อยากทราบ กรรม ที่ทำให้เป็นสิว ผิวพรรณหยาบ

​

ภาพประกอบ : จากอินเทอร์เน็ต

อยากทราบว่า กรรมอะไรคะที่จะส่งผลให้เรามี

ผิวพรรณหยาบ กร้าน แห้ง ไม่ผ่องใส

กรรมอะไรที่ทำให้เป็นสิวเรื้อรังชนิดที่ว่ายาดีขนาดไหนก็ไม่หาย

ดูเป็นอะไรมากมายกว่าคนเป็นสิว

พอใกล้จะหายก็ต้องมีอันให้เป็นอะไรขึ้นไปอีก แล้วก็ไปเรื่อยๆ ไม่หายสักที

ไปหาหมอที่ไหนก็ไม่หาย ยาที่คนอื่นใช้ได้ เราคนเดียวกลับไม่ได้ผล

แบรนด์เนมแพงขนาดไหน หรือยาซองละ10 บาทก็ใช้ไม่ได้ผลกับเรา

ทั้งๆที่คนในครอบครัวไม่มีใครเป็นแบบเราเลย ท้อใจจริงๆค่ะ

หรือตามร่างกายก็มีแต่แผล เลือดหยุดช้า

แผลอะไรหายช้าหมดเป็นหนองเป็นอะไรมากมาย

รู้สึกรังเกียจตัวเองขึ้นทุกวัน

เราก็ดูแลตัวเองดีกว่าคนอื่นๆด้วยซ้ำ

อยากทราบว่าสาเหตุจากการที่เราทำอะไรไปคะ ที่เกี่ยวกับกรรม

แล้วมีวิธีอะไรพอจะแก้กรรมได้ไหมค่ะ



ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ช่วยแนะนำทีนะคะ :'(


ขยายความนิดหน่อยนะค่ะ


ไม่เข้าใจว่าตัวเองเป็นอะไรเหมือนกัน เหมือนพอรักษาอะไรจะหายก็มีโรคมาแทรกอยู่เสมอ

แต่ก่อนไม่เป็นเลย เป็นคนแข็งแรงมาก เป็นนักกีฬา รร. กินอาหารเสริมเยอะ

(คุณพ่อชอบพาไปวิ่งที่สวนรถไฟ วิ่ง1-2รอบ ไม่หยุดก็ทำได้ )

แล้วแต่ละอย่างที่เราเป็น

มันจะไม่เคยมีอาการมาก่อนนะ ล่าสุด

จำได้ว่าตื่นมาเข้าห้องน้ำตอนกลางคืนแล้วรู้สึกว่าแสบที่ผิวหนังคอมาก

ไม่ได้เอะใจอะไร

พอตืนขึ้นมาตอนเช้าอาการยังเหมือนเดิม เลยวิ่งไปดูที่กระจก

แทบกรี๊ดลั่นบ้าน มานเป็นปื้นแดงๆ ใหญ๋เกือบเท่าฝ่ามือ ขึ้นบริเวณลูกกระเดือก

แดงมั่กมากกกกก แล้วผิวตรงนั่น เหี่ยวๆสากๆ หนังลอก คัน เจ็บ แสบ

เวลากลืนน้ำลายมันจะเหมือนฝืนๆ ไม่ค่อยถนัด

ไม่รู้สาเหตุจากอะไร ตอนนี้เวลาออกไปข้างนอก ต้องมีผ้าพันคอ

หรือจะกินข้าวที บางทีต้องรอให้มืดก่อน ไม่งั้นนไม่กล้าออก

ทั้งเป็นภูมิแพ้

แพ้แบบเกือบทุกอย่าง แต่ก่อนทำงานบ้านได้นะสบายมาก

แต่จู่ๆก็มาแพ้น้ำยาล้างจาน แพ้แฟ้บ คันตลอดเลย ผื่นขึ้นแดง ตามแขนตามขาที่โดน

แล้วมีแพ้สบู่ แพ้ยาสระผม แพ้กลิ่นแป้ง แพ้น้ำหอม

คนที่บ้านจะรู้ทันทีว่าเราเข้าห้องนำหรือแต่งตัวอยู่ เพราะเราจะจามไม่หยุดเลย 30-40ที มาเป็นชุด

