครั้งผมอยากจะบอกเลิกกับแฟน เพราะกลัวว่าชีวิตของผมจะต้องเจออะไรอีกในวันข้างหน้าทำให้เขาไม่มีความสุข
ใครที่ได้รับทราบเรื่องราวของผม ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ ว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ
ขอบคุณมากครับ

 

ส่วนตัวไม่ประสีประสาอะไรค่ะ แต่มีคำพูดเพียงคำเดียวค่ะ รับแม่มาอยู่ด้วยค่ะ สำหรับเรื่องพ่อก็ปล่อยให้ท่านเป็นแบบที่ท่านเป็นต่อไปแล้วกันค่ะ เพราะถึงจะพูดอย่างไรท่านก็คงไม่รับฟัง สิ่งเดียวที่จะทำได้ในตอนนี้คือเลี้ยงดูแม่ให้ท่านอยู่อย่างสุขสบายพอแล้วค่ะ เรื่องแฟนเรื่องลูกก็เช่นกันค่ะ อย่าให้เขารับรู้ปัญหาเลยเป็นดีที่สุดค่ะ ชีวิตครอบครัวจะได้มีความสุข อย่าเอาปัญหาไปให้คนอื่นรับรู้ น้ำว่าน่าจะเป็นการดีค่ะ แล้วถ้าให้ดีที่สุดคือให้พ่ออยู่ตัวคนเดียวไปก่อนค่ะ เราอยากให้เงินท่านบ้างก็ตามสมควร ไม่งั้นเราจะลำบากค่ะ เพราะเรามีภาระหน้าที่ของเราอีกหลายเรื่อง เคยได้ยินคำที่เขาบอกไว้คำหนึ่ง อะไรน้ำก็ลืมไป จำได้ว่าบัว 4 เหล่านี่แระค่ะ บางคนเปรียบเหมือนบัวที่จมใต้ดินรังแต่เป็นอาหารของหอยปูปลา ยากที่จะโผล่พ้นน้ำได้ค่ะ บางครั้งเวลาอาจทำให้พ่อเปลี่ยนไปได้ และสงบเยือกเย็นลงได้เองค่ะ แต่สิ่งสำคัญอย่าบอกพ่อนะค่ะว่ารับแม่มาอยู่ด้วย ไม่งั้นจะตามมาสร้างปัญหาให้อีกค่ะ

 

ทุกอย่างเกิดจากกรรมค่ะ เห็นด้วยกับคุณน้ำนะคะ ให้รับคุณแม่มาอยู่ ดูแลความอบอุ่นใจแก่ท่าน เราเองมีโอกาสแทนคุณท่านด้วยค่ะ

การให้เงินเพียงอย่างเดียวถือว่า ให้เพียงความสบายทางกาย แต่ทางใจละคะ ท่านยังต้องทุกข์ใจอยู่

ลองดูวัดใกล้ ๆ ที่พักของคุณมีวัดที่ปฏิบัติธรรมหรือไม่ รับท่านมาอยู่ แล้วพาท่านไปปฏิบัติธรรม ทุกข์ทั้งหลายอาจจะคลายลงไม่มากก็น้อยค่ะ

ขอให้ผ่านทุกข์ทั้งหลายไปด้วยดีนะคะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

ให้แม่มาอยู่กับคุณก่อน นิ่งไว้แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น ส่วนเรื่องแฟน อย่าเพิ่งไปคิดมาก อย่าเพิ่งตัดปัญหาโดยการเลิกกัน เพราะส่วนตัวแล้วคิดว่ามันจะทำให้คุณไม่สบายใจไปมากกว่านี้ ใจเย็นๆน๊ะ

 

ลองให้คุณแม่ไปปฏิบัติธรรม นั่งกรรมฐานที่วัดอัมพวันกับหลวงพ่อจรัญดีมั้ย เผื่ออะไรมันจะดีขึ้นครับ

 

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แนะนำครับ ผมรู้สึกดีขึ้นมากเลย
ขอบคุณมาก ๆ ครับ

 

ชีวิตคนเราก็แบบนี้ค่ะ มีทุกข์ มีสุข ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วมีชีวิตเพียบพร้อมทุกอย่างค่ะ สำคัญที่ตัวเราเองว่าเมื่อเจอปัญหาที่ยากแก่การแก้ไข เราจะต้องทำเช่นไร ถ้าเป็นน้ำบางครั้งก็มึนไปเหมือนกัน แต่ขอเพียงนั่งเงียบ ๆ แล้วใช้สติไตร่ตรอง จะค้นหาทางออกเจอเองค่ะ ความทุกข์ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น แต่เมื่อเกิดขึ้นก็ต้องหาทางแก้ไข เขาถึงบอกไงค่ะ ทุกข์อยู่ที่ใดให้แก้ที่ต้นเหตุที่ตรงนั้น ถ้าแก้ไม่ได้ก็ทำให้เต็มที่ที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้ฟันฝ่าปัญหาอุปสรรคทั้งหลายให้ผ่านพ้นไปโดยเร็วนะค่ะ ความกตัญญูเป็นสิ่งที่จะช่วยให้ตัวเราพบเจอแต่เรื่องดี ๆ อย่างแน่นอนค่ะ ไม่มีสิ่งใดที่ยิ่งใหญ่กว่าความกตัญญูต่อพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดค่ะ

