อยากบวช แต่แม่ไม่ให้บวชทำยังไง

ปล. พ่อตายไปแล้ว เหลือแต่พี่ชาย พี่ชายแม่ให้บวช แต่ผมไม่ยอมให้บวช

เคยคุยกับแม่แล้วพอพูดเรื่องบวช แม่จะเงียบไม่พูดด้วยทันที

หรือผมจะหนีออกบวชเหมือนเจ้าชายสินธะถะดีครับ

แล้ว บวชใจคืออะไรครับ แล้วทำยังไงด้วย

เคยมีคนบอกให้บวชใจแต่ผมคิดว่า สถานที่ในทางโลกไม่ค่อยเอื่ออำนวยต่อการปฏิบัติธรรม

แล้วจะทำยังไงถึงจะตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ได้ให้หมดครับ

<!--MsgFile=0-->

 

เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาผมได้คุยกับแม่เรื่องบวช แม่ก็เงียบผมเหมือนกันเลยครับ

ผมก็ได้หาเสียงอ่านหนังสือธรรมะให้แม่ฟังและจดบทสวดมนต์ให้ท่านได้สวด

แม่ของผมก็ชอบมากๆครับ จากนั้นแม่บอกให้ผมบวชเลยครับ ^^

ท่านอนุญาติให้ผมบวชเมื่อถึงปิดเทอมใหญ่ข้างหน้านี้

ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณ emannigol นะครับ

 

หากตั้งใจจริงไปอ่านประวัติพระรัฐบานนะครับแต่ก็ต้องมั่นทำความดีแล้วอฐิฐานบ่อยๆนะครับอนุโมทนาด้วยคน

 

นึกว่ามีแต่พวกผมที่มีปัญหาแบบนี้ พึ่งรู้ว่ามีเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันเหมือนกันแฮ่ะ! พวกผมพ่อแม่อยากให้แต่งงานแต่พวกผมอยากบวช เพราะคิดว่าตัวเองคงไม่เหมาะที่จะใช้ชีวิตทางโลกหรอกครับ

 

ค่อย ๆ ทำให้พ่อแม่มีศรัทธาในพระรัตนตรัยมากขึ้น ๆ เป็นลำดับ พ่อเต้ฒที่แล้วท่านก็จะหมดการค้าน

สาเหตุหลักคือ ท่านกลัวไม่มีคนดูแลท่านตอนแก่ ต้องอธิบายให้ท่านเข้าใจว่า พระสามารถเลี้ยงดูพ่อแม่ได้ เช่น บิณฑบาตรเลี้ยงพ่อแม่ได้ ดูแลปรนิบัติตอนเจ็บไข้ เช่น อาบน้ำแต่งตัว ถูกต้องตัวแม่ได้ อุ้มแม่ได้ มีพระหลายรูปที่เมื่อถึงเลาที่เหมาะสม ท่านให้แม่บวชชีหรือไม่ก็เป็นอุบาสิกาอยู่วัดเพื่อต่างก็จะได้วางใจหมดความกังวลเรื่องความห่วงใยกัน แล้วท่านก็ต่างคนต่างปฏิบัติทำความเพียรทั้งคู่

 

อุทิศบุญให้เขาสิ่ เดี๋ยวเขาเอยปากเองเลย แต่ต้องทำเยอะๆน่ะและต้องบุญจากกรรมฐานเท่านั้นน่ะครับ กรวดน้ำน่ะครับน้ำเป็นสื่อไว เดือนเดี๋ยวก็เห็นผลและครับ ผมเคยเจอเรื่องแบบนี้มาแล้วล่ะ แม่คุณเขาต้องการบุญบารมีจากคุณ แผ่ให้เขาซ่ะ ยิ่งให้ยิ่งได้ไม่ต้องท้อไม่ต้องกลัวและไม่ต้องตกใจ แผ่ให้เขาสม่ำเสมอน่ะครับมีวิธีเดียวคือกรวดน้ำอุทิศบุญเท่า เปล่งวาจาด้วยปากมันลอยอยู่ในอากาศถ้าเขาไม่นั้งกรรมฐานเขาจะไม่ได้รับบุญ แต่กรวดน้ำอยู่ที่ไหนได้หมดถึงหมด ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่เธอ ผู้ตั้งใจ

 

อืมม สลับกันนะคะ เราคงอยากให้ลูกบวช แต่ลูกคงไม่บวชอ่ะ

 

ขออนุโมทนากับความคิดที่จะบวชด้วยครับ

การบวชนั้นถือว่าเป็นการสมมุติละจากทางโลก หรือที่เรียกว่าละจากของหนัก ไปอยู่ในทางธรรม ซึ่งเป็นของที่เบากว่า เป็นเส้นทางที่ง่ายและสะดวกในการปฏิบัติธรรม แต่ธรรมอันสูงสุดนั้นอยู่ที่ "จิตใจ" ของเรา