หรือแพ้อากาศ แพ้ควัน แพ้ฝุ่นแพ้แดด

(พอเจอแดดหน้าเริ่มเหมือนคนเป็นโรค แดงน่ากลัว หรือไม่ก็สิวจะเห่อเว่อร์)

และอีกหลายๆอย่าง สิ่งที่ไม่เคยเป็น อยู่ๆก็มาเป็น

คุณพ่อยังงง เพราะออกกำลังกายกับท่านบ่อย

เขาก็แนะนำให้เราไปออกกำลังกาย เราก็พยายามนะ แต่มันไม่เหมือนเมื่อก่อน

เพราะตอนนี้เราเป็นไทรอยด์ด้วย มันเหนื่อยง่าย ออกกำลังกาย นิดหน่อย ก็ใจสั่นแล้ว

แค่ขึ้นบรรไดตึกสี่ชั้นก็หอบแล้ว

ทุกโรครักษาที่ไหนก็ไม่หายยขาด เหมือนจะดีแต่ไม่ดี

วันๆหนึ่งเรากินยาเยอะมาก

แล้วยาใช่ว่าไปหาแต่ละโรคจะกินได้เรยนะ

พอคุณหมอทราบว่าเราเป็นโรคนู้นโรคนี้ แทนที่ยาจะได้ทุกตัวเหมือนคนอื่น

บางทีก็จะสั่งให้เราแค่ตัวเดียว

แล้วบอกว่า หายช้าหน่อยนะเพราะทานยาได้ไม่เท่าคนอื่น เดี๋ยวกินเท่าคนอื่น แล้วมันไปทำพิษ

เราฟังแล้วเราก็แย่นะ เหมือนจะไปรักษาอะไรก็ไม่เต็มที

ใจอะเต็มร้อย อยากหาย แต่ผิดหวังทุกที

แล้ววันดีคืนดีโรคใหม่ก็ถามหา

ยิ่งเป็นช่วงปีหลังๆ กลายเป็นขี้โรคซะอย่างนั้น

ยิ่งพูดถึงสิว นะไม่ไหวจะเคลียร์มาก เป็นมาตั้งแต่ ป.๓

ตอนนี้ปี๑แล้ว ไม่หายเลย ผิวเสียหมดแล้วเป็นที่มีแต่เม็ดน่าเกลียดน่ากลัว

เป็นหนอง เม็ดใหญ่ เป็นทีเม็ดหนึ่งสามเดือนไม่หาก็มี

เบื่อกับการที่ชอบมีคนมาขายยาให้บ่อยๆ (เกือบทุกวัน ทุกที)

เค้าคงสงสาร แต่ยาเกือบทุกอย่างลองแล้วก็ไม่ได้ผลเลย

แล้วเราเป็นคนชอบแต่งตัว มากๆ แฟชั่นต้องทันตลอด แต่งทีเต็มยศ

แต่ผิวหน้าไม่ได้เลย ตะปุ่มตะป่ำ น่าเกลียด

เคยได้ยินคนนินทาเวลาเดินผ่าน

"หน้าเป็นขนาดนี้ เป็นฉันนะ ไม่ออกมาเดินหรอก อายเขา"

เราได้ยิน ก็แย่นะ ไม่มีใครอยากเป็นหรอก..

กรรมนี้มันหนักหนานัก

 

อันนี้น่าจะเป็นกรณีไปนะ ส่วนมากก็จะฆ่าสัตว์ใหญ่ แล้วก็ฆ่ามามากด้วย มีแต่นั่งสมาธิเท่านั้นแหล่ะที่จะช่วยได้ ไปปล่อยปลาแล้วก็ไถ่ชีวิตโคกระบือประมาณนี้แหล่ะ เราัยังเป็นภูมิแพ้ไม่หาเลย

 

กรรมที่ทำให้ผิวพรรณทราม เป็นสิวหรือโรคผิวหนัง มีสาเหตุหลักๆคือ กรรมถือตัว กรรมล้อเลียนผู้อื่น หรือกรรมที่ทำความสกปรกแก่ที่สาธารณะ ทางแก้ก็คือให้อ่อนน้อมถ่อมตน และหมั่นไปทำความสะอาดวัดวาอารามหรือที่สาธารณะต่างๆ บริจาคอุปกรณ์ทำความสะอาด แล้วอธิษฐานให้พ้นจากกรรมนี้ และอุทิศให้แก่ผู้ที่เราทำผิดพลาดล่วงเกิน