 

สิ่งที่เกิดขึ้นถือว่าเป็นกรรมของ พ่อและแม่ ที่ได้ทำร่วมกันมา เราเป็นลูกไม่มีสิทธิที่จะคิด
ว่า พ่อหรือแม่ไม่ดีครับ เพราะจะเป็นกรรมหนักที่เกิดขึ้นกับเรา (ผมเคยอ่านเจอในเวปนี้ ถ้าพ่อแม่ไม่ดีลูกควรทำอย่างไรลองหาอ่านดูนะครับ)

ขอให้อ่านหนังสือเล่มนี้ดูนะครับ เป็นของหลวงพ่อจรัญครับ

 

ขอคั่นรายการ...

"ขอเชิญร่วมลงนะ108 มหาเศรษฐี กับหลวงปู่คำเป็งคลิกดูรายละเอียดที่กระทู้นี้ คลิก

 

เป็นกำลังใจให้พ่านพ้นไปได้ด้วยดีครับ

 

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ให้กำลังใจ แนะนำทางออกให้ผม
ขอให้ท่านทั้งหลายจงพบแต่ความสุขความเจริญ....

 

น่าเห็นใจที่สุดกับปัญหาแบบนี้ เป็นลูกจะทำอะไรแรงก็อกตัญญู แม่เราก็รัก พ่อก็ต้องเคารพ แต่ในเมื่อพ่อขาดสติ คุณรับแม่มาอยู่แต่ย้ายที่อยู่ เปลี่ยนเบอร์ ไม่ต้องรับรู้พ่อคุณดีกว่า เพราะสมัยนี้ต้องคิดให้หนัก เด๋วเกิดขาดสติขึ้นมา สับด้วยมีด ยิงด้วยปืน หรือฆ่ายกครัวแบบในหน้าหนังสือพิมพ์จะทำอย่างไร ไม่งั้นก็อย่างที่เพื่อนๆพูดกันอ่ะนะ ให้คุณแม่ไปปฏิบัติธรรม บวชชีไปเลย รับกุศลเพื่อล้างอกุศลกรรมที่ได้ทำมา ถึงต้องมาพบกันชีวิตแบบนี้ ใช้กรรมแบบนี้ พี่น้องใครออกจากบ้านมาก็เปลี่ยนเบอร์โทรไปเลย ข้ามจังหวัดไปเลยดีกว่า เพราะแบบนี้ให้หาเจอ เราว่า มีฆ่ากันบ้างแน่ๆ เพราะสติไม่มีเหลืออยู่แล้ว น่ากลัวนะ เป็นกำลังใจให้ ขอให้ครอบครัวของคุณจงมีทางออกที่ดี และได้พบกับกุศลกรรมโดยเร็ว ของให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังตามอยู่จงให้อภัยเพื่อเป็นทานด้วยเถิด บุญกุศลใดที่เราได้ทำในชาตินี้ ขอให้ส่งผลให้ครอบครัวของคุณได้รับสิ่งดีๆ สิ่งชั่วร้ายให้มลายหายไปด้วย
สาธุ.....อนุโมทนาบุญ

 

เราเป็นลูกก็ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดนะคะ ดูแลพ่อแม่ให้ดี ถึงแม้ท่านไม่ดียังไง เราก็อาจพูดเตือนท่านได้บ้าง แต่ถ้ายังเป็นเหมือนเดิม ก็คงต้องปล่อยไปตามกรรมนะคะ แต่ก็อย่าว่าท่านให้เป็นบาปแก่เราเลยค่ะ

ทุกอย่างเกิดขึ้นล้วนมีเหตุ ปัญหาของท่านทั้งสองก็คงต้องให้ท่านเคลียร์กันเอง ส่วนคุณก็มีหน้าที่ดูแลแม่ให้ดี อย่าให้พ่อทำร้ายแม่ได้นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้อดทน ตั้งสติ แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ ^^

 

กรณีคุณผมว่ายังน้อยกว่าผมครับ ของผมนี่พ่อจะทะเลาะกับแม่ตั้งแต่ผมเด็กๆแทบจะทุกวันก็คล้ายๆแม่จะทำอะไรก็ผิดไปหมด อยู่อย่างหวาดผวามาจนโต ผมสงสารแม่แต่ก็ถือว่าคงเป็นเวรกรรมกันทั้งครอบครัว ตอนนี้ผมมีครอบครัวแล้ว ก็จะไม่ทำแบบนั้นที่เราเห็นมาตั้งแต่เด็กอีก ทุกวันนี้แม่ แยกกันอยู่กับพ่อครับถามแม่ๆก็บอกว่าสบายใจดีครับ

