ผมกำลังเจอกับอะไรอยู่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กเลย

ขอบคุณครับคุณ NanoProbe (นาโนโพรบ) ที่แนะนำ

ขอบคุณครับคุณ NanoProbe (นาโนโพรบ) ที่แนะนำ ความจริงวัดวาอารามก็ห่างจากบ้าน300เมตรเอง แต่ไม่ค่อยได้ทำบุญครับ ลุงผมเคนเป็นพระมาก่อนเขาก็แนะนำเหมือนคุณเลยครับ แต่ผมก็ไม่เคยปฏิบัติมาก่อนเลยนะครับ เพราะขนาดไม่ฝึกยังเห็นได้ขนาดนี้ไม่พอยังออกจากร่างได้ครึ่งตัวอีก ถ้าเกิดฝึกขึ้นมาแล้วเจอหนักกว่าเก่าผมคงช๊อคซีนีม่าแน่ครับ : - 0 และอีกอย่างถ้าเกิดออกจากร่างไปแล้ว มีวิญญาณอื่นมารบกวนร่างเราแล้วเราเข้าร่างตัวเองไม่ได้ ก็น่ากลัวนะครับ แบบว่ายังหนุ่มอยู่เลย แต่ก็ไม่หมดหวังเสียทีเดียวครับเพราะ ทุกๆคืนผมจะฝึกวิชาแบบนี้ครับ เข้ามาดูเลยนะครับ เผื่อใครสนใจจะฝึกบ้าง มีทั้งสายพุทธและสายเต๋าครับ www.newsworks.org

 

สงสัยชาติก่อนคุณ rukava คงมีความสัมพันธ์อะไรกับเมืองนี้แน่เลย เขาเลยมาตาม

คุณ rukava ไม่ลองสวดพุทธคุณ และคาถาชินบัญชร ดูล่ะครับ สวดก่อนนอน น่าจะช่วยได้

บวกกับถวายสังฆทานทำบุญให้พวกเขา หรือไม่ก็ลองทำกรรมฐานดู กรรมฐานแก้กรรม เหตุการณ์อาจจะดีขึ้นครับ

เอาใจช่วยครับ ถ้าผมเป็นพวกคุณผมแย่แน่ ๆ คุณ rukava กะ คุณ yokee อดทนจริง ๆ

 

คุณ tha เข้าไปดูแดนอารรพ์ในเเว้บผมรึยังครับ

คุณ tha เข้าไปดูแดนอารรพ์ในเเว้บผมรึยังครับ ตอนนี้ผมไป่ายทำมาได้ครึ่งหนึ่งทีเป้นแหล่งเท่องเที่ยว ส่วนแดนต้องห้ามนั้นผมยังไม่ได้ไปครับ เพราะติดงานอยู่ www.newsworks.org

 

เรื่องทำบูญนี่ก็มีหลายคนแนะนำผมเหมือนกันน่ะครับ
แต่ผมไม่ค่อยได้ทำเลย จะทำก็แค่วันเกิด ไม่ตักบาตรก็ไปบริจากโลงศพ ประมาณว่า 1 ปีทำครั้งเดียว
ผมไม่ชอบเข้าวัดง่าครับ -*-
อีกอย่างนึงคือกลัวว่าถ้าทำแล้วสิ่งพวกนี้จะไม่มาให้เห็นอีก กลัวว่าเขาจะไปกันหมด
เวลาที่เห็นมันก็รู้สึกสนุกและตื่นเต้นดีนะครับ แต่บางครั้งถ้าผมรู้สึกรำคาญก็จะหยิบสายสินไม่ก็จี้รูปเซียนที่เป็นเจ้าทรงมาใส่กระเป๋าเสื้อไว้ แล้วเขาก็จะไม่มาให้เห็น
แต่ตอนนี้แปลกจริงๆ ตั้งแต่ปีใหม่มานี่ ผมไม่เห็นสิ่งนี้อีกเลย ไม่รู้หายไปไหนกันหมด -*-

เรื่องของคุณ rukava นี่หลอนดีนะครับ สุดยอดเลย
มีใครที่เจอแบบนี้ หรือยิ่งกว่านี้ ก็แลกเปลี่ยนเล่าประสบการณ์กันได้นะครับ
ผมอยากรู้ว่าในเว็บนี้มีใครที่สามารถนั่งสมาธิแล้วถอดร่างได้มั่งจังเลย ^ ^ อยากจะรู้ว่าอีกมิตินึงมีอะไร

 