 

โมโหร้าย นินทาผู้อื่น ยกตนข่มท่าน ดูถูกคนต่ำกว่า ฆ่าสัตว์ จิตใจโหดร้าย
.
อันนี้อาจจะไม่เสมอไปนะครับ ทางแก้ไข
.
1. ทำทาน รักษาศีล5 ทำสมาธิภาวนา
2. สวดมนต์ก่อนนอน แล้วทำสมาธิก่อนนอนวันละสัก 15 - 20 นาที
3. เวลาไปทำทาน ที่ไหนก็ตามให้เพื่อน หรือเวลาไปวัด อย่าลืมกรวดน้ำ อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้เรามีปัญหา.......... กล่าวไปเลย
4. นั่งสมาธิขออโหสิกรรม ทำจิตให้นิ่งอย่าสงสัย อย่าหวาดกลัว อย่าวิตกกังวล จิตนิ่งอยู่กับลมหายใจ จากนั้น อธิฐาน สื่อถึงเจ้ากรรมนายเวร ที่ทำให้ข้าพเจ้ามีปัญหา ........... เรื่องอะไรก็กล่าวไป ข้าพเจ้าขอขมาซึ่งกรรมที่ข้าพเจ้าเคยล่วงเกินท่านไว้ ด้วยกาย วาจา ใจก็ดี ตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ขอโทษจากใจจริง ขอให้เจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้ข้าพเจ้ามีปัญหา...........ได้โปรดอโหสิกรรมให้ข้าพเจ้าด้วยเถิด ข้าพเจ้าจะตั้งใจ ทำสมาธิภาวนา อุทิศบุญกุศลให้ท่าน การอโหสิกรรมให้กัน จะทำให้ไม่ต้องเบียดเบียนกัน ไม่ต้องจองเวรกัน ชาติหน้าข้าพเจ้าก็ไม่ต้องจองเวรท่าน ไม่ต้องมีอะไรผูกมัดกัน ขอให้เจ้ากรรมนายเวร ตั้งใจรักษาศีลคือไม่เบียดเบียนกัน จะได้สร้างบารมี เพื่อไปเกิดในภพภูมิที่มีความสุข.....

 

เคยเป็นมาก่อนค่ะ ตอนเป็นเด็กๆ ก็แพ้ยุง เกาๆๆๆจนแผลเต็มขาไปหมด กลายเป็นเด็กขาลาย ตอนหลังคุณแม่ไปหายามาทาให้ก็หาย โตมาก็เป็นสิว รักษามาหลายที่ก็ไม่หาย ยิ่งเป็นมากขึ้นๆแต่เป็นเฉพาะที่หน้า เม็ดใหญ่ๆขึ้นเต็มหน้า หลายเม็ด เหมือนยุงกัด โชคดีที่มีพี่คนนึงเห็นเราแล้วสงสาร แนะนำให้ไปที่คลีนิกแห่งหนึ่ง บอกว่าหลานของเขารักษาแล้วหาย อยากให้ลองไปดูสักหน่อยเถอะ เพราะเขาเสียดายที่เห็นว่าเราเป็นคนผิวขาวละเอียด แต่หน้าเป็นสิวเยอะมากและเห็นชัดด้วย ตอนนั้นยังเคยคิดๆว่า ตั้งแต่เป็นสิวมาเนี่ยจะนับได้ถึงหมื่นเม็ดมั๊ยนี่ ก็ลองไปดู และโชคดีที่หมอที่นี่รักษาถูกโรค ก็หายภายในสองสามเดือน ตอนนี้ก็เหลือแต่รอยบุ๋มๆที่ทิ้งไว้เป็นที่ระลึกค่ะ เริ่มเป็นตั้งแต่วัยรุ่นประมาณมัธยมปลาย จนถึงอายุประมาณ27-28 ค่ะ หลายปีทีเดียว หมอที่รักษาบอกเป็นยีสต์และก็แพ้ยีสต์ และมีฮอร์โมนเพศชายเยอะบางคนจะขนหน้าแข้งยาวและมีหนวด แต่ดีที่ไม่มี เป็นแบบประเภทที่ผิวหน้ามันมากแทน โดยส่วนตัวอยากให้น้องระวังเรื่องการนอนดึก ขี้ฝุ่นบริเวณที่หลับนอน บนผม ครีมนวดผมบางอย่างก็ทำให้เป็นได้ และที่สำคัญก็เล็บของเราเองที่มักจะคอยเอามือคลำ ลูบ แกะ บีบ ทำให้เป็นมากขึ้น พยายามอย่าเอามือไปคลำสิวบนหน้าค่ะ ร้านที่ไปรักษาคือ พรเกษมคลีนิก รักษากับ หมอกิตติค่ะ แต่ไม่ได้ไปมาเป็นสิบปีแล้วค่ะ

