พิธีกรรมความเชื่ออุบาทว์

” เคอร์มัน “ พิธีกรรมความเชื่ออุบาทว์
“ความเชื่อ” คือความเชื่อถือยึดมั่นของชนบางกลุ่มบางเผ่า ที่มี “ความเชื่อ” ว่าสิ่งที่ตน “เชื่อ” นั้นเป็นสิ่งดีงาม สามารถอำนวยประโยชน์สุขแก่ตนและพวกพ้องได้ “ความเชื่อ” คือจุดเริ่มต้นของขนบธรรมเนียบประเพณีของกลุ่มชนเป็นเบื้องต้น และสืบสานมาเป็นวัฒนธรรมประจำชาติของแต่ละชาติ แต่ “ความเชื่อ” ที่ยึดมั่นจนกลายเป็นประเพณีของชนบางกลุ่ม กลับกลายเป็นความเชื่อซึ่งใช้คำว่า “อุบาทว์” ต่อท้ายได้อย่างไม่ผิดพลาด เพราะประเพณีความเชื่อดังกล่าว ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความหลงผิดขาดศีลธรรม และชักจูงให้คนมีความเหี้ยมโหดอำมหิตผิดมนุษย์
ดังเช่นประเพณีความเชื่อของ เผ่า “เคอร์มัน” ในประเทศอินเดีย(หมู่บ้าน “เคอร์มัน” อยู่ห่างจากกัลกัตตาไปทางเหนือ 220 กิโลเมตร) หมู่บ้านนี้อยู่ระหว่างชายแดนประเทศอินเดียกับประเทศบังกลาเทศ พื้นที่ที่ตั้งหมู่บ้านเป็นป่าทึบห่างไกลความเจริญ ชาวเคอร์มันดำรงชีพด้วยการปลูกข้าวและพืชผัก พวกผู้ชายจะออกไปล่าสัตว์มาเป็นอาหารเนื้อ
ประเพณีความ เชื่ออุบาทว์นี้จะกระทำครั้งหนึ่งใน 1 ปี เป็นประจำเรียกว่าพิธีบูชายัญ “กาจัน” อันเป็นพีธีที่จัดขึ้นเพื่อบูชาพระศิวเทพผู้เป็นใหญ่ จุดประสงค์ของการจัดพิธีศักดิสิทธิ์นี้เป็นไปเพื่อขอพรต่อพระศิวเทพจะได้ ประสาทพรให้พวกเขามีความอุดมสมบูรณ์ในอาหารการกิน ปลอดภัยจากสัตว์ร้ายและศัตรู ปราศจากความเจ็บป่วยใด ๆ ทั้งสิ้น
สิ่งที่จะนำมาสักการบูชายัญต่อองค์เทพผู้ยิ่งใหญ่ให้พอพระทัยก็คือ “ศีรษะบุตรชายคนแรกของครอบครัว”
ดังนั้นที่ หมู่บ้านนี้ หากใครออกเรื่อนไปตั้งครอบครัวใหม่และภรรยาตั้งท้องบุตรคนแรก จะต้องแจ้งให้หัวหน้าหมู่บ้านรับทราบ หากบุตรคนแรกเกิดมาเป็นชายจะได้นำเข้าประกอบพิธีดังกล่าว หากปีใดมีเด็กเกิดมาใหม่เป็นชายหลายคน พวกเขาจะยินดีปรีดาเป็นพิเศษ เพราะถือว่าปีนั้นจะทำให้องค์ศิวเทพพอพระทัยอย่างมาก เนื่องจากมีศีรษะเด็กชายมาบูชายัญหลายศีรษะ

พิธีบูชายัญอุบาทว์นี้จะกำหนดขึ้นในคืนเดือนเพ็ญขึ้น 15 ค่ำของเดือนหนึ่งของปีนั้น เรียกคืนนี้ว่า “ศิวาราตรี”…
อ่านต่อ…….