ไม่ร้เหมือนกันว่าอีกมิติหนึ่งจะเป็น ยังไงนะ

ไม่ร้เหมือนกันว่าอีกมิติหนึ่งจะเป็น ยังไงนะ เพราะงตอนที่ผมเล่าว่ามีพลังงานบางอย่างดึงผมเค่าไปในอีกมิติหนึ่งนั้น ปากทางเามันเหมือนกับหลมดำครับ หรือแบล็คโฮลไงครับ ไม่ร้ว่ามันเป็นที่ไหน อาจจะเป็นนรกหรือมิติแห่งกาลเวลา แต่สวรรค์คงไม่ใแน่นอน เพราะผมก็เหมือนกับ yokee ตรงที่ว่าไม่ค่อยได้เค่าวัดเค่าวา นานๆไปทีง่ะ ทีนี้มาเล่าเรื่องนี้ดีกว่า เรื่องนี้ไม่ร้ว่ามันเครียด สนก หรือว่าตลก กันแน่ เรื่องมีว่า ตอนที่เป็นนักศึกษา พวกผมไปออกสำรวจ้อมลกันเพื่อทำวิจัยและทำสารคดี ก็ไปึงหม่บ้านแห่งหนึ่งื่อบ้านไผ่งาม พวกเราไปกัน 43 คน แบบว่านั่งรองสาบันไปครับ พอไปโรงเรียนก็เย็นแล้ว ต่างคนต่างก็หิว ก็กินเค่ากันเส็ดแล้ว ก็พักผ่อนกันสักพัก ก็สัมนากัน คืนนี้อาจานก็นอนด้วยที่โรงเรียน ไม่มีอะไรเกิดคึ่น คืนที่2อาจานกลับไปสาบัน พวกเพื่อนๆ5-6คนก็ดื่มเหล้ากัน คืนนี้ก็นอนรวมกันเหมือนเดิม เพื่อนผ้หยิงคนหนึ่งเรียกเธอคนนี้ว่า เปิ้ล ยัยเปิ้ลบอกว่าโหน่งคืนนี้แกอย่านอนห่างฉันนะ ฉันกลัว ผมก็บอกว่า เออ...ค่าจะนอนใกล้ๆเอ็งนี่แหละ เพราะค่าก็กลัวโว้ย จากนั้นดึกหน่อย ผมก็ลกออกไปเาห้องน้ำด้านล่างคนเดียว น่ากัวมาก เพราะมันเป็นป่าาเก่า ากลับมาระหว่าทางได้ยินเสียงอะไรก็ไม่ เสียงยังกะควายกรน ก็ยังไม่กล้าไปดก็พาไอ้พลไปด้วยกัน ที่แท้ไอ้หน่อย ไอ้หนึ่ง ไอ้แอมแปร์ 3คนนอนกรน พอึ้นไปนอนอีกทีหนึ่ง คราวนี้ไอ้ริวเอามาก ผ้าห่มโดนใครไม่ร้แย่งไปแล้ว ก็เลยแบ่งผ้าห่มคนละครึ่งกับไอ้ริว นอนสักพักก็ได้ยินเสียงร้องไห้ฮือๆๆ ก็เงี่ยหฟังดที่แท้ยัยเปิ้ลนอนร้องไห้อย่ เพราะผ้าห่มโดนไอ้หน่อยแย่งไป เราก็เลยไปกับไอ้พลอีกรอบหนึ่งไปแย่งผ้าห่มคืนให้ยัยเปิ้ล ส่วนไอ้ริวก็เมาไม่ค่อยได้สติ ลกมาอวกอย่างเดียว เราก็เลยไปนั่งเป้นเพื่อนไอ้ริวอ๊วกค่างล่าง เกือบสว่าง มันจึงสรางเมา คืนที่ 3 คืนนี้แหละเจอดีเค่าแร้ว หลังจากที่สำรวจเสร็จในวันนี้แร้ว อาบน้ำเสร็จ ก็มืดพอดี วันนี้ผมกับไอ้หนึ่งมีหน้าที่ไปยกอาหานที่ใส่ไว้ในที่ใส่น้ำแค๋ง หนักมากหามมากัน2คน หัวหน้าห้องซึ่งเป๋นไอ้ทิด ก็ทักว่า เฮ้ยโหน่ง แกไป2คนไม่ใเหรอ ทำไมมา3คนฟะ ผมก็เอิ้นออกๆไปว่า ไป2ก็มา2ดิวะ ไม่กัวโว้ย จากนั้นก็เอาค่าวไปแจกเพื่อนๆ ให้พวกที่กินเหล้าก่อน จากนั้นก็ให้พวกผ้หยิง ส่วนผมไปกินค่าวกัยสาวๆคับ ก็มีไอ้ไก่ ไอ้แป๊ะ ผม หัวหน้าห้องหรือเรียกอีกอย่างว่าทั่นมหา ทั่นมหาก็บอกผมว่าเอ็งพาใครไม่ร้มากินค่าวตวย บ่กั๋วกะ ผมก็บบอกไปว่า บ่อกั๋วเฟ้ย พอกินค่าวเส็ดบางคนก็นอน