กสินไม่ใช่ของง่ายๆอย่างที่คิด

อ้างถึง พระอภิธรรมปิฎก กสินกถา วรรคสุดท้าย

แม้การบริกรรมกสิณของพระโยคาวจรผู้เริ่มเป็นภาระ (ของยาก) ก็บรรดาผู้เริ่มบริกรรมกสิณตั้งร้อยองค์ พันองค์ องค์เดียวย่อมสามารถ.

พระโยคาวจรผู้ทำกสิณบริกรรมแล้ว การที่ จะทำนิมิตให้เกิดขึ้นก็เป็นภาระ (ของยาก) ในบรรดาร้อยองค์ พันองค์ องค์เดียวเท่านั้นย่อมสามารถ.

เมื่อนิมิตเกิดขึ้นแล้ว ขยายนิมิตให้เจริญขึ้น แล้วบรรลุอัปปนาก็เป็นภาระ (ของยาก) ในร้อยองค์พันองค์ องค์เดียวเท่านั้น ย่อมสามารถ

แม้ผู้บรรลุอัปปนาได้แล้ว การฝึกจิตโดยอาการ ๑๔ ก็เป็นภาระ
(ของยาก) ในร้อยองค์พันองค์ องค์เดียวย่อมสามารถ

แม้ผู้ฝึกจิตโดยอาการ ๑๔ อย่างแล้ว ชื่อว่า การแสดงฤทธิ์ต่าง ๆ ก็เป็นภาระ (ของยาก) ใน ร้อยองค์พันองค์ องค์เดียวเท่านั้นย่อมสามารถ

แม้ผู้แสดงฤทธิ์ได้แล้ว ชื่อว่า การเข้าฌานได้รวดเร็วก็เป็นภาระ (ของยาก) ในบรรดาร้อยองค์พันองค์ จะมีองค์หนึ่งเท่านั้นเข้าฌานได้รวดเร็ว

 

ยากง่ายผมว่าอยู่ที่ใจอ่ะ

ใจถึงก็ง่าย

กลัว+เกรียนก็ยาก ผมว่านะ

ท่านอื่นเห็นอย่างไรครับ

 

ผมเห็นด้วยกับท่านว่า ถ้าใจถึง มีความตั้งใจและมุ่งมั่นจริง ย่อมทำได้ เพราะกสิณเป็นของที่เป็นธรรมชาติ (ธรรมะ) อยู่แล้ว ติดตัวมากับทุกคน แต่ผมไม่เห็นด้วยที่ว่าคนทำไม่ได้เป็นพวกกลัว + เกรียนครับ

 

อันนี้เห็นด้วยครับ เข้าได้เร็วก็ได้เข้า เข้าได้ช้าได้ก็ได้เข้า
ความต่างก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิมแหละครับ
คำว่าความเพียรพึ่งมาเพียรชาตินี้ แล้วจะสู้กับคนที่เพียรมาทุกชาตินั้นก็ยาก
แต่ก็มีผู้ทำเนืองๆจริงป่ะนะ ไม่รู้งุงิ

 

ก็แล้วแต่คน แต่เวลาผมเรียนวิชาพระพุทธศาสนาที่โรงเรียน อาจรย์(เป็นคน)
บอกจะไม่สอนเรื่องกสิณ๑๐ให้เพราะเกินหลักสูตรเค้าใช้ทางไสยศาสตร์กันแกว่างั้น
พอผมมาอ่านตำราที่บ้าน สายหลวงพ่อฤาษีท่านสอนไว้หมด รวมอยู่ใน
กรรมฐาน๔๐ และถ้าใครทำได้และเชื่อถือองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นบรมครูก็มีอิทธิฤิทธิได้ถ้าทำถึงโดยไม่สงสัย(แต่ต้องเคยฝึกและพยายามมาแล้วในกาลก่อนนะไม่งั้นเกิดอีกกี่แสนชาติจะได้รึเปล่าก็ไม่รู้) อิทธิฤิทธิไม่ใช่ไสยศาสตร์นะตามที่ผมเข้าใจ แต่คล้ายกัน
เรื่องนี้ถ้าไปพูดกับคนที่ไม่รู้ไม่เข้าใจเค้าว่าเราบ้าเพี้ยนเป้นโรคจิตโรคประสาทครับเคยพูดมาแล้ว แต่ก็เหมือนเพ้อเจ้อให้มันฟังมันมองว่าเพี้ยนเลยเพราะมันไม่เชื่ิอและเรายังทำให้มันดูไม่ได้หนิ ก็ไว้เจอกันนะ(สำหรับคนเหล่านั้น) ผมไม่ได้มีความสามารถมาแต่กำเนิดหนิ!

 

การเพ่งกสิณจะว่าเป็นของยากก็ได้ เป็นของง่ายก็ได้

เนื่องด้วยจริตเสียมากกว่า หากว่าจริตไม่ตรงแล้วก็เป็นเรื่องยาก ปฎิบัติได้ยาก

ไม่เฉพาะกสิณเท่านั้นอย่างอื่นก็เหมือนกัน

หากว่าทำในสิ่งที่ไม่ตรงกับจริตก็จะทำให้ช้า นาน ยาก ลำบาก

หากตรงกับจริตแล้วก็จะเป็นของง่าย เพียงแค่เริ่มก็ไปได้เร็ว

หากจะกล่าวถึงอดีตชาติว่ามีส่วนไหม คงต้องตอบว่ามีส่วนเป็นอย่างมาก

ในอดีตชาติเคยทำมาจนกลายเป็นความเคยชินนี่แหละ"จริต" คงฝากไว้เท่านี้ครับ

ขอให้เจริญในธรรมครับ