 

ขอขอบคุณำหรับทุกคำแนะนำจริงๆนะค่ะ จะนำไปปฏิบัติตาม

ดีใจมากๆเลยค่ะ

 

ถ้าพูดถึงในชาตินี้นะ

เราเป็นคนโมโหร้ายมาก ปากจัด ด่าเก่ง ไม่นอบน้อม

ไม่เกรงใจผู้ใหญ่ นึกอยากทำอะไรทำ พูดจาไม่สุภาพ

มักจะมีคำว่า ออ สระอี นำหน้าชื่อเพื่อนทุกคำ เสียงดังขี้วีน โวยวาย

เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด ใครมองไม่ได้ อารมณ์มันขึ้น

ชอบกดดันคนอื่นเพื่อได้สิ่งที่ต้องการ

ชอบด่าเพื่อน ชวนคนอื่นทะเลาะ

นินทาผู้อื่น ไม่ค่อยเท่าไร มีแต่คนนินทา แล้วพอเรารู้ก็จะไม่เก็บอารมณ์

วีนเต็มที่

ยกตนข่มท่าน อันนี้ไม่เข้าใจ ถ้าหมายความว่า อวดอ้างสรรพคุณว่าตัวเองดีกว่า ก็ใช่ เพราะเราออก แนว มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก

ดูถูกคนต่ำกว่า เราไม่ค่อยดูถูกคนนะ เวลาเห็นคนต่ำกว่า เศร้า น้ำตาจะไหล

นอกเสียจากคนนั้นมันเป็นอริเรา เราก็สรรหาข้อด้อยมาด่ามัน

ฆ่าสัตว์ ก็เคยฆ่ามด แมงสาบ อะไรประมาณนี้ สัตว์อื่นไม่เคย เราเป็นคนขี้สงสารมาก เห็นสัตว์แล้วร้องไห้ง่ายมาก ชอบเดือนไปคุยกะหมาจรจัด 55

จิตใจโหดร้าย อันนี้ไม่แน่ใจ แต่เวลาโกรธใครใจเราชอบคิดไปก่อนว่า เราอยากไปฆ่าเขา ไปเอาคืน ไปทำให้เขาเจ็บปวด ซะใจ ดี แต่ไม่เคยทำจริงๆ

แต่ก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้จริงๆนะเรานั่งสมาธิ

สวดมนตร์ บ่อยมาก ช่วงอายุ 10-12

แต่พอเข้าสู้มัธยม ก็เป็นแบบนี้เลย นิสัยเข้าสู่ด้านมืดทันที

ต้องการกลับเนื้อกลับตัวนี่ละค่ะถึงมาเป็นสมาชิกที่เว็บนี้

เพราะรู้สึกว่าชีวิตนี้ทำอะไรก็ไม่ค่อยดีเลย ซวยตลอด

 

ลองตั้งใจถือศีลและกินเจซิครับ

 

เจ้าของคำถามได้เดินมาถูกทางแล้วละจ้ะ ได้อ่านอุปนิสัยตามที่เล่าให้ฟัง ไม่แปลกใจเลยสำหรับวัยนี้ เป็นวัยที่มีโทสะ โมหะครอบงำอยู่ในจิตใจ คิดอาฆาตพยาบาทจ้องแต่จะเอาคืนนี่แหละเป็นสาเหตุที่หนูกำลังกลุ้มใจอยู่ จงเริ่มปฏิบัติง่ายๆก่อน ลดอัตตา โทสะโมหะ ให้อภัย อะไรๆในชีวิตจะดีขึ้นตามลำดับ จงเชื่อในกรรมเก่าและกรรมใหม่ เอาใจช่วยนะจ้ะ