แต่พวกกินเค้ายังอย่ผมก็ออกไปกินปลากับพวกนั้น สักพักไอ้โดโด้ ก็พาจิน ซึ่งเป็นแฟนมันเาไปในห้งให้เพื่อนๆดเพราะอย่ดีๆจินก็สลบเฉยๆงั้นแหละ แต่พอไปึงห้องนอนซึ่งเป็นห้องพระ จินก็แสดงอากานเหมียนผีเค่า เพื่อนอีกคนหนึ่งก็รวมควมกล้าามดว่า เป็นใคร ผีที่สิงจินก็บอกว่า พวกแกกินอะไรไม่แบ่งเจ้าที่เจ้าทาง พวกเราก็นึกได้เลยว่า ตั้งแต่มาที่นี่ยังไม่เคยบอกเจ้าที่เลย ้าวก็ไม่เอาให้เจ้าที่ มีอย่คนหนึ่ง ก็บอกว่าเอานมปังไหม เพราะอาหานกับเหล้าบ่อมีแย้ว เจ้าที่ไม่ร้จักนมปังเรยไม่กิน จากนั้นก็หัวเราะยังกะในทีวี 4 กว่าคนนะกัวคนเดียวอ่ะ นาดในห้องพระยังนาดนี้คิดเอาเองละกัน ไอ้ริวซึ่งเป็นทิด แต่ตะบะแตกไปนานแล้ว ก็ลืมคาาที่ใสวด ก็เหลือหัวหน้าห้องที่เป็นไอ้ทิดเหมือนกัน ก็ความกัวทำให้นำสวดมนต์ผิดๆบ้าง ผีเจ้าที่ก็นั่งสวดกับเค๋าด้วยหน้าตาเฉย พวกเราก็คิดว่าสวดไปสักพักก่อน รอดท่าทีก่อน พอสวดไปสัก2ซั่วโมง ก้มาตกลงกับผีเจ้าที่ใหม่ว่าตกลงคืนนี้ทั่นจะไม่ออกแม่นบ่อ ผีเจ้าที่ก็บอกว่าบ่อออกแน่นอน จ๋นกว่าพร่งนี้เจ้า ได้ยินดังนั้นทกคนก็หวาดระแวงเพราะไม่ร้จะหลับยังไง นึกกับแก้ว เป็นเพื่อนที่รักกันมาก 2คนนี้คยกันว่าจะนอนกอดกัน2คน แต่กลับไม่เป็นแบบนั้น ผีเจ้าที่ในร่างจินนอนกอดแก้วเฉยเลย แก้วงี้นอนตัวเกร้งทั้งคืนอีกมือหนึ่งก็จับมือนึกเอาไป สองคนนี้ไม่กล้าคยับคเยื่อนเลย ส่วนคนอื่นๆไม่ต้องคิดเลย ทกคนนอนเอาผ้าคลมหัวกันหมด แต่ไม่มีใครหลับครับ ทกคนบอกว่าเปิดไฟให้สว่างๆดีกว่า แต่ผีเจ้าทีบอกว่ามืดๆนะดีแล้ว บังเอินสวิดไปอย่หัวนอนผมพอดี ก็เปิดๆปิดๆ 6 ครั้ง เพราะตกลงกันไม่ได้ระหว่างผีกับคน ผมก็ไม่หลับ เพราะระแวง คนอื่นๆก็ไม่หลับ ทกคนอย่ในผ้าห่ม แอบเอาตาลอดผ้าห่มด ผีเจ้าที่ก็ยืนึ้นและมองไปรอบๆ สำรวดทีละคน และก็นอนลงไปใหม่ ทกคนโล่งอกไปที แต่ต่อมาก็ลกนั่งคราวนี้มองและยิ้มด้วยสีหน้าเย็นซา เห็นแล้วน่ากัวมักๆ เวลาไปห้เองน้ำนะ ไปกันครั้งละ10คน น่ากัวจิงๆคับ โรงเรียนป่าซ้าเก่า พอสว่างผีเจ้าทีก็ออกตามสันยา พวกเราก็เอาเหล้าและกับค่าวไปที่ศาล จากนั้นก็มีเพื่อนคนหนึ่งนึกึ้นมาได้ตอนที่เห็นศาลว่า เมื่อมาวันแรกไม้ร้ห้องน้ำอย่ไหน ก็ฉี่ตรงหน้าเจ้าทีนั่นแหละ ตอนแรกตกลงกันว่าจะปิดอาจาน แต่ตอนที่ไปส่งงานที่บ้านอาจาน ผมก็บอกอาจาน แต่อาจานก็หัวเราะแล้วบอกว่า พวกนายคิดวามันมีจริงหรือ แต่บางคนก็นำมาเยนเป็นเรื่องราวส่งอาจาน เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ ออภัยที่พิมพ์แล้วอ่านไม่ค่อยร้เรื่องเพราะ คีย์บอร์ดมีปัญหา พิมพ์บางตัวอักษรไม่ได้ครับ www.newsworks.org