ถ้าเราบวชแล้วแต่จิตใจไม่สงบ ยังมีความสับสนวุ่นวาย ยังตัดทางโลกไม่ได้ บวชแล้วจะมีประโยชน์อย่างไร ก็ไม่ต่างกันกับตอนที่ยังไม่ได้บวชหรอก จะต่างกันก็แค่เพียงรูปลักษณะภายนอกเท่านั้น แถมบวชเข้าไปแล้วอาจจะได้บาปมากกว่าบุญ เพราะจิตใจของเรานั้นแหละ

อยู่ตรงไหนก็สามารถปฏิบัติธรรมได้ ถ้าเรามีจิตใจที่จะมองเห็นให้เป็นธรรม นอกเสียจากจะมองไม่เห็น การที่เราจะเห็นได้ จะรู้ได้ เราไม่ได้ใช้ตามองหรือหูฟังเพียงอย่างเดียว แต่เราต้องใช้สติที่เป็นตัวเห็น ตัวรู้นั้นแหละถึงจะเห็นเป็นธรรม

เมื่อบวชแล้วแม่ไม่สบายใจ แสดงว่าแม่กำลังเป็นทุกข์ เมื่อแม่เป็นทุกข์แล้วเราจะตอบแทนบุญคุณท่านได้อย่างไร?
รอให้แม่ของเราพร้อมทั้งกายและใจ ยินดีให้เราบวช แล้วค่อยบวชจะไม่ดีกว่าหรือ?
เมื่อมาถึงวันนั้นแล้ว เราจะเดินเข้าโบสถ์ด้วยจิตใจที่เบิกบานของผู้เป็นแม่กับตัวเราและอีกหลายๆ คนที่มองดูเราอยู่

ลองทำความเข้าใจดูใหม่นะครับ ที่เราอยากบวช เราอยากบวชด้วยเหตุผลใด? มีจุดมุ่งหมายอันใด?

การปฏิบัติธรรมนั้น คือ การปฏิบัติที่เข้าถึงจิตเข้าถึงใจของผู้ปฏิบัติธรรม เข้าถึงธรรมนั้นๆ เพื่อสร้างสติมาเตือนจิตใจของเรา จิตใจของเรานี้แหละเป็นครูบาอาจารย์ชั้นเลิศ มารทีมีก็อยู่ในจิตใจของเรานี้แหละไม่ได้อยู่ที่ไหนหรอก ทางโลกนี็แหละครับธรรมล้วนๆ ทุกลมหายใจเลยที่เดียว

สมาธิเกิดที่ไหน?
เกิดที่ท่าทางหรือเปล่า? เกิดที่ร่างกายหรือเปล่า? เกิดที่เครื่องแต่งกายหรือเปล่า? หรือสมาธิเกิดขึ้นที่จิตใจของเรา
ถ้าสมาธิเกิดขึ้นที่จิตใจของเราแล้ว เราอยู่ตรงไหนก็เป็นสมาธิได้

ธรรมเกิดขึ้นที่ไหน?
เกิดขึ้นที่วัดหรือเปล่า? เกิดขึ้นที่บ้านหรือเปล่า? เกิดขึ้นที่สถานศึกษาหรือเปล่า?
เกิดขึ้นในป่าหรือเปล่า?
หรือธรรมเกิดขึ้นที่จิตใจของเรา
ถ้าธรรมเกิดขึ้นที่จิตใจของเรา เราอยู่ตรงไหนก็ปฏิบัติธรรมได้ไม่ใช่หรือ

สมาปัญญา

 

อนุโมทนาสาธุ ในการบวชครับ การบวชต้องขอ พ่อ-แม่ก่อนบวช พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว
บวชใจคือ ทำตัวเองให้เหมือนผู้บวชตลอดเวลา ทาน ศีล5หรือ8 ภาวนา ทุกวันมิให้ขาด (ผมก็ยังทำไม่ได้เลย พยายามอยู่ ฮะๆๆ)