 

รับแม่มาอยู่ด้วยดีกว่าค่ะ หาโอกาสให้แม่ได้ไปปฏิบัติธรรมบ่อยๆ อย่าบอกพ่อ แต่ก็อย่าทิ้งท่านคอยตามดูอยู่ห่างๆ หากมีอะไรจะได้ช่วยเหลือทัน หมั่นอุทิศบุญให้พ่อ และเจ้ากรรมนายเวรของพ่อเผื่ออาการจะดีขึ้นบ้าง คุณก็ควรมีคนที่รักมีครอบครัวพูดคุยกัน อธิบายให้เข้าใจตามความเป็นจริงตามสมควรหากเห็นว่าสามารถกระทำได้ ยามที่ชีวิตรู้สึกท้อแท้เหนื่อยอ่อน ขอให้ยึดมั่นในธรรมะ และพระรัตนตรัย ตลอดจนตั้งใจคงสติให้มั่นเอาไว้ เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

ก็อย่างที่คุณน้ำแนะนำ นั่นแหละครับดีที่สุด ส่วนตัวคุณอย่าคิดมากเลยครับ ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนมีสติ อีกอย่างถ้าเป็นอย่างที่คุณเล่า แม่คุณเป็นคนที่ประเสริฐที่สุด เป็นแบบอย่างที่ดี บางครั้งเราเปลี่ยนคนอื่นไม่ไ้ด้ แต่ที่แน่ ๆ เราเปลี่ยนตัวเราได้ครับ ให้มองว่าปัญหาของพ่อแม่เรา เป็นบทเรียนที่จะนำมาใช้ในชีวิตคู่ของเรา ภรรยาเรา ลูกเรา จะได้ไม่มีปัญหาเหมือนเรา
ขอให้คุณผ่านพ้นปัญหาไปได้ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

 

แม่คุณน่าสงสารจังค่ะ แต่ก็ปลื้มแทนท่านที่มีลูกดีๆอย่างคุณได้คำแนะนำดีๆแล้วก็รีบไปรับท่านมาอยู่ด้วยเร็วๆนะค่ะอย่าให้ท่านลำบากอยู่อีกเลย ทุกอย่างย่อมมีทางออกขอให้เจริญในธรรมค่ะสาธุๆ

 

จากประสบการณ์จริงในครอบครัวค่ะ

สวดมนต์ แผ่เมตตาให้คุณพ่อและเทวดารักษาคุณพ่อของคุณ ให้เป็นกิจวัตร ถ้าให้ดีให้คุณแม่เป็นคนทำ หรือช่วยๆกันก็จะดีมากเลยค่ะ มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นได้ค่ะ อันนี้ดูจากพ่อกับแม่ของตัวเองนะคะ ช่วงตั้งแต่เด็กจนเรียนจบพ่อชอบกินเหล้าและพอเมาจะชอบหาเรื่องทะเลาะกับแม่น่ะค่ะ ไม่ถึงกับลงไม้ลงมือ แต่ก็เิกิดความรู้สึกอึดอัดเวลาที่พ่อเมาทุกครั้ง พื้นฐานพ่อเป็นคนดี เป็นคนรับผิดชอบสูงและรักครอบครัวมากค่ะ แต่พอกินเหล้าก็จะชอบดุและเครียดและเข้าหน้าไม่ค่อยติด ช่วงหลังพอโตแล้วแม่ไม่มีภาระอะไร ก็จะเข้าวัดปฏิบัติธรรมอยู่เสมอ พ่อก็กินเหล้าเหมือนเดิม แต่ไม่หาเรื่องแม่แล้ว แค่ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆจุกจิก ตามประสา มีแอบทำสวีทให้เราเห็นอีก
และช่วงหลังเวลาแม่ไปทำบุญไหว้พระตามวัดต่างจังหวัด พ่อก็จะไปด้วยตลอด แบบว่าลูกโตแล้วเป็นช่วงพากันไปเที่ยว มีความสุขกันมากค่ะ

ที่นำมาเล่า ไม่ได้เอาพ่อมาพูดให้เสียหายนะคะ พ่อเราไม่ถึงกับพ่อของเจ้าของกระทู้ เป็นเพราะเหล้าทำให้ท่านทำให้แม่ เรา และน้อง อึดอัด แต่อยากให้ลองแก้ปัญหาด้วยธรรมะ น่ะค่ะ ว่ามันมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจริงๆ


เคมีภัณฑ์สำหรับงานก่อสร้าง

 

หลวงพ่อจรัญท่านเคยเล่าทำนองนี้เพราะเป็นกรรมระหว่างแม่กับพ่อของคุณ ทางที่ดีให้แม่คุณให้ไปปฎิบัติธรรมที่วัดนี้แล้วแผ่เมตตาให้พ่อ คุณและทุกครั้งที่กรวดนำ้ อานิสงค์นี้พ่อคุณอาจจะเข้าปฎิบัติด้วยอีกคนได้บุญสองต่อนะค่ะ