 

เอ่อ ผมเพิ่งมาอ่านเจอ ผมก็เคยเห็น เป็นตัว ๆ ลอยมาเป็นคันดำ ๆ แบบ ควันดำ ๆ ผง ๆ แบบ พายุดทอร์นาโด หมุนมารวมตัวกันเป้นหมาดำตัวใหญ่ ๆ เมื่อตอนเด็ก ๆ น่ะครับ บางทีเห็นมือขาด ๆ ลอยมาหา หา พอโตมาหน่อยประมาณ ม3 4 ก็มีอาการ ที่ภาษาชาวบ้านเรียกกันว่า ผีอำ ก่อนนอนทุกวันจะวูบแล้ว รู้สึกแต่ขยับไม่ได้ ลืมตาได้ เป็นทุกวันไม่มีวันหยุดราชการ วันพระ หรือ วันไหน ๆ ก็เป้น เป็นทั้งปี 365 วัน ตอนมีอาการ บางทีได้ยินเสียงคนที่อยู่ไกล ๆ มากๆ คุยกันทะลุมาจากไหนก็ไม่รู้มาได้ยินอยู่ใกล้ ๆ หู บางวันก็ได้ยินเสียงเพลงแนว pop ไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน แต่เพลงก็เพราะดี ผมเสียดายถ้าเป็นนักดนตรี จะจำโน้ตมาแต่งให้คนอื่นฟังบ้าง บางที ก็เหมือนมีตัวอะไร เลื้อย มาจากท่อนขา พันทั้งตัว และพยายามแหกปากจะไชเข้าไปในปากให้ได้ ผมกัดฟันแ่น่น แต่ไม่กล้าลืมตาดู มันแยงไชฟันกระแทกอย่างแรง ตั้งแต่ฟันหน้าจนเข้าไปถึงกรามและมีแรงอย่างมากพยายามแหกปากผมออก ผมกัดฟันแน่นอย่างเดียว เป็นพักนึงก็ดิ้นลุกขึ้นมาได้ บางทีมันก็มากวน ไอ้หนูของผมให้เสียวเล่น แต่อย่างนี้ดีเหมือนกันแฮะ และบางที ผมดิ้น จนมือหลุดออกมา จับมือกันได้ทั้ง 2 มือ แต่ว่ามันใส ๆ อาการเหมือนเจ้าของกระทู้เลย แต่ทุกครั้งในสมัยนั้น ผมลืมตาเผยอได้ ไม่เคยเห็นตัวอะไรเลย นอกจากเพดานหน้าต่าง หรือบางมีพ่อ เดินเข้ามา ยกเว้นครั้งเดียว ตอนเรียนมหาลัย เป็นตอนวันเข้าพรรษา ก่อนนอน ออกอาการรู้สึกตัวแต่ขยับไม่ได้ ลืมตาได้ เห็นมีแต่หัวผมยาว ๆ บาง ๆ ลอยมาจากหน้าต่าง ผมก็ดิ้นจนลุกได้ ก็รีบเผ่นไปห้องเพื่อน ไม่ได้ล๊อคประตู พอเข้าไป เปรากฏว่าเห็นเพื่อนก็นอนอยู่แต่ นอนดิ้น ร้องดังลั่นเลย ไม่เป็นภาษาคน สักพักก็ตื่นขึ้นมา บอกไม่รู้เป็นอะไร ขยับตัวไม่ได้
อลเวงจริง ๆ ช่วงหลังผมเลย ดื่มเหล้า เข้าเธค จีบสาวให้ มาก ๆ ก็น้อยลงไป นาน ๆ เป็นที ตอนนี้วิวัฒนาการ มาเรื่อยล่าสุด อาทิตย์ที่แล้วเองดันเป็นขึ้นมาอีก ช่วงระยะหลังที่เป็นนี้ผมจะตั้งสติได้ก็ปล่อย มันไปเลยมันจะเป็นอะไรก็ให้มันเป็นไป หลับตาสบาย ๆ มันจะรู้สึกก็ให้มันรู้สึกไป เพราะมันเป็นบ่อยจนไม่รู้สึกว่ามันไม่ทำให้เราถึงตายแล้ว ไม่ต้องดิ้นอะไร หลับตาเฉย ๆ แล้วก็ดันเลย มองเห็นภาพทะลุหนังตา ไปถึงเพดานห้องเลย ไม่ต้องลืมตาเลย แถมมือก็ยังหลุดมาอีกเหมือนเดิม เอามันเข้าไป

 

I'm look like to you. Khun YoKee, Khun rukava, Khun ForHoKhoaDoa,I'm very surprised for same to you all 3 person.sometime i thinking about to mycrazy.bacause i meet it's everyday!!!about 10 year ago .now my normal and to be lost.I think maybe our have god .if you need to normal and our to admit

 

คุณ ฟหกด พูดถึงเสียงขณะที่โดนอำ ทำให้ผมนึกออกว่า ผมลืมบอกไปว่า ขณะที่ผมโดนผมก็ได้ยินเสียงอื่นนอกจากเสียง วี๊ดดดดด น่ะครับ

คือเสียงวี๊ดดดดด นี่จะมาก่อน แต่พอโดนอำปั๊บเสียงก็จะหายไป แต่จะกลายเป็นเสียงเหมือนเสียงคนหลายๆคนพูดอยู่ ทั้งไกลและใกล้ แต่เป็นภาษาอะไรผมฟังไม่รู้เรื่อง เสียงมันตีกันไปหมด ผมพยายามฟังหลายทีแล้ว บางครั้งผมก็นึกว่าเป็นเสียงจากผีตัวที่มาหาต้องการจะบอกอะไรรึป่าว อ้อ ขณะที่โดนเสียงรอบตัวผมก็ยังได้ยินปกตินะคับ ไม่ว่าจะเป็นเสียงทีวี หรือเสียงเพื่อนคุย ก็ได้ยิน แต่จะได้ยินเสียงภาษาแปลกๆนี่แหละแทรกเข้ามาอีก

แนะนำให้อีกอย่างคับ ขณะที่โดน ถ้าดิ้นหลุดได้ก็ดีไปนะครับ แต่ส่วนมากจะไม่หลุด
ยิ่งจะดิ้นก็ยิ่งเหนื่ย เพราะฉะนั้น อย่าดิ้น (เอ..แนะนำผิดรึป่าวหว่า) นอนดูเฉยๆดีกว่า แล้วพยายามสื่อกับเขาว่าต้องการอะไร ส่วนของผมสื่อไปหาที่ไร เขาก็หัวเราะให้ฟังทุกที -*-
ผมว่ารอให้เขาอำให้สะใจ เดี๋ยวเขาก็ไปเองแหละครับ อย่าไปสู้กับเขาเลย ไม่ชนะหรอก
เผลอๆดิ้นไปดิ้นมา วิญญาณเราเองจะหลุดออกมา เหมือนที่แขนผมหลุดมาแล้วครั้งนึงน่ะครับ
ตอนนี้ผมก็ไม่เคยดิ้นอีกแล้ว แต่จะนอนดูเฉยๆว่า วันนี้มีตัวอะไรมาอีกน๊า มาทำอะไรน๊า
ที่ผ่านๆมาก็มี ยักดำๆ แล้วก็นักรบโบราณถือดาบ แล้วก็เด็กทารก ส่วนพวกอื่นก็มีเยอะแต่ไม่รู้ว่าเขาสังกัดอะไร เป็นแค่ตัวดำๆใสๆ มันดูไม่ค่อยออก-*-

ทำไมไม่มีตัวที่เป็นสาวๆสวยๆมามั่งน๊า *-*

 

yokee /ฟหกด/puken/ เว้าได้ดีอีหลี

yokee /ฟหกด/puken/ เว้าได้ดีอีหลี ไอแอมก็เคยเจอมา ก็อย่างที่บอกไม่มีทางซนะมันได้เลย แต่มันก็ทำไรเราไม่ได้เซ่นกัน แต่เจ้ายักษ์ตัวดำบอกผมว่าฐ้าผ่านเหตการณ์นี้ไปได้ จะไม่มีอะไรน่ากลัวกว่านี้ ผมก็ว่ามันจริงนะ เพราะนอกจากเจ้ายักษ์ตัวดำนั่นแล้วผมก็ไม่เคยกลัวอย่างอื่นอีกเลย แต่ก็ไม่ได้ประมาทมันครับ ที่ไหนมีไฟผมจะอย่ที่นั่น ที่ไหนไร้แสงสว่างที่นั่นจะไม่มีผม

 

ล่าสุดเมื่อคืนนี้
ที่ผมได้บอกมาแล้วว่า ผมไม่ได้เจอสิ่งนี้มา 1 เดือนแล้ว ไม่รู้ว่าหายไปไหน แต่รู้สึกว่าคนที่เจอแทนคงเป็นลูกผมแน่ๆ -*-
เหตุเกิดเมื่อคืน ตอนตี1
ลูกผมอายุ 1ขวบ 9 เดือน นอนอยู่ในห้องคนเดียว ขณะที่ผมกับแฟนออกมานั่งเล่นคอมกัน
อยู่ดีๆลูกก็ร้องไห้ลั่นเลย แล้วได้ยินแว่วๆเหมือนจะเรียกผมน่ะ (ปกติเขาจะตื่นกลางดึกแล้วเรียกแม่ทุกครั้ง) ไม่รู้ว่าครั้งนี้ทำไมเรียกผม
พอเข้าไปในห้อง ก็เหมือนกับกลัวอะไรบางอย่าง แล้วก็หนีจากที่นอนดิ้นไปอยู่ปลายเตียง
แล้วก็บอกกว่า "ป๊อกๆ มาง่า" ผมก็งงว่าอะไรคือป๊อกๆ ฝันร้ายรึป่าว เพราะ ป๊อกๆที่ลูกผมเรียกก็มี รถขายก๋วยเตี๋ยว ที่เขาจะเอาไม้มาตีป๊อกๆ ลูกอม ก็เรียกป๊อกๆ ผมก็คิดว่าฝันร้ายแน่ๆ
เลยอุ้มไปตรงที่นอน แต่เขาก็ไม่ยอมนอน กลับดิ้นแล้วหนีมาหาอีก แล้วก็บอกว่า " กลัวง่า ป๊อกๆมา"
ผมก็มองไปตรงที่นอน ก็ไม่เห็นมีอะไร เลยแกล้งถามเล่นๆว่า "ป๊อกๆอยู่ไหน" ลูกผมก็ชี้ไปตรงที่นอนแล้วบอกว่า "ป๊อกๆอยู่นั่น" ผมขนลุกซู่เลย คิดว่า เอาแล้วไง มีอะไรมานั่งบนที่นอนรึป่าว แต่ถามว่า เห็นเป็นแบบไหน สีอะไร ตัวใหญ่ไหม ก็ตอบไม่ได้ เพราะยังเด็กอยู่พูดอะไรไม่ค่อยได้หรอก ลองถามกี่ครั้งๆ ก็บอกว่า ป๊อกๆอยู่นี่ๆทุกที เลยแกล้งชี้ไปที่อื่นแล้วถาม ก็บอกว่าไม่มี มีแต่ตรงที่นอนแหละที่มี
ผมเลยพาออกไปไหว้เจ้าที่ แล้วก็เปลี่ยนที่นอนซะ เพราะนอนตรงนั้นไม่ยอมนอนแน่ๆ
อ้อ ลืมบอกไปว่า ลูกผมชอบไปอาระวาดเจ้าที่น่ะ
ไปพังเจ้าที่ทุกวัน ชอบไปรื้อศาล ไม่ก็เอาของไหว้ไปปาเล่น ไปห้ามไม่เคยทัน เป็นแบบนี้มาเกือบๆปีแล้ว
มีครั้งนึงขณะกำลังเล่นศาลอยู่ อยู่ๆก็วิ่งหนีหน้าตื่นออกมา แล้วเกาะขาผมแล้วก็ขี้ไปที่ศาล เหมือนจะเห็นอะไรบางอย่าง *0*

เลยไม่รู้ว่าที่เห็นเมื่อคืนนี้ คืออะไรกันแน่ "ป๊อกๆ" คืออะไรหว่า งง -*-
หรือจะฝันร้ายจริงแล้วผมอาจจะคิดไปเอง แต่ทำไมต้องชี้แล้วบอกว่า "ป๊อกๆอยู่นี่" ด้วยหว่า ?????

 

อาจจะเห็นจริง ๆ ก็ได้ครับ ตอนเด็ก ๆ ผมเคยเห็น มือขาด ๆ ลอยอยู่ตรงหน้า จะจับผมให้ได้ เล็บยาว มือเหี่ยว หนองเยิ้มเลย เป็นตอนก่อนจะเข้านอนแล้ว ไม่ว่าลืมตา หรือหลับตาตอนปิดไฟ ก็เห็น ผม รีบไปหาพ่อเลย เิปิดไฟ ขึ้นมา หายไปหมด พอปิดไฟ มือก็โผล่มาอีก เปิดปิดไฟหลายทีก็ไม่หาย เลยคืนนั้นต้องไป หาหมอเลยครับ แล้วก็หายไป ไม่เคยโผล่มาอีก สงสัยเด็กอาจเห็นอะไรบางอย่างจริง ๆ ครับ

 

ผมก็ว่าเด็กเห็นไอ้ดำแน่ๆ...

ผมก็ว่าเด็กเห็นไอ้ดำแน่ๆ...แฏ่ผมนอนหน้าฆอมพิวเฏอร์มา2วันแล้ว แฏ่ผมนอนฏี5ฆรับเรยไม่เห็นมัน แฏ่วันนี้มีแววว่ามันฆงมาแน่ๆ เพราะฉะนั้นก็เล่นฆอมพิวเฏอร์ฏ่อดีกว่า

 

ผมว่าคุณ rukava น่าจะเปลี่ยนคีบอร์ดใหม่เลยดีกว่านะครับ
อ่านยากมากๆ
หรือว่าคีบอร์ดจะโดนผีสิงง่ะ ^ ^

 

เจอแต่เรื่องน่ากลัวแฮะ

 

คิดเหมือนคุณศุกร์นะ เพราะเวลาเข้าฌาณสี่นี่หูจะดับตอนดับนี่แหละจะมีเสียงวี๊ด

 

ผมชอบจัง น่าตื่นเต้น ฮ่าๆ แผ่เมตตาไปให้เค้าบ้างเด้อ

 

ตอนเด็กๆ ก็เจออะไรแปลกๆ เหือนกัน เดินขึ้นบันไดบ้านมา เห็นมือใครไม่รู้ โผล่มา จากพื้นเลย ตรงพื้นก็ไม่มีร่องไม่รู้มาได้ไง โบกมือให้ แต่เด็กไม่ไดคิดอะไรเลยไม่กลัว นึกว่ามือคนที่บ้าน แต่พอถามไม่มีใครอยู่ตรงใต้ถุนบ้านเลยก็เลยงงมาจนถึงวันนี้ว่าที่เห็นคืออะไร ตอนเด็กๆ จะเจออะไรแปลกๆ บ่อยแต่ตอนโตนี่หายหมดเลย แม้แต่หวยยังบอกเค้าถูกเลย เห็นหวยประจำตรงเป๊ะๆ แต่เดเยวนี้ไม่เห็นสงสัยบุญไม่ค่อยไดทำ แล้วที่ว่าเรื่องขนอ่าค่ะ สนใจมากเลย มีเหมือนกันค่ะ แต่เป็นตรงแขน สีดำ มันยาวมากๆ และรู้สึกได้ว่ามันยาวขึ้นทุกวัน ไม่กล้าดึงออกด้วยเพราะไม่รู้มานขึ้นมาเพราะอะไร

 

เคยเจอตอนเด็ก ๆ

...เห็นลูกแก้วใส ๆ ลอยอยู่ในห้อง ตอนนั้นนอนกับย่าเลยไม่กลัว หรือเพราะอยากรู้ด้วย เลยลุกขึ้นมาคว้า ๆ ยิ่งคว้ายิ่งลอยสูง เขย่งไม่ถึงเลยหยุดเล่น ตอนนั้นรู้ว่าเป็นสิ่งที่ผิดธรรมชาติ แต่ใจอยากรู้ถ้าจับได้มันจะมีลักษณะแบบไหน จึงไม่กลัว

....เรื่องนี้เจอที่บ้านหลังเก่า นอนอยู่ช่วงเย็น สะลึมสะลือตื่นเพราะว่ามีใครสักคนมากวน มีลักษณะตัวใหญ่มาก สูงเกือบเพดานบ้าน แขน ขา ใหญ่ ร่างกายกำยำ ไม่สวมเสื้อผ้า นุ่งเพียงผ้ารั้งแบบคนโบราณ มากวน มาจับที่ตัวเรา มายุ่งแถว ๆ ศรีษะ รำคาญและตกใจจึงตื่นแบบใจสั่น ๆ ..สาบานได้ว่าไม่ได้ฝันไป

....เกิดที่บ้านหลังเดิม นอนกลางวัน บ้านประตูจะเป็นกระจกใหญ่ ลมพัดเย็นดี เลยนอนขวางทางเข้าออกเสียเลย เพราะไม่มีใคร บ้านเราเอง คิดแค่นั้น ระหว่างนอนอยู่ แต่ต้องตื่นแบบงัวเงีย เพราะมีผู้ชายร่างผอมบาง สูง ใส่เสื้อขาว มาบ่น ๆ ว่านอนก็นอนขยับ ๆ ไปหน่อย ขวางทางเดินแบบนี้เดินไปมาลำบาก และเค้าก็ผลักที่ร่างเราให้ถอยไปชิดออีกด้านห่างไปจากประตูทางเข้าออก ส่วนตัวเราก็งัวเงียทั้งที่ถูกผลัก ส่วนเราก็บอกว่า อืม ๆๆ ขอโทษค่ะ พูดด้วยอาการงัวเงียมาก เริ่มตั้งสติได้ก็ลืมดูพบตัวเองมาอยู่อีกที่หนึ่งแล้ว งงหน่อย นึกย้อนไป ผู้ชายตนนั้นเป็นใครกันน้อ ที่บ้านไม่มีผู้ชายสักหน่อย แล้วใครกัน... ส่วนตัวน่าจะเป็นเจ้าที่เจ้าทาง ตั้งแต่บัดนั้นค่อนข้างจะเรียบร้อยขึ้น จะไม่นั่ง นอน ขวางประตู เพราะกลัวจะไปขวางทางสัญจรใครเข้า

.....เกิดที่บ้านหลังเดิม ก่อนโดนผีอำ เราจะชอบมีอาการหูดับเสมอ จากนั้นรู้เลยบรรยากาศจะอึมครึมมาก หนักตัว ใครบางคนมานั่งทับเรา หายใจไม่ออก พูดไม่ได้ สวดมนต์จะคลายไป และจะกวนอย่างนี้จนต้องคว้าพระมาห้อยคอก่อนนอนเสมอ ปัจจุบันไม่แล้ว ง่วงก็นอนได้เลย แต่มีสวดมนต์แผ่เมตตาก่อนนอน หลับสบายดี แต่บางครั้งก็ยังเป็นบ้าง ขนาดสวดมนต์แล้วยังเป็นก็งงเหมือนกัน

.....เกิดที่บ้านหลังใหม่ นอนอยู่เช้ามืด มีผู้หญิงผมยาว ชุดดำทั้งตัว หน้าเรียวดี แต่ดูแล้วน่าเกรงขาม มายืนอยู่ข้าง ๆ ติดกับเรามองไปก็ยังเห็น หลับตาก็เห็น ..ใจคิดจะเจ้าที่ก็ไม่ใช่ ไม่รู้สึกว่าใช่เลย แล้วเป็นใครกัน เกิดคำถามในใจเธอเป็นใครกันน้อ

.....เกิดที่บ้านหลังใหม่นอนหลับตอน 4 ทุ่ม ครึ่งหลับครึ่งตื่น ทอดสายตาขึ้นไปเห็นแมวดำตัวเท่าขนาดตัวเรา ลอยเหนือจากเรา ไม่ถึงเมตร ขู่ฟ่อ ๆ ใส่เราและหายไปเลยกับตา ส่วนเรามีสติเลยพูดว่า ไอ้สัตว์เดรฉานไปซะ ใครส่งมา พ่อเดินมาได้ยินเสียงเราดังมาก เหมือนว่าใคร เลยบอกท่านไป พ่อเลยบอกว่าให้สวดพระปริตรซะ และถามว่าเราไปรู้จักใครที่เค้ากำลังบาดหมางกันไหม เรารู้เลย เพราะพี่ที่ทำงานเราเอง เค้ามีคนทักว่าเค้าโดนของ เรากับพี่อีกคนเลยพาเค้าไปทำบุญ และทำสังฆทาน พร้อมให้คาถารักษาตน ให้อธิฐานท่องก่อนนอน (พี่เค้าเป็นคริสต์ แต่เค้าโดนกับตัว เช่นลมเพลมพัด ตามเนื้อตัวคันเป็นผืน ชอบเป็นตอนเย็น และวันโกนเป็นมาก เราเลยทักเค้าว่าน่าจะโดนอะไรทำนะ จะพาไปรักษาตามแนวพุทธ คือให้ทำบุญ) เล่าให้พ่อฟัง พ่อเลยบอกว่า สงสัยเค้าไม่อยากให้เรายุ่ง จึงแค่มาขู่เตือนเท่านั้น โดยส่วนตัวเราคิดว่ามีศิลดีสุดป้องกันได้หมด ไม่ได้มีของดีอะไร เพียงแต่ช่วงนั้นจะทำบุญ สวดมนต์หนักเป็นพิเศษ ก็ไม่มีอะไรมากวนอีกเลย (โดยนิสัยส่วนตัวเห็นรัยจะเงียบ สติจะดีมาก ไม่ค่อยแสดงการกลัว ชอบสงสัยก่อน และถ้ารู้ว่าเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติ จะนิ่งมากเป็นพิเศษ จากนั้นหาทางช่วยเหลือตนเองแบบเฉพาะหน้า)

***แล้วจะหมั่นมาเล่าต่อ เยอะนะ เจอกระจัดกระจาย เช่น วิญญาณในห้องพักโรงพยาบาล ผีในห้องนอนของเราเอง ใครกันที่เดินอยู่ชั้นสอง เสียงเรียกจากหน้าบ้านตอนตี 3 วิญญาณในห้องทำงาน ผู้หญิงคนที่ถักเปียเล่นผมของเราคนนั้นคือใคร วิญญาณที่ห้องคอมสมัยเรียน ผีรุ่นพี่เฮี้ยน เก้า..ลอ..เก้า

 

เยอะกันจริงๆ คนที่เห็นก็เห็นจนเป็นปกติ พวกไม่เห็นก็ฟังแล้วขนสยองพองเกล้า เด็กๆตอนนอนชอบเห็นว่ามีคนมารุมจะด่าเรารึเปล่าก็ไม่ทราบแต่แย่งกันพูดแต่ลอยมาแต่หน้าล้อมเราอยู่ โตมาไม่เห็น บ้านเก่าเจอผีอำบ่อย จนเหมือนๆว่าพอผีมาเราก็ปล่อยให้ทำไป แต่กรณีของผมจะเกิดตอนทำตัวเกเรนะครับ คือก็รู้ตัวว่าทำผิดเลยไม่ค่อยจะต้องอยากถามเหตุผลเขาหรอก เพราะเกเรเมื่อไหร่โดนเมื่อนั้น แต่เรื่องเห็นจะๆขณะอำนี่ไม่ค่อยได้เกิดหรอกครับ เพราะ เจอทีไรก็หลับปิดตาตลอด มีอยู่ทีมีมือมาจับเปลือกตาเราเปิดออก(ขณะกำลังโดนอำอยู่) เปิดออกมาเห็นเป็นคนแก่ๆนุ่งขาวห่มขาวเหมือนฤาษี แต่พอเราโดนเปิดตาเราก็ดูแวบเดียวแล้วก็รีบปิดตาเหมือนเดิม สงสัยผีอ่อนใจเลยเลิกอำนะครับ เพราะอำทีไรเราก็ปล่อยให้อำตามสบายทุกที ส่วนกลางวันแสกๆ นี่ไม่เห็นเองหรอกครับ นอกจากมีเหตุจูงใจ เช่นเห็นวัดอยู่บนฟ้า เห็นคนอยู่กลางป่าตอนเรากำลังหลงป่าหาทางกลับไม่เจอแล้วจิตนึกถึงเจ้าป่า เป็นต้น ประเภทที่เขาเห็นกันแบบนั้นไม่มี จะมีก็มาขอส่วนบุญในฝันครับ

 

เทพที่เค้าปกป้องรักษาพี่อยู่มั้ง(เดาเอานะ) คุณอาจจะมีสัมพันธ์กันมาแต่ชาติก่อน