ทุกคนในหมู่บ้านจะมาชุมนุมกันโดยมีหัว หน้าหมู่บ้าน เป็นประธาน หลังจากมีการร้องรำทำเพลงสรรเสริญต่อองค์ศิวเทพจบแล้ว หัวหน้าหมู่บ้านจะสั่งให้คนเป็นพ่อซึ่งมีบุตรชายคนแรกนำเด็กมาที่แท่นบูชา เบื้องหน้าพีศิวเทพ แล้วผู้เป็นพ่อจะใช้มีดปลายงอโค้งคล้ายมีดกูรข่าคมกริบ ฟันคอลูกชายจนขาดกระเด็น จากนั้นจึงนำศีรษะลูกชายใส่สาแหรกที่เตรียมไว้เอาไปร่วมในพิธีเต้นรำต่อ เมื่อพิธีบูชายัญเสร็จสิ้นผู้เป็นพ่อจะต้องนำศีรษะลูกชายไปแขวนไว้ในบ้านของ ตน และต้องแขวนไว้จนกว่ากะโหลกศีรษะจะผุพังไปเอง
ในคืน”ศิวาราตรี” ประกอบพิธีบูชายัญ หัวหน้าครอบครัวทุกคนจะนำศรีษะบุตรชายคนแรกของตนที่ใส่ในสาแหรกแขวนไว้ใน บ้าน(ซึ่งแห้งกรังหมดแล้ว)เอามาเข้าในพิธีร้องรำทำเพลงสรรเสริญองค์ศิวเทพ ด้วยเพื่อให้เทพผู้ยิ่งใหญ่มองเห็นและพอพระทัย จะได้อวยพรอันศักดิ์สิทธ์ให้แก่ครอบครัวของตนให้อยู่ดีมีสุขตลอดไปอีกหนึ่ง ปี
ประเพณีความเชื่อที่หลงผิดและเป็นไปอย่าง โหด เหี้ยมอำมหิตเช่นนี้ ไม่ทราบว่าเกิดจากความเชื่อเบื้องต้นมาจากอะไร ? และเป็นเพราะเหตุใดชนเผ่านี้จึงได้ยึดถือและปฏิบัติสืบเนี่องกันมายาวนาน ตั้งแต่บรรพกาล…แต่ไม่ว่าจะมีเหตุผลในการประกอบพิธีอุบาทว์ดังกล่าวน่า เชื่อถือแค่ไหนก็ตาม คงต้องสรุปลงความเห็นว่าเป็นพิธีกรรมซึ่งชั่วร้ายอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด
เครดิต : จากหนังสือ แปลกพิสดารเหลือเชื่อ โดย ราช เลอสรวง




การเผาตัวเองตายตามสามี Suttee


Suttee หรือ Sati คือพิธีศพทางศาสนาของชาวฮินดูที่สืบทอดต่อ ๆ กันมาในประเทศอินเดีย โดยให้หญิงม่ายที่กำลังเศร้าโศกเสียใจจากการที่สามีเสียชีวิต มานั่งข้างๆศพสามีของเธอในกองฟืนที่ใช้ในการเผาศพ และเธอก็จะถูกเผาทั้งเป็นเคียงข้างศพสามี หรือถ้าหญิงม่ายคนไหนไม่ยอม หรือหนีออกจากกองเพลิง ก็จะถูกจับมัดแล้วโยนเข้ากองเพลิงให้ตายตามสามีไป

​

พิธีกรรมนี้ถูกสืบทอดกันมาในอินเดียเป็นเวลานาน เมื่ออินเดียถูกยึดครองโดยของอังกฤษ พวกผู้ปกครองชาวอังกฤษเห็นว่า พิธีกรรมดังกล่าวเป็นสิ่งที่เหี้ยมโหดร้ายมากจึงได้ยกเลิก และถือว่าการกระทำดังกล่าวเป็นสิ่งผิดกฎหมายในปี 1829 แต่ก็มีการแอบลักลอบกระทำกันอีกเรื่อยมา

​

​

ขอบคุณภาพและข้อมูลดีๆ จาก
wowboom: พิธีศพอินเดีย เผาตัวเองตายตามสามี ( Suttee )

 

เป็นความเชื่อที่ไร้เหตุผล ไร้มนุษยธรรม

 

ความเชื่อที่ล้างผลาญชีวิตคน แน่ใจ? ว่ามาจากเทพหรือเทวดา

 

เห็นหน้าเด็กแล้วหัวใจจะสลาย เวรกรรม