 

เมื่อตอนวัยรุ่นพี่ก็แบบนี้เลยค่ะ เลวมากเหมือนนังร้ายในหนังเลยนะ ประมาณนั้นเลยล่ะ สารพัดทั้งกาย วาจา ใจ นี่ไม่เคยตั้งอยู่ในศีล และในกรรมบท 10 ได้ซักวันเลย และที่เหมือนกัน คือตอนวัยรุ่นหน้าพี่ก็เป็นสิวเยอะนะ สีหน้าก็หมองๆ ไม่มีออร่าเหมือนคนอื่น แต่ทุกวันนี้พี่อยากบอกว่าตั้งแต่ปฏิบัติธรรมมา ผลที่เกิดขึ้นคือ หน้าตาผ่องใสขึ้นมากเลยนะคะ สิวไม่เกิดมารบกวนใจเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพี่อยากบอกน้องนะคะ ว่าเราไม่ได้ปฏิบัติเพื่อหวังสิ่งเหล่านี้นะ เราควรมุ่งหน้าแสวหาโมกขธรรม ซึ่งเป็นทางแห่งการหลุดพ้น จากการเวีนว่ายตายเกิดในวัฏฏะ อันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และทนได้ยากนี้ ขอเป็นกำลังใจให้น้องผู้ปฏิบัติธรรมค่ะ

อนุโมทนาสาธุ

 

กรรมที่เคยดูถูก และล้อเลียนเพื่อนที่มีผิวพรรณทราม

๑.ให้หมั่นทำทาน วัดใดมีบุญปิดทอง ซ่อมพระพุทธรูปให้ร่วมบุญนั้นบ่อย ๆ
๒.วันธรรมดารักษาศีล ๕ และรักษาศีล ๘ ในวันพระ -ช่วยให้ไม่กล่าวร้ายแก่ผู้อื่น ไม่พูดคำหยาบดังที่น้องเคย
๓.นั่งสมาธิแผ่เมตตา ให้เจ้ากรรมนายเวร - การนั่งสมาธิ ช่วยให้มีสติ ใจเย็น มีความเมตตาแก่ผู้อื่นมากขึ้น

๔. ไปขัดห้องน้ำตามวัด สัก ๗ วัด หรือทำความสะอาด เช็ดถูศาลาวัดให้สะอาด เสร็จแล้วให้อธิษฐานหน้าพระประธาน ขอให้สิวหาย ผิวพรรณงาม ขอให้พบหมอดี ยาดีให้หายจากโรคผิวพรรณทราม

********​

ขอเพิ่มเติมนิดนึงค่ะ ลองทำล้างพิษในร่างกายดูนะคะ ซื้อยาน้ำระดมพล จากร้านขายยาทั่วไป ขวดประมาณ 20-25 บาท ทานก่อนนอน ๑ ครั้ง ยานี้อาจจะมีรสชาดเฝื่อนสักนิด

ช่วงเช้าจะถ่ายท้องสักหน่อย ไม่เป็นไรนะคะ หาทานพวกเกลือแร่ พิษในร่างกายจะถูกขับออกมา จะช่วยให้อาการแพ้คัน หายไปค่ะ จะช่วยให้ผิวพรรณดีขึ้นค่ะ ยานี้จะขับพิษ ขับน้ำเหลืองเสีย ช่วยปรับธาตุในร่างกาย ถ้าเป็นผื่นคันโดยไม่มีสาเหตุจะหายค่ะ

ทานเพียงเดือนละ ๑ ขวด หรือถ้าอาการดีขึ้นให้หยุดยา


จากนั้นซื้อยาตังกุย จากร้านยาจีน เป็นยาน้ำหวาน ทานง่าย สำหรับบำรุงเลือด ไม่มีส่วนผสมของเหล้า ยานี้จะช่วยบำรุงเลือด เมื่อเลือดลมดีจะลดการเป็นสิวค่ะ

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

Numsai

 

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านเลยนะคะ

ข้อแนะนำดีๆอยากปฏิบัติตาม

แต่พอคิดถึงเวลาที่ไม่ได้นั่งสมาธิมานานแล้วมานั่งเนี่ย ลำบากจริงๆเลยนะคะ

แต่ถ้าเป็นหนทางแก้ไขที่ดีที่สุด ก็จะตั้งใจทำองดูคะ ขอบคุณสำหรับน้ำใจทุกท่านจริงๆค่ะ

 

แล้วทำไมเพื่อนในวัยเดียวกับหนูคนอื่นๆที่เขาทำเหมือนหนู เขาถึงไม่เป็นบ้างคะหรือเพราะกรรมเขาไม่เท่าเรา น้อยใจจัง:'(

 

ไม่ต้องน้อยใจนะคะหนู พี่ก็เคยคิดแบบหนูนี่ละ เอาตัวไปเปรียบกับคนอื่นที่เราคิดว่าเขาดีกว่าเรา มันกลายเป็นว่า เราทุกข์กว่าเดิมอีกค่ะ อย่านึก อย่าคิดจ๊ะ

 

เคยได้ยินแม่บอกว่าสมัยแม่เด็กๆคนที่เป็นโรคผิวหนังแล้วไม่เงินไปรักษาก็จะเข้าวัดถูทำความสะอาดวัดกวาดถูวิหาร ห้องน้ำ อุโบสถ ทั้งวัดแระ แล้วก็จะหายจากโรคนั้นไม่รู้ว่าจริงรึป่าวนะคับ

 

เคยอ่านในหนังสทอพระนะครับ

ชาติก่อนมีจิตริษยา อาฆาต พยาบาท ชาติหน้าเกิดมาพิวพรรณหยาบกร้าน

แต่เดี๋ยวนี้เวรกรรมมันติดจรวด ทำกรรมชาตินี้ ได้ชาตินี้เลย

 

http://palungjit.org/threads/ปรึกษา...ธีฝึกและใช้พลัง-ปราณยาม-ในการรักษาโรค.110817/

 

กรรมที่ส่งผลกับผิวพรรณนี่หลักๆคือ โทสะ ครับ

ประเภท ขี้โมโห , ขี้วีน , อาฆาตพยาบาท , ริษยา แบบนี้เต็มๆครับ

วิธีลดกรรมก็ เจริญพรหมวิหาร4 ( จิตใจจะได้ผ่องใส ), ถวายดอกไม้พระ , ซ่อมแซมพระพุทธรูปที่ชำรุด ฯลฯ ... นึกไม่ออก

 

ต่อไปเค้าก็ได้รับผลกรรมเหมือนๆกันนั่นแหละค่ะ แค่มันยังไม่ส่งผลตอนนี้
สำหรับเรื่องความโกรธนะคะ เริ่มแรกขอให้หยุดไว้ที่ความโกรธเท่านั้น อย่าให้ถึงขนาดว่าอยากไปฆ่า ไปทำลายให้สิ้นซาก เลยค่ะ
โกรธก็ตามดูรู้ใจตัวเองว่าโกรธ ก็มองมันไปเรื่อยๆ ว่ามันจะโกรธไปได้ถึงไหน ก็ตามดูมันถึงนั่น
แต่ว่าให้ตามดูเฉยๆนะคะ ไม่ต้องปรุงแต่งต่อ เพราะจะกลายเป็นพยาบาทไป
นานๆเข้าพอตามดูความโกรธนั้นแล้ว ก็เห็นว่ามันเป็นอารมณ์ที่เกิดชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น เกิดแล้วดับไป
เพราะคงไม่มีใครโกรธหามรุ่งหามค่ำ ตั้งแต่หลับยันตื่นหรอกนะคะ
ก่อนที่อารมณ์โกรธจะเกิดนี้ มันก็ไม่เคยมีอารมณ์นี้มาก่อน คือมันเป็นอารมณ์ปกติ
พิจารณาว่ามันเป็นอนัตตา มันไม่เที่ยง เกิดที่ใจ ดับได้ด้วยใจ

พรหมวิหารสี่ ได้แก่
1. เมตตา อยากให้ผู้อื่นมีความสุข
2. กรุณา อยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์
3. มุทิตา ยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
4. อุเบกขา วางเฉย

พรหมวิหารสี่นี้ ควรใช้กับทั้งมิตรและศัตรู ไม่ใช่รักใครชอบใครก็ใช้พรหมวิหารสี่
พอคนไหนเกลียดขึ้นมาล่ะขอยกเว้น ไม่ได้นะคะ พยายามเข้าค่ะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