เพื่อนผมคนนึง เค้าบอกว่าเค้ายังไม่บวชหรอก เพราะยังไม่พร้อม บวชได้บุญเยอะก็จริง แต่บาปก็เยอะถ้าทำผิด บัญญัติ 227 ข้อต้องรักษาให้ได้
เพราะฉะนั้นศึกษาพระธรรมวินัยให้แตกก่อนครับ เพื่อนผมเคยไม่กินอาหารหยาบ 2 ปีกินแต่นมวันละ 1 ลิตร เพื่อดูกิเลส อยากอะไรอย่าไปตามอยาก
อยากกินกระเพรา สั่งข้าวผัดพริกแทน อยากกินข้าวผัดพริกสั่งกระเพราแทน ในช่วงพรรษาไม่กินเนื้อสตัว์ กินวันละ 1มื้อแต่ไม่ได้กำหนดเวลาว่าก่อนเพล
ส่วนตัวผมไม่กินอาหารหยาบในวันพระครับ ต้องตั้งสัจจะกับพระพุทธรูปด้วย ในส่วนนี้ได้สัจจะบารมีครับ
ลองยืนสมาธิสัก 1 ชม.ดูครับ อธิษฐาน ว่าถ้าไม่ครบ 1 ชมจะไม่นั่งลงเด็ดขาด และจะไม่ยกขาเด็ดขาด ขยับปลายท้าวได้นิดหน่อย ยืนบนเสื่อทรมานสุดๆ
แรกๆลอง 30 นาทีก่อนก็ได้ครับ ได้สัจจะบารมี + ขันติ + อธิษฐาน ถ้าทำบ่อยๆก้ได้หลายๆอย่างครับ ระหว่างนั้นก็พิจารณาไปด้วย

1. ทาน การให้โดยไม่หวังผล
2. ศีล การรักษาศีลให้เป็นปกติ
3. เนกขัมมะ การถือบวช
4. ปัญญา ความรู้
5. วิริยะ ความเพียร
6. ขันติ ความอดทนอดกลั้น
7. สัจจะ ความตั้งใจจริง เอาจริง จริงใจ
8. อธิษฐาน ความตั้งใจมั่น ไม่เปลี่ยนแปลง
9. เมตตา ความรักด้วยความปรานี
10. อุเบกขา ความวางเฉย

 

บวชใจ อยุ่ที่ไหนก็ทำได้

ท่านโชคดีที่เกิดเป้นเพศชาย สามารถบวชพระได้

แม้ แม่ห้ามไม่ให้บวช ท่านฝึกการปฏิบัติธรรม ที่ถูกต้องแล้ว

ทำอยู่ที่บ้่านเรียกว่า บวชใจ ก็ได้ถึงพระอนาคามี

และหากได้ถึงพระอรหันต์ แล้ว การบวชจึงจะจำเป็น

 

สาธุ อนุโมธนาบุญที่ท่านมีใจเป็นพระแล้ว แม้ว่า มารดาท่านอาจไม่เห็นด้วย แต่ผมเชื่อว่า หากท่านปฏิบัติธรรมไปเรื่อยๆ คงได้ผล

ผมทีแรกมารดาก็ไม่ยอมให้บวชเหมือนกัน แต่ตอนนี้ท่ายอมให้บวชละ เหลือก็แต่ภรรยาที่ค้านหัวชนฝา ตอนนี้พยายามอยู่ว่า ไม่รู้เมื่อไหร่เธอจะยอมอนุโมทนา ให้ผมบวชสักที

แม้แต่บวชแทนคุณบิดา มารดา ยังไม่ไห้เลย สงสัยกลัวผมไม่ยอมสึก
ทุกวันนี้เลยตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน ให้เข้าที่เข้าทาง หากได้ดอกาสคงต่อรองได้

 

อย่าไปเอาคำว่าหนีออกบวชเหมือนเจ้าชายฯท่านเลยน้องปัจจุบันเราเป็นอะไรตอนนี้คิดดูนะ(อย่าไปตีตนเสมอท่าน) อายุเท่าไรแล้วพิจารณาตนเองด้วยว่าจะบวชเข้ามาในพระศาสนาเพื่ออะไร พี่ก็เคยนึกอย่างนี้ หนีพ่อแม่ไปขอบวชแต่พระท่านไม่ให้(ขนาดอายุ21แล้วนะตอนนั้น)
นุ่งผ้ากาสาวพัตร์แต่ถ้าทำผิดพระวินัยเมื่อไรสิ้นลมหายใจ มีโอกาสไปอบายภูมิ(อันมีนรกขุมต่างๆเป็นต้นนะพี่หวังดีนะไม่อยากให้ใครโดนลากลงฯ) บวชเป็นพระ ถ้ายังมีความกำหนัดในเพศตรงข้ามอันตรายนะ ทำอัตตกาม(สำเร็จความใคร่ก็ผิดพระวินัยนะน้อง กลัวไว้บ้างว่าใจเราน่ะเราคุมมันได้ดีแค่ไหน นะครับ ) เราต้องอดทน อย่าหวั่นไหวนะน้อง
เพศฆาราวาสก็เอาดีได้ พี่เชื่อ สุดแท้แต่ว่าเราจะกำลังใจและการปฏิบัติธรรมของเราเอาจริงแค่ไหน.... แล้วแต่ตัวน้องแล้วครับพี่ฝากไว้เท่านี้

 

ใช่แล้วครับ .....บวชใจ อยู่ที่ไหนก็ทำได้ คำว่า บวช ไม่ได้แปลว่า..โกนผม ห่มผ้าเหลือง เหมือนที่หลายๆคนเข้